AAV_6263
Νέα

«Τα Περιστέρια με Γνωρίζουν, Έχω Μεγαλώσει Μαζί τους»

Tα τελευταία 15 χρόνια, o Παναγιώτης Τουσκοπίδης ταΐζει τα περιστέρια της μικρής Πλατείας Αντιγονιδών, στην παλιά μικροαστική γειτονιά της Θεσσαλονίκης.

«Τα περιστέρια εμένα μ’ αγαπούν. Στο μπαλκόνι, μου χτυπούν το τζάμι της μπαλκονόπορτας. Ζητούν να φάνε». Ο 71χρονος Παναγιώτης Τουσκοπίδης, στη Θεσσαλονίκη, έχει μία ιδιαίτερη σχέση με τα περιστέρια. Ακόμη πιο στενή απ’ αυτή που αναπτύσσουν όσοι περιστασιακά τα ταΐζουν. Τον αντιλαμβάνονται από μέτρα μακριά και τον περιμένουν. Να τους φέρει το φαγητό τους.

AAV_5606.jpg

Στις κεντρικές πλατείες μεγάλων πόλεων συνηθίζεται περιστέρια να συγκεντρώνονται, κυνηγώντας ψίχουλα και σπόρους από τους περαστικούς. Οι εικόνες στο Σύνταγμα αλλά και στην Πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης, είναι γνωστές. Εκεί όπου το σιτάρι γίνεται εμπόριο για μία φωτογραφία των τουριστών με τα χορτασμένα πτηνά. Είναι όμως κάποιες άλλες γειτονιές, όπου τα περιστέρια δεν έχουν αυτή την τύχη. Μπαίνουν στον αγώνα της αναζήτησης τροφής και νερού, μακριά από τα φλας των φωτογραφικών μηχανών. Η Πλατεία Αντιγονιδών, στην παλιά μικροαστική γειτονιά της Θεσσαλονίκης, έχει μετατραπεί σε πιάτσα για εκατοντάδες περιστέρια. Βρέθηκαν εκεί επειδή έχει πράσινο και σιντριβάνι με νερό, για να ξεδιψάνε. Απέκτησαν επίσης, εδώ και χρόνια, έναν φίλο που τα ανατρέφει.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
AAV_5584.jpg

Λίγο μετά τις 9 το πρωί, κάθε μέρα, ο Παναγιώτης κατεβαίνει από το διαμέρισμά του, στον έβδομο όροφο της οικοδομής στην οδό Παπαζώλη και κατηφορίζει προς το «στρόγγυλο» της Αντιγονιδών. Είναι η μικρή κυκλική πλατεία γύρω από την οποία περνούν καθημερινά τα αυτοκίνητα. Δεν προσφέρεται για πεζούς, όμως έχει ένα σιντριβάνι που ένα διάστημα τη νύχτα έβγαζε χρώματα. Και γκαζόν. Λίγα μέτρα πριν την πλατεία, το ένα μετά το άλλο, τα περιστέρια που έχουν σχηματίσει μία σειρά, σαν στρατιωτική παράταξη, στη μετόπη ενός νεοκλασικού κτιρίου, αρχίζουν τις χαμηλές πτήσεις. Είτε κινούνται πρώτα γύρω από τον 71χρονο, είτε προσγειώνονται με τέτοια ταχύτητα στην πλατεία, δίνοντας την εντύπωση ότι θα συντριβούν. Σε λίγα δευτερόλεπτα, μέχρι ο Παναγιώτης να αρχίσει να πετάει τις τροφές από τη σακούλα που κρατάει, έχουν σχηματίσει γύρω του έναν κύκλο. Είναι πολλά, διαρκώς έρχονται κι άλλα.

«Γνωριζόμαστε», λέει στο VICE. «Μεγάλωσα με περιστέρια από μικρό παιδί. Και μ’ άλλα ζώα. Εκεί στο Ωραιόκαστρο που μέναμε, είχαμε σκύλους και άλογο». Εξηγεί ότι καθημερινά, τα τελευταία 15 χρόνια σχεδόν την ίδια ώρα, προσφέρει πρωινό στα περιστέρια της Πλατείας Αντιγονιδών. Κρατάει μια σακούλα, πάνω από πέντε κιλά. «Έχω κόψει πέντε ψωμιά σε μικρούς κύβους, με ψαλίδι. Μικρά κομματάκια να μπορούν να τα φάνε. Έχω και σιτάρι». Αποφεύγει, όπως λέει, να προσφέρει μεγάλα κομμάτι ψωμί. «Το τρώνε, όμως το αρπάζουν με το ράμφος και επειδή είναι βαρύ τούς πέφτει στον δρόμο, το πατάνε μετά τα αυτοκίνητα. Δεν μπορούν να το φάνε».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
AAV_6327.jpg

Βάζει και βγάζει το χέρι από τη σακούλα, με την τεχνική του σπορέα και απλώνει την τροφή στο γκαζόν. Εκείνα τσιμπολογάνε με μεγάλη ταχύτητα. Πλησιάζουμε και φοβούνται. Δεν είναι τα «διάσημα» περιστέρια της Αριστοτέλους. «Αυτά είναι άγρια. Μόνο εμένα ξέρουν». Τα περιστέρια φεύγουν και επιστρέφουν στη μετόπη του νεοκλασικού κτιρίου που καλύπτει το ¼ της πλατείας. Απομακρυνόμαστε, αλλά δεν επιστρέφουν. «Κάποιος άλλος θα ήρθε να τα ταΐσει νωρίτερα. Δεν είναι κακό», λέει ο κ. Τουσκοπίδης. «Παλιότερα ερχόταν και μία κοπέλα, τα τάιζε κάπου-κάπου, όμως πρέπει να πήγε αλλού».

AAV_5613.jpg

Οι γειτονιές κοντά στην Αντιγονιδών έχουν έναν ιδιαίτερο δεσμό με τα περιστέρια. Παλιότερα, συγκεντρώνονταν στο Βαρδάρι, τσιμπολογώντας τα σουσάμια από τους κουλουράδες. Έπαιζαν μαζί τους όταν άδειαζαν οι γυάλινες προθήκες τους και ξεπουλούσαν. Ήταν τότε που η σημερινή Πλατεία Δημοκρατίας έσφυζε από ζωή. Τώρα, λίγο τα έργα του Μετρό, ακόμη περισσότερο η υποβάθμιση της δυτικής πλευράς του κέντρου, τα έχει περιορίσει όλα. Περιστέρια είχε και βορειότερα. Στη γειτονιά του ΒΑΟ, στην Πλατεία Καλλιθέας. Σήμερα ονομάζεται Πλατεία Περιστεριών. Λίγο μετά το ’60 είχε τοποθετηθεί σε ένα στύλο μία φωλιά, όπου κατέφευγαν τα  περιστέρια. Ήταν μία ξύλινη  ορθογώνια κατασκευή με τρύπες. Εκεί έβρισκαν καταφύγιο και μεγάλωναν τα πιτσούνια τους. Τώρα δεν πετάει τίποτε εκεί. Απλώς έμεινε το όνομα.

AAV_6305.jpg

Ο Παναγιώτης Τουσκοπίδης θα συνεχίσει να ταΐζει τα περιστέρια στην Αντιγονιδών. «Ο δήμος πρέπει να τα προσέξει», ζητάει. «Βλέπετε τι γίνεται και στην Αριστοτέλους. Ας τα φτιάξουν φωλιές. Δεν γίνεται να κοιμούνται στα μπαλκόνια».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ