UPDATE (18 Μαρτίου 2018): Ο δικηγόρος του Facebook Paul Grewal ανακοίνωσε την Παρασκευή πως η εταιρία έχει αποκλείσει την Cambridge Analytica, από την πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης.
Σύμφωνα με το Facebook, η Cambridge Analytica συμμάχησε με την προεκλογική καμπάνια του Donald Trump αποκτώντας παράνομα πρόσβαση σε στοιχεία εκατομμυρίων χρηστών του Facebook με σκοπό να τους προσεγγίσει διαφημιστικά. Τον Ιανουάριο του 2017, δημοσιεύτηκε η μεγάλη έρευνα του Motherboard για την Cambridge Analytica.
Την ίδια μέρα, μια τότε ελάχιστα γνωστή βρετανική εταιρεία, με έδρα το Λονδίνο, έστειλε ένα δελτίο Τύπου. «Είμαστε ενθουσιασμένοι που η επαναστατική προσέγγισή μας στην επικοινωνία, με γνώμονα τα δεδομένα, ήταν τόσο ζωτικής σημασίας για την εντυπωσιακή νίκη του εκλεγμένου προέδρου Trump», δήλωσε ο Alexander James Ashburner Nix. Ο Nix είναι Βρετανός, 41 ετών και CEO της Cambridge Analytica. Είναι πάντοτε άψογα ντυμένος με κοστούμια κατά παραγγελία και γυαλιά σχεδιαστών, με τα ξανθά κυματιστά μαλλιά του να είναι χτενισμένα πίσω από το μέτωπό του. Η εταιρεία του δεν έπαιξε καίριο ρόλο μόνο στη διαδικτυακή καμπάνια του Trump αλλά και στην καμπάνια για το Brexit της Βρετανίας. Από αυτούς τους τρεις παίκτες -τον στοχαστικό Kosinski, τον προσεκτικά ντυμένο Nix και τον χαμογελαστό Trump- ο ένας δημιούργησε την ψηφιακή επανάσταση, ο άλλος την υλοποίησε και ο τελευταίος επωφελήθηκε από αυτή.Ό,τι κάνουμε, τόσο διαδικτυακά όσο και εκτός Διαδικτύου, αφήνουν ψηφιακά ίχνη.
Πόσο επικίνδυνα είναι τα Big Data;
Για να κατανοήσουμε το αποτέλεσμα των εκλογών -και πώς η πολιτική επικοινωνία θα μπορούσε να λειτουργήσει στο μέλλον- πρέπει να ξεκινήσουμε με ένα παράξενο περιστατικό στο Πανεπιστήμιο Cambridge το 2014, στο Κέντρο Ψυχομετρίας του Kosinski. Η ψυχομετρία, μερικές φορές λέγεται επίσης ψυχογραφικά χαρακτηριστικά, εστιάζει στη μέτρηση των ψυχολογικών χαρακτηριστικών, όπως η προσωπικότητα. Τη δεκαετία του 1980, δύο ομάδες ψυχολόγων ανέπτυξαν ένα μοντέλο που προσπαθούσε να αξιολογήσει τα ανθρώπινα όντα με βάση πέντε χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, γνωστά ως «Big Five». Αυτά είναι: ανοιχτή αντίληψη (πόσο ανοιχτός είσαι σε νέες εμπειρίες), συνειδητότητα (πόσο τελειομανής είσαι), εξωστρέφεια (πόσο κοινωνικός είσαι), συγκαταβατικότητα (πόσο διακριτικός και συνεργάσιμος είσαι) και νευρωτισμός (θυμώνεις εύκολα;). Με βάση αυτές τις διαστάσεις -είναι επίσης γνωστές ως OCEAN, ένα αρκτικόλεξο για τα πέντε χαρακτηριστικά- μπορούμε να κάνουμε μια σχετικά ακριβή εκτίμηση του είδους του ατόμου που έχουμε μπροστά μας. Αυτό συμπεριλαμβάνει τις ανάγκες και τους φόβους τους και πώς είναι πιθανό να συμπεριφερθούν. Τα «Big Five» έχουν γίνει η πρότυπη τεχνική της ψυχομετρίας. Αλλά για πολύ καιρό, το πρόβλημα με αυτήν την προσέγγιση ήταν η συλλογή δεδομένων, διότι έπρεπε να συμπληρωθεί ένα περίπλοκο, ιδιαιτέρως προσωπικό ερωτηματολόγιο. Έπειτα ήρθε το Ίντερνετ. Και το Facebook. Και ο Kosinski. Ο Michal Kosinski ήταν φοιτητής στη Βαρσοβία όταν η ζωή του πήρε μια νέα κατεύθυνση το 2008. Τον δέχθηκαν στο Πανεπιστήμιο του Cambridge για να κάνει το διδακτορικό του στο Κέντρο Ψυχομετρίας, ένα από τα παλιότερα ιδρύματα του είδους στον κόσμο. Ο Kosinski συνεργάστηκε με τον φοιτητή David Stillwell (σήμερα καθηγητής στo Judge Business School του Πανεπιστημίου του Cambridge) περίπου έναν χρόνο αφού ο Stillwell είχε δημιουργήσει μια μικρή εφαρμογή στο Facebook, τότε που η πλατφόρμα δεν είχε γίνει ακόμα το μεγαθήριο που είναι σήμερα. Η εφαρμογή MyPersonality επέτρεπε στους χρήστες να συμπληρώνουν διάφορα ψυχομετρικά ερωτηματολόγια, συμπεριλαμβανομένων ψυχολογικών ερωτήσεων από το ερωτηματολόγιο προσωπικότητας Big Five («Πανικοβάλλομαι εύκολα», «Κοντράρω τους άλλους»). Με βάση την αξιολόγηση, οι χρήστες λάμβαναν ένα «προφίλ προσωπικότητας» -μεμονωμένες Big Five αξίες- και μπορούσαν να μοιραστούν τα δεδομένα του προφίλ τους στο Facebook με τους ερευνητές.Με βάση έναν μέσο όρο 68 «like» στο Facebook από έναν χρήστη, ήταν πιθανό να προβλέψει το χρώμα του δέρματός του, τον σεξουαλικό προσανατολισμό του και τη σχέση του με το Δημοκρατικό ή το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα.
Ο Kosinski περίμενε ότι μερικές δεκάδες φίλοι από το κολέγιο θα συμπλήρωναν το ερωτηματολόγιο αλλά δεν πέρασε πολύς καιρός και εκατοντάδες, χιλιάδες, έπειτα εκατομμύρια άνθρωποι αποκάλυψαν τα ενδόμυχα πιστεύω τους. Ξαφνικά, οι δύο υποψήφιοι διδάκτορες κατείχαν το μεγαλύτερο σύνολο δεδομένων που συνδυάζει ψυχομετρικά αποτελέσματα με προφίλ του Facebook, που έχει ποτέ συλλεχθεί. Η προσέγγιση που ο Kosinski και οι συνάδελφοί του ανέπτυξαν τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν στην πραγματικότητα αρκετά απλή. Πρώτα, παρείχαν στα υποκείμενα της έρευνας ένα ερωτηματολόγιο με τη μορφή του online κουίζ. Από τις απαντήσεις τους, οι ψυχολόγοι υπολόγισαν τις προσωπικές Big Five αξίες των συμμετεχόντων. Έπειτα, η ομάδα του Kosinski συνέκρινε τα αποτελέσματα με όλα τα είδη των άλλων online δεδομένων από τα υποκείμενα: τι τους «άρεσε», τι μοιράζονταν ή αναρτούσαν στο Facebook, ή ποιο ήταν το φύλο, η ηλικία, ο τόπος κατοικίας τους, για παράδειγμα. Αυτό επέτρεψε στους ερευνητές να ενώσουν τις τελείες και να κάνουν συσχετισμούς.Αξιοσημείωτα αξιόπιστα συμπεράσματα μπορούσαν να εξαχθούν από απλές online ενέργειες. Για παράδειγμα, οι άνδρες που τους «άρεσαν» τα καλλυντικά μάρκας MAC ήταν ελαφρώς πιθανότερο να είναι γκέι. Ένας από τους καλύτερους δείκτες για την ετεροφυλοφλία ήταν να τους «αρέσει» το συγκρότημα Wu-Tang Clan. Οι ακόλουθοι της Lady Gaga ήταν πιθανότατα εξωστρεφείς, ενώ εκείνοι που τους «άρεσε» η φιλοσοφία έτειναν να είναι εσωστρεφείς. Αν και κάθε κομμάτι τέτοιας πληροφορίας είναι πολύ αδύναμο για να παράγει αξιόπιστη πρόβλεψη, όταν δεκάδες, εκατοντάδες ή χιλιάδες μεμονωμένων δεδομένων συνδυάζονται, οι προβλέψεις που προκύπτουν είναι πραγματικά ακριβείς.Οι ακόλουθοι της Lady Gaga ήταν πιθανότατα εξωστρεφείς, ενώ εκείνοι που τους «άρεσε» η φιλοσοφία έτειναν να είναι εσωστρεφείς.
Ο Kosinski και η ομάδα του ακούραστα εκλέπτυναν τα μοντέλα τους. Το 2012, ο Kosinski απέδειξε ότι με βάση έναν μέσο όρο 68 «like» στο Facebook από έναν χρήστη, ήταν πιθανό να προβλέψει το χρώμα του δέρματός του (με 95% ακρίβεια), τον σεξουαλικό προσανατολισμό του (88% ακρίβεια) και τη σχέση του με το Δημοκρατικό ή το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (85%). Αλλά δεν ήταν τα μόνα συμπεράσματα που μπορούσαν να εξαχθούν. Η νοημοσύνη, οι θρησκευτικές πεποιθήσεις, καθώς επίσης η χρήση αλκοόλ, τσιγάρου και ναρκωτικών, όλα μπορούσαν να προσδιοριστούν. Από τα δεδομένα, ήταν ακόμα δυνατό να εξαχθεί το συμπέρασμα εάν κάποιου οι γονείς είχαν χωρίσει. Η δύναμη της μοντελοποίησής τους φάνηκε από το πόσο καλά μπορούσε να προβλέψει τις απαντήσεις ενός υποκειμένου. Ο Kosinski συνέχισε να εργάζεται στα μοντέλα αδιάκοπα: πριν περάσει πολύς καιρός, ήταν σε θέση να αξιολογήσει ένα άτομο καλύτερα από τον μέσο συνάδελφο, απλώς με βάση δέκα «like» στο Facebook. Εβδομήντα «like» ήταν αρκετά για να ξεπεράσουν ακόμα και το τι γνώριζαν οι φίλοι του ατόμου, 150 το τι γνώριζαν οι γονείς του και 300 «like» τι γνώριζε ο σύντροφός του. Τα περισσότερα «like» μπορούσαν να ξεπεράσουν ακόμα και το τι το άτομο πίστευε πως ήξερε για τον εαυτό του. Την ημέρα που ο Kosinski δημοσίευσε αυτά τα ευρήματα, έλαβε δύο τηλεφωνήματα. Μια απειλή μήνυσης και μια προσφορά εργασίας. Και τα δύο από το Facebook.Δείτε: Ο Φάκελος που Είχε Συντάξει το FBI για τους Wu-Tang Clan
Αλλά δεν επρόκειτο μόνο για τα «like» ή ακόμα και το Facebook: Ο Kosinski και η ομάδα του μπορούσε να αποδώσει Big Five αξίες, έχοντας βασιστεί καθαρά στο πόσες φωτογραφίες προφίλ έχει ένα άτομο στο Facebook ή στο πόσες επαφές έχουν (ένας καλός δείκτης της εξωστρέφειας). Αλλά αποκαλύπτουμε κάτι για τον εαυτό μας ακόμα κι όταν δεν είμαστε online. Για παράδειγμα, ο αισθητήρας κίνησης στο τηλέφωνό μας αποκαλύπτει πόσο γρήγορα κινούμαστε και πόσο μακριά ταξιδεύουμε (αυτό σχετίζεται με την συναισθηματικής αστάθεια). Το smartphone, κατέληξε ο Kosinski, είναι ένα τεράστιο ψυχολογικό ερωτηματολόγιο το οποίο συμπληρώνουμε συνεχώς, τόσο συνειδητά όσο και ασυνείδητα. Ωστόσο, πάνω απ' όλα -και αυτό είναι το κλειδί- το πράγμα δουλεύει και αντίστροφα: από τα δεδομένα σου δεν μπορούν μόνο να δημιουργηθούν ψυχολογικά προφίλ, αλλά τα δεδομένα σου μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν αντίστροφα για να αναζητηθούν συγκεκριμένα προφίλ: όλοι οι ανήσυχοι πατέρες, όλοι οι θυμωμένοι εσωστρεφείς, για παράδειγμα - ή ίσως ακόμα κι όλοι οι αναποφάσιστοι Δημοκρατικοί; Ουσιαστικά, αυτό που ο Kosinski είχε εφεύρει ήταν ένα είδος μηχανής αναζήτησης ανθρώπων. Άρχισε να αναγνωρίζει τις δυνατότητες -αλλά και τον εγγενή κίνδυνο- της δουλειάς του. Σε εκείνον, το Ίντερνετ φαινόταν πάντοτε σαν δώρο από τον Παράδεισο. Αυτό που πραγματικά ήθελε ήταν να δώσει κάτι πίσω, να μοιραστεί. Τα δεδομένα μπορούν να αντιγραφούν, οπότε γιατί να μπορούν όλοι να ωφεληθούν από αυτά; Ήταν το πνεύμα μιας ολόκληρης γενιάς, η αρχή μιας νέας εποχή που ξεπέρασε τα όρια του φυσικού κόσμου. Αλλά τι θα συνέβαινε, αναρωτήθηκε ο Kosinski, εάν κάποιος έκανε κατάχρηση της μηχανής αναζήτησης ανθρώπων που είχε εφεύρει για να χειραγωγήσει ανθρώπους; Άρχισε να προσθέτει προειδοποιήσεις στο μεγαλύτερο μέρος του επιστημονικού του έργου. Η προσέγγισή του, προειδοποίησε, «μπορούσε να αποτελέσει απειλή στην ευημερία, την ελευθερία ή ακόμα και τη ζωή ενός ανθρώπου». Αλλά ουδείς φάνηκε να κατανοεί τι εννοούσε. Περίπου εκείνη την εποχή, στις αρχές του 2014, προσέγγισε τον Kosinski ένας νεαρός βοηθός καθηγητή στο Τμήμα Ψυχολογίας ονόματι Aleksandr Kogan. Είπε ότι έκανε έρευνα για λογαριασμό μιας εταιρείας που ενδιαφερόταν για τη μέθοδο του Kosinski και ήθελε να έχει πρόσβαση στη βάση δεδομένων MyPersonality. Ο Kogan δεν είχε την άδεια να αποκαλύψει για ποιο σκοπό. Είχε δεσμευτεί σε εχεμύθεια. Στην αρχή, ο Kosinski και η ομάδα του σκέφτηκαν αυτή την προσφορά, καθώς σήμαινε πάρα πολλά χρήματα για το ινστιτούτο, αλλά στη συνέχεια δίστασε. Στο τέλος, θυμάται ο Kosinski, ο Kogan αποκάλυψε το όνομα της εταιρείας SCL, ή Strategic Communication Laboratories (Εργαστήρια Στρατηγικής Επικοινωνίας). Ο Kosinski γκούγκλαρε την εταιρεία: «[Είμαστε] ο κορυφαίος οργανισμός διαχείρισης των εκλογών» αναφέρει η ιστοσελίδα της εταιρείας. Η SCL παρέχει υπηρεσίες μάρκετινγκ βασισμένες σε ψυχολογική μοντελοποίηση. Μια από τις βασικές της υπηρεσίες εστιάζει: επιρροή εκλογών. Επιρροή εκλογών; Ενοχλημένος, ο Kosinski σέρφαρε στις σελίδες της ιστοσελίδας. Τι είδους εταιρεία ήταν αυτή; Και τι σχεδίαζαν αυτοί οι άνθρωποι;Το smartphone, κατέληξε ο Kosinski, είναι ένα τεράστιο ψυχολογικό ερωτηματολόγιο το οποίο συμπληρώνουμε συνεχώς, τόσο συνειδητά όσο και ασυνείδητα.
Αυτό που ο Kosinski δεν γνώριζε εκείνη την εποχή: η SCL είναι η μητρική ενός ομίλου εταιρειών. Το ποιος ακριβώς είναι ιδιοκτήτης της SCL και των ποικίλων θυγατρικών της είναι ασαφές, χάρη σε μια περίπλοκη εταιρική δομή, το είδος που έχουμε δει στο Μητρώο Επιχειρήσεων της Βρετανίας (Companies House), στα Panama Papers και στο Μητρώο Επιχειρήσεων του Ντέλαγουεαρ. Κάποιες από τις θυγατρικές της SCL είχαν ασχοληθεί με τις εκλογές από την Ουκρανία έως τη Νιγηρία, βοήθησαν τον μονάρχη του Νεπάλ κατά των ανταρτών, ενώ άλλες είχαν αναπτύξει μεθόδους για να επηρεάσουν Ανατολικοευρωπαίους και Αφγανούς πολίτες για το ΝΑΤΟ. Και, το 2013, η SCL διαχώρισε μια νέα εταιρεία για να συμμετάσχει στις αμερικανικές εκλογές: την Cambridge Analytica.Λίγοι είχαν παρατηρήσει τον συσχετισμό της πρόσφατης πρόσληψης από τον Trump μιας εταιρείας μάρκετινγκ που λεγόταν Cambridge Analytica.
VICE Video: Τα Panama Papers και τα νέα Στοιχεία για την Ελλάδα
Ο Kosinski δεν γνώριζε τίποτα για όλα αυτά αλλά είχε κακό προαίσθημα. «Το όλο πράγμα άρχισε να βρωμάει» θυμάται. Κάνοντας περαιτέρω έρευνα ανακάλυψε ότι ο Aleksandr Kogan είχε μυστικά ιδρύσει μια εταιρεία που έκανε συνεργαζόταν με την SCL. Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Δεκεμβρίου του 2015 στην εφημερίδα The Guardian και εσωτερικά έγγραφα της εταιρείας που δόθηκαν στο περιοδικό Das Magazin, προκύπτει ότι η SCL έμαθε για τη μέθοδο του Kosinski από τον Kogan. Ο Kosinski έφτασε να υποπτεύεται ότι η εταιρεία του Kogan ίσως είχε αναπαραγάγει τα «like» του Facebook – με βάση το εργαλείο μέτρησης των Big Five προκειμένου να το πουλήσει σε αυτήν την επιχείρηση που επηρεάζει εκλογές. Αμέσως έσπασε το συμβόλαιο με τον Kogan και πληροφόρησε τον διευθυντή του ινστιτούτου, πυροδοτώντας μια περίπλοκη σύγκρουση μέσα στο πανεπιστήμιο. Το ινστιτούτο ανησυχούσε για τη φήμη του. Ο Aleksandr Kogan στη συνέχεια μετακόμισε στη Σιγκαπούρη, παντρεύτηκε και άλλαξε το όνομά του σε Δρ Spectre. Ο Michal Kosinski τελείωσε το διδακτορικό του, του προσέφεραν δουλειά στο Stanford και μετακόμισε στις ΗΠΑ.
Ο κος Brexit
Ο Kosinski έλαβε πολλά mail όπου τον ρωτούσαν ποια σχέση είχε με αυτό - οι λέξεις Cambridge, προσωπικότητα και analytics αμέσως έκαναν πολλούς ανθρώπους να σκεφτούν τον Kosinski. Ήταν η πρώτη φορά που άκουγε για την εταιρεία, που δανείστηκε το όνομά της, όπως αναφέρθηκε, από τους πρώτους υπαλλήλους της, ερευνητές από το πανεπιστήμιο. Τρομοκρατημένος, κοίταξε την ιστοσελίδα. Χρησιμοποιούνταν η μεθοδολογία του σε μεγάλη κλίμακα για πολιτικούς σκοπούς; Μετά το αποτέλεσμα για Brexit, φίλοι και γνωστοί του έγραψαν: Απλώς κοίτα τι έχεις κάνει. Όπου κι αν πήγαινε, ο Kosinski έπρεπε να εξηγήσει ότι δεν είχε καμία σχέση με αυτή την εταιρεία. (Παραμένει ασαφές πόσο βαθιά η Cambridge Analytica είχε εμπλακεί στην καμπάνια για το Brexit. Η Cambridge Analytica δεν θα απαντούσε τέτοιες ερωτήσεις.) Για λίγους μήνες, τα πράγματα είναι σχετικά ήρεμα. Έπειτα, στις 19 Σεπτεμβρίου 2016, λίγο πάνω από έναν μήνα για τη διενέργεια των αμερικανικών εκλογών οι ήχοι της κιθάρας του «Bad Moon Rising» των Creedence Clearwater Revival γεμίζουν την αίθουσα του ξενοδοχείου Grand Hyatt στη Νέα Υόρκη. Η Σύνοδος Concordia είναι ένα είδος μινιατούρας του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Έχουν προσκληθεί υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων από όλο τον κόσμο, ανάμεσά τους και ο πρόεδρος της Ελβετίας Johann Schneider-Ammann. «Παρακαλώ καλωσορίστε στη σκηνή τον Alexander Nix, Διευθύνοντα Σύμβουλο της Cambridge Analytica», ανακοίνωσε μια ήρεμη γυναικεία φωνή. Ένας αδύνατος άνδρας με σκουρόχρωμο κοστούμι ανέβηκε στη σκηνή. Επικρατεί σιωπή. Πολλοί παρευρισκόμενοι γνωρίζουν ότι αυτός είναι ο νέος άνθρωπος του Trump για την ψηφιακή στρατηγική. (Βίντεο της παρουσίασης αναρτήθηκε στο YouTube) Λίγες εβδομάδες νωρίτερα, ο Trump είχε τουιτάρει κάπως συνωμοτικά «Σύντομα θα με φωνάζετε κ. Brexit». Πολιτικοί παρατηρητές είχαν πράγματι παρατηρήσει μερικές εντυπωσιακές ομοιότητες ανάμεσα στην ατζέντα του Trump και εκείνη του δεξιού κινήματος Brexit. Αλλά λίγοι είχαν παρατηρήσει τον συσχετισμό της πρόσφατης πρόσληψης από τον Trump μιας εταιρείας μάρκετινγκ που λεγόταν Cambridge Analytica.Μετά το αποτέλεσμα για Brexit, φίλοι και γνωστοί του έγραψαν: Απλώς κοίτα τι έχεις κάνει.
Έως αυτό το σημείο, η ψηφιακή καμπάνια του Trump αποτελούνταν πάνω-κάτω από ένα άτομο, τον Brad Parscale, έναν επαγγελματία του μάρκετινγκ και αποτυχημένο ιδρυτή start-up εταιρείας που δημιούργησε μια στοιχειώδη ιστοσελίδα για τον Τραμπ έναντι 1.500 δολαρίων. Ο 70χρονος Trump δεν είναι ψηφιακά εξοικειωμένος - δεν υπάρχει καν υπολογιστής στο γραφείο του. Ο Trump δεν γράφει μέιλ, όπως αποκάλυψε κάποτε η προσωπική βοηθός του. Η ίδια του είπε να πάρει ένα smartphone, από όπου τουιτάρει ασταμάτητα. Η Hillary Clinton, από την άλλη πλευρά, στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στην κληρονομιά του πρώτου «προέδρου των κοινωνικών μέσων δικτύωσης» του Barack Obama. Είχε τη λίστα του Δημοκρατικού Κόμματος, συνεργάστηκε με κορυφαίους αναλυτές big data από την BlueLabs και είχε υποστήριξε από την Google και την DreamWorks. Όταν ανακοινώθηκε τον Ιούνιο του 2016 ότι ο Trump προσέλαβε την Cambridge Analytica, το καθεστώς στην Ουάσιγκτον απλά σούφρωσε τη μύτη του. Ξένοι με κατά παραγγελία κοστούμια που δεν καταλαβαίνουν τη χώρα και το λαό της; Σοβαρά; «Είναι τιμή μου που σας μιλάω σήμερα για τη δύναμη των Big Data και των ψυχογραφικών δεδομένων στην εκλογική διαδικασία». Το λογότυπο της Cambridge Analytica - ένας εγκέφαλος που αποτελείται από κόμβους του Διαδικτύου, σαν χάρτης, εμφανίζεται πίσω από τον Alexander Nix. «Μόλις 18 μήνες πριν, ο Γερουσιαστής Cruz ήταν ένας από τους λιγότερο δημοφιλείς υποψηφίους» εξηγεί ο ξανθός άνδρας με την καθαρά βρετανική προφορά, που μπορεί να εκνευρίσει τους Αμερικανούς με τον ίδιο τρόπο που μπορεί να ταράξει τους Ελβετούς η τυπική γερμανική προφορά. «Λιγότερο από το 40% του πληθυσμού τον είχε ακούσει» λέει μια άλλη διαφάνεια. Η Cambridge Analytica είχε εμπλακεί με την καμπάνια των αμερικανικών εκλογών σχεδόν δύο χρόνια νωρίτερα, αρχικά ως σύμβουλος για τους Ρεπουμπλικάνους Ben Carson και Ted Cruz. Ο Cruz -και αργότερα ο Trump- χρηματοδοτούνται αρχικά από τον μυστικοπαθή Αμερικανό δισεκατομμυριούχο δημιουργό λογισμικού υπολογιστών Robert Mercer, ο οποίος μαζί με την κόρη του Rebekah λέγεται ότι είναι οι μεγαλύτεροι επενδυτές στην Cambridge Analytica. «Λοιπόν, πώς το έκανε αυτό;». Έως σήμερα, εξηγεί ο Nix, οι εκλογικές καμπάνιες οργανώνονταν βάσει δημογραφικών εννοιών. «Μια πραγματικά γελοία ιδέα. Η ιδέα ότι όλες οι γυναίκες θα έπρεπε να λάβουν το ίδιο μήνυμα λόγω του φύλου τους - ή όλοι οι Αφροαμερικανοί λόγω της φυλής τους». Αυτό που ο Nix εννοούσε είναι ότι ενώ άλλοι που έκαναν καμπάνιες μέχρι τώρα βασίζονταν σε δημογραφικά στοιχεία, η Cambridge Analytica χρησιμοποιούσε την ψυχομετρία. Αν και αυτό μπορεί να είναι αλήθεια, ο ρόλος της Cambridge Analytica στην καμπάνια του Cruz δεν είναι αδιαμφισβήτητος. Τον Δεκέμβριο του 2015, η ομάδα του Cruz πίστωσε την αυξανόμενη επιτυχία τους στην ψυχολογική χρήση δεδομένων και αναλύσεων. Στο Advertising Age, ένας λομπίστας είπε ότι το ενσωματωμένο προσωπικό του Cambridge ήταν «σαν μια επιπλέον ρόδα» αλλά βρήκε το βασικό τους προϊόν δηλαδή τη μοντελοποίηση δεδομένων των ψηφοφόρων του Cambridge «εξαιρετική». Η καμπάνια θα πλήρωνε την εταιρεία τουλάχιστον 5,8 εκατομμύρια δολάρια για να βοηθήσει στην ταυτοποίηση των ψηφοφόρων στους προκριματικούς της Αϊόβα, όπου ο Cruz κέρδισε πριν να εγκαταλείψει τον αγώνα τον Μάιο.«Λίγο-πολύ, κάθε μήνυμα που κυκλοφορούσε από τον Trump βασιζόταν σε δεδομένα» λέει ο Alexander Nix, CEO της Cambridge Analytica.
Πώς να κρατήσεις τους ψηφοφόρους της Clinton μακριά από την κάλπη
Αυτές οι «σκοτεινές αναρτήσεις» -χορηγούμενες αναρτήσεις του Facebook που μπορούν να δουν μόνο χρήστες με συγκεκριμένα προφίλ- περιελάμβαναν βίντεο που απευθύνονταν στους Αφροαμερικανούς, όπου για παράδειγμα η Hilary Clinton αναφέρεται στους μαύρους άνδρες ως αρπακτικά.