Επέστρεψαν οι Φασίστες στον Tόπο που Δολοφονήθηκε ο Killah P

Φωτογραφίες: Αλεξία Τσαγκάρη

Έπειτα από μία όμορφη hip hop βραδιά στην μνήμη του Παύλου Φύσσα, το βράδυ της Παρασκευής στο «7 Sins», το πρωινό ξύπνημα ήταν δύσκολο. Μόλις είχα φτιάξει καφέ, όταν χτύπησε το τηλέφωνο. «Περίπου 200 χρυσαυγίτες σπάσανε το ΡΕΣΑΛΤΟ και το μνημείο του Φύσσα στο Κερατσίνι. Θα γίνει πορεία σε μισή ώρα». Λίγη ώρα αργότερα φτάνω στην Πλατεία Λαού στο Κερατσίνι, αναζητώντας το στενάκι που βγάζει στον αυτοοργανωμένο χώρο αλληλεγγύης και ρήξης ΡΕΣΑΛΤΟ.

Είχα ξαναπάει πριν από πέντε μήνες, όμως τώρα όλα είναι διαφορετικά. Η Λεωφόρος Δημοκρατίας δεν είναι πλημμυρισμένη από κόσμο, ο οποίος διαδηλώνει κατά των δολοφόνων του Killah P, οι κάδοι είναι στη θέση τους, αστυνομία δεν υπάρχει.

Βαδίζοντας στο μικρό πεζόδρομο της Ερμού βλέπω μπροστά μου σκόρπιους τσιμεντόλιθους, τζάμια και σκούπες. Μαθαίνω από τους κατοίκους ότι περίπου 200 χρυσαυγίτες με χακί στολές, αυτοσχέδιες ασπίδες και κράνη έκαναν εκ νέου την εμφάνισή τους στην περιοχή έπειτα από ένα πεντάμηνο αποχής. Η εξόρμησή τους ξεκίνησε γύρω στις 10.00 π.μ. Παρέλασαν σε τριάδες στα πεζοδρόμια της Λεωφόρου Δημοκρατίας μοιράζοντας φυλλάδια. Όταν έφτασαν στο σημείο που δολοφονήθηκε ο Παύλος Φύσσας, κατέστρεψαν πανό, σημειώματα αλλά και το αυτοσχέδιο μνημείο που είχε στηθεί από τους κατοίκους. Συνέχισαν προς την πλατεία Λαού, ενώ περίπου οι μισοί μπήκαν στο στενάκι της Ερμού. Οι τσιμεντόλιθοι που υπήρχαν στο χώρο λόγω εργασιών, ήταν τα ιδανικά εφόδια. Εκτόξευσαν ότι βρήκαν μπροστά τους στο ΡΕΣΑΛΤΟ.

Δίπλα στη μικρή πόρτα εισόδου του αυτοοργανωμένου χώρου αλληλεγγύης, είναι το μπαλκόνι μιας οικογένειας. Τα πρώτα κομμάτια τσιμέντου, έπεσαν στο παράθυρο του σπιτιού. Στο παιδικό δωμάτιο. Η κόρη του Σπύρου έβλεπε τηλεόραση. Δεν πρόλαβε καν να αντιληφθεί πως ο τσιμεντόλιθος έσκασε δίπλα της. Ο πατέρας της, όμως, είχε καταλάβει ότι κάτι τρέχει από τις κραυγές. Μπήκε αμέσως στο δωμάτιο να την
προστατεύσει, ενώ προσπάθησε να τους απομακρύνει φωνάζοντας ότι υπάρχει παιδί στο σπίτι. «Βγήκα στο μπαλκόνι και τους είπα πως έχω ένα μικρό κορίτσι», για να πάρει την απάντηση κάποιου από το τσούρμο: «Δίκιο έχεις και εσύ, αλλά τι να κάνουμε; Πρέπει να τα γαμήσουμε τα μουνιά».

Μέσα στο ΡΕΣΑΛΤΟ την ίδια στιγμή βρίσκονταν περίπου δέκα άτομα. Δεν είναι η πρώτη φορά και πιθανώς ούτε η τελευταία, που φασίστες προσπαθούν να διαλύσουν χώρους αλληλεγγύης. Τελευταία φορά ήταν τον περασμένο Αύγουστο. Τότε άγνωστοι επιχείρησαν να πυρπολήσουν το σημείο, χωρίς αποτέλεσμα. Το περιστατικό του Σαββάτου, ήταν πιο επικίνδυνο. «Είχα πάρει το παιδί στην αγκαλιά και με πλάτη στο παράθυρο, προσπαθούσα να ξεφύγω», λέει ο Σπύρος.

[daily_motion src='http://www.dailymotion.com/embed/video/x1abj6v' width='480' height='270']

25012014-KER από antifadada

Από την ταράτσα οι «αμυνόμενοι» προσπαθούν να καταγράψουν το συμβάν και να απωθήσουν τους χρυσαυγίτες, που έχουν προλάβει να σπάσουν το τζάμι της πόρτας, χωρίς όμως να την παραβιάσουν. Όπως μου αναφέρει αυτόπτης μάρτυρας που παρακολούθησε το περιστατικό από απόσταση, η αποχώρηση της ομάδας έγινε συντεταγμένα.

Λίγες ώρες μετά, γύρω στις 02.00 μ.μ περίπου 350 αλληλέγγυοι έχουν συγκεντρωθεί στην πλατεία Λαού στα Ταμπούρια. Πραγματοποιούν μια κυκλική πορεία από τη Δημοκρατίας μέχρι και τη Λαμπράκη και πίσω στο ΡΕΣΑΛΤΟ για συνέλευση. Η αστυνομία παρακολουθεί ενισχυμένη, από απόσταση τη διαδήλωση στους δρόμους του Κερατσινίου. Επιστρέφω στο σπίτι του Σπύρου, ο οποίος καθαρίζει το χώρο. Μοιάζει θολωμένος. «Τι θα γινόταν αν ο τσιμεντόλιθος έπεφτε στο κεφάλι του παιδιού μου;», αναρρωτιέται.

Πέντε μήνες μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα και τις ποινικές διώξεις των μελών της οργάνωσης, ομάδες νεοναζί επιχειρούν να επανέλθουν στην καθημερινότητα. Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου χαρακτηρίζονται εξαιρετικά κρίσιμες και ικανές να πυροδοτήσουν πολλά γεγονότα. Οι χρυσαυγίτες επανεμφανίστηκαν προκλητικά σε μια περιοχή στην οποία θεωρούνται ανεπιθύμητοι και με τις σαββατιάτικες επιθέσεις τους, δείχνουν αμετανόητοι. Στο ερώτημα γιατί τώρα και γιατί εκεί, η απάντηση δεν είναι εύκολη. Η πιο προφανής εικασία είναι ότι θέλουν να ανασυστήσουν τον πυρήνα-καμάρι τους, αυτόν της Νίκαιας, ο οποίος είχε σκορπίσει μετά τις συλλήψεις για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Λίγο μετά τις 04.00 μ.μ οι πρώτες ψιχάλες έρχονται απειλητικές. Ο κόσμος σπάει. Στο ΡΕΣΑΛΤΟ παραμένουν μια ομάδα ανθρώπων για την προγραμματισμένη συνέλευση. Γνωρίζουν ότι είμαι δημοσιογράφος και μου ζητούν να αποχωρήσω. Φεύγοντας, ψάχνω για τη μικρή στο σπίτι του Σπύρου. Θέλω να ρωτήσω πως είναι. Μαθαίνω ότι την έχουν απομακρύνει.