Τα Live με Ελεύθερη Είσοδο δεν είναι το Μέρος για να Μιλήσεις με τους Φίλους σου

Πριν λίγες ημέρες παρευρεθήκαμε στην πρώτη ζωντανή, επί Ελληνικού εδάφους, εμφάνιση της μαγευτικής Space Lady. Εκεί γίναμε για ακόμη μια φορά μάρτυρες του "αχταρμά" που δυστυχώς επικρατεί σε κάθε indie live με δωρεάν είσοδο…

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά και λέγοντας πως είμαστε μεγάλοι fan της Space Lady η οποία, για όσους δεν την γνωρίζουν, είναι μία από τις πιο γνωστές μουσικούς του δρόμου με παρουσία σε διάφορες γωνιές και πεζοδρόμια της Αμερικής.

Η ιστορία της ξεκίνησε όταν η, κατά κόσμον, Susan Dietrich και ο άνδρας της γύριζαν στους δρόμους διαφόρων μεγαλουπόλεων αγκαλιά με το μωρό τους και έπαιζαν μουσική για τους περαστικούς. Δεν είχαν και άλλη επιλογή, η Susan και ο Eric Schneider, ως γνήσια παιδιά των λουλουδιών, αναγκάστηκαν να ζήσουν εννέα χρόνια κυνηγημένοι μιας και ήταν υπέρμαχοι της ειρήνης και φυσικά, κατά του πολέμου στο Βιετνάμ από τον οποίο λιποτάκτησε ο Eric. Με μόνο της "όπλο" ένα ακορντεόν το οποίο αργότερα αντικατέστησε με ένα Casio Synthesizer, η Space Lady έβγαζε τα προς το ζην παίζοντας γνώριμα τραγούδια με τον δικό της διαστημικό τρόπο! Όπως μας ανέφερε στο live, για κάποιο διάστημα αυτή και η οικογένεια της ήταν κυριολεκτικά άστεγοι.

Επιστρέφοντας στο σήμερα λοιπόν, η εξηντάχρονη πλέον (μπορεί και μεγαλύτερη) διαστημική κυρία περιοδεύει σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική αφού ξαφνικά (ενώ είχε αποσυρθεί για αρκετά χρόνια από την ενεργό δράση) υπήρξε τεράστιο διαδικτυακό ενδιαφέρον για τη μουσική της αλλά και γενικότερα την ύπαρξη και τον εντοπισμό της!

Βλέποντας βιντεάκια από τις υπόλοιπες φετινές εμφανίσεις της είχαμε ενθουσιαστεί, ο κόσμος γούσταρε, χόρευε και άκουγε προσεκτικά την μινιμαλιστική ψυχεδελική μουσική της. Φτάνοντας στο μαγαζί όπου γινόταν το live και αφού είχαμε φάει πολύ βροχή βρεθήκαμε μπροστά σε ένα υπέροχο σκηνικό. Ένα μικρό stage είχε στηθεί (σε εξωτερικό χώρο) και πολύς κόσμος μαζεμένος. Αμέσως αναρωτηθήκαμε πως γίνεται να γνωρίζουν τόσοι άνθρωποι την Space Lady.

Η απάντηση ήταν άμεση και ήρθε με το που ξεκίνησε το live.

Το 80% του κόσμου είχε έρθει επειδή το event ήταν δωρεάν και ήθελαν να βρουν ένα μέρος ώστε να μιλήσουν για τις καλοκαιρινές τους περιπέτειες στην Ανάφη και να επιδείξουν το όμορφο μαύρισμα τους!

Κανένα πρόβλημα με αυτό, εννοείται πως το να κάνεις catch up με φίλους και γνωστούς δεν είναι κακό πράγμα. Όμως ρε φίλε, περίμενε να τελειώσει το καταραμένο το live ή στην τελική πήγαινε πίσω-πίσω ή κάπου αλλού! Υπάρχουν διάφοροι λόγοι που πήγαμε όσο πιο μπροστά γίνεται και ένας από αυτούς είναι πως δεν σε γνωρίζουμε και δεν μας ενδιαφέρει που πήγες διακοπές και που μέθυσες! Γιατί πρέπει να το γκαρίζεις την ώρα που προσπαθούμε να μπούμε στο κλίμα του live;

Όσον αφορά ένα άλλο άτομο  λίγο πιο δίπλα, ΝΑΙ, είναι 60 χρονών και εμφανίζεται ζωντανά με ένα κράνος με φτερά και ένα λαμπάκι να αναβοσβήνει γι'αυτό και αυτοαποκαλείται Space Lady (επίσης επειδή κάνει διαστημική μουσική), get over it! Δεν ξέρεις που πήγες;

Αποκορύφωμα, η ειρωνική ατάκα ενός τύπου προς έναν φίλο του που χόρευε και γενικά γούσταρε τη συναυλία: «Μ'αρέσει που χορεύεις λες και είναι Bauhaus…».

Τον ίδιο άνθρωπο αν τον βάλεις να σου κάνει ένα top 5 από τραγούδια Bauhaus είναι ζήτημα αν θα καταφέρει να φτάσει στο τρίτο…

Γενικά και υπό τους ήχους των τζιτζικιών και των ιστοριών από την Ανάφη, κάποιοι ηρωικοί μουσικόφιλοι καταφέραμε να απομονωθούμε πνευματικά και να απολαύσουμε την σπάνια ευκαιρία που μας χάρισαν δωρεάν (προς τιμήν τους) οι διοργανωτές του event.

Σε συζήτηση με αρκετούς φίλους την επόμενη μέρα είχαμε μείνει με το ίδιο παράπονο, πως ναι μεν είναι πολύ όμορφο εν μέσω κρίσης να γίνονται συναυλίες με δωρεάν είσοδο αλλά δυστυχώς υπάρχει από πολύ κόσμο έλλειψη σεβασμού προς το υπόλοιπο κοινό που πραγματικά αγαπά έναν καλλιτέχνη αλλά και προς τον ίδιο τον καλλιτέχνη που προσπαθεί να κάνει την δουλειά του.

Το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Mας αξίζουν τελικά τα live με δωρεάν είσοδο ή κάποιοι είναι τόσο άξεστοι που δεν μπορούν να συμπεριφερθούν σαν ενήλικες όταν κάτι δεν είναι του γούστου τους;

Πραγματικά δεν γνωρίζουμε…

ΥΓ.: Αγαπητή Space Lady, η πρώτη μας συνάντηση άφησε και στους δύο μας μια πικρή γεύση, όμως, μην ανησυχείς θα ξανασυναντηθούμε υπό καλύτερες συνθήκες.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.