Πόσο Αυθεντική Είναι η Chinatown της Αθήνας;

Πριν από 30 χρόνια, το Μεταξουργείο κάλυπτε τις σεξουαλικές επιθυμίες της πόλης. Γύρω από το ουζερί του Μπαρούφα, στην Αγησιλάου, ήταν το σημείο αναφοράς και αυτή η ατμόσφαιρα ήταν το μόνο χαρακτηριστικό όχι μόνο της οδού, αλλά και ολόκληρης της περιοχής -όλων των κάθετων δρόμων μέχρι τη Ζήνωνος. Έβλεπες αποκλειστικά τρανσέξουαλ, αγόρια, κορίτσια και φυσικά οίκους ανοχής.

Σήμερα, στην ίδια περιοχή επικρατεί μια ατμόσφαιρα ασιατικής προέλευσης που ναι μεν φθίνει -ενδεχομένως να εξαφανιστεί στο άμεσο μέλλον- όμως υφίσταται. Έχει χαρακτήρα, άρωμα και χρώμα. Περνώ πίσω από το ΙΚΑ στην Πειραιώς, ρίχνω μια φευγαλέα ματιά στους οίκους ανοχής της Ιάσονος και βρίσκομαι ξαφνικά μέσα στην «Chinatown».

Από τις αρχές της δεκαετίας του '90, πολλά κινεζικά μαγαζιά άνοιξαν σε όλη την Ελλάδα -εμπορεύονταν ρούχα. Τα περισσότερα, φυσικά, στη πρωτεύουσα. Στο Γκάζι, στον Κεραμικό, στου Ψυρρή, αλλά κυρίως στο Μεταξουργείο. Χρειάστηκε βέβαια να περάσουν κάμποσα χρόνια για να δημιουργηθεί μία αξιόλογη κοινότητα.

Σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, η Αθήνα άργησε να αποκτήσει τη δική της «πόλη των Κινέζων». Από το 2000 και μετά πάντως έκανε αισθητή την παρουσία της. Το 2005 εγκαταστάθηκαν στο «Μέγαρο Μυλλέρου» (Αγησιλάου 43-45), όπου ακόμα αποτελεί τη βάση τους -οι γύρω δρόμοι τους «ανήκουν». Πέραν των εμπορικών μαγαζιών και το χοντρεμπόριο ρούχων, που είναι και οι κύριες ασχολίες τους, έφτιαξαν σχολείο, λαϊκή αγορά, λογιστικά και δικηγορικά γραφεία και εκδίδουν εδώ και 9 χρόνια τη δική τους εφημερίδα («China Greece Times»).

Ωστόσο, η εβδομαδιαία εφημερίδα παραμένει η μόνη επαφή τους με την ελληνική πραγματικότητα και συνεχίζει να τυπώνεται με αρκετά χαμηλότερα τιράζ - 6.000 μέχρι το 2009, περίπου 2.500 χιλιάδες πλέον - από την Chinatown ΕΠΕ και με εκδότη τον Wu Hai Long. Από εκεί ενημερώνονται μεν για τα ελληνικά ζητήματα, αλλά δεν έχουν καμία διάθεση -και δεν είχαν ούτε στις «καλές» μέρες- να συνδιάσουν τη ζωή τους με την υπάρχουσα κατάσταση της χώρας που τους φιλοξενεί. Απλώς γνωρίζουν ποιος είναι ο πρωθυπουργός, τι γίνεται με το εμπόριο και ποια είναι η Χρυσή Αυγή.

Οι Κινέζοι δεν έχουν ιδιαίτερη σχέση με όλα τα υπόλοιπα μεταναστευτικά φύλα. Και ίσως ένα χαρακτηριστικό της διαφοράς τους είναι πως το 83% των Κινέζων - σύμφωνα με στατιστικές - έφτασαν στη χώρα μας αεροπορικώς. Η επιλογή της Ελλάδας ήταν συνειδητή για αυτούς. Δεν ήρθαν με σκοπό να εργαστούν για ελληνικές - μικρές ή μεγάλες - επιχειρήσεις, ούτε να συμβιβαστούν με ιδιαίτερα χαμηλούς μισθούς. Ήρθαν για να κάνουν εμπόριο, να βγάλουν λεφτά και να συνεχίσουν τη ζωή που διέκοψαν στη πατρίδα τους. Παντρεύονται με τον παραδοσιακό κινεζικό τρόπο και η διατροφή τους παραμένει η ίδια. Αγνοούν την ελληνική γλώσσα, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία δεν επικοινωνεί ούτε στα αγγλικά.

Πριν εγκατασταθούν όμως, κάνουν μία συλλογική μελέτη. Έπειτα με αλληλεγγύη προσπαθούν να φτιάξουν όλα όσα έχουν στο μυαλό τους. Με την είσοδο του 21ου αιώνα έκριναν πως η Αθήνα είναι μία πόλη που μπορεί να καλύψει τις ανάγκες τους. Γι' αυτό και πριν από πέντε χρόνια περισσότεροι από 30.000 είχαν εγκατασταθεί εδώ. Αυτή τη στιγμή βρίσκονται περίπου 10.000. Ίσως και λιγότεροι.

Το εμπόριό τους μεταφέρεται σιγά σιγά αλλού. Η Βουλγαρία είναι ένα από τα σημεία που έχουν ήδη αρχίσει να αναπτύσσονται. Με το που μπήκε το 2010 αρκετοί έφυγαν με προορισμό τη Νότιο Αφρική, ενώ Νο1 προορισμός τους είναι η Βραζιλία. Το πλάνο τους αφορά την εμπορική ανάπτυξη στις χώρες που μεταναστεύουν και σε ελάχιστες περιπτώσεις εμπεριέχει την επιστροφή στην πατρίδα τους. Παρόλα αυτά η Αγησιλάου δεν έχασε το εξ ανατολής στίγμα της. Εκεί βρίσκεται ακόμα το ελληνικό σπίτι της Chinatown.