Η Επανάσταση του Νέου Φύλου Έχει Ξεκινήσει

Επιτέλους, οι τρανς κατακτούν τον κόσμο της μόδας, της μουσικής και της pop κουλτούρας. Ίσως γι' αυτό να κερδίζουν επιτέλους την κατανόηση, αλλά και τον σεβασμό που αξίζουν σε παγκόσμια εμβέλεια.

Είναι η ιδέα μου ή όντως τα άτομα που πραγματοποιούν αλλαγή φύλου ολοένα και αυξάνονται; Όταν ήμουν παιδί (στα 90s) ζούσα με τους δικούς μου στο Nottinghamshire -μια πόλη που κάποτε ήταν γεμάτη ορυχεία- και οι γνώσεις μου πάνω στους ανθρώπους που έχουν κάνει αλλαγή φύλου ήταν από ελάχιστες έως μηδαμινές, όπως δηλαδή και των περισσοτέρων. Δεν συναντάς ποτέ τρανσέξουαλ. Δεν βλέπεις ποτέ τρανσέξουαλ. Δεν μιλάς ποτέ με τρανσέξουαλ. Όσο για να το ενδεχόμενο να συναντήσεις κάποιον που έχει κάνει αλλαγή φύλου, τυχαία στον δρόμο… Ε, λοιπόν, θα είχες περισσότερες πιθανότητες να σκοντάψεις πάνω σε ένα Spice Girl - κάτι που παρά τις καθημερινές μου προσευχές πάλι δεν επρόκειτο να συμβεί. Δεν είχα καμία εικόνα/επαφή/επικοινωνία με αυτούς τους ανθρώπους. Ήταν μακρινοί και άγνωστοι.

Υπήρξαν βέβαια κάποιες πληροφορίες κατά καιρούς. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον κακό χαμό που είχε γίνει όταν ο τύπος αποκάλυψε ότι η συμμετοχή του Ισραήλ (το 1998) στη Eurovision δεν θα ήταν άλλη από την Dana International, την πασίγνωστη αυτή -πλέον- τρανσέξουαλ τραγουδίστρια, η οποία μάλιστα κατάφερε και να κερδίσει εκείνη τη χρονιά. Στα παιδικά μου μάτια έμοιαζε τότε απίθανα λαμπερή και εξωτική. Η δε νίκη της επρόκειτο για μια πραγματική επανάσταση εκείνη την εποχή. Μολονότι ήμουν ακόμα ένα μκρό παιδί, αισθάνθηκα ένα περίεργο «δέσιμο» με εκείνη. Ήμουν ακόμα ένα μικρό αγοράκι βλέπεις - ή τουλάχιστον έτσι μου είχαν πει. Εγώ όμως αισθανόμουν σαν κορίτσι.

Ευτυχώς τα πράγματα άλλαξαν πολύ έκτοτε - και δεν αναφέρομαι μόνο στο δικό μου μικρό σύμπαν. Δεν θα ήταν υπερβολή να αποκαλέσω «επανάσταση» την πρόσφατη αυτή έντονη εμφάνιση των τρανς στη δημόσια ζωή. Πότε ήταν η τελευταία φορά που διάβασες ένα άρθρο, παρακολούθησες μια εκπομπή ή είδες μια φωτογραφία με τρανς; Οι πιθανότητες λένε «όχι και τόσο παλιά». Οι τρανς είναι πλέον οδηγοί ενός δικού τους κινήματος, ειδικά όσον αφορά στη μόδα.

Τα πρώτα σημάδια αλλαγής ήρθα το 2010. Ο Riccardo Tisci, Creative Director του οίκου Givenchy, ανέλαβε την μεταμόρφωση της τρανς φίλης αλλά και συνεργάτιδός του Lea T και την ανάδειξή της, αργότερα, σε παγκόσμιο είδωλο. Ανακυρήχθηκε σαν η «η πρώτη τρανσέξουαλ σούπερμόντελ», παρόλο που δεν ήταν ακριβώς αλήθεια. Η Amanda Lepore, τρανσέξουαλ Barbie και κάτοχος του «πιο ακριβοπληρωμένου κορμιού» είχε ήδη εμπνεύσει φωτογράφους όπως ο David LaChapelle, πίσω στα 80s. Αλλά και η θρυλική April Ashley, μια από τις πρώτες Βρετανίδες που επιχείρησαν πλήρη αλλαγή φύλου και είχε μια αρκετά επιτυχημένη καριέρα στο μόντελινγκ τη δεκαετία του '50 - κοσμώντας ακόμα και σελίδες της Vogue. Όταν όμως τη δεκαετία του '60 τα έντυπα της εποχής αποκάλυψαν ότι επρόκειτο για τρανς, η καριέρας της διεκόπη βίαια. Δεν ξαναδούλεψε ποτέ στον χώρο της μόδας.

Οπότε ναι, υπήρχαν τρανς μοντέλα πολύ καιρό πριν την Lea T. Η διαφορά όμως είναι ότι εκείνες συνήθιζαν να κρύβονται. Η Lea T ήταν το πρώτο μοντέλο που δεν αντιμετωπίστηκε ρατσιστικά. Πριν λίγο καιρό βρέθηκαν στην πασαρέλα και άλλες τρανς μοντέλα. Και πραγματικά εντυπωσιάστηκα από τα πανέμορφα πρόσωπά τους, τόσο βλέποντάς τα στα περιοδικά, όσο και στην πασαρέλα - και γιατί όχι άλλωστε; Όταν είσαι μεγαλωμένος νομίζοντας ότι τρανς σημαίνει «λάθος» ή «ασχήμια», ότι οι τρανς είναι κάτι με το οποίο απλώς γελάς, πώς να μην ενθουσιαστείς με την αλήθεια που μόλις έλαμψε;

Αν βρισκόσουν στα fashion shows του Παρισιού το 2011, δεν υπάρχει περίπτωση να μην είχες προσέξει την αιθέρια αυτή ξανθιά ύπαρξη που ακούει στο όνομα Andrej Pejic. H Andrej Pejic η οποία βρέθηκε να περπατάει στις πασαρέλες του Παρισιού παρουσιάζοντας γυναικεία αλλά και ανδρικά κομμάτια, και αποδεικνύοντας ότι η ομορφιά υφίσταται και έξω από τα στενά όρια της δυαδικής έννοιας του φύλου. Πλέον έχει αλλάξει το το όνομά της σε Andreja, και της εύχομαι μόνο τα καλύτερα. Περιμένω επίσης, εναγωνίως, να την απολαύσω στην επερχόμενη ταινία της Sofia Coppola «Μικρή Γοργόνα». Δεν είναι όλες οι τρανς τόσο τυχερές ωστέ να μοιάζουν στην Pejic, και φυσικά η μόδα πάντα στηρίζει και προωθεί την σπάνια ομορφιά όπως και να 'χει, σ' αυτήν την περίπτωση όμως μιλάμε για αληθινή πρόοδο

Τι είναι λοιπόν τόσο διαφορετικό στο να είσαι τρανς μοντέλο το 2014; Η Carmen Carrera θα πρέπει να ξέρει καλά - απέκτησε τεράστια αναγνωρισιμότητα μετά την εμφάνισή της στο RuPaul's Drag Race. Έκτοτε δουλεύει σκληρά για να αποδείξει τι αξίζει, κάνοντας το μοντέλο για τον Stephen Meisel. «Όταν η Amanda Lepore έκανε την εμφάνισή της, δουλεύοντας με όλους αυτούς τους σημαντικούς ανθρώπους, επρόκειτο ουσιαστικά για τον προπομπό αυτού του πολιτισμικού σοκ», λέει η Carrera. Όλοι αναρωτιούνταν ποια είναι αυτή η γυναίκα που φέρνει τόσο πολύ στην Barbie. Ερχόμαστε όμως τώρα ξανά στο 2014, όπου έχουμε την Laverne Cox στο εξώφυλο του Time Magazine. Ήταν η πρώτη τρανς που πέτυχε κάτι τέτοιο, σημειώνοντας "The Transgender Tipping Point: America's Next Civil Rights Frontier". Η Laverne είναι γοητευτική, με ευχέρεια λόγου, και η επιτυχία της είναι ακόμα πιο σημαντική γιατί πρόκειται για μια έγχρωμη τρανς. Η Cox περιγράφει την τρέχουσα κατάσταση για τις τρανς ανά τον κόσμο ως «επείγουσα» και, με τις αυτοκτονίες και την απόρριψη από την οικογένεια πάντα να καραδοκούν σαν ενδεχόμενα για εκείνες, ο ρατσισμός στον χώρο της εργασίας σημαίνει ακόμη περισσότερη βία. Υπάρχει ένα βαθύ χάσμα ανάμεσα στον δημόσιο εορτασμό της αποδοχής των τρανς και στη γελοιότητα, αλλά και τον κίνδυνο με τον οποίο έρχονται αντιμέτωπες καθημερινά. Η Carrera τονίζει ότι «υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που ζουν στα σκοτεινά, απλώς και μόνο επειδή η κοινωνία είναι αυτή που είναι».

Η Laverne και πολλοί άλλοι βοηθούν να ρίξουν φως σε αυτά τα σκοτάδια. Τα προηγούμενα χρόνια συνεργάστηκα με μια σχετική καμπάνια με τίτλο «Όλα Για Τις Τρανς», όπου καλεί ανθρώπους των μέσων σε συνάντηση, γεύμα και συζήτηση με άτομα που έχουν κάνει αλλαγή φύλου. Γνωρίσαμε πάνω από 150 ειδικούς των μέσων, από ανθρώπους όπως τα BBC, Τhe Sun και Daily Mail - πολλοί από τους οποίους δεν είχαν γνωρίσει ποτέ ξανά στο παρελθόν τρανς.

Η κινητοποίηση που αφορούσε στην αποδοχή και την κατανόηση των τρανς είναι παγκόσμια. Η Geena Rocero εργάστηκε για πάνω από μια δεκαετία σαν μοντέλο για μαγιώ πριν αποκαλύψει ότι είναι τρανς δίνοντας, πριν λίγο καιρό, έναν εντυπωσιακό λόγο. Αυτή τη στιγμή συμμετέχει στην Gender Proud, μια πρωτοβουλιά που σκοπό έχει να προωθήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα των τρανς ανά τον κόσμο. "Όταν το Time Magazine διατείνεται ότι είναι ο επόμενος υπερασπιστής για τα δικαιώματα των πολιτών, μιλάει πάντα όσον αφορά στα πλαίσια της τεχνολογίας. «Οι πληροφορίες διακινούνται με τόσο ταχείς ρυθμούς» αναφέρει στο i-D, τόσο εύστοχα, μέσω Facetime και ενώ βρίσκεται στη Νέα Υόρκη. «Ας υποθέσουμε ότι ένα άτομο από τη Μαλαισία ακούει ένα μήνυμα μέσω Facebook, μιας τρανς γυναίκας για τις νύχτες της στη Νέα Υόρκη. Βαθιά μέσα σου αναρωτιέσαι, ''Πώς είναι δυνατόν να αποκτήσω αυτά τα δικαιώματα;''. Το να θες να αποκτήσεις αυτογνωσία, το να είσαι σε θέση να εκφραστείς όπως όλα τα υπόλοιπα ανθρώπινα όντα, είτε αυτό αφορά στο πάθος σου για την εργασία, είτε τη δημιουργικότητά σου, είναι κάτι πέρα από το θέμα του φύλου. Είναι ένα θέμα που έχει να κάνει καθαρά με τα ανθρώπινα δικαιώματα».

Η Geena σημειώνει ότι η βιομηχανία της μόδας καλοδέχεται τα gay άτομα, οπότε το να αγκαλιάσουμε τις τρανς είναι μια φυσική εξέλιξη. Οι άνθρωποι αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι η ομορφιά δεν έχει όρια, ότι ένα νέο φύλο γιορτάζει επιτέλους ελεύθερο την ύπαρξή του, και ο κόσμος της μόδας δεν θα μπορούσε παρά να πρωτοστατεί σε αυτήν την κίνηση».

Παρακολουθώ τη δουλειά, αλλά και τη ζώη πολλών τρανς όπως η Geena, η συγγραφέας και συνήγορος Janet Mock, η ροκ σταρ Laura Jane Grace - ακόμα και του γιου του R. Kelly, είναι δύσκολο ωστόσο να γνωρίζεις τα πάντα ανά πάσα στιγμή. Μοιάζει με αγώνα δρόμου. Μόνο ενωμένοι όμως θα τα καταφέρουμε. Η Conchita Wurst, η περιβόητη drag queen με το μούσι που κέρδισε τη φετινή Eurovision, εμφανίστηκε φορώντας ένα Jean Paul Gautier νυφικό -τον περασμένο Ιούνιο-, και συμμετείχε στον αγώνα των τρανς για την πολυπόθητη αποδοχή τους.

«Αισθάνομαι ότι τώρα είναι η ώρα,» λέει η Carrera, «υπάρχουν κορίτσια και γυναίκες εκεί έξω με τις οποίες βρισκόμαστε στην ίδια φάση αυτή τη στιγμή - θέλουμε να κερδίσουμε τον σεβασμό του κόσμου, τόσο απλά. Όλοι εργαστήκαν τόσο σκληρά ώστε να αποκτήσουν βήμα από το οποίο επιτέλους θα πουν την αλήθεια τους. Μας πήρε λίγο καιρό, αλλά τα καταφέραμε».

Το 2014 απέχει ένα εκατομμύριο μίλια μακριά από την εποχή που μεγάλωσα, και δεν έχουμε παρά να περιμένουμε να δούμε τα αποτελέσμετα αυτής της ευαισθητοποίησης στους σημερινούς  έφηβους που αισθάνονται ή θα αισθανθούν, όπως κι εγώ κάποτε: κάτι διαφορετικό. O αντίκτυπος των σημερινών κινήσεων των τρανς ενδεχομένως να μην έχει τα ζητούμενα αποτελέσματα σε βαθός χρόνου. Δεν υπάρχει αμφιβολία όμως πως η επανάσταση του νέου φύλου έχει ξεκινήσει. Viva la révolution!

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.