Στον Κολωνό Γίνονται Μαθήματα «Πραγματικών» Ελληνικών

Η Αμαλία Παναγιωτοπούλου διδάσκει ελληνικά σε μετανάστες και πρόσφυγες, στο Επίκεντρο της ActionAid στον Κολωνό. Όπως λέει, το μάθημα είναι μόνο η αφορμή για να συναντηθούν οι άνθρωποι μεταξύ τους και να αποκτήσουν φωνή.

Κείμενο VICE Staff

15.9.19

Το VICE Greece δίνει βήμα σε επιλεγμένες ανθρωπιστικές οργανώσεις, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άτομα, με τη δημιουργία της στήλης «Ρισπέκτ», στην οποία κάθε Δευτέρα δημοσιεύονται προσωπικές ιστορίες, άρθρα άποψης, φωτογραφίες, ρεπορτάζ ή άλλες υποθέσεις που ενδιαφέρουν την ελληνική κοινωνία. Στόχος μας είναι να ενημερώσουμε το κοινό και να ανοίξουμε διάλογο για ζητήματα με τα οποία καταπιάνονται και αξίζουν την προσοχή όλων.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Το συγκεκριμένο άρθρο της ActionAid υπογράφει η Σίσσυ Γκουρνέλου, υπεύθυνη Τύπου της οργάνωσης. Το Επίκεντρο βρίσκεται στην Πέτρας 93 στον Κολωνό. Οι εγγραφές για όλα τα προγράμματα έχουν ξεκινήσει και τα μαθήματα είναι δωρεάν.

Η συνεργασία της με την ActionAid ξεκίνησε πριν δύο χρόνια. Από τότε η Αμαλία, ως δασκάλα ελληνικών, πηγαίνει στο «Επίκεντρο» καθημερινά. Αυτό που απολαμβάνει περισσότερο είναι η επαφή με τους ανθρώπους. «H προετοιμασία διαρκεί πολλές ώρες και είναι η μοναχική και δημιουργική φάση της διδασκαλίας. Όταν μπαίνω στην τάξη, όμως, εκεί πραγματώνεται το όνειρο. Εκεί παίρνει υπόσταση η σχέση μου με τη γλώσσα, όταν προσπαθώ να τη συστήσω σε ανθρώπους που θέλουν να τη γνωρίσουν».

Αυτό που απολαμβάνουν οι μαθητές από την άλλη, σε όποιο επίπεδο και αν βρίσκονται, είναι η γνωριμία με τη γεωγραφία, τον πολιτισμό, τα ήθη και τα έθιμα της Ελλάδας. Μία Κινέζα μαθήτρια τής είχε πει μια φορά ότι μετά από 11 χρόνια στην Ελλάδα ήταν η πρώτη που της εξήγησε τι γίνεται στη χώρα τη Μεγάλη Εβδομάδα και γιατί.

Μαθήματα Skate σε Πρόσφυγες

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Το μάθημα σαφώς δεν είναι πάντα εύκολο και συχνά ανατρέπεται άρδην. Τα τμήματα χωρίζονται σε αρχάριους και προχωρημένους. Συνήθως στα μικρά επίπεδα οι μαθητές είναι πρόσφυγες που βρίσκονται 1-3 χρόνια στην Ελλάδα και θέλουν να μάθουν όχι μόνο να μιλάνε και να καταλαβαίνουν, αλλά και να διαβάζουν και να γράφουν. Στα υψηλά επίπεδα συμμετέχουν κυρίως γυναίκες μετανάστριες που βρίσκονται στην Ελλάδα 10-20 χρόνια, έχουν παιδιά σε ελληνικά σχολεία και χρειάζονται βοήθεια. «Η Ελλάδα δεν είναι χώρα-προορισμός για τους πρόσφυγες, αλλά χώρα-πέρασμα. Αυτοί που αναζητούν μαθήματα ελληνικών με δάσκαλο και επενδύουν χρόνο και κόπο σε αυτά, είναι συνήθως αυτοί που έχουν αποφασίσει ότι θα μείνουν τουλάχιστον 2-3 χρόνια. Για τον μέσο πρόσφυγα, 6 με 12 μήνες συνήθως αρκούν για να καταφέρει να επικοινωνήσει με τους Έλληνες σχετικά με διάφορα θέματα της καθημερινότητας. Θεωρούμε αυτονόητο το να συμπληρώσουμε μία φόρμα με τα προσωπικά μας στοιχεία, να ζητήσουμε πληροφορίες από το τηλέφωνο, να διαβάσουμε την ανακοίνωση ‘’κλειστό’’ ή ‘’κίνδυνος’’. Δεν είναι».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Πιστεύω πως είναι απαραίτητο να μιλάει και να γράφει κανείς –στοιχειωδώς έστω- τη γλώσσα της χώρας όπου μένει, όχι μόνο αγγλικά. Αποκτάει φωνή με αυτόν τον τρόπο, θα τον ακούσει πιο εύκολα κάποιος υπάλληλος. Θα μπορεί να κυκλοφορεί πιο αυτόνομα κοινωνικά και εργασιακά, χωρίς μεσολάβηση τρίτων. Θα μπορεί να μιλήσει ιδιαιτέρως με το δάσκαλο του παιδιού του, με τον γιατρό του, με έναν δικηγόρο. Θα διαβάσει τις μικρές αγγελίες για να βρει δουλειά, σπίτι…».

Αυτό που τη συγκινεί περισσότερο είναι δέσμευση που δείχνουν οι μαθητές. «Είμαι πάρα πολύ περήφανη για όλους τους, διότι κατανοώ πόσο δύσκολο είναι να ζητήσεις άδεια από τη δουλειά ή να ταξιδεύεις 2+2 ώρες, 2 φορές κάθε εβδομάδα με τα ΜΜΜ από την άλλη άκρη της Αθήνας, για να φτάσεις στον Κολωνό, στο Επίκεντρο ή να φροντίζεις ένα σπίτι και 4-5 παιδιά και παράλληλα να ξεκλέβεις χρόνο για να διαβάζεις και να παρακολουθείς συστηματικά δύο δίωρα μαθήματα την εβδομάδα. Αλήθεια, τους θαυμάζω πολύ. Υπάρχουν και οι αστείες στιγμές βέβαια. Είμαστε σε μάθημα προχωρημένων, είναι ώρα για διάλειμμα και μία μαθήτρια έχει απορίες. Στην εξήγηση αναφέρω τη λέξη ‘’στερώ’’ και θέλω να βεβαιωθώ ότι μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν λειτουργικά στον λόγο τους, οπότε τους ζητάω ένα παράδειγμα και μου λένε "να, εσύ τώρα μας στερείς το διάλειμμά μας"».