Γυναίκες Φωτογράφοι Εξερευνούν τις Αυτοπροσωπογραφίες στην Εποχή των Selfie

Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο φωτογραφικό τεύχος μας για το 2017, στο VICE Magazine.

Για το ετήσιο φωτογραφικό τεύχος μας ζητήσαμε από 16 ανερχόμενους φωτογράφους να μας πουν ποιοι φωτογράφοι τους ενέπνευσαν για να ασχοληθούν μ' αυτόν τον χώρο. Έπειτα πλησιάσαμε τα «είδωλά» τους για να δούμε αν θα ήθελαν να παρουσιάσουν επίσης δουλειά τους στο τεύχος. Θεωρούμε ότι το υλικό που συγκεντρώθηκε δημιουργεί έναν μοναδικό διάλογο για την επιρροή των πιο καθιερωμένων καλλιτεχνών στους νέους. Εδώ παρουσιάζυομε δουλειά της Ilona Szwarc και του «ειδώλου» της, Gillian Wearing.

Η Ilona Szwarc είναι φωτογράφος πολωνικής καταγωγής που ζει και εργάζεται στο Λος Άντζελες. Έλαβε το MFA της στη φωτογραφία από το πανεπιστήμιο του Γέιλ. Στη δουλειά της ασχολείται με τη σχέση ανάμεσα στις γυναίκες, τη μνήμη και τον χρόνο. «Κάνω τέχνη για ό,τι μένει ατελείωτο» εξηγεί η Szwarc, που φωτογραφίζει πορτρέτα γυναικών σε μια εκκρεμή κατάσταση προετοιμασίας και γυναίκες που δεν φτάνουν ποτέ στην τελική μορφή τους. «Αλλά εξακολουθώ να βρίσκω ανακούφιση σε μια υποτιθέμενη ξεκάθαρη εικόνα του μέλλοντός μου. Με ενδιαφέρει αυτό που φαίνεται και αυτό που δεν φαίνεται». Στη σειρά της που παρουσιάζεται εδώ, με τίτλο Indeed A New Woman, η Szwarc χρησιμοποίησε δυο σωσίες που θεωρεί ότι είναι οι αμερικανικές εκδοχές του εαυτού της. Σε πολλά από τα πορτρέτα της φωτογραφίζει κυριολεκτικά τον εαυτό της μέσα στα μάτια του μοντέλου της. «Χρησιμοποιώ το μάτι της σωσία ως σκηνή», εξηγεί. «Παρατηρώ την ταυτότητά μου να αποσυντίθεται στα μάτια της σωσία μου. Καθώς το μάτι δακρύζει, το πορτρέτο μου παραμορφώνεται όλο και πιο πολύ και θολώνει τελείως στην τελική εικόνα του κατακόκκινου ματιού της». Η Szwarc διάλεξε την Gillian Wearing ως είδωλό της για το φωτογραφικό τεύχος μας για το 2017, επειδή η δουλειά και των δύο καταγίνεται με την ιδέα της μνήμης – της παιδικής ηλικίας, άλλων γυναικών, του χαμένου εαυτού και της οικογένειας. «Θεώρησα ότι η σειρά Indeed A New Woman είχε σχέση με τη δουλειά της Gillian», εξηγεί η Szwarc. «Παρατηρώντας το περίτεχνο μασκάρισμά της, το ταλέντο της να περικλείει μια δυσφορία σε μια φαινομενικά ξεκάθαρη εικόνα, πήγα ένα βήμα μπροστά στη δουλειά μου. Μελέτησα προσεκτικά τον εαυτό μου, έκρυψα τον εαυτό μου, ξεγέλασα τον θεατή ώστε να νομίζει ότι οι σωσίες μου ήμουν εγώ. Σε μια παράλληλη κίνηση με τη δική της -αλλά σε ξεχωριστή διάσταση-, προσπάθησα να φτάσω στα όρια της αυτοπροσωπογραφίας».

Η Gillian Wearing είναι Βρετανίδα καλλιτέχνιδα από το Μπέρμιγχαμ. Σπούδασε καλές τέχνες στο Κολλέγιο Καλών Τεχνών του Τσέλσι και είναι πιο γνωστή για τη δουλειά της στη φωτογραφία και το βίντεο. Η Wearing βραβεύτηκε με το Turner Prize – ένα βρετανικό βραβείο καλών τεχνών, το 1997. Το 2007 χρίστηκε ισόβιο μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας Τεχνών του Λονδίνου.

Η Wearing είναι γνωστή για την εννοιολογική ερμηνεία και καταγραφή της καθημερινής ζωής και το πώς η ταυτότητα επηρεάζεται, γίνεται αντιληπτή και βιώνεται στην ιδιωτική και στη δημόσια σφαίρα. Σε αντίθεση με τη δημοσιογραφική προσέγγιση στα ντοκιμαντέρ, η δουλειά της Wearing θολώνει τα όρια ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία. Το τελευταίο της project με τίτλο Behind the Mask, Another Mask είναι μέρος μιας διπλής έκθεσης με τον Γάλλο καλλιτέχνη Claude Cahun, στην Εθνική Πινακοθήκη Πορτρέτων του Λονδίνου, που καταγίνεται με θέματα σχετικά με την ταυτότητα και το φύλο μέσα από την αυτοπροσωπογραφία, τη μεταμφίεση και την performance.

Περισσότερα από το VICE

Η Βαρκελώνη Είναι τα Νέα Εξάρχεια

H Φτώχεια Μπορεί να Αλλάξει τον Εγκέφαλο με Πολύ Άσχημο Τρόπο

Ένα Κείμενο για το «Game of Thrones» Χωρίς Spoiler