Το Φλερτ στον Επιτάφιο Είναι ο «Απαγορευμένος Καρπός» της Μεγάλης Εβδομάδας

Ας μιλήσουμε ανοιχτά. Ο Επιτάφιος είναι η πιο ερωτική μέρα του χρόνου. Υπάρχει κατάνυξη και υποσυνείδητο φλερτ, ταυτόχρονα. Κι αυτή ακριβώς η απαγορευμένη συνθήκη, κάνει το μίγμα περισσότερο εκρηκτικό. Σκεφτείτε λίγο την αντικειμενική υπόσταση της κατάστασης. Είναι ένα ανοιξιάτικο βράδυ. Μοσχοβολάει ο αέρας και η πλάση. Οι περισσότεροι άνθρωποι πηγαίνουν στην εκκλησία, ντυμένοι καλά. Όχι σαν την Ανάσταση, αλλά πάντως καλά. Το κορίτσια φορούν τα πρώτα πέδιλα. Είναι τα βαμμένα δάχτυλα, στα πρώτα καλοκαιρινά πέδιλα.

Θυμάμαι ότι το χειρότερο συνέβαινε όταν με πήγαινε μικρό η μάνα μου στην εκκλησία, τις μέρες που ο Χριστός περνούσε τα πάθη του. Σκεφτόμουν ότι δεν θα έπρεπε να κοιτάξω τις τιράντες σε τριζάτους γυναικείους ώμους ή τα πρώτα άσπρα πόδια, πριν μαυρίσουν κάτω από τον καλοκαιρινό ήλιο. Είχα διαβάσει παλιότερα μια φοβερή ατάκα σε κείμενο για τον Επιτάφιο, ότι κάποιος νόμισε πως άκουσε έναν μικρό Χριστούλη σε σταυρό-κόσμημα να του φωνάζει να του λύσει τα χέρια.

VICE Video: Η Γυναίκα Ψάλτης από τη Σκύρο

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Το Πάσχα γυρίζουν στο χωριό οι άνθρωποι της πόλης. Δεν είναι πάντα όμορφο το χωριό, όμως αυτή η θρησκευτική γιορτή της άνοιξης έχει ομολογουμένως αρχή, μέση και τέλος, δηλαδή μια κορύφωση κι έτσι τα πράγματα δεν χρειάζονται σενάριο, πηγαίνουν στον αυτόματο πιλότο. Το Πάσχα δεν είναι όπως τα Χριστούγεννα, που μάλλον δεν θα ήταν κάτι φοβερό αν δεν κολλούσαν με την Πρωτοχρονιά. Επιπλέον, το Πάσχα είναι μια λιγότερο ταξική γιορτή. Η διαφορά πλούσιων και φτωχών δεν είναι τόσο φανερή όσο τα Χριστούγεννα. ΟΚ, υπάρχει περισσότερο δράμα και κιτς, μπορεί και υποκρισία.

Η Λαμπρή έχει την τύχη να είναι συνυφασμένη με την άνοιξη. Είναι κινητή γιορτή και γιορτάζεται εξ ορισμού την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας, δηλαδή την Κυριακή μετά την πανσέληνο του Μαρτίου. Η μέρα της Μεγάλης Εβδομάδας με τη μεγαλύτερη κατάνυξη, σύμφωνα με την παράδοση της Εκκλησίας, θεωρείται η Παρασκευή. Είναι η κορύφωση του θείου δράματος, με την αποκαθήλωση από τον σταυρό και την ταφή του Χριστού. Αυτήν τη μέρα, οι γιαγιάδες μας ούτε καν μαγείρευαν. Ο Επιτάφιος είχε στολιστεί με λουλούδια από το προηγούμενο βράδυ και το απόγευμα ξεκινούσε στην κορυφή της λιτανείας.

Υπάρχουν διάφορα έθιμα ανά τόπο εκείνη τη μέρα. Για παράδειγμα, στη Γουμένισσα του Κιλκίς ή αλλιώς την πιο μπλουζ πόλη της Ελλάδας, την αργόσυρτη πομπή ακολουθούν περισσότεροι από 100 αυτοδίδακτοι οργανοπαίχτες, τα περίφημα «χάλκινα», όπως ονομάζονται οι μπάντες των πνευστών, που είναι ταυτισμένες με τη βαλκανική παράδοση και τη θρησκευτική πίστη. Κάθε τόπος και τα δικά του. Το κακό είναι ότι συνεχίζουν να αναβιώνουν έθιμα μίσους και αντισημιτισμού, που θυμίζουν Κου-Κλουξ-Κλαν, όμως για την ώρα πίσω στο θέμα μας.

Αυτό που συμβαίνει με τον Επιτάφιο είναι πως, είναι μεν οριακή στιγμή στην κορύφωση του Πάσχα, όμως μετά από αυτόν, τίποτα δεν έχει ακόμα τελειώσει. Η νηστεία συνεχίζεται το ίδιο βράδυ και την επόμενη μέρα. Είναι μια οριακή κορύφωση εν υπνώσει και σε αναμονή. Ωραία, ευθέως τώρα. Το φλερτ στον Επιτάφιο δεν είναι βεβιασμένο και προφανές, όπως μπορεί να συμβεί στην Ανάσταση. Πείτε το και «απαγορευμένο καρπό», για να είστε στο κλίμα. Το φως του κεριού στην περιφορά κάνει τα πρόσωπα να κινούνται, ακόμη κι αν μένουν σφιχτά. Το κερένιο φωτάκι αναβοσβήνει στα μάτια εναλλάξ, τη μια στιγμή κάρβουνα αναμμένα και την άλλη σκοτεινά σαν το βαθύ το μαύρο του θανάτου.

Περισσότερα από το VICE

Η Ζωή μου Εκτός Κορυδαλλού με το Βραχιολάκι

«Το Μέτρο των Εποπτευόμενων Χώρων Χρήσης Είναι Υποκριτικό», Κατερίνα Μάτσα

Η Αναστασία Τσουκαλά Έγραψε Βιβλίο για την Ένοπλη Πάλη