Πριν από 35 χρόνια, μία παρέα από τους Αμπελόκηπους δημιούργησε ίσως την πιο σημαντική garage μπάντα στην ιστορία του ελληνικού ροκ. Οι Last Drive πήραν το όνομά τους από το αγαπημένο τους κοκτέιλ και έκαναν το πρώτο τους live στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1983.Ακολούθησαν εκατοντάδες live -τα περισσότερα sold out-, περιοδείες στο εξωτερικό, ένα συμβόλαιο με πολυεθνική δισκογραφική, μία διάλυση το '95, μια επανένωση το 2007 και ένα από τα πιο πιστά fan bases της ελληνικής αγγλόφωνης σκηνής.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του νέου τους άλμπουμ και λίγο πριν από την εμφάνισή τους στο Gagarin 205 στις 8 Δεκεμβρίου, οι Last Drive μιλούν στο VICE έχοντας πίσω τους την ωριμότητα και την εμπειρία 35 χρόνων πορείας.VICE: The Last Drive ή Red Album. Πώς είναι μετά από εννιά χρόνια να βγάζετε καινούριο άλμπουμ και να λαμβάνει τόση μεγάλη και άμεση απήχηση;
Γιώργος Καρανικόλας: The Last Drive στα κόκκινα. Κάθε άλμπουμ αποτυπώνει τη φάση που βρίσκεται το γκρουπ την εποχή που γράφεται. Όμως σ’ αυτό το διάστημα των εννέα χρόνων άνοιξαν κύκλοι, έκλεισαν άλλοι, αλλάξαμε, αλλά η μουσική ήταν και είναι πάντα εδώ - και αυτό είναι το σημαντικό. Να προχωράς με κέντρο σου τη μουσική.
Γ.Κ.: Δεν νομίζω ότι στους Last Drive γίνεται κάτι εσκεμμένα. Αυτό που αλλάζει είναι ο τρόπος προσέγγισης και αυτό που ανιχνεύεις στη διαφορετικότητα. Σίγουρα η εξέλιξη είναι μέρος μιας διαδικασίας, στην οποία όμως τον πιο καυτό ρόλο έχει το υποσυνείδητο. Απλά, εσύ πρέπει να είσαι διαθέσιμος.Υπάρχει το « The Wave », το οποίο περιγράφει μια σκληρή πραγματικότητα, αυτή του προσφυγικού. Η μουσική είναι προορισμένη για να αγγίζει τέτοια θέματα;
Αλέξης Καλοφωλιάς: Η μουσική προορίζεται να μιλήσει για τα πάντα, για κάθε είδους συναίσθημα, είναι για μας ο κρίκος που σε συνδέει με όλες πλευρές της πραγματικότητας. Αυτή η πραγματικότητα περιέχει την αγριότητα των καιρών μας, την άρνηση και τον απανθρωπισμό του άλλου, τη μικροψυχία και τη μισαλλοδοξία. Αλλά περιλαμβάνει και την αλληλεγγύη, την ανθρωπιά και τη λαχτάρα για ζωή. Πλευρές που ήρθαν με τραγικό τρόπο στο προσκήνιο με το προσφυγικό. Στο συγκεκριμένο κομμάτι επιχειρήσαμε να μιλήσουμε γι’ αυτό το δίπολο, για το πώς σε ορίζει και σε αλλάζει.
Γιώργος Καρανικόλας: The Last Drive στα κόκκινα. Κάθε άλμπουμ αποτυπώνει τη φάση που βρίσκεται το γκρουπ την εποχή που γράφεται. Όμως σ’ αυτό το διάστημα των εννέα χρόνων άνοιξαν κύκλοι, έκλεισαν άλλοι, αλλάξαμε, αλλά η μουσική ήταν και είναι πάντα εδώ - και αυτό είναι το σημαντικό. Να προχωράς με κέντρο σου τη μουσική.
Ταυτόχρονα, είναι αρκετά διαφορετικό από τα προηγούμενα. Ήταν μια εσκεμμένη ανανέωση ή οι αλλαγές είναι κομμάτι της εξέλιξης;
Γ.Κ.: Δεν νομίζω ότι στους Last Drive γίνεται κάτι εσκεμμένα. Αυτό που αλλάζει είναι ο τρόπος προσέγγισης και αυτό που ανιχνεύεις στη διαφορετικότητα. Σίγουρα η εξέλιξη είναι μέρος μιας διαδικασίας, στην οποία όμως τον πιο καυτό ρόλο έχει το υποσυνείδητο. Απλά, εσύ πρέπει να είσαι διαθέσιμος.Υπάρχει το « The Wave », το οποίο περιγράφει μια σκληρή πραγματικότητα, αυτή του προσφυγικού. Η μουσική είναι προορισμένη για να αγγίζει τέτοια θέματα;
Αλέξης Καλοφωλιάς: Η μουσική προορίζεται να μιλήσει για τα πάντα, για κάθε είδους συναίσθημα, είναι για μας ο κρίκος που σε συνδέει με όλες πλευρές της πραγματικότητας. Αυτή η πραγματικότητα περιέχει την αγριότητα των καιρών μας, την άρνηση και τον απανθρωπισμό του άλλου, τη μικροψυχία και τη μισαλλοδοξία. Αλλά περιλαμβάνει και την αλληλεγγύη, την ανθρωπιά και τη λαχτάρα για ζωή. Πλευρές που ήρθαν με τραγικό τρόπο στο προσκήνιο με το προσφυγικό. Στο συγκεκριμένο κομμάτι επιχειρήσαμε να μιλήσουμε γι’ αυτό το δίπολο, για το πώς σε ορίζει και σε αλλάζει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ξεκινώντας από το 1987, έχετε βρεθεί σε πολλά live στο εξωτερικό δίπλα σε ονόματα όπως οι Wipers , Fuzztones , Creeps , αλλά και Dead Moon . Ποιες είναι οι πιο έντονες αναμνήσεις, ειδικά από τους τελευταίους, μιάς και το άλμπουμ μεταξύ άλλων είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Fred Cole ;
Γ.Κ.: Οι Dead Moon ήταν μια πολύ μεγάλη μπάντα, υπέροχοι άνθρωποι και νομίζω ότι η σχέση μας μαζί τους ήταν μια αποκάλυψη.
Α.Κ.: Οι Dead Moon ενσάρκωσαν ό,τι καλύτερο είχε να παρουσιάσει για μας το αμερικάνικο rock ‘n’ roll, από πλευράς ακεραιότητας και ταλέντου. Όταν ήσουν μαζί τους, είχες την αίσθηση ότι συμμετείχες σε μια ειρηνική σταυροφορία, μπορούσες να αντιμετωπίσεις και να ξεπεράσεις τα πάντα. Μερικές συναντήσεις γίνονται λες και έχουν σκοπό να σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο, να διαλύσουν τις αμφιβολίες μέσα σου και να σε σπρώξουν να προχωρήσεις στον δρόμο που διάλεξες - αυτό συνέβη με μας και τους Dead Moon.
Γ.Κ.: Οι Dead Moon ήταν μια πολύ μεγάλη μπάντα, υπέροχοι άνθρωποι και νομίζω ότι η σχέση μας μαζί τους ήταν μια αποκάλυψη.
Α.Κ.: Οι Dead Moon ενσάρκωσαν ό,τι καλύτερο είχε να παρουσιάσει για μας το αμερικάνικο rock ‘n’ roll, από πλευράς ακεραιότητας και ταλέντου. Όταν ήσουν μαζί τους, είχες την αίσθηση ότι συμμετείχες σε μια ειρηνική σταυροφορία, μπορούσες να αντιμετωπίσεις και να ξεπεράσεις τα πάντα. Μερικές συναντήσεις γίνονται λες και έχουν σκοπό να σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο, να διαλύσουν τις αμφιβολίες μέσα σου και να σε σπρώξουν να προχωρήσεις στον δρόμο που διάλεξες - αυτό συνέβη με μας και τους Dead Moon.
Το να γίνουν γνωστά τα « Always The Sun » και « White Knuckles » ήδη από τα live σας, όπως και πολλά άλλα κομμάτια σας έχουν γίνει γνωστά με αυτόν τον τρόπο, είναι συνειδητή προσπάθεια ή απλά συμβαίνει;
Γ.Κ.: Προτού μπούμε να ηχογραφήσουμε τα τραγούδια, πάντα τα δοκιμάζουμε ζωντανά, επειδή αποκτούν μια ζωτική δύναμη. Πάντα το κάναμε.«It’s All Over Now Baby Blue» (Bob Dylan), «Every Night» (Human Expression), «Night Of The Phantom» (Larry and the Blue Notes): Έχετε κάνει διάφορες διασκευές , με τις περισσότερες να έχουν αγαπηθεί ιδιαίτερα . Πώς επιλέγετε τα κομμάτια που θα διασκευάσετε;
Γ.Κ.: Πρέπει να τα γουστάρουμε πολύ και να τους δίνουμε μια διάσταση που μας εξιτάρει όσο και η αρχική βερσιόν.
Α.Κ.: Οι διασκευές είναι μικρά σχόλια πάνω στην ιστορία της μουσικής που αγαπάμε, φόρος τιμής σε μια ιδέα που κράτησε μέσα στον χρόνο, αποδείξεις της διαχρονικότητας των τραγουδιών. Μια νέα ανάγνωση, σε άλλο περιβάλλον, που μπορεί να γίνει και αυτή συναρπαστική.
Γ.Κ.: Προτού μπούμε να ηχογραφήσουμε τα τραγούδια, πάντα τα δοκιμάζουμε ζωντανά, επειδή αποκτούν μια ζωτική δύναμη. Πάντα το κάναμε.«It’s All Over Now Baby Blue» (Bob Dylan), «Every Night» (Human Expression), «Night Of The Phantom» (Larry and the Blue Notes): Έχετε κάνει διάφορες διασκευές , με τις περισσότερες να έχουν αγαπηθεί ιδιαίτερα . Πώς επιλέγετε τα κομμάτια που θα διασκευάσετε;
Γ.Κ.: Πρέπει να τα γουστάρουμε πολύ και να τους δίνουμε μια διάσταση που μας εξιτάρει όσο και η αρχική βερσιόν.
Α.Κ.: Οι διασκευές είναι μικρά σχόλια πάνω στην ιστορία της μουσικής που αγαπάμε, φόρος τιμής σε μια ιδέα που κράτησε μέσα στον χρόνο, αποδείξεις της διαχρονικότητας των τραγουδιών. Μια νέα ανάγνωση, σε άλλο περιβάλλον, που μπορεί να γίνει και αυτή συναρπαστική.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έχετε αποφύγει τον ελληνικό στίχο μέχρι τώρα. Είναι κάτι που σκέφτεστε για το μέλλον;Στη ψυχεδελική σκηνή του σήμερα μπορείς να διαβάσεις την εποχή μας - πολύπλευρη και αποσπασματική σε βαθμό σύγχυσης, που όμως συνεχίζει να τροφοδοτεί με νέες μορφές αυτό το ηχητικό ξέσπασμα.
Α.Κ.: Όχι, η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε συζητήσει κάτι τέτοιο.Ακολουθείτε πιστά το garage και την ψυχεδέλεια από το ’80, όταν ακόμη οι συγκεκριμένοι ήχοι δεν ήταν τόσο γνώριμοι στην Ελλάδα. Πώς βλέπετε τα τελευταία χρόνια την εξέλιξη, αλλά και αναβίωση του είδους;
Α.Κ. Στον πυρήνα μας υπάρχει αυτή η μουσική, αλλά δεν είναι η μόνη μας επιρροή. Θα έλεγα καλύτερα ότι βασικά υπάρχει ένα πνεύμα που ήταν παρόν στις διάφορες εποχές του rock ‘n’ roll. Αυτό το πνεύμα ξεπερνάει τα είδη, είναι η αγάπη για την αμεσότητα του ακατέργαστου ήχου, την επιτακτικότητά του που μας γοήτευε και δεν μπορέσαμε ποτέ να αγνοήσουμε. Κάθε αναβίωση αποτελεί και εξέλιξη, η οποία παίρνει τα χαρακτηριστικά της εποχής που συμβαίνει. Στη ψυχεδελική σκηνή του σήμερα που βρίσκεται πιο κοντά στον λευκό θόρυβο, μπορείς να διαβάσεις την εποχή μας - πολύπλευρη και αποσπασματική σε βαθμό σύγχυσης, που όμως συνεχίζει να τροφοδοτεί με νέες μορφές αυτό το ηχητικό ξέσπασμα.
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να επιβιώσει και ίσως να ζήσει μια μπάντα μέσα στην ελληνική πραγματικότητα; Έχει αλλάξει η ελληνική rock σκηνή μέσα στα χρόνια;
Γ.Κ.: Όσο εύκολο ή δύσκολο είναι να κάνεις κάτι στην ελληνική πραγματικότητα. Να ζήσει, δύσκολο. Να επιβιώσει, κακός οιωνός. Είναι πολλά τα χρόνια που παίζουμε και έχουμε ζήσει διάφορες φάσεις του πράγματος. Το σημαντικό είναι να παίζεις, από τη στιγμή που αυτό είναι που γουστάρεις πιο πολύ να κάνεις. Τα υπόλοιπα είναι μάρκετινγκ.
Α.Κ.: Σίγουρα έχει αλλάξει και σίγουρα προς το καλύτερο, προς την πολυμορφία και έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, αντιφατικά, αλλά και δημιουργικά. Δεν μπορείς να ξεκόψεις το γκρουπ από την πραγματικότητα του τόπου που το γέννησε και του έδωσε τα πρώτα του ερεθίσματα. Δεν θα ήθελα να έχω γεννηθεί κάπου αλλού, όλο αυτό μου φαίνεται σαν μια τεράστια υπεκφυγή.
Γ.Κ.: Όσο εύκολο ή δύσκολο είναι να κάνεις κάτι στην ελληνική πραγματικότητα. Να ζήσει, δύσκολο. Να επιβιώσει, κακός οιωνός. Είναι πολλά τα χρόνια που παίζουμε και έχουμε ζήσει διάφορες φάσεις του πράγματος. Το σημαντικό είναι να παίζεις, από τη στιγμή που αυτό είναι που γουστάρεις πιο πολύ να κάνεις. Τα υπόλοιπα είναι μάρκετινγκ.
Α.Κ.: Σίγουρα έχει αλλάξει και σίγουρα προς το καλύτερο, προς την πολυμορφία και έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, αντιφατικά, αλλά και δημιουργικά. Δεν μπορείς να ξεκόψεις το γκρουπ από την πραγματικότητα του τόπου που το γέννησε και του έδωσε τα πρώτα του ερεθίσματα. Δεν θα ήθελα να έχω γεννηθεί κάπου αλλού, όλο αυτό μου φαίνεται σαν μια τεράστια υπεκφυγή.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Υπάρχουν ακυκλοφόρητα ηχογραφημένα κομμάτια που υπάρχει πλάνο να κυκλοφορήσουν; Ή πιο απλά, να περιμένουμε σύντομα κάποια καινούρια δουλειά;
Γ.Κ., Α.Κ.: Προς το παρόν, όχι.Ποιο είναι το πιο αστείο σκηνικό που σας έχει συμβεί σε live ;
Γ.Κ.: Στο πρώτο μας live στη Ρώμη, με το που παίξαμε το πρώτο ακόρντο, ένα κύμα κόσμου πλημμύρισε τη σκηνή και μας κόλλησε στον τοίχο. Ήταν πολύ περίεργο, σαν να εξαφανίστηκε η σκηνή, παίξαμε το υπόλοιπο live μέσα στο κοινό που χόρευε.
Α.Κ. Ήταν τρελή βραδιά. Στα παρασκήνια εμφανίστηκαν κάτι μυστήριοι τύποι που ήθελαν να μας πουλήσουν μια παμπάλαια Fender Coronado. Μας είπαν ότι ήταν η κιθάρα των… Gentle Giant. Τελικά, την αγόρασε ο Γιώργος!Με ποιον καλλιτέχνη ή μπάντα που δεν έχετε καταφέρει να παίξετε μαζί, είτε επειδή δεν υπάρχει πια είτε επειδή δεν έτυχε, θα θέλατε να βρεθείτε στη σκηνή;
Α.Κ.: Σε προσωπικό επίπεδο με πολλούς, αλλά πιστεύω ότι όταν είμαστε οι τέσσερίς μας πάνω στη σκηνή, είναι από μόνο του μια εκπλήρωση.Ποιος ήταν ο τελευταίος δίσκος/κομμάτι που ακούσατε;
Α.Κ.: Το πρωί ξύπνησα με το «Second Hand News» των Fleetwood Mac στο μυαλό μου. Μάλλον το άκουγα στον ύπνο μου.
VICE VIDEO: The Last Drive - Συναντήσαμε το πιο Εμβληματικό Γκρουπ της Ελληνικής Ροκ
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook
Από πού αντλείτε τη μεγαλύτερη έμπνευση;
Α.Κ.: Δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο, όλος ο κόσμος είναι υλικό για μια διαδικασία μετασχηματισμού και αυτό είναι το ωραίο.
Γ.Κ., Α.Κ.: Προς το παρόν, όχι.Ποιο είναι το πιο αστείο σκηνικό που σας έχει συμβεί σε live ;
Γ.Κ.: Στο πρώτο μας live στη Ρώμη, με το που παίξαμε το πρώτο ακόρντο, ένα κύμα κόσμου πλημμύρισε τη σκηνή και μας κόλλησε στον τοίχο. Ήταν πολύ περίεργο, σαν να εξαφανίστηκε η σκηνή, παίξαμε το υπόλοιπο live μέσα στο κοινό που χόρευε.
Α.Κ. Ήταν τρελή βραδιά. Στα παρασκήνια εμφανίστηκαν κάτι μυστήριοι τύποι που ήθελαν να μας πουλήσουν μια παμπάλαια Fender Coronado. Μας είπαν ότι ήταν η κιθάρα των… Gentle Giant. Τελικά, την αγόρασε ο Γιώργος!Με ποιον καλλιτέχνη ή μπάντα που δεν έχετε καταφέρει να παίξετε μαζί, είτε επειδή δεν υπάρχει πια είτε επειδή δεν έτυχε, θα θέλατε να βρεθείτε στη σκηνή;
Α.Κ.: Σε προσωπικό επίπεδο με πολλούς, αλλά πιστεύω ότι όταν είμαστε οι τέσσερίς μας πάνω στη σκηνή, είναι από μόνο του μια εκπλήρωση.Ποιος ήταν ο τελευταίος δίσκος/κομμάτι που ακούσατε;
Α.Κ.: Το πρωί ξύπνησα με το «Second Hand News» των Fleetwood Mac στο μυαλό μου. Μάλλον το άκουγα στον ύπνο μου.
VICE VIDEO: The Last Drive - Συναντήσαμε το πιο Εμβληματικό Γκρουπ της Ελληνικής Ροκ
Από πού αντλείτε τη μεγαλύτερη έμπνευση;
Α.Κ.: Δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο, όλος ο κόσμος είναι υλικό για μια διαδικασία μετασχηματισμού και αυτό είναι το ωραίο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τα τελευταία χρόνια έχουμε ζήσει συμβάντα όπως τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα το ’13, αυτήν του Ζακ πρόσφατα, ενώ πλησιάζει η συμπλήρωση δέκα χρόνων από τη δολοφονία Γρηγορόπουλου. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με μια άνοδο της Δεξιάς γενικότερα - Trump , Bolsonaro κτλ. Ποιές είναι οι σκέψεις σας;
Γ.Κ.: Σκοτεινές. Υποψιάζομαι ότι δεν έχουμε δει τίποτα ακόμη. Είναι ένα ζήτημα που απαιτεί σοβαρή προσέγγιση και όχι απλοϊκές αναλύσεις. Οι μεταλλάξεις που συμβαίνουν με πολύ γρήγορο ρυθμό είναι κάτι επικίνδυνο και μη φυσικό. Από τη μια το ανθρώπινο είδος προχωράει στην Τεχνητή Νοημοσύνη και από την άλλη στο μαλακό υπογάστριο της δομικής ανατροπής εμφανίζεται η σκοτεινή πλευρά της κοινωνίας.
Α.Κ.: Υπάρχει μια αίσθηση κενού, μια κατάσταση διαρκούς ανάλωσης της ανθρώπινης συνθήκης. Όμως τα σημάδια ήταν εκεί: Η έκρηξη της απληστίας σε παγκόσμιο επίπεδο και η οικονομική κρίση που ακολούθησε, η αντανακλαστική ενίσχυση του εθνικισμού που τελικά οδήγησε στην άνοδο του φασισμού και επιπλέον μια νοοτροπία που δικαίωνε κάθε έκφραση ιδιοτέλειας και ατομικισμού και κατέκλυζε τα πάντα για δεκαετίες. Αυτό το τελευταίο νομίζω ότι ήταν κομβικό, το σημείο όπου χάθηκε μια κρίσιμη μάχη και εκεί που πρέπει να κερδηθεί ξανά, στις σχέσεις που μας συνδέουν, στις κοινότητες που πρέπει να επιζήσουν και τη δυναμική που μπορεί να προκύψει μέσα από αυτές. Έτσι βλέπουμε και τη μουσική, σαν μια κοινή εμπειρία, έναν κοινό δεσμό που θεραπεύει και εμπνέει.
Γ.Κ.: Σκοτεινές. Υποψιάζομαι ότι δεν έχουμε δει τίποτα ακόμη. Είναι ένα ζήτημα που απαιτεί σοβαρή προσέγγιση και όχι απλοϊκές αναλύσεις. Οι μεταλλάξεις που συμβαίνουν με πολύ γρήγορο ρυθμό είναι κάτι επικίνδυνο και μη φυσικό. Από τη μια το ανθρώπινο είδος προχωράει στην Τεχνητή Νοημοσύνη και από την άλλη στο μαλακό υπογάστριο της δομικής ανατροπής εμφανίζεται η σκοτεινή πλευρά της κοινωνίας.
Α.Κ.: Υπάρχει μια αίσθηση κενού, μια κατάσταση διαρκούς ανάλωσης της ανθρώπινης συνθήκης. Όμως τα σημάδια ήταν εκεί: Η έκρηξη της απληστίας σε παγκόσμιο επίπεδο και η οικονομική κρίση που ακολούθησε, η αντανακλαστική ενίσχυση του εθνικισμού που τελικά οδήγησε στην άνοδο του φασισμού και επιπλέον μια νοοτροπία που δικαίωνε κάθε έκφραση ιδιοτέλειας και ατομικισμού και κατέκλυζε τα πάντα για δεκαετίες. Αυτό το τελευταίο νομίζω ότι ήταν κομβικό, το σημείο όπου χάθηκε μια κρίσιμη μάχη και εκεί που πρέπει να κερδηθεί ξανά, στις σχέσεις που μας συνδέουν, στις κοινότητες που πρέπει να επιζήσουν και τη δυναμική που μπορεί να προκύψει μέσα από αυτές. Έτσι βλέπουμε και τη μουσική, σαν μια κοινή εμπειρία, έναν κοινό δεσμό που θεραπεύει και εμπνέει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Δεν κάνουμε σχέδια», είχατε πει κάποτε. Μήπως τελικά είναι αυτό το μυστικό της διαχρονικότητας;
Γ.Κ.: Πιθανόν, μαζί με άλλα πραγματάκια.Ετοιμάζετε κάποια εμφάνιση ή περιοδεία στο εξωτερικό;
Α.Κ.: Ναι, υπάρχουν κάποιες προτάσεις για μεμονωμένες εμφανίσεις που συζητάμε.Τα live σας είναι ένα μεγάλο πάρτι για παλιούς και καινούριους φίλους. Οπότε, δεν θα ρωτήσω τι να περιμένουμε στις 8 Νοεμβρίου στο Gagarin 205. Θα θέλατε, ωστόσο, να κλείσετε με κάποια σκέψη;
Α.Κ.: Παίζουμε πολλά χρόνια και πάντα δεχόμαστε αγάπη και στήριξη από τους φίλους του γκρουπ. Χωρίς αυτούς, ειλικρινά δεν ξέρουμε πού θα βρισκόμασταν τώρα. Από μια πλευρά, οι συναυλίες μας είναι η προσπάθειά μας να ανταποδώσουμε αυτό το υπέροχο δώρο.
Το Σάββατο 8 Δεκεμβρίου οι Last Drive εμφανίζονται στο Gagarin 205. Τη βραδιά ανοίγουν οι Jack Heart & The Love Ghosts . Περισσότερες πληροφορίες για το live θα βρείτε εδώ.
Γ.Κ.: Πιθανόν, μαζί με άλλα πραγματάκια.Ετοιμάζετε κάποια εμφάνιση ή περιοδεία στο εξωτερικό;
Α.Κ.: Ναι, υπάρχουν κάποιες προτάσεις για μεμονωμένες εμφανίσεις που συζητάμε.Τα live σας είναι ένα μεγάλο πάρτι για παλιούς και καινούριους φίλους. Οπότε, δεν θα ρωτήσω τι να περιμένουμε στις 8 Νοεμβρίου στο Gagarin 205. Θα θέλατε, ωστόσο, να κλείσετε με κάποια σκέψη;
Α.Κ.: Παίζουμε πολλά χρόνια και πάντα δεχόμαστε αγάπη και στήριξη από τους φίλους του γκρουπ. Χωρίς αυτούς, ειλικρινά δεν ξέρουμε πού θα βρισκόμασταν τώρα. Από μια πλευρά, οι συναυλίες μας είναι η προσπάθειά μας να ανταποδώσουμε αυτό το υπέροχο δώρο.
Το Σάββατο 8 Δεκεμβρίου οι Last Drive εμφανίζονται στο Gagarin 205. Τη βραδιά ανοίγουν οι Jack Heart & The Love Ghosts . Περισσότερες πληροφορίες για το live θα βρείτε εδώ.
Περισσότερα από το VICE«Δεν θα Ζητήσω Συγνώμη από Κανένα 15χρονο»: Η Δίκη Κορκονέα Συνεχίζεται, Δέκα Χρόνια ΜετάΌταν οι Οπαδοί Αποφασίζουν να Πάρουν την Κατάσταση στα Χέρια τουςΆκουσα το «Άντε Skunk», την Πρώτη Οπαδική Εκπομπή για το Ελληνικό RapΓια τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.