ADD Festival: Η Αθήνα Βρήκε πού θα Χορεύει Κάθε Καλοκαίρι

Όταν λίγο πριν τις δώδεκα το βράδυ περάσαμε την πόρτα του ADD Festival είχαμε μια έντονη περιέργεια για το πώς θα έχει διαμορφωθεί ένας τόσο ιδιαίτερος χώρος όπως αυτός της Πειραιώς 260, που έχουμε συνδυάσει τόσο έντονα με θεατρικές παραστάσεις. Ταυτόχρονα, νιώθαμε και αγωνία διότι θέλαμε πολύ να πάνε όλα καλά ώστε να αποκτήσει επιτέλους η Αθήνα ένα καλοκαιρινό φεστιβάλ που θα εστίαζε αποκλειστικά στη χορευτική μουσική, μια διοργάνωση που θα έκανε προσεκτικές επιλογές στις μετακλήσεις της και θα είχε και την απαραίτητη τεχνογνωσία για να στηθούν όλα σωστά.

Μόλις σταθήκαμε στο πρώτο checking point για να γεμίσουμε «μονάδες» το βραχιολάκι που θα χρησιμοποιούσαμε για τα ποτά μας, ξεκίνησαν οι πρώτες νότες του Blade Runner. Όταν λίγα δευτερόλεπτα αργότερα ακούσαμε το αγαπημένο μπάσο που δίνει το έναυσμα για το διάσημο πια edit των Kruder & Dorfmeister στο Useless των Depeche Mode, γνωρίζαμε όχι μόνο ποιοι καλλιτέχνες έχουν σταθεί πίσω απ’ τα decks αλλά και ποιο θα είναι το μόνιμο θέμα συζήτησης το υπόλοιπο βράδυ: ο δυνατός ήχος -ειδικά στο ανοιχτό stage- που θα απολαμβάναμε καθ’όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης. Καλώς ή κακώς, είναι η μοναδική απαραίτητη συνθήκη για ένα σωστό dance event, θεωρώντας προφανώς δεδομένο ότι δεν χρειαζόταν να ανησυχούμε για τη μουσική ποιότητα αφού μπροστά μας θα είχαμε DJ που ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν. Με πρώτους απ’ όλους τους Αυστριακούς βετεράνους, οι οποίοι παρέδωσαν ένα υποδειγματικό σετ όπου χώρεσαν εκτός του Useless, το καινούργιο και εξωπραγματικά σέξι τραγούδι της Roisin Murphy, All My Dreams καθώς και το Question του Kieran Hebden aka Four Tet. Και ήταν αυτή η συγκεκριμένη στιγμή που καταλάβαμε πόσο καλά θα πήγαινε η βραδιά. Παντού δίπλα σου έβλεπες χαρούμενα πρόσωπα με neon πινελιές -προσφορά της καμπάνιας της Absolut στην είσοδο του φεστιβάλ- και η ίδια εικόνα συνεχίστηκε μέχρι το τέλος του πάρτι ακόμα και στο set του Apparat που ήταν και το πιο άνευρο που ακούσαμε.

Βέβαια, ότι δεν μας συγκίνησε ιδιαίτερα ο -κατά τα άλλα άψογος- συνεργάτης των Modeselektor, μας βόλεψε γιατί ήταν ήδη γνωστό πως την ίδια ώρα και καθώς πλησιάζαμε στο τέλος της εμφάνισης των Glacial θα μας περίμενε μια έκπληξη. Κι αυτή δεν ήταν άλλη απ’ την παρουσία του Γιώργου Μαζωνάκη δίπλα στο αθηναϊκό ντουέτο για να ερμηνεύσει ένα τραγούδι που απ’ ό,τι ακούμε θα βρει τον δρόμο του και στη δισκογραφία των Glacial. Με πλήρη αθλητική περιβολή ο Μαζωνάκης κάθισε στο καναπέ της σκηνής και απήγγειλε τους στίχους του έχοντας στο πλάι του τον Ιλάν Μανουάχ με το σαξόφωνο του ενώ την ίδια στιγμή δεκάδες κινητά απεικόνιζαν την απρόσμενη αυτή συνεργασία. Αμέσως μετά όμως στον αίθριο χώρο, ανέβαινε το (φουλ φορμαρισμένο τα τελευταία χρόνια) ντουέτο των Red Axes κι ότι ακούσαμε επιβεβαίωσε όσα ήδη ξέραμε απ’ τις άλλες φορές που μας είχε δοθεί η ευκαιρία να τους παρακολουθήσουμε: αυτή τη στιγμή έχουν αρκετή αυτοπεποίθηση να κάνουν ότι θέλουν γι’ αυτό και φαίνεται πως επέλεξαν να ακολουθήσουν την έντονη techno χροιά του υπόλοιπου line up και να παίξουν αρκετά διαφορετικά από τις άλλες φορές. Το δίωρο τους ήταν ανά στιγμές συγκλονιστικό με κορυφαίες μάλλον στιγμές την τριάδα των κομματιών που επέλεξαν όταν το φως το ήλιου άρχισε να αχνοφαίνεται. Την ίδια στιγμή στην Αποθήκη Α, το techno σφυροκόπημα συνεχιζόταν απ’ το Speedy J. για να πάρει τη σκυτάλη η Amelie Lens, η οποία είναι σαφές πως έχει αποκτήσει φανατικό κοινό στην πόλη. Αν κι η ώρα είχε πάει 7.00, ο χώρος ήταν πραγματικά γεμάτος με τον κόσμο να πανηγυρίζει με το που πάτησε το πρώτο play. Εννοείται πως θα την ξαναδούμε πολύ σύντομα στη χώρα.

Κάπου εκεί όμως αποχωρήσαμε έχοντας όμως τη σιγουριά πως θα ανανεώσουμε το ραντεβού μας με το ADD Festival το επόμενο καλοκαίρι.

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες παρακάτω.

Kείμενο: Γιώργος Μιχαλόπουλος