Μουσική

ΘΡΑΞ ΠΑΝΚC: «Δεν Αναγνωρίζουμε Καμία "Κανονικότητα" που Στηρίζεται στη Βία»

Το τρίο από τη Θράκη μιλάει στο VICE, με αφορμή την επιστροφή της μπάντας στα stage.
thrax 3
Οι φωτογραφίες είναι μια ευγενική παραχώρηση των ΘΡΑΞ ΠΑΝΚC.

H τελευταία δεκαετία ανήκει αδιαμφισβήτητα (και) σε καλλιτέχνες που αποφασίζουν να συνδυάσουν την παράδοση με τον μοντέρνο ήχο. Από τους Villagers of Ioannina City μέχρι τη Μαρίνα Σάττι, υπάρχει ένα πολύ ενδιαφέρον πεδίο που μας δίνει για πρώτη φορά μια σοβαρή, μοντέρνα προσέγγιση στην παράδοση. Κάτι που έχει δοκιμαστεί και άλλες φορές στο παρελθόν, χωρίς να αποφέρει καρπούς - με ελάχιστες εξαιρέσεις.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ωστόσο, φαίνεται ότι οι συνθήκες ωρίμασαν. Πριν από 12 χρόνια λοιπόν, εμφανίστηκε το σχήμα των ΘΡΑΞ ΠΑΝΚC. Στην αρχή ως δυάδα και αργότερα (2015) ως τρίο. Το γκρουπ έπαιζε σε γάμους, πανηγύρια, φεστιβάλ, μέχρι και σε πορείες διαμαρτυρίας. Το 2016 κυκλοφορούν το πρώτο τους demo/EP με τίτλο «ΠΑΝΚΟΠΑΝΗΓΥΡΟΨΥΧΕΔΕΛΕΙΑ» και περισσότερος κόσμος μαθαίνει την ύπαρξή τους.

Αυτό, σε συνδυασμό με την επιτυχία που γνωρίζουν παράλληλα οι V.I.C., τους μετατρέπει σε μία από τις αγαπημένες μπάντες του εγχώριου underground. Θυμίζουν σε όλους ότι η γκάιντα έχει επαφή με την ελληνική παράδοση -εκτός από τη σκωτσέζικη- και παράλληλα παρασέρνουν τον κόσμο στους ρυθμούς τους. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι δημιούργησαν το «διονυσιακό punk». Τον Νοέμβριο κυκλοφορούν το ομότιτλο άλμπουμ, που είναι η πρώτη επίσημη κυκλοφορία τους. Κοινό και κριτικοί υποδέχονται με ενθουσιασμό το νέο υλικό και η τριάδα από τη Θράκη ξεκινά μια σπονδυλωτή περιοδεία που περιλαμβάνει και κάποιες εμφανίσεις στο εξωτερικό.

Ωστόσο, το lockdown τούς χάλασε τα σχέδια με αποτέλεσμα να μπουν στην ατελείωτη λίστα των καλλιτεχνών που επαναπροσδιορίζουν τα tour τους. Το τελευταίο διάστημα βλέπουμε να πραγματοποιούνται (με νέους κανόνες) κάποια σποραδικά live, όπως το Chania Rock Festival όπου θα συμμετέχουν. Με αφορμή λοιπόν την επιστροφή της μπάντας στα stage -έχουν προηγηθεί κάποιες εμφανίσεις ακόμη- κάναμε μια γρήγορη, αλλά ενδιαφέρουσα κουβέντα μαζί τους.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

VICE: Πώς περάσατε τον χρόνο σας στην καραντίνα; 
ΘΡΑΞ ΠΑΝΚC: Ποικιλοτρόπως. Κάποιοι από εμάς ζήσαμε την καραντίνα μαζί με πολύ κοντινούς μας ανθρώπους, ήσυχα και αρκετά απομονωμένα. Άλλοι συνεχίσαμε τον κοινωνικό βίο σε πολύ περιορισμένο κύκλο ανθρώπων. Σίγουρα δημιουργικά και από εκεί και πέρα, όσο μπορούσαμε, μοιραζόμασταν τον χρόνο με αγαπημένα πρόσωπα θέτοντας όλοι το ίδιο ερώτημα: ΤΙ ΖΟΥΜΕ;

Σίγουρα, ζούμε μια πολύ δύσκολη περίοδο για τη μουσική βιομηχανία σε παγκόσμιο επίπεδο. Φοβάστε για το μέλλον των επαγγελματιών που βγάζουν τα προς το ζην από τα live και τη δισκογραφία; 
Αυτός ο φόβος στον τομέα του πολιτισμού, ειδικά στην Ελλάδα, υπήρχε ανέκαθεν. Απλώς, τα πράματα αυτή την περίοδο είναι ακόμα πιο δύσκολα. Η ανασφάλεια για την επαγγελματική αποκατάσταση είναι ένα καθημερινό συναίσθημα στη ζωή του καλλιτέχνη. Στη χώρα μας ο πολιτισμός που προέρχεται από ανεξάρτητες σκηνές δεν είχε ποτέ τη στήριξη που θα έπρεπε, όπως συμβαίνει στη Γερμανία ή στη Γαλλία. Στις «αναπτυγμένες» χώρες της Ευρώπης, για παράδειγμα, την περίοδο του κορονοϊού, καλλιτέχνες που ανήκουν σε ανεξάρτητες σκηνές, μακριά από εταιρίες, έλαβαν κάτι παραπάνω από επαρκή στήριξη για να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που ξέρουν, να δημιουργούν. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει καν το επάγγελμα του καλλιτέχνη.

Αν δεν κάνω λάθος, το lockdown σας βρήκε εν μέσω περιοδείας. Πόσο επηρεαστήκατε από όλο αυτό;
Σίγουρα μας βρήκε σε ακατάλληλη περίοδο, καθώς μόλις είχαμε τελειώσει το πρώτο μέρος του release tour του καινούριου μας δίσκου και ετοιμαζόμασταν για τα υπόλοιπα. Βέβαια, υπάρχουν άλλα συγκροτήματα που δεν πρόλαβαν να κάνουν ούτε ένα από τα προγραμματισμένα live, οπότε σίγουρα υπάρχουν και χειρότερες περιπτώσεις από τη δική μας.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Σε κάθε περίπτωση υπάρχει μια απογοήτευση από την όλη κατάσταση, αλλά και ακόμη μεγαλύτερη απογοήτευση από τη διαχείρισή της. Καλούμαστε να αποδείξουμε ότι αυτό που κάνουμε δεν είναι απλά χόμπι και ότι είμαστε κανονικοί εργαζόμενοι που πληρώνουμε τους φόρους από τα live μας.

Πώς αισθάνεστε για την επιστροφή στο stage, αρχής γενομένης από το Chania Rock Festival;
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε ήδη έχουμε παίξει ένα live στο Long Beach Festival, οπότε μπορείς να πεις ότι έχουμε κάνει ζέσταμα. Βέβαια, δεν είναι ίδια η αίσθηση με τις «υγιείς» εποχές, μιας και τηρούνται συνήθως οι αποστάσεις ασφαλείας, ο κόσμος είναι αρκετά φοβισμένος και η προσέλευση μειωμένη. Σε κάθε περίπτωση η επιστροφή on stage είναι ένα πολύ όμορφο συναίσθημα.

Με τις συναυλίες που είχατε κλείσει στο εξωτερικό τι γίνεται; 
Υπάρχουν πληροφορίες ότι τα live στο εξωτερικό ξεκινούν κανονικά από Οκτώβρη. Από εκεί και πέρα, βλέποντας και κάνοντας.

Πόσο σημαντικό είναι να επιστρέφουμε σε μια πιο καθημερινή φάση, τηρώντας πάντα τους κανόνες ασφαλείας;
Μέχρι να βρεθεί οριστική λύση για τον κορονοϊό και εφόσον τηρούνται οι κανόνες ασφαλείας, είναι δύσκολο να επιστρέψουμε σε καθημερινούς ρυθμούς. Ειδικά στον τομέα της ψυχαγωγίας και της διασκέδασης, αυτοί οι κανόνες που έχουν τεθεί βάζουν πολλά εμπόδια στη διοργάνωση παραγωγών. Ακόμα και στις καλές μέρες τα περισσότερα φεστιβάλ με δυσκολία ήταν βιώσιμα, πόσω μάλλον σήμερα με πληρότητες στο 40-70%, σε μια εποχή ανασφάλειας, που κάθε μέρα αλλάζουν οι αποφάσεις και οι κανονισμοί για τον τρόπο λειτουργίας ή ακόμα και για τον αν επιτρέπονται ή όχι. Ελπίζουμε να βρεθεί σύντομα ίαση για τον Covid-19.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Σε παλιότερη συνέντευξη είχατε πει ότι «Υπάρχουν κανονικότητες και κανονικότητες! Tο σημαντικότερο είναι αυτές οι κανονικότητες να συνυπάρχουν μεταξύ τους με βάση την αξιοπρέπεια του ανθρώπου». Πώς το σχολιάζετε; 
Δεν αναγνωρίζουμε καμία «κανονικότητα» που στηρίζεται στη βία οποιασδήποτε ιδεολογικής προέλευσης. Είναι διαχρονική αυτή η στάση.

Τι είναι αυτό που σας φοβίζει σε κοινωνικό επίπεδο; 
Ότι ο κόσμος πλέον φαίνεται να έχει κουραστεί και παραδοθεί. Μετά από σχεδόν δέκα χρόνια ακραίας λιτότητας, με φαινόμενα διαφθοράς που δεν τιμωρήθηκαν ποτέ και με την άδικη κατανομή του πλούτου, έρχεται η κρίση του κορονοϊού και βλέπουμε τα ίδια άτομα που δεν τους άγγιξε καμία κρίση και είναι υπεράνω κάθε νόμου, να μας λένε πώς να ζούμε. Μέρα με τη μέρα βλέπουμε να περνάνε νομοσχέδια που ακυρώνουν θεμελιώδη κοινωνικά κεκτημένα.

Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε το (ομότιτλο) πρώτο σας άλμπουμ. Σήμερα, σχεδόν οκτώ μήνες μετά, πώς αισθάνεστε με το αποτέλεσμα και το feedback του κοινού; 
Η αλήθεια είναι πως ο κόσμος περίμενε τον δίσκο και αυτό φάνηκε στα live που προλάβαμε να κάνουμε. Σχεδόν όλα ήταν sold out και υπήρχε υπέρμετρος ενθουσιασμός στο κοινό. Οπότε, μπορείς να πεις πως όλα καλά. Για εμάς ήταν ο πρώτος full length δίσκος, οπότε συναντήσαμε δυσκολίες που δεν περιμέναμε να βρούμε μπροστά μας. Σίγουρα θα μπορούσε να βγει ακόμη καλύτερος, αλλά από την άλλη το τέλειο δεν το πιάνει κανείς. Σε γεννικές γραμμές είμαστε αρκετά ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Είστε ένα γκρουπ που έχει φτιαχτεί για να το βλέπει κάποιος ζωντανά. Πόσο δύσκολο είναι να μεταφέρετε αυτή τη «διονυσιακή», punk ατμόσφαιρα σε έναν δίσκο; 
Μας δυσκόλεψε λίγο το γεγονός ότι όλα έπρεπε να γίνουν τέλεια. Αυτό σημαίνει πως έπρεπε να είμαστε «στημένοι» και όσο πιο αλάνθαστοι γίνεται. Όταν παίζουμε, συνηθίζουμε να είμαστε σε μια διαρκή κίνηση και ο περιορισμός αυτός ήταν κάτι που μας ζόρισε.

Πόσο διαφορετικά δουλέψατε στο στούντιο σε σχέση με το  «ΠΑΝΚΟΠΑΝΗΓΥΡΟΨΥΧΕΔΕΛΕΙΑ»;
Όλα έγιναν διαφορετικά. Για την ακρίβεια, η ηχογράφηση του πρώτου δίσκου σε σύκγριση με τον δεύτερο δεν είχε καμία σχέση. Ο πρώτος γράφτηκε για να ακούσει ο κόσμος ένα δείγμα της εξέλιξης της μπάντας. Ο δεύτερος, για να αποτυπώσουμε ακριβώς τι παίζουμε και να αναδείξουμε όλη τη φιλοσοφία της μπάντας.

Φωτογραφία: Τάσος Αγάπης

Ανήκετε σε μία νέα γενιά μουσικών που έχει καταφέρει να εκσυγχρονίσει με μεγάλη επιτυχία το παραδοσιακό τραγούδι. Γιατί πιστεύετε ότι συνέβη αυτό τώρα και όχι, για παράδειγμα, στα 90's; Ποιες είναι οι συνθήκες που βοήθησαν αυτό το νέο κύμα; 
Τα 90’s αναμφίβολα στην Ελλάδα ήταν μια πολύ rock‘n’roll εποχή. Εκτός από αυτό, ας μην ξεχνάμε ότι και στην παγκόσμια σκηνή υπήρχε μια έκρηξη που όμοιά της δεν ξέρουμε αν θα συναντήσουμε ξανά. Όταν όλο αυτό άρχισε να «ξεφουσκώνει» και έβλεπες ότι δύσκολα άκουγες καινούριες ιδέες, ο κόσμος άρχισε να ψάχνεται σε πιο folk και world ακούσματα και αυτό δεν έγινε μόνο στην Ελλάδα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Οι Gogol Bordello και οι Balkan Beat Box είναι δύο από τα πιο τρανταχτά παραδείγματα. Όλο αυτό μεταφέρθηκε και στην Ελλάδα. Σίγουρα, άνθρωποι σαν τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, τον Σωκράτη Μάλαμα τον Ντίνο Σαδίκη -και άλλους πολύ καλούς μουσικούς- βοήθησαν ώστε ο κόσμος να το αναγνωρίσει πιο εύκολα.

Μιας και μιλάμε για «νέο κύμα», πώς βλέπετε την άνοδο της new wave rap σκηνής; 
Όλες οι μουσικές έχει παρατηρηθεί πως κάνουν κύκλο σε ό,τι αφορά την απήχηση τους. Το βασικότερο είναι να υπάρχει ειλικρίνεια σε ό,τι κάνεις και φυσικά, να σε εμπνέει το είδος με το οποίο εκφράζεσαι.

Αλήθεια, ποιο είναι το φυσικό περιβάλλον των ΘΡΑΞ ΠΑΝΚC: Ένα ανοιχτό φεστιβάλ όπως το Ziria ή ένα ιστορικό stage τύπου Κύτταρο; 
Από τη μία έχεις ένα live σε βουνό που είναι το αγαπημένο μας και από την άλλη έχεις ένα κλειστό χώρο που αισθάνεσαι μέχρι και την ανάσα του κοινού. Πολύ δύσκολο να διαλέξεις.

Τι περιμένουμε από εδώ και πέρα; 
Να έχουμε την υγεία μας, σωματική και πνευματική, να τελειώσει όσο πιο αναίμακτα γίνεται αυτή η ιστορία και βλέπουμε. Υπάρχει κόσμος εκεί έξω που έχει χάσει δικούς του ανθρώπους. Ας τελειώσει όλο αυτό και ελπίζουμε σε πιο όμορφες μέρες.

Ακολουθήστε τον Αντώνη Κωνσταντάρα στο Ιnstagram.

Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.

Περισσότερα από το VICE

Οι Μουσικοί στον Μαχαλά των Χάλκινων Είναι «Χαμένοι» Από την Απαγόρευση των Πανηγυριών

Είμαι Παραπληγικός και Περνούσα Παράνομα Ecstasy με το Αναπηρικό Αμαξίδιό μου

Τα Poppers μού Προσέφεραν Φοβερό Σεξ, Αλλά μου Κατέστρεφαν Σιγά-Σιγά τη Ζωή

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.