Πάντα μου την έσπαγαν οι λίστες με «tips & tricks». Λέγοντας «πάντα», εννοώ ότι μια φορά διάβασα μια τέτοια λίστα το 2012 και δεν μου άρεσε. Όταν όμως διαβάσεις μία, είναι σαν να τις έχεις διαβάσει όλες: τα ίδια αρχαία αρχεία .png που δείχνουν φορτιστές τηλεφώνων να συνδέονται με συνδετήρες, τα οποία ανακυκλώνονται τις φτωχά παραγωγικές εβδομάδες στα sites της συμφοράς.Βέβαια, ίσως θα μπορούσα να επωφεληθώ, αν παρατηρούσα λίγο πιο προσεκτικά μια τέτοια λίστα. Έλλειψη χώρου, ελλείψεις στις βασικές οικιακές συσκευές, ελλείψεις σε προϊόντα που μπορούν να με βοηθήσουν να φτιάξω τους άπειρους ξεχαρβαλωμένους φορτιστές μου – αναγνωρίζω όλα αυτά τα προβλήματα, όμως δεν έχω τον χρόνο, τη φαντασία ή τα χρήματα, για να κάνω κάτι για αυτά.
Ίσως λοιπόν –λέω, ίσως– αν ακολουθούσα τις συμβουλές που δίνουν οι λίστες με τα «κόλπα και τις συμβουλές» να έβρισκα την απάντηση που έψαχνα πάντα.
1) Δεν έχεις ιδέα πώς να λύσεις το πρόβλημα έλλειψης χώρου; Η απάντηση βρίσκεται κάτω από τη μύτη σου.
Ζω σε μια αποθήκη στον κήπο. Αυτό έχει τα καλά του –είναι ένα καλό θέμα συζήτησης, μιας και είμαι ο μόνος που μένει σε έναν τέτοιο χώρο– αλλά και τα κακά του: είναι μικροσκοπική και δεν έχω χώρο να βάλω τα πράγματά μου.
Ευτυχώς, η πρακτική λίστα έχει τη λύση: βίδωσε μια καρέκλα στον τοίχο και τοποθέτησε τα πράγματά σου πάνω της.
OK, δεν έχω τα ράφια που δείχνει η αυθεντική φωτογραφία, όμως τουλάχιστον τώρα μπορώ να κρεμάσω κάπου τα κασκόλ, τα καπέλα, τα μπλουζάκια μου και άλλα ελαφριά αντικείμενα. ΟΚ, ναι, τώρα δεν έχω να καθίσω πουθενά στο ίδιο μου το σπίτι και αυτή η επισφαλής κατασκευή δεν αντέχει πολύ βάρος, οπότε όλη αυτή η άσκηση ήταν ουσιαστικά περιττή, όμως φαντάζομαι ότι οι εμείς που είμαστε «νέοι» σ' αυτά τα κόλπα πρέπει να αποδεχτούμε ότι θα υπάρξουν και κάποιες αποτυχίες στην αρχή.2) Χρειάζεσαι ένα κολλαριστό πουκάμισο αλλά δεν έχεις σίδερο; Χρησιμοποίησε ατμό.Βασικά έχω σίδερο, αλλά βαριέμαι να σιδερώνω και σίγουρα θα μου άρεσε πολύ αν σ' αυτήν τη ζωή μπορούσα να είμαι κομψός, χωρίς εγκαύματα στα χέρια. Έτσι, σκέφτηκα να δοκιμάσω αυτό:
Βγάζω το σφυρί έξω και βάζω τις κατσαρόλες στη φωτιά. Η απάντηση ήταν ακριβώς δίπλα μου τόσον καιρό.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μετά από δέκα λεπτά βρασίματος, η μέθοδος δεν δείχνει να είναι και πολύ αποτελεσματική. Πιάνω το πουκάμισό μου –το οποίο έχει την ίδια αίσθηση με την εσωτερική σόλα αρβύλας, μετά από πορεία δέκα χιλιομέτρων– και αποφασίζω ότι χρειάζεται λίγη παραπάνω ώρα, όπως ένα στιφάδο. Έτσι, το αφήνω στον ατμό και προχωράω παρακάτω.3) Μην πετάς τα λεφτά σου σε αυτοκόλλητες ταινίες.Πολύ συχνά, ουρλιάζω στα βάζα μου. Γιατί; Επειδή δεν έχουν ταμπελίτσες και δεν έχω ιδέα τι έχουν μέσα και η ταινία που αγόρασα για αυτόν τον λόγο πριν από τέσσερα χρόνια, την οποία δεν χρησιμοποίησα ποτέ, έχει πλέον χάσει την κόλλα της.
Όμως και πάλι, οι λίστες με τα κόλπα έχουν ξανά το γιατρικό: βάλε την αυτοκόλλητη ταινία στον φούρνο μικροκυμάτων. Κάνοντας έρευνα για αυτό το άρθρο συνειδητοποίησα ότι γύρω στο 66% των συμβουλών που έχουν αυτές οι λίστες, σου λένε να βάλεις αντικείμενα που δεν τρώγονται στον φούρνο μικροκυμάτων, οπότε διατηρώ τις επιφυλάξεις μου γι' αυτό.
Βγάζω έξω το πιάτο και η ταινία κολλάει. Σαν τον Λάζαρο που ξεπρόβαλλε το κεφάλι του από τη σπηλιά, αναστήθηκε. Αν και μπορεί να χάλασε τον φούρνο, ο οποίος σιγά-σιγά και διακριτικά ίσως να με δηλητηριάσει, το κόλπο έπιασε. Ευχαριστώ, καλή μου λίστα.4) Βαρέθηκες να σκας από τη ζέστη κάνοντας ποδήλατο μες στο καλοκαίρι; Χρειάζεσαι λίγη υγρασία.Είναι μεσημέρι, ο ήλιος λάμπει και έχω να κάνω δουλειές. Για εσένα ίσως είναι οι ιδανικές συνθήκες, όχι όμως για εμένα. Έχω την επιδερμίδα άσπρης πέτρας ξέξασπρης και ζω στο νότιο Λονδίνο, πράγμα που σημαίνει ότι το ποδήλατο είναι αναγκαίο. Οπότε σήμερα, θα σκάσω από τη ζέστη και τα παπούτσια μου θα έχουν γίνει μούσκεμα στον ιδρώτα στο τέλος της μέρας. Εκτός και αν με σώσει η γερμανική μηχανική.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Sommerpedale – καλοκαιρινό πεντάλ. Πάρε απλώς μερικά σφουγγαράκια κάτω από τον νεροχύτη, σπάγκο από την εργαλειοθήκη σου και ετοιμάσου να φορέσεις τα μαγικά «σαγιονάρια».
Παρ' όλο που οι πατούσες μου έχουν γίνει κόκκινες από τα υπολείμματα ντοματοπολτού που είχαν τα σφουγγαράκια, με τον ήλιο να λάμπει και το αεράκι ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών μου νιώθω όμορφα. Αναζωογονημένος, αναρωτιέμαι: γιατί δεν κάνουμε έτσι ποδήλατο όλο τον χρόνο;5) Σιχαίνεσαι τις ουρές; Δοκίμασε το «Carribean Style».Κατευθυνόμενος στο ΑΤΜ, είμαι ακόμα λίγο ζαλισμένος. Ήταν μια αποκάλυψη. Όμως, κατεβαίνοντας από το ποδήλατο, συνειδητοποιώ το μοιραίο ελάττωμα. Ξελογιασμένος από το αεράκι και τα αναζωογονημένα μου πόδια, ξέχασα τα παπούτσια μου στο σπίτι. Όμως, δεν πρέπει να φοβάμαι: οι λίστες με τα κόλπα έχουν τη λύση, όπως πάντα: δοκίμασε αυτό που κάνουν στην Καραϊβική, όταν στήνονται στην ουρά. Αφήνεις τα παπούτσια σου –ή στην περίπτωσή μου, τα σφουγγάρια μου- στη θέση σου και εσύ ξεκουράζεσαι.
Καθισμένος με την πλάτη στον τοίχο, κοζάρω έναν τύπο που πάει να μου φάει τη σειρά.«Σόρι, φίλε. Είμαι στην ουρά».«Τι;».
«Είμαι στην ουρά, κοίτα», λέω δείχνοντας και στρέφουμε και οι δύο τα μάτια μας στις σφουγγαρο-σαγιονάρες. Σηκώνει ξανά το βλέμμα του και με κοιτάζει. Μετά κοιτάει γύρω του, άναυδος.
Θεέ μου, έπιασε. Ένας άνδρας κάνει ουρά πίσω από ένα ζευγάρι σφουγγάρια. Ένας άνδρας δίνει σε δυο σφουγγάρια με σπάγκο την ίδια αξία με έναν άνθρωπο στην ουρά. Με τα σφουγγάρια στο χέρι, απομακρύνομαι έχοντας μείνει άφωνος. Τις πρώτες εβδομάδες των capital controls, που ξεροσταλιάζαμε στα ATM, αυτό το κόλπο θα μας έσωζε ώρες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
6) Μην αγοράσεις ποτέ ξανά μπαγιάτικο αυγό.Την περασμένη βδομάδα αγόρασα πρώτης κλάσης αυγά ελευθέρας βοσκής από το πάνω-πάνω ράφι του σούπερ μάρκετ της γειτονιάς μου, πήγα σπίτι και δύο από αυτά δεν είχαν κρόκο. Το πήρα κατάκαρδα. Δεν πρέπει να γίνει ποτέ ξανά. Πολύ καλά τα νέα, λοιπόν, μιας και το Ίντερνετ είχε μια συμβουλή για εμένα:
Με ένα τάπερ παραμάσχαλα, επιστρέφω στο ίδιο σούπερ μάρκετ και κατευθύνομαι επί τόπου στα ράφια με τα αυγά.
Ένα-ένα βυθίζονται στον πάτο. Όλα μοιάζουν ρόδινα, οπότε πηγαίνω προς το ταμείο. Στεγνώνοντας τα πολύτιμα αποκτήματά μου μόλις βγω, με καρφώνουν τα βλέμματα του κόσμου, όμως το τίμημα είναι πολύ μικρό – πήρα την τέλεια εξάδα.Μέσα στη μέθη από την επιτυχία των σφουγγαριών και των αυγών, αποφασίζω να το γιορτάσω σήμερα βγαίνοντας έξω και έτσι επιστρέφω σπίτι για να ετοιμαστώ.
Κατεβαίνω από το ποδήλατό μου και περνάω το κατώφλι της αποθήκης. Ακούγεται ο συναγερμός καπνού. Κατσαρόλες κροταλίζουν. Ένα κύμα ζέστης μου τσουρουφλίζει τα μάτια και με κάνει να τα κλείσω. Είναι σαν να μπήκα σε σιδηρουργείο του 18ου αιώνα. Παραμερίζοντας τους ατμούς, θυμάμαι ότι το πουκάμισό μου μαγειρεύεται εδώ και δυόμιση ώρες - και εξακολουθεί να είναι τσαλακωμένο. Δεν πρόκειται όμως να αφήσω το πουκάμισο να μου χαλάσει τη διάθεση. Όχι σήμερα. Θα απολαύσω το δροσερό βραδάκι με μια μικρή φωτιά στον κήπο, έξω από την αποθήκη μου – όμως εμφανίζεται ένα νέο πρόβλημα: δεν έχω καυσόξυλα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Δεν πειράζει όμως, επειδή:7) Τα πατατάκια είναι καλύτερο προσάναμα από τα ξύλα.
Όταν αγοράζεις πατατάκια, για να ανάψεις φωτιά, είναι απαραίτητο να πάρεις τα καυτερά; Ή μπορείς να επιλέξεις πιο κλασικές γεύσεις; Η λογική μου λέει τα πρώτα, όμως προτιμώ τη γεύση και το άρωμα των δεύτερων.
Να που «πήρε».
Είναι απίστευτο αυτό το κόλπο – ήταν η ευκολότερη φωτιά που έχω ανάψει ποτέ. Ξέρετε τι λείπει τώρα από τη βραδιά;8) Μην ασχοληθείς ποτέ ξανά με τιρμπουσόν.
Αν και –όπως οι περισσότεροι άνθρωποι– έχω ένα ανοιχτήρι του ενός ευρώ που κάνει τη δουλειά του, όπως φαίνεται στο Ίντερνετ, το άνοιγμα ενός μπουκαλιού κρασί χωρίς ανοιχτήρι είναι ένα κόλπο που λατρεύουν οι άνθρωποι. Και αυτός ο τρόπος μοιάζει να είναι ο πιο σίγουρος. Παίρνω λοιπόν το σφυρί μου –ένα εργαλείο που έχω αρχίσει να συνειδητοποιώ ότι είναι το μόνο πράγμα που σου χρειάζεται στο σπίτι– και μια βίδα και ξεκινάω να κοπανάω το Chianti.
Μόλις τελειώσω το κάρφωμα, ξεκινάω το τράβηγμα. Είναι ζόρικο, όμως κοντεύω. Ένα τελευταίο τράβηγμα, μια έκρηξη και: ΜΠΟΥΜ.
Ο φελλός σκίστηκε. Καρφώνω και πάλι και προσπαθώ άλλη μια φορά. Συμβαίνει το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά. Προσπαθώ πάλι, μόνο για να καταλήξω σε μία ακόμη βασανιστική αποτυχία. Πετάω το σφυρί στο έδαφος και τα παρατάω. Όλες οι ελπίδες μοιάζουν να έχουν χαθεί, όταν το ακούω.Ένας από τους οικοδόμους από δίπλα –ένας από τους τύπους για τους οποίους κάνω συνεχώς οργισμένες αναρτήσεις στο Twitter εδώ και έναν μήνα- με βλέπει σε ώρα ανάγκης και μου φωνάζει: «Η βίδα πρέπει να μπει πιο βαθιά». Φυσικά!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ένα τελευταίο τράβηγμα.
Ναι! Μπορεί να μου πήρε 40 λεπτά και να χρειάστηκα τη βοήθεια ενός ακόμη ανθρώπου, όμως τα κατάφερα στο τέλος.Ώρα να τα κοπανήσω.9) Αλκοόλ + χρωστική για φαγητά + μπουκάλι στοματικού διαλύματος = το τέλειο μυστικό φλασκί
Είμαι ο τύπος που θα παραγγείλει ταξί από την παμπ, για να πάει στην πιτσαρία μετά από τέσσερις μπίρες των 6,50 ευρώ την Τετάρτη το βράδυ, οπότε οποιαδήποτε συμβουλή για να κάνω οικονομία είναι ευπρόσδεκτη. Τη συγκεκριμένη την κατανοώ απόλυτα.
Πακετάροντας την τσάντα μου, κατευθύνομαι σε μια παμπ στο Μπρίξτον. Ε, τολμώ να πω, φίλτατε αναγνώστη, ότι δεδομένης της επιτυχίας μου στην είσοδο μετά το ψάξιμο της τσάντας μου, φαίνεται πως και αυτό το κόλπο πιάνει.
Στέκομαι στη μέση ενός μπαρ που κάποτε μου απαγόρευσε την είσοδο, επειδή είχα ένα ποδοσφαιρικό κασκόλ στην τσάντα μου και πίνω τεκίλα από το σπίτι.
Καθώς νιώθω τη ζεστή αγκαλιά της Κεντρικής Αμερικής, φτάνει η ώρα για το τελευταίο κόλπο.10) Καθάρισε ένα μπουκάλι από αντηλιακό και γέμισέ το με τα πράγματα που δεν θέλεις να σου κλέψουν.
Τους τελευταίους δώδεκα μήνες έχω χάσει δύο πορτοφόλια, μου έκλεψαν δύο τηλέφωνα, έχασα ένα κράνος ποδηλάτου, τέσσερα ζευγάρια ακουστικά, μια νεανική κάρτα για το μετρό, τρεις βαλίτσες με ρούχα και πολλά ακόμη μικροπράγματα, ενώ ήμουν έξω και έπινα. Όπως ήταν φυσικό, με ενδιέφερε πολύ αυτό το κόλπο.
Είμαι σε μια τουαλέτα αδειάζοντας ένα αντηλιακό και φτιάχνοντας μια δική μου χρονοκάψουλα που θα περιέχει μια φωτογραφία διαβατηρίου, 20 ευρώ, ένα αντικλείδι για το ποδήλατο, λίγο καπνό, ένα εισιτήριο τρένου για το Ρέντιτς χωρίς επιστροφή και τον αριθμό τηλεφώνου μου, για να με καλέσουν, αν το χάσω.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τώρα, χρειάζεται απλώς να το αφήσω κάπου.
Άψογα. Τα λέμε μετά.Περνάνε ώρες και έχω αδειάσει το μπουκάλι με το «στοματικό διάλυμα». Έχω κάνει φίλους. Συζητάω για τρέχοντα ζητήματα στις τουαλέτες. Ο φωτογράφος μου, ο Theo, φεύγει. Ένας άνδρας από το Έσσεξ παριστάνει τον Νορβηγό και με ξεγελάει για τα καλά. Γελάμε. Με προσκαλεί σε ένα πάρτι και –την ώρα που φεύγω πάνω στο κλείσιμο– επιστρέφω, για να πάρω πίσω την κάψουλά μου.
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
Όμως και πάλι, οι λίστες με τα κόλπα έχουν ξανά το γιατρικό: βάλε την αυτοκόλλητη ταινία στον φούρνο μικροκυμάτων. Κάνοντας έρευνα για αυτό το άρθρο συνειδητοποίησα ότι γύρω στο 66% των συμβουλών που έχουν αυτές οι λίστες, σου λένε να βάλεις αντικείμενα που δεν τρώγονται στον φούρνο μικροκυμάτων, οπότε διατηρώ τις επιφυλάξεις μου γι' αυτό.
