Εικόνα: Pexels
Θυμάμαι μία από τις χειρότερες κραιπάλες που με γέμισαν τύψεις την επόμενη μέρα, ακριβώς πριν από μια δεκαετία: Ήμουν 21 χρόνων και είχα πάει σε ένα μουσικό φεστιβάλ. Μαζί με δυο φίλες, είχαμε κατεβάσει ένα μπουκάλι βότκα στο πάρκινγκ, προτού μπούμε στον χώρο του φεστιβάλ. Θυμάμαι να ξυπνάω λίγες ώρες αργότερα, ξαπλωμένη μπρούμυτα στο γρασίδι. Προσπαθώντας να σηκωθώ, κοίταξα γύρω μου και συνειδητοποίησα ότι καμία από τις φίλες μου δεν ήταν εκεί κοντά. Οπότε, ξεκίνησα για να τις βρω και σύντομα βρέθηκα να πίνω και πάλι. Θυμάμαι αμυδρά τον εαυτό μου να βγάζει την μπλούζα, αποκαλύπτοντας το κόκκινο σουτιέν μου.
VICE Video: Σπάσ' τα
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.
Συνιστά απλά πράγματα, όπως ύπνο, ενυδάτωση και κατανάλωση πρωτεϊνών, για να σε βοηθήσουν να τα βγάλεις πέρα, αλλά και να θυμάσαι ότι δεν έκανες κάτι κακό, μόνο και μόνο επειδή διασκέδασες ή έκανες σεξ.Ωστόσο ο Glickman είπε ότι αν έχεις αισθήματα ντροπής κάθε φορά που συνευρίσκεσαι με κάποιον, «ίσως είναι καιρός να σκεφτείς ξανά τις επιλογές σου». Ο Richard Stephens, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Keele της Μεγάλης Βρετανίας, κάνει έρευνα πάνω στα hangover. Ο ίδιος δήλωσε στο VICE ότι η ποσότητα αλκοόλ που καταναλώνει ένα άτομο προβλέπει μόνο κατά 20 με 30% το πόσο έντονο hangover θα έχει, ενώ παράγοντες όπως το άγχος και οι τύψεις για το αλκοόλ παίζουν επίσης ρόλο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όταν η βραδιά έφτασε στο τέλος της, η φίλη που είχαμε χρίσει «νηφάλια οδηγό» μάς πήγε σπίτι, όπου λιποθύμησα στο κρεβάτι μου. Είδα στον ύπνο μου ότι οι φίλες μου είχαν αποφασίσει να παρέμβουν, για να βάλουν ένα τέλος στις κραιπάλες μου. Όταν ξύπνησα, το όνειρο αυτό έγινε πραγματικότητα κατά κάποιον τρόπο. Δεν ήταν ακριβώς παρέμβαση, αλλά η κοπέλα που οδηγούσε με πήρε τηλέφωνο και ουσιαστικά μου είπε ότι «δεν πάει άλλο».Για να είμαι ξεκάθαρη, το πρόβλημα δεν ήταν ότι έπινα συνέχεια. Ήταν κυρίως ότι δεν είχα αυτοέλεγχο, όταν έπινα – κάτι που συχνά με έκανε να έχω μπλακάουτ. Όταν πάθαινα μπλακάουτ, τα πάντα μπορούσαν να συμβούν. Εξακολουθούσα να «λειτουργώ» -περπατούσα/παραπατούσα, μιλούσα σε κόσμο, χόρευα- όμως την επόμενη μέρα δεν είχα καμία ανάμνηση από αυτά που έκανα και πολύ συχνά, αυτά που έκανα ήταν ό,τι να ’ναι. Στο φεστιβάλ, για παράδειγμα, οι φίλες μου, μου είπαν ότι τριγυρνούσα με το σουτιέν μου, ότι έκλεψα το ποτό ενός αγνώστου και καθόμουν στα γόνατα κάτι άσχετων τύπων. Βασικά, στα 20 μου, αυτές οι συμπεριφορές ήταν το σήμα κατατεθέν μου, μαζί με το να κλέβω κόσμο και περιστασιακά να κάνω οτοστόπ. Αλλά οι φίλες μου δεν άντεχαν άλλο. Είχαν κουραστεί να με νταντεύουν, είχαν κουραστεί από το πόσο απρόβλεπτη μπορούσα να γίνω – τη μια στιγμή ήμουν όλο ενθουσιασμό και την άλλη είχα ανεξήγητες εκρήξεις θυμού.Μετά από εκείνο το φεστιβάλ, ορκίστηκα να σταματήσω να παθαίνω μπλακάουτ και σε γενικές γραμμές τα κατάφερα. Όμως, καθώς μεγάλωνα, συνειδητοποίησα ότι οι ενοχές της επόμενης μέρας παρέμεναν και μάλιστα έμοιαζαν να χειροτερεύουν. Σήμερα, αν το παρακάνω ένα βράδυ, ξυπνάω με άγχος και μια αίσθηση ότι έκανα κάτι κακό, ακόμη και αν δεν συνέβη κάτι τέτοιο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η Sarah Hepola μπορεί να ταυτιστεί με αυτό το συναίσθημα. Η δημοσιογράφος με έδρα το Ντάλας έγραψε μια αυτοβιογραφία με τίτλο Blackout: Remembering the Things I Drank to Forget (εκδ. Grand Central Publishing - Μπλακάουτ: Ανακαλώντας στη Μνήμη τα Πράγματα που Έπινα για να Ξεχάσω), η οποία κυκλοφόρησε το 2015. Μιλάει για τον εθισμό της στο αλκοόλ, ξεκινώντας από τις ξέγνοιαστες μέρες της ασταμάτητης κατανάλωσης αλκοόλ στο πανεπιστήμιο, με σκληρή, ξεκαρδιστική και οδυνηρή ειλικρίνεια. Η 44χρονη Hepola, η οποία δεν έχει πιει εδώ και περισσότερο από οκτώ χρόνια, παρομοιάζει την ντροπή της επόμενης μέρας με τον τελευταίο γύρο ποτών που σερβίρει ένα μπαρ λίγο πριν από το κλείσιμο, όταν τα φώτα ανοίγουν και όλα φαίνονται χάλια.«Νομίζω ότι ο λόγος που ένιωθα ντροπή ήταν επειδή ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τον τρόπο που έπινα και τις ποσότητες που κατανάλωνα».
«Νομίζω ότι αυτό που κάνει τόσο δύσκολη εκείνη τη στιγμή είναι ότι έχεις μείνει μόνη σου και πρέπει να επεξεργαστείς όλα τα δεδομένα της βραδιάς», λέει. «Ακριβώς όπως στις ταινίες τρόμου, θα υπάρξει μια αποκαλυπτική στιγμή και θα είσαι σε φάση “το είχα ξεχάσει αυτό" - και όλα αυτά γίνονται στο μυαλό σου».Μια από τις περίεργες συνήθειες της Hepola, όταν μεθούσε, ήταν να κατεβάζει το παντελόνι της και να μοστράρει τα οπίσθιά της στον κόσμο.«Όταν μεθούσα πολύ, το έκανα», είπε. «Δεν ήταν ωραίο. Κανείς δεν πίστευε ότι ήταν ωραίο».
Η Hepola είχε διαφορετικούς τρόπους, για να αντιμετωπίσει τις ενοχές της επόμενης μέρας. Συχνά προσπαθούσε να χρησιμοποιήσει πονηρές τακτικές, για να μάθει αν είχε κάνει κάποια καφρίλα.
«Έστελνα συχνά μήνυμα στο άτομο που είχε κάνει το πάρτι και έγραφα, “τρομερό πάρτι” και περίμενα να δω αν θα μου πει, “Ήταν τέλεια που ήρθες" ή κάτι του τύπου, “Ρε ’συ, ανησύχησα για σένα”».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στο πανεπιστήμιο, είπε ότι γελούσε με τους συγκατοίκους της την επόμενη μέρα για τα χαΐρια της προηγούμενης νύχτας. Όσο μεγάλωνε, όμως, τόσο συχνότερα η απάντηση που έπαιρνε ήταν η δεύτερη - εκείνη της «ανησυχίας» -κυρίως επειδή οι γύρω της δεν έπιναν πια τόσο πολύ.«Νομίζω ότι ο λόγος που ένιωθα ντροπή ήταν επειδή ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τον τρόπο που έπινα και τις ποσότητες που κατανάλωνα».Στην περίπτωση των one night stand, είπε ότι οι γυναίκες μπορεί να νιώσουν πολύ άσχημα για τον εαυτό τους, επειδή νιώθουν ότι ντροπιάστηκαν.
Οι ενοχές αυτές, όμως, δεν έχουν πάντα να κάνουν μόνο με τη συμπεριφορά της προηγούμενης νύχτας. Εν μέρει αποτελούν μια φυσιολογική αντίδραση στο αλκοόλ, το οποίο λειτουργεί κατασταλτικά.«Μπορεί να οφείλονται στο αλκοόλ που έχει παραμείνει στο νευρικό σύστημα», είπε στο VICE ο Charlie Glickman, ειδικός στη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση με έδρα το Σιάτλ. «Ο οργανισμός σου δεν μπορεί να καταλάβει τη διαφορά μεταξύ του “είμαι πεσμένος, επειδή έκανα κάτι κακό” και του “είμαι πεσμένος, επειδή αναστατώθηκε το νευρικό μου σύστημα”».Ο Glickman είπε επίσης ότι το να έρχεσαι κοντά με κάποιον, είτε μέσω σωματικής επαφής είτε απλώς μέσω μιας αποκαλυπτικής συζήτησης που έκανες με κάποιον συνάδελφό, για την οποία δεν νιώθεις και τόσο καλά εκ των υστέρων, μπορεί να συμβάλει στο αίσθημα ντροπής την επόμενη μέρα. Στην περίπτωση των one night stand, είπε ότι οι γυναίκες μπορεί να νιώσουν πολύ άσχημα για τον εαυτό τους, επειδή νιώθουν ότι ντροπιάστηκαν.
«Εν μέρει, αυτό οφείλεται στο slut shaming», είπε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
VICE Video: Σπάσ' τα
Συνιστά απλά πράγματα, όπως ύπνο, ενυδάτωση και κατανάλωση πρωτεϊνών, για να σε βοηθήσουν να τα βγάλεις πέρα, αλλά και να θυμάσαι ότι δεν έκανες κάτι κακό, μόνο και μόνο επειδή διασκέδασες ή έκανες σεξ.Ωστόσο ο Glickman είπε ότι αν έχεις αισθήματα ντροπής κάθε φορά που συνευρίσκεσαι με κάποιον, «ίσως είναι καιρός να σκεφτείς ξανά τις επιλογές σου». Ο Richard Stephens, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Keele της Μεγάλης Βρετανίας, κάνει έρευνα πάνω στα hangover. Ο ίδιος δήλωσε στο VICE ότι η ποσότητα αλκοόλ που καταναλώνει ένα άτομο προβλέπει μόνο κατά 20 με 30% το πόσο έντονο hangover θα έχει, ενώ παράγοντες όπως το άγχος και οι τύψεις για το αλκοόλ παίζουν επίσης ρόλο.
«Νομίζω ότι αυτό το hangover ντροπής έχει μάλλον μια επιστημονική βάση», είπε, αλλά δεν έχει μελετηθεί πολύ. Είπε επίσης ότι δεν είναι σαφές πώς μεταβάλλονται τα hangover κατά τη διάρκεια της ζωής, παρά τον αστικό μύθο ότι επιδεινώνονται με την ηλικία. Σε έρευνα που έκανε πάνω σε 50.000 ανθρώπους, διαπίστωσε ότι τα νεαρά άτομα παθαίνουν πολύ πιο συχνά hangover από τα μεγαλύτερα σε ηλικία άτομα, πιθανότατα λόγω της υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ, είπε. Αλλά δεν διευκρίνισε ποιας δημογραφικής ομάδας τα hangover είναι χειρότερα. «Θα μπορούσαν να ισχύουν και τα δύο. Θα μπορούσε να αποδειχθεί ότι πράγματι τα hangover επιδεινώνονται με την ηλικία, εξαιτίας της παρακμής του σώματος και επειδή οι μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι έχουν περισσότερες χρόνιες παθήσεις από τους νεότερους». Ίσως όμως, όταν είμαστε πιο νέοι, να μη νιώθουμε τόσο χάλια, όταν έχουμε hangover, επειδή δεν έχουμε τόσες ευθύνες. Ή μπορεί, όταν μεγαλώνουμε, να μη θυμόμαστε πόσο άσχημα hangover είχαμε στα 20.Ίσως, όταν είμαστε πιο νέοι, να μη νιώθουμε τόσο χάλια, όταν έχουμε hangover, επειδή δεν έχουμε τόσες ευθύνες. Ή μπορεί, όταν μεγαλώνουμε, να μη θυμόμαστε πόσο άσχημα hangover είχαμε στα 20.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο Stephens είπε ότι προσπαθεί να διαπιστώσει σε τι βαθμό μαθαίνουν οι άνθρωποι από τα hangover τους, για να μετριάσουν την κατανάλωση αλκοόλ που κάνουν.«Το hangover είναι κάτι σαν ένα φυσικό διάλειμμα από το ποτό, επειδή όλοι ξέρουμε ότι αν το παρακάνουμε, θα νιώθουμε απαίσια το επόμενο πρωί».
Η Hepola έπινε για 15 χρόνια. Της πήρε δύο χρόνια για να το κόψει, και λέει ότι το κίνητρό της ήταν οι ενοχές της επόμενης ημέρας.«Μέρος αυτού, είναι ότι δεν αντέχεις άλλο να ζεις μέσα στην ντροπή. Γίνεται ανυπόφορο», είπε.
Μετά από μια ώρα συζήτησης, μου είπε ότι αν θελήσω ποτέ να σταματήσω το ποτό, μπορώ να της τηλεφωνήσω.
«Πολλοί άνθρωποι το ξεπερνούν όλο αυτό με τον καιρό και δεν ξέρεις πώς εξελιχθεί το θέμα για σένα λίγο αργότερα», είπε.
«Αν νιώσεις ποτέ ότι θέλεις να κόψεις το ποτό και έχεις ανάγκη να μιλήσεις με κάποιον για αυτό, μην διστάσεις να μου τηλεφωνήσεις. Αλλά αν δεν θέλεις να το κόψεις, μην αισθανθείς ποτέ άσχημα γι’ αυτό».
Περισσότερα από το VICEΈνας Οδηγός Επιβίωσης Όταν Βγαίνεις με Άτομα από τη Δουλειά«Έτσι Είναι η Ζωή. Μια Ζαριά», για Έναν από τους 800 Ασθενείς στην Ελλάδα με Κυστική ΊνωσηΣεξ στις Ελληνικές Φυλακές: Εκεί που το Φύλο Είναι Απλώς μια Κοινωνική ΚατασκευήΓια τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.