Συμβουλές για να Οργανώσεις Ένα Γαμάτο Σπιτικό Trash Party (από τους Trashformers)

Όταν το Μάιο του 2004 οι Τrashformers έκαναν το πρώτο τους party, μάλλον δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι 15 χρόνια μετά, έχουν καταφέρει όχι απλώς να οργανώνουν μερικά από τα πιο δημοφιλή party, αλλά και να επαναπροσδιορίσουν τον όρο του trash, επανασυστήνοντάς το στο κοινό και κάνοντας τα κομμάτια που οι σημερινοί 30άρηδες ακούγαμε στο σχολείο, να τα χορεύουμε πιστά. Τα τελευταία χρόνια η κουλτούρα των ‘90s έχει επιστρέψει για διάφορους λόγους και με διάφορους τρόπους. Οι Trashformers είναι οι αγαπημένοι του είδους σε ό,τι αφορά τα party, γι’ αυτό άλλωστε απευθυνθήκαμε σε αυτούς ώστε να μας δώσουν συμβουλές για το πώς να οργανώσεις ένα γαμάτο σπιτικό trash party. VICE: Ποια είναι τα top 3 μυστικά ενός επιτυχημένου trash πάρτι;
Jimfast: Sex, Drugs & Rock n’ Roll.
Αρείων: Τουλάχιστον, αυτή είναι η συνταγή που ακολουθούμε εμείς στα party μας. Και για να μην παρεξηγηθούμε, στη δική μας φάση, “Sex” είναι η ηλεκτρισμένη με ερωτισμό ατμόσφαιρα, “Drugs” το αλκοόλ (κατά προτίμηση ρούμι) και φυσικά “Rock n’ Roll” τα superhits από τα ‘90s που αγαπάμε.

Πώς μπορεί κανείς να τα προσαρμόσει αν θέλει να κάνει το trash party στο σπίτι; Οι Aπόκριες μπορεί να είναι για πολλούς μία καλή αφορμή να κάνουν ένα θεματικό trash party στο σπίτι τους.
Αρείων: Εύκολο! Παίρνεις ένα party των Trashformers και, απλώς, το κάνεις πιο μαζεμένο. Άλλωστε, τα party μας είναι σαν τεράστια σπιτικά party. Όλοι έρχονται ακομπλεξάριστα, με σκοπό να διασκεδάσουν ειλικρινά και χωρίς δήθεν συμπεριφορές.
Jimfast: Πρέπει να φροντίσεις η βραδιά να έχει ροή. Στην αρχή, νοσταλγικά κομματάκια που θα λειτουργήσουν ως conversation starters, να κατέβει το πρώτο ποτό. Μετά, στο δεύτερο/τρίτο ποτό να ανεβούν λίγο τα beats και η ένταση της μουσικής, να αρχίσουμε να χορεύουμε. Μετά βάζεις super hit, έχεις ήδη χάσει το μέτρημα στα ποτά, αρχίζεις να ιδρώνεις και ξεκινάς να ερωτεύεσαι.
Αρείων: Τώρα, σε ό,τι αφορά το μασκέ, θέλει και μια πολύ καλή ιδέα. Να ψηθούν όλοι να έρθουν ντυμένοι. Κάτι εύκολο και έξυπνο, που να σε βάζει σε δημιουργικό mood.
Jimfast: Και αντίστοιχα ντύνεις και μουσικά το πρόγραμμα. Για παράδειγμα, αν έχεις θέμα Heaven Vs Hell, βάζεις το Dance with the Devil, κάνεις αλλαγή σε Παπαροκάδες και καπάκια στου Παράδεισου την πόρτα κάποιος φύτεψε δυο χόρτα! Τι πρέπει να σκεφτεί κανείς πριν την ημέρα του party;
Jimfast: Χρειάζεται καλό ηχοσύστημα. Ο γαμάτος ήχος, στις μέρες μας, είναι πιο σημαντικός από έναν καλό DJ. Άλλωστε, μπορείς να χώσεις τον φίλο σου που έχει λιώσει να έρχεται σε party των Trashformers και να τον αφήσεις να παίζει από το YouΤube.
Αρείων: Γενικά, όσο πιο πολύ ασχοληθείς, τόσο καλύτερα θα περάσουν όλοι και όσα πιο πολλά θέματα έχεις λύσει από πριν, τόσο λιγότερο τρέξιμο θα έχεις την ίδια μέρα. Σημαντικό: να δεις τι θα κάνεις με τον γείτονα, που είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα πάει να σου το χαλάσει.

Και τι πρέπει να προσέξει την ημέρα του party;
Αρείων: Σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να ξεμείνεις από ποτά, πάγο, ποτήρια. Άρα, καλό είναι να έχεις στο μυαλό σου πού θα βρεις έξτρα αν χρειαστούν, έστω και τελευταία στιγμή. Πείτε μας τη λίστα με κάποια από τα τραγούδια που δεν πρέπει να λείψουν από ένα trash party.
Jimfast: Όταν δεν ξέρεις τι να βάλεις, βάλε Ρουβά. Άμα βλέπεις ότι δεν χορεύει κανείς, βάλε το King Africa - La Bomba. Άμα θέλεις πιο έντονα αποτελέσματα ξεφτιλίσματος, όταν έχουν πιει όλοι και τα σπάνε, βάλε μια μπαλάντα για τεχνητή κοιλιά (Celine Dion - My Heart will go on) και μετά πάλι «ξύλο».

Άννα Μαρία «Τhe Gun»

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook

Ας μιλήσουμε λίγο για εσάς. Ουσιαστικά, με τα party σας επαναπροσδιορίσατε το πώς βλέπουμε το trash. Τι πιστεύετε ότι έχετε συνεισφέρει στην κουλτούρα αυτή;
Jimfast: Τον όρο trash party τον δημιουργήσαμε το 2004. Μας άρεσε γιατί ήταν προκλητικό. Ταίριαζε με αυτό που κάναμε, διότι ουσιαστικά παίζαμε μουσική την οποία σνόμπαραν, που δεν μπορούσες να ακούσεις πουθενά αλλού. Ήταν ουσιαστικά μια αντίδραση μέσα στη δηθενίλα των '00s, της mainstream και των μεγάλων club.
Αρείων: Και η αλήθεια είναι ότι τον επαναπροσδιορίσαμε, πρώτα οι ίδιοι εσωτερικά και μετά και σε αυτό που βγάζουμε έξω. Δεν κοροϊδεύουμε αυτά που παίζουμε, ποτέ δεν το κάναμε. Δεν τα θεωρούμε «σκουπίδια», του πεταματού. Ανοίγουμε την αποθήκη του μυαλού μας και βρίσκουμε «διαμάντια» που έχουν γράψει στο υποσυνείδητο, κάποια ποιοτικά, κάποια όχι τόσο, αλλά όλα αγαπημένα. Αυτό που αναζητούμε είναι η γνήσια διασκέδαση και αυτή μπορεί να βγει με πολλούς τρόπους. Με την υπερ-κομματάρα που έχει πάρει Grammy, αλλά και με το ταπεινό μουσικό κομμάτι που απλά αγαπάμε γιατί μας θυμίζει κάποια περίοδο της ζωής μας ή κάποιο πρόσωπο. Σημασία έχει να υπάρχουν οι κατάλληλες συναισθηματικές συνδέσεις.
Jimfast: Γενικά, το Trash των Trashformers είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο, διαφορετικό από ό,τι υπάρχει πλέον τριγύρω.
Αρείων: Τώρα ,τι έχουμε συνεισφέρει; Όσοι μας έχουν παρακολουθήσει μέσα στα χρόνια, ξέρουν πολύ καλά και το αφήνουμε σε αυτούς να το κρίνουν. Πιστεύετε ότι το trash είναι μόδα ή είναι διαχρονικό;
Jimfast: Από το 2004 που ξεκινήσαμε, το trash έχει έρθει πολλές φορές στη μόδα: Το πρώτο άκουσμα όρισε το «Xιπστερικό Kίνημα των Trashers». Αυτό έγινε κάπου το 2008-2009. Μετά έγινε το δεύτερο πέρασμα που ήταν των «Πραγματικών Nοσταλγών». Κάπου στο 2012 ήρθε το ξεφτίλισμα του όρου, όπου έγινε ομώνυμος με Greek Night. Τα «κοράκια» των καγκουρο-καφετεριο-κλαμπ έπαιζαν Παντελίδη και Δημάκη, και βάζανε και μια Μελισσούλα του Μπίγαλη. Ας τον πούμε «Ο Μεσαίωνας του Trash». Τώρα, έχουμε περάσει στην περίοδο που έχει γίνει mainstream, με τα μεγάλα κανάλια και media να κάνουν το γνωστό «Άρμεγμα της Αγελάδας». Διαχρονικίλα μού φαίνεται.
Αρείων: Οι μόδες πάνε και έρχονται, η ανάγκη για γνήσια διασκέδαση υπάρχει πάντα. Το μόνο που έχει σημασία είναι, αφού περνάει μια μόδα, ποιος είναι αληθινός σε αυτό που κάνει.

Στο πέρασμα αυτών των χρόνων που κάνετε τα party σας, τι αλλαγές βλέπετε στο κοινό που έρχεται;
Jimfast: Είναι αστείο, όμως αλλάζει ο τρόπος που χορεύουν. Αλλιώς χορεύει αυτός που γεννήθηκε στα '80s, αλλιώς χορεύει αυτός που γεννήθηκε στα '90s και αλλιώς χορεύει αυτός που γεννήθηκε στα '00s. Ο τελευταίος έρχεται με περιέργεια να ακούσει τραγούδια τα οποία, νοσταλγικά, δεν του λένε τίποτα, αλλά για αυτόν είναι κλασσικά πλέον.
Αρείων: Είναι όπως εμείς πηγαίναμε στα τελευταία δείγματα disco και ουσιαστικά βλέπαμε μια εικόνα του παρελθόντος, που οι μεγαλύτεροι έβλεπαν νοσταλγικά, αλλά για εμάς ήταν καινούριο. Περίεργη αίσθηση. Πάντως, το κοινό των party μας ήταν πάντα μη-συγκεκριμένο. Αυτό είναι που το κάνει και ενδιαφέρον.

Για όσους δεν έχουν έρθει στο party σας, θέλετε να του περιγράψετε τι ακριβώς τα κάνει τόσο ξεχωριστά;
Jimfast: Μέσα σε αυτά τα 15 χρόνια, έχουμε έναν χρυσό κανόνα: Να διασκεδάζουμε αυτό που κάνουμε. Για να γίνει αυτό, χρειάζονται δύο πράγματα: Πάθος και εξέλιξη. Όταν στήνουμε τις παραγωγές, κάνουμε άπειρο brainstorming και γουστάρουμε να πηγαίνουμε ένα βήμα παραπέρα.
Αρειών: Γενικά ο κόσμος έχει μια μαγική ικανότητα να καταλαβαίνει τι είναι γνήσιο και τι είναι fake. Τουλάχιστον, ο κόσμος που μας ενδιαφέρει ως κοινό.
Jimfast: Εμείς είμαστε ειλικρινείς στη διασκέδαση και αυτό φαίνεται. Αν το Trash ήταν εικόνες από την παιδική σας ηλικία, περιγράψτε μου ποια εικόνα θα ήταν για τον καθένα σας;
Αρείων: Νομίζω, η επιτομή είναι ξυπνητήρι Σάββατο επτά το πρωί για να μη χάσεις τα παιδικά στην τηλεόραση. Ακόμα αναρωτιέμαι ποιος καμένος διευθυντής προγράμματος είχε τη φαεινή ιδέα να τα βάζουν τόσο νωρίς.
Jimfast: Μυρωδιά από τις Μπουγελόφατσες, Mortal Kombat σε θερινό σινεμά, επιτραπέζια, Zelda, οι κάγκουρες στην Αστυπάλαια με τα χαμηλωμένα αμάξια να ακούνε rave.
Gizmo: Κάθε μεσημέρι στη τηλεόραση έπαιζε μόνο ΕΡΤ2. Είχε τελειώσει το Καρουζέλ και έπαιζε το Intro από το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι. Τα μεσημέρια του Σαββάτου, με σπιτική πίτσα και Mega Star.
Grace: Απόκριες Α’ Γυμνασίου, τέσσερις κοπέλες ντυνόμαστε Spice Girls (εγώ Mel B), όπου στο διάλειμμα χορεύαμε το Wannabe με το discman, σε κάτι ηχειάκια και ήταν στο τέρμα.
Μπαλαρίνος: Τρίμηνες καλοκαιρινές διακοπές, να παίζει το κασετόφωνο στην αυλή της γιαγιάς και όλα τα ξαδέρφια να χορεύουμε.
Αργυρώ: Donkey Kong στο Nintendo, κρυφτό, μήλα, Game Boy και BMX, να σαβουριάζομαι και να ματώνουν τα γόνατα μου.
Χριστίνα: Polly Pocket, οι αλληλογραφίες μου, το λεύκωμά μου, οι Ευχούληδες που είχα πάντα μαζί μου., Ατρόμητοι και Maria la del Bario.
Δέσποινα: Μετά το καθημερινό διάβασμα για το σχολείο, Μίκυ Μυστήριο και Ανατριχίλες, πίνοντας Carnation. Η συλλογή μου με τις τάπες Lion King - είχα τη χρυσή, συλλεκτική Simba.

Ποια είναι η αγαπημένη δεκαετία του καθενός και ποιο τραγούδι την κάνει ξεχωριστή;
Αρείων: Τα '90s. Τα ‘90s τα συνδέω με το Gangstas Paradise που μου άνοιξε τον δρόμο της hip-hop.
Jimfast: Τα '90s, The Offspring - Smash (full album).
Gizmo: Τα '80s, Alphaville - Big in Japan.
Grace: Τα '90s, Britney Spears - Crazy - ήταν το πρώτο μου single.
Μπαλαρίνος: Τα '80s, Mettalica - Battery.
Αργυρώ: Τα '00s, Britney Spears, N’sync και όλη η χορευτική pop.
Χριστίνα: Τα '00s, Modjo - Lady.
Δέσποινα: Τα late '90s, Britney Spears - Born to Make you Happy. Ποιο τραγούδι πιστεύετε ότι κάνει ακόμη και τον πιο ντροπαλό, τελικά να χορέψει στα party σας;
Jimfast: Κομμάτια τα οποία οι καλλιτέχνες πούλησαν την ψυχή τους στον διάβολο για να έχουν αυτό το αποτέλεσμα: Shaggy - Summertime
King Afrika - La Βomba
Kenny Loggings - Footloose
Michael Jackson (όλα)
Lou Bega - Mambo No5
Μιχάλης Ρακιντζής - Δικός σου για Πάντα
The Offspring - Pretty Fly for a White Guy Τα υπόλοιπα στο επόμενο event!

Αν θέλετε να πάτε στο επόμενο πάρτι των Trashformers, διαβάστε περισσότερα, εδώ.

Περισσότερα από το VICE

Ο Γκιουλενιστής Καθηγητής που Είναι Ανεπιθύμητος σε Ελλάδα και Τουρκία

Μην Παραχαράσσετε την Πίτσα: Τα Περίεργα Υλικά από Πάνω Κάνουν Κακό

Αυτός Είναι ο Λόγος που Δεν Μπορείς να Γαργαλήσεις τον Εαυτό σου