Η όλη ιστορία είναι μια ιδανική αφορμή να θυμηθούμε τι λένε οι ταξιτζήδες για το μίσος που δέχονται από τους πελάτες τους. Ξεκινάμε με ένα πρόσφατο βίντεο:

Λογικά, έχεις κι εσύ μια ιστορία να διηγηθείς με κάποιον «απαισιότατο» οδηγό ταξί, που (νομίζεις ότι) προσπάθησε να σε «κλέψει», κάτι ξημερώματα που προσπαθούσες να βρεις τον δρόμο για το σπίτι. Στερεότυπα για το συγκεκριμένο επάγγελμα υπάρχουν εδώ και χρόνια, και ειδήσεις σαν κι αυτή, σχετικά με συλλήψεις οδηγών ταξί για κυκλοφορία πλαστών χαρτονομισμάτων και επέμβαση σε ταξίμετρο, δεν βοηθούν στην κατάρριψή τους.

Πρόσφατα θυμήθηκα μια δική μου εμπειρία με οδηγό ταξί. Ξεκίνησε σε ένα στενό κάτω από τον Ευαγγελισμό. Ήμουν με μια φίλη και είχαμε την τέλεια ιδέα για να κλείσουμε τη χαλαρή βόλτα μας τρώγοντας «βρόμικο» στη Μαβίλη λίγο πριν τα μεσάνυχτα - γεγονός που θα μας επέτρεπε να μοιραστούμε τη μονή ταρίφα (τότε 3,20 ευρώ), αφού δεν είχε μπει ακόμα η διπλή . Μπήκαμε στο πρώτο ταξί που πέρασε και ξεκινήσαμε για τον προορισμό μας. Ο κυριούλης ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ πού βρισκόταν η συγκεκριμένη πλατεία και με περίσσια όρεξη για καθοδήγηση, τον διαβεβαίωσα πως ξέρουμε εμείς. Βγαίνουμε Βασιλίσσης Σοφίας, κόβουμε αριστερά στο Χίλτον και ξαφνικά πέφτει το μάτι στο ταξίμετρο. Κλειστό. Αφού ενημέρωσα τον οδηγό για το πρόβλημα του «διαβολάκου» που μετράει το αντίτιμο της διαδρομής, πήρα την εξής απάντηση: «Αχ, ξέχασα να το ανοίξω, αλλά την ΞΕΡΩ(!) την απόσταση, είναι 5-6 ευρώ». Με τα πολλά, επιτόπου αποβιβαστήκαμε από το ταξί φωνάζοντας ότι θα τον καταγγείλουμε – κάτι που δεν κάναμε ποτέ.

Έτσι, κατέληξα συγχυσμένη, σκεπτόμενη ότι όσο λατρεύω τους οδηγούς ταξί που με έχουν «σώσει» ουκ ολίγες φορές από μαραθώνιο ποδαρόδρομο, άλλο τόσο τους αντιπαθώ. Αναρωτηθήκατε, όμως, ποτέ εάν οι ίδιοι έχουν επίγνωση αυτών των ανάμεικτων συναισθημάτων λατρείας και αντιπάθειας που τρέφουν κάποιοι απέναντί τους; Πήγα σε κάποιες κεντρικές πιάτσες στην Αθήνα και τους ρώτησα για ποιον λόγο πιστεύουν ότι τους μισούν οι Έλληνες.

Εγώ είμαι 43 χρόνια στο επάγγελμα. Οι πελάτες που κουβαλάω είναι λέρες όλοι. Δικηγόροι, γιατροί, πρωθυπουργοί, όλοι λέρες. Δεν υπάρχει πιο αθώο επάγγελμα από το δικό μου. Να σε φάω πόσο; Μισό ευρώ; Πρέπει να είναι κορόιδο ο άλλος. Να σε φάω ένα ευρώ; Δέκα ευρώ; Δεν γίνεται. Αν μπορώ να του πάρω δέκα παραπάνω από εδώ (Σύνταγμα) στο Παγκράτι, καλά θα κάνω να του τα πάρω. Ποιο επάγγελμα δουλεύει σωστά; Κανένα. Είναι το ταμπελάκι που κολλήσαμε όλοι: «εγώ, ο εαυτούλης μου κι εγώ». Τέλος. Ετσι είναι ο Έλληνας. Κολλάει ταμπελάκι σε όλα τα επαγγέλματα εκτός απ' το δικό του. Έχουν την εντύπωση οι πελάτες μας ότι με τρία ευρώ πρέπει να τους κατεβάσουμε τα παντελόνια.

Καλά κάνει ο κόσμος και δεν μας συμπαθεί, σε μερικές περιπτώσεις. Έχουν δοθεί πολλά δικαιώματα. Μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά. Κάποιοι μπορεί να μην κόβουν αποδείξεις, κάποιοι μπορεί να παίρνουν παραπάνω κόμιστρο.

Δεν μισούν τους επαγγελματίες, αλλά τους «αλεξιπτωτιστές». Είναι οι άνθρωποι που δεν βρίσκουν δουλειά κι έρχονται να γίνουν ταξιτζήδες. Αυτό είναι το άσχημο. Εμείς προσπαθούμε να χτίσουμε κάτι με τους πελάτες μας και όλους τους Έλληνες. Κάποιοι, όμως, έρχονται και χαλάνε το επάγγελμα.

Μας μισούν επειδή παλιά κάναμε διάφορες παραβάσεις. Κάναμε ό,τι θέλαμε, είχαμε καβαλήσει το καλάμι, φορτώναμε διπλές και τριπλές κούρσες, διαλέγαμε κούρσες. Γι' αυτό τον λόγο έχουν απωθημένα. Αλλά τώρα έχουν αντιστραφεί οι όροι, έχουν αλλάξει τα πράγματα και βάλαμε κι εμείς μυαλό. Κάναμε ό,τι θέλαμε, το παραδεχόμαστε.

Οι Έλληνες μας μισούν διότι το 80% απ' αυτούς που είναι στο επάγγελμα προσπαθούν να κλέψουν τον πελάτη. Είτε βάζοντας διπλή ταρίφα είτε μη βάζοντας ταξίμετρο και ζητώντας παραπάνω λεφτά σε λιμάνια, ΚΤΕΛ κ.λπ.

Η οδήγηση των ταξιτζήδων είναι λίγο επικίνδυνη. Κοιτάνε να πάρουν κούρσες που δεν θα έπρεπε να πάρουν. Δεν έχει καμία σχέση όταν οδηγείς ως ταξιτζής με όταν οδηγείς Ι.Χ. Δεν υπάρχει κοινωνική παιδεία στην Ελλάδα, οπότε εκεί το ρίχνω. Από κοινωνική παιδεία είμαστε μηδέν, είναι μια ζούγκλα εδώ.

Μίσος. Δεν ξέρω αν είναι η σωστή κουβέντα. Μη σεβασμός θα έλεγα. Έχουν συμβεί πολλά. Φασαρίες μεταξύ οδηγών, υπερχρεώσεις ή διαδρομές μεγαλύτερες των προβλεπόμενων, χίλια δυο. Πιστεύω ότι και το ταξί είναι μέσα στην κοινωνία, η οποία έχει αλλοιωθεί πολύ σε θέμα αρχών. Απλώς το ταξί φαίνεται, είναι μπροστά σου, το χρησιμοποιείς καθημερινά. Έχεις να κάνεις κι εκεί με ανθρώπους που άλλοι είναι στραβοί, άλλοι είναι παράξενοι, άλλοι είναι επιτήδειοι, άλλοι είναι αθώοι και την πληρώνουν για λογαριασμό τρίτων.

Γιατί είναι μαλάκες. Είναι Ελληναράδες.

Περισσότερα από το VICE

H Περίεργη Ιστορία του Άντρα που Πέθανε Μετά από Σεξ με Άλογο

Παρακολουθήσαμε την Ετοιμασία μιας Νεκρής Πριν την Κηδεία της

Γιατί μας Αρέσει Τόσο το Spanking;