Ένας Έλληνας Οδηγός Νταλίκας Συνεχίζει τα Ταξίδια στην Ιταλία Εν Μέσω Πανδημίας

Το οχηματαγωγό Corfu πλησιάζει στον ντόκο του λιμανιού. Η ράμπα, η καταπακτή του οχηματαγωγού, κατεβαίνει και αργά-αργά αποκαλύπτεται το Μπρίντεζι. Το ταξίδι προς μία ιταλική πόλη στην εποχή του κορονοϊού, έστω και αν δεν βρίσκεται στον «φλεγόμενο» βορρά, είναι επικίνδυνη αποστολή, την οποία κάθε μέρα κάνουν πολλοί Έλληνες νταλικέρηδες.

«Θες να μη φοβάσαι, αλλά φοβάσαι. Πας μαζεμένος. Όλους τους υποπτεύεσαι, κοιτάς να τους αποφεύγεις». Πέμπτη 9 Απριλίου 2020. Ο 44χρονος Γιώργος Τσακίρης, οδηγός νταλίκας από τη Θεσσαλονίκη, μεταφέρει εμπορεύματα, μόνο, από και προς την Ιταλία. Είναι η τέταρτη φορά που κάνει το δρομολόγιο από τότε που ξέσπασε η πανδημία. Κατεβαίνει σε μία περιοχή, την Απουλία, όπου οι νεκροί από κορονοϊό φτάνουν τους 225. Στο βορρά, στη Λομβαρδία, τα θύματα έχουν εκτοξευτεί σε 10.022, όπως δείχνουν τα ημερήσια στοιχεία. «Αυτοί φοβούνται περισσότερο παρ’ ότι δεν έχουν τόσα κρούσματα. Αλλά εγώ πρέπει να προσέχω πάρα πολύ».

Το καράβι αδειάζει και αρχίζει το ταξίδι του για το Μπάρι. Εκεί βρίσκεται η αποθήκη όπου θα παραδώσει το εμπόρευμα με τα πλαστικά ποτήρια. Από τη βιομηχανική περιοχή της ιταλικής πόλης θα φορτώσει διάφορα είδη για την προμήθεια σούπερ μάρκετ. Τα τέσσερα τελευταία ταξίδια στην Ιταλία δεν έχουν καμία σχέση με τα δεκάδες άλλα που έχει κάνει την τελευταία επταετία. «Προσέχεις, εννοείται ότι προσέχεις. Δεν έχεις καμία επαφή», λέει στο VICE.

Για τον Γιώργο Τσακίρη, το ταξίδι στην Ιταλία δεν είναι μόνο μία επικίνδυνη αποστολή για την υγεία του ίδιου και των συγγενών του. Είναι και ένας αγώνας δρόμου ανάμεσα στις απαγορεύσεις που εφαρμόζονται, τόσο εκεί όσο και στην Ελλάδα. Όταν πατάει ιταλικό έδαφος ένας αστυνομικός του δίνει μία δήλωση που πρέπει να υπογράψει, εις διπλούν. Υποχρεούται να εγκαταλείψει τη χώρα μέσα σε 72 ώρες. «Πρέπει γρήγορα να ξεφορτώσεις και να φορτώσεις. Και να κρατήσεις και τα ωράρια οδήγησης», αναφέρει. Έτσι, ξεκινάει η επικίνδυνη κούρσα στην οποία συναγωνίζονται η δουλειά, ο χρόνος και ο κίνδυνος.

Παίρνει τα μέτρα του, όπως λέει. Φοράει μάσκα, γάντια, βάζει αντισηπτικό, κάνει ό,τι χρειάζεται για να προστατευτεί. «Δεν έρχομαι σε επαφή με άλλους. Θα κατέβω, θα ανοίξω τις πόρτες εκεί που είναι να ξεφορτώσω και απομακρύνομαι. Η μόνη επαφή που μπορείς να πεις είναι όταν πιάνω τα τιμολόγια. Τα αφήνουν παραδίπλα και τα παίρνω», περιγράφει. Το ίδιο και όταν φορτώνει. «Δεν μπλέκεις πολύ στα πόδια τους. Σε φωνάζουν πας στη ράμπα, κωλώνεις, φορτώνεις». Οι εργαζόμενοι των αποθηκών κανονίζουν τη φόρτωση και εκείνος παρακολουθεί από μακριά. Πλησιάζει μόνο για να κλείσει τις πόρτες της νταλίκας, όταν οι άλλοι απομακρύνονται. «Εγώ έχω την αίσθηση ότι αυτοί (οι Ιταλοί) φοβούνται περισσότερο μήπως εμείς έχουμε κορονοϊό και τον μεταφέρουμε. Νομίζουν ότι τον κουβαλάμε εμείς, επειδή είμαστε οδηγοί. Και στην Ελλάδα το ίδιο πιστεύουν».

VICE Video: Ζω με την Κλιματική Αλλαγή

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο. Τον ρατσισμό που αντιμετωπίζουν οι οδηγοί διεθνών, αλλά και εθνικών μεταφορών. «Στα εργοστάσια μας βλέπουν σαν κινητές βόμβες. Με άλλο μάτι σου λέω». Παραδέχεται ότι υπάρχει ένα ποσοστό συναδέλφων του, υπολογίζει δύο στους δέκα, που αδιαφορούν και δεν παίρνουν μέτρα. Βλέπει ότι δεν φορούν μάσκες, γάντια, δεν κρατούν τις αποστάσεις. «Τους κρατάς σε απόσταση. Προχθές κόντεψα να παρεξηγηθώ με έναν. Πήγε να μ’ αγκαλιάσει και τον έδιωξα. Έχω οικογένεια».

Και αν τις επαφές κατά τη διάρκεια της φορτοεκφόρτωσης τις αποφεύγεις, τι γίνεται με τις καθημερινές ανάγκες; Τροφοδοσία για φαγητό και τουαλέτα. «Άστο. Στα χορτάρια, στη φύση όταν είμαι στο δρόμο. Δεν πάω τώρα στις δημόσιες. Όταν είσαι στην πόλη το ρεγουλάρεις. Αν σου έρθει ο δαίμονας, τότε καρότσα, σακούλα. Δεν θα μπω σε τουαλέτα εκεί, εκτός αν είναι πάρα πολύ μεγάλη ανάγκη». Η πραγματικότητα σκληρή για έναν άνθρωπο που πρέπει να αποφεύγει τα πάντα. Από τους λίγους που έχουν αναλάβει να δουλέψουν σε μία χώρα που θεωρείται επικίνδυνη όσο λίγες. «Πήγα και στο σούπερ μάρκετ, κοντά στις εταιρίες που φορτώνω. Προσέχουν όλοι, προσέχω κι εγώ».

Η επικίνδυνη αποστολή συνεχίζεται ακόμη και όταν η δουλειά στην Ιταλία τελειώνει. Η πρώτη κίνηση είναι ο έλεγχος του εμπορεύματος που θα κατευθυνθεί προς την Ελλάδα. Το μόνο ενδιαφέρον αφορά παραϊατρικό υλικό. «Ψάχνουν μήπως έχεις μάσκες, αναπνευστήρες. Απαγορεύεται η εξαγωγή με τέτοια κρίση», μας ενημερώνει ο Γ. Τσακίρης.

Μετά είναι το καράβι. Στο καράβι κυκλοφορούν οδηγοί. Από το πλήρωμα τον θερμομετρούν, όλα καλά. Ανεβαίνει τη ράμπα και παρκάρει. «Μέχρι τώρα κοιμόμουν στο φορτηγό. Δεν ανέβαινα καθόλου στο κατάστρωμα. Τώρα που αποφασίστηκε να κοιμάται ο καθένας μόνος του στην καμπίνα, είναι εντάξει». Μέχρι πριν λίγες μέρες οι οδηγοί έμεναν δύο στην κάθε καμπίνα.

Σε περίπου οκτώ ώρες θα πιάσει Ηγουμενίτσα. Στο προηγούμενο ταξίδι του, όταν έφτασε στην Ελλάδα δεν τον έλεγξε κανείς. «Κάποιους τους ελέγχουν κάποιους άλλους όχι. Εμένα με μέτρησαν μπαίνοντας στο καράβι, όπως τύχει», λέει.

Η επιστροφή επιβάλλει καραντίνα. Με προϋποθέσεις, όμως. Σύμφωνα με την κοινή υπουργική απόφαση, οι οδηγοί διεθνών μεταφορών μπαίνουν σε καραντίνα 14 ημερών όταν επιστρέφουν από το εξωτερικό. Εάν στο μεσοδιάστημα προκύψει και άλλο δρομολόγιο για το εξωτερικό, η καραντίνα «σπάει». Άγνωστο γιατί όμως παύουν να θεωρούνται ύποπτοι. Για να κάνουν δρομολόγιο στο εσωτερικό, η καραντίνα περιορίζεται σε επτά ημέρες. Περίεργο σύστημα, αν σκεφτεί κανείς πως σε περίπτωση που εντοπιστούν εκτός σπιτιού την περίοδο του υποχρεωτικού αποκλεισμού, θα τους επιβληθεί πρόστιμο 5.000 ευρώ. «Και πώς θα ξεκινήσω εγώ ταξίδι, εάν δεν πάω το φορτηγό στο συνεργείο;», διερωτάται εύλογα ο νταλικέρης. Ψιλά γράμματα. Οι οδηγοί διεθνών μεταφορών είναι αναγκαίοι, καθώς κρατούν τα χαλινάρια της οικονομίας. Αλλά και «ύποπτοι» φορείς του κορονοϊού, επειδή ταξιδεύουν.

Ο προσωπικός Γολγοθάς τους, ακόμη μεγαλύτερος. Ο Τσακίρης όταν επιστρέφει αποφεύγει να έρθει σε επαφή με τα παιδιά και τη σύζυγό του. Οι πρώτες πέντε ημέρες είναι μαρτύριο. «Όταν κάθεσαι σπίτι αυτό το διάστημα, το πρώτο πενθήμερο, όλο είσαι στο μήπως και μήπως. Σκέφτεσαι μήπως το έφερα…».

Περισσότερα από το VICE

Ρωτήσαμε τους Φίλους μας αν Σταμάτησαν να Κάνουν Σεξ Λόγω Κορονοϊού

Φωτογραφίες Από τη Μέρα που Έληξε το Lockdown στη Γουχάν

Εκπαίδευση Σκύλων, Κωμωδία και Boxing Μέσω Οθόνης στην Εποχή του Κορονοϊού