Ένα Απόγευμα στον Πειραιά με τον «Αφρό» του Ελληνικού Breakdancing

Φωτογραφίες: Πάνος Κέφαλος

Η αδερφή μου, κάποτε, σπούδαζε στα Γιάννενα και, στα 17 μου, μόλις είχα τελειώσει τις πανελλήνιες, την επισκέφτηκα - βασικά της φόρτωσα και την παρέα μου. Το πρώτο βράδυ που βγήκαμε, πήγαμε σε ένα RnB πάρτι - ήταν της μόδας τότε. Εκεί, θυμάμαι να χορεύω ασταμάτητα με μια πολύ καλή της φίλη, η οποία, πέρα από φοιτήτρια, ήταν χορεύτρια και δασκάλα hip hop dance. Πήγα μαζί της την επόμενη μέρα στη σχολή όπου δίδασκε και από τότε, αν και δεν μου το έχει επιβεβαιώσει κανείς ψυχολόγος, ξέρω ότι έχω απωθημένο να γίνω ένα b-boy.

B-boy θα πει breaking boy, δηλαδή το αγόρι που χορεύει breaking. Αντίστοιχα, υπάρχουν τα b-girls και όχι, breakdancers, όπως μαζικά αποκαλούνται -λανθασμένα- και οι μεν και οι δε. Ένα b-boy και ένα b-girl γνώρισα τις προάλλες μάλιστα. Ο Αλέξανδρος (Άλεξ) Σούμας, aka Cut1, και η Μαργαρίτα Χρυσάκη, aka Maggoosh, είναι δύο από τους καλύτερους χορευτές/τριες breaking που έχουμε στην Ελλάδα.

Ο Άλεξ, μάλιστα, μαζί με τον b-boy Lali, πήρε την πρώτη θέση για την Ελλάδα σε διεθνή διαγωνισμό, το 2014, στο «Fresh Skills International», που πραγματοποιήθηκε στο Manchester της Αγγλίας. Επίσης, πρώτη θέση έχει κερδίσει στον διεθνή διαγωνισμό «Who's Got The Groove» και το «Blaze Master Jam International 2012». Ενώ, ανάμεσα στις σημαντικές διακρίσεις του συγκαταλέγεται η πρόκρισή του στους Top8 του «Battle Of The Year», αφού πρώτα είχε κερδίσει την πρόκρισή του μέσω της νίκης του στο «Battle Of The Year Balkans».

Η Μαργαρίτα, από την άλλη, ξεχωρίζει για την επιτυχία της ως δεύτερη στον κόσμο στον διαγωνισμό «Battle Of The Year World Finals 2015», για την πρωτιά της στο πρωτάθλημα «Battle Of The Year Balkans», το 2013, και τη δεύτερη θέση στον ίδιο διαγωνισμό το 2014 και το 2015.

«Όλα αυτά δεν τα ξέρει ο πολύς κόσμος, δυστυχώς. Ούτε υπάρχει στήριξη. Αν και έχουμε τρομερούς χορευτές και η ελληνική hip hop χορευτική σκηνή είναι σε πολύ καλό επίπεδο, πολύ δύσκολα θα βρεις χορηγούς να στηρίξουν την προσπαθειά σου. Είναι κρίμα, όμως, να μην μπορούν να βγουν εκτός Ελλάδας παιδιά τα οποία αξίζουν. Διότι, έχω πάει στο εξωτερικό και έχω δει ότι οι άλλοι δεν είναι σε καλύτερο επίπεδο από εμάς. Ή, όσοι είναι, δεν απέχουν πολύ» λέει η 24χρονη b-girl Maggoosh, η οποία, ωστόσο, έχει την τύχη να εκπροσωπείται από μία ελληνική εταιρία που έχει αναλάβει την υποστήριξη και την προώθηση χορευτών του hip hop, τη Hood Groove - το ίδιο και ο Άλεξ.

Αν και «η φάση αυτού του χορού είναι underground» όπως λέει η Μαργαρίτα, η αφάνεια της συγκεκεριμένης σκηνής οφείλεται στο ότι «δεν είναι στην κουλτούρα του Έλληνα», σύμφωνα με τον Άλεξ. «Επειδή χορεύω 15 χρόνια και έχω ζήσει τη σκηνή από τότε που στην Ελλάδα υπήρχε μόνο ένας διαγωνισμός, έχω να σου πω ότι δεν είναι στο αίμα του λαού μας το hip hop» τονίζει ο b-boy Cut1, ιδρυτικό μέλος των Lucky Dice.

Οι νέοι Έλληνες και Ελληνίδες, όμως, ακούνε πολύ rap, έχω να πω εγώ. Ωστόσο, «το hip hop αφορά γενικά μια κουλτούρα, που περιλαμβάνει, εκτός από τη rap μουσική, το breaking, το DJing και το graffiti. Θα δεις, λοιπόν, παιδιά τα οποία θα πάνε σε μια συναυλία rap, αλλά δεν έχουν σχέση με αυτή την κουλτούρα και την άλλη μέρα μπορεί να πάνε να ακούσουν έναν λαϊκό καλλιτέχνη ή να κάνουν κάτι άλλο "άκυρο". Δεν έχουν το hip hop ως τρόπο ζωής, όπως εμείς. Για αυτό είμαστε -το πολύ- 200 άτομα που ασχολούμαστε με αυτόν τον χορό στην Ελλάδα», λέει ο ίδιος. Η Μαργαρίτα συμφωνεί και προσθέτει πως «από τα άτομα που ασχολούνται με αυτόν τον χορό στην Ελλάδα, μόνο το 1/4 είναι αμιγώς Έλληνες/ίδες. Όλοι/ες οι υπόλοιποι/ες έχουν ρίζες από κάποια άλλη χώρα», επιβεβαιώνοντας τα παραπάνω λόγια του Άλεξ περί απουσίας του hip hop από την ελληνική κουλτούρα.

Τα παιδιά ονειρεύονται τη μέρα που θα γνωστοποιηθεί πιο πολύ το breaking στην Ελλάδα, αλλά προς το παρόν κρατούν μικρό καλάθι. «Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στη Γερμανία, το στάδιο ήταν γεμάτο κόσμο. Στην Ελλάδα, δεν ξέρω αν θα μπορούσε να γεμίσει, για παράδειγμα, το ΟΑΚΑ. Δηλαδή, αν θα αγκαλιαζόταν μια τέτοια προσπάθεια» λέει η Μαργαρίτα, η οποία σπουδάζει ναυτιλιακά στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Η αγάπη της όμως, πέρα από τον χορό, είναι ο σχεδιασμός και η κατασκευή κοσμημάτων, τέχνη που ασκεί επαγγελματικά και, μάλιστα, ίσως φύγει στη Νέα Υόρκη για ένα 6μηνο course, είτε τώρα είτε το καλοκαίρι.

«Το breaking είναι ένας τομέας που δεν έχει αξιοποιηθεί, αλλά κάποτε θα γίνει κάτι πολύ μεγάλο. Αν φθάσουμε σε σημείο να το μάθει καλά ο κόσμος, είναι σίγουρο ότι θα τραβήξει το ενδιαφέρον τους. Διότι, είναι κάτι αντυπωσιακό από τη φύση του. Τότε, θα έρθουν και οι μεγάλες χορηγίες και όλα», προσθέτει με τη σειρά του ο Άλεξ. «Θα το παλέψουμε για να φθάσουμε σε τέτοιο σημείο. Για αυτό έχει ξεκινήσει και η Hood Groove, με αυτόν τον σκοπό» συμπληρώνει ο Cut 1, που πέραν της ενασχόλησής του με τον χορό (προπόνηση και διδασκαλία), είναι κινηματογραφιστής και τώρα ετοιμάζει σιγά-σιγά την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του - έχει κάνει ήδη μερικές μικρού μήκους. Παρόλα αυτά, το πτυχίο του λέει «σεφ» και εξάσκησε τη μαγειρική επαγγελματικά (σε παντάστερο ξενοδοχείο και σε νοσοκομείο) για τρία χρόνια. «Αγαπώ τη μαγειρική, αλλά δεν μπορώ να την έχω ως επάγγελμα», αναφέρει ο Άλεξ που τώρα μπαίνει στην τέταρτη δεκαετία της ζωής του.

Η Μαργαρίτα Χρυσάκη, που ανήκει στην ομάδα των Dead Prezz, αν και ασχολούνταν για 11 χρόνια με την ενόργανη γυμναστική, πάντα έλεγε πως αν έβρισκε μια σχολή χορού που θα την «πορώσει», θα παρατούσε την ενόργανη, μολονότι τη λάτρευε. Έτσι κι έγινε. Πλέον, η καθημερινότητά της περιλαμβάνει κοσμήματα, πολύ χορό και ακόμα πιο πολλά χιλιόμετρα, μιας και το team της έχει ως βάση τον Ασπρόπυργο ενώ η ίδια μένει στη Βάρκιζα.

Και οι δυο τους, έχουν κατά καιρούς προσπαθήσει να ανεβάσουν τη hip hop dance σκηνή στην Ελλάδα, συνδιοργανώνοντας κάποιους διαγωνισμούς, όπως το «Rock the Floor» (ο Άλεξ) και το «Who's the One?» (η Μαργαρίτα). Πλέον, στην Ελλάδα, κυρίως στη Θεσσαλονίκη, γίνονται περισσότεροι αγώνες και με συμμετοχή πολύ αξιόλογων χορευτών διεθνούς βεληνεκούς, αλλά στόχος του είναι πάντα μια παγκόσμια διάκριση.

Ωστόσο, ένας διαγωνισμός, ή battle όπως συνηθίζεται να αποκαλείται, δεν είναι αυτοσκοπός και εξηγούν γιατί. «Oι πιο πολλοί γνωστοί b-boys, όπως ο Lil Amok, δεν κατεβαίνουν φανατικά (ή και καθόλου) σε διαγωνισμούς. Για έναν b-boy, δεν είναι αυτοσκοπός το έπαθλο. Για παράδειγμα, o b-boy Cico δεν έχει καταφέρει να κερδίσει κάποιον διαγωνισμό αλλά είναι θρύλος, επειδή έχει καταφέρει να κάνει τα περισσότερα 1990's (περιστροφή σε κατακόρυφη θέση, στηριζόμενος στο ένα χέρι). Επίσης φοβερός είναι ο b-boy Casper, που τον βλέπεις και είναι σαν να έχει βγει από videogame. Έχουμε και στην Ελλάδα τέτοια άτομα, που το "έχουν" τρελά, αλλά δεν κατεβαίνουν σε αγώνες» εξηγεί ο Cut1. «Από την άλλη, υπάρχουν b-boys που δεν ήταν καν γνωστοί κι όμως έγιναν stars, μέσα από διαγωνισμούς, όπως ο Lilou» παρεμβαίνει η Maggoosh, προσθέτοντας ότι «δεν έχουν τόση σημασία τα battles, οι διαγωνισμοί και η προετοιμασία, όσο να αγαπάς τη μουσική και, ακούγοντας ένα κομμάτι, να νιώθεις ότι θες απλά να χορέψεις».

Μιας και το ανέφερε η Μαργαρίτα, ρωτώ για την προετοιμασία πριν από έναν αγώνα. Ο Άλεξ αναλαμβάνει να απαντήσει. «Δεν είναι στάνταρ πώς θα προετοιμαστείς. Έχει να κάνει με τον άνθρωπο. Μπορεί κάποιος να κάνει προπόνηση 7 φορές την εβδομάδα και κάποιος άλλος να κάνει 1-2 και να είναι σε καλύτερο επίπεδο. Το breaking σχετίζεται άμεσα με το σώμα, το ταλέντο και πώς το αντιλαμβάνεσαι. Δηλαδή, πόσο σοβαρά ή όχι το παίρνεις. Διότι, αν το πάρεις πολύ σοβαρά πετυχαίνεις αντίθετα αποτελέσματα τελικά. Πρέπει να το ευχαριστιέσαι κυρίως», λέει. «Εγώ το έπαθα αυτό πέρυσι», πετάγεται η Μαργαρίτα. «Για 6 μήνες, δεν έπινα αλκοόλ, ακολουθούσα σωστή διατροφή, έκανα προπόνηση κάθε μέρα, αλλά έφθασα στον διαγωνισμό και είχα τόσο πολύ άγχος, επειδή είχα κάνει όλη αυτήν την προετοιμασία, με αποτέλεσμα να χορέψω χάλια. Ναι μεν χρειάζεται προετοιμασία, αλλά δίχως υπερβολές», τονίζει. «Ένας φυσιολογικός ρυθμός προετοιμασίας, πάντως, μπορεί να ξεκινήσει 2 μήνες πριν τον αγώνα, με 4-5 προπονήσεις την εβδομάδα (2-3 ώρες τη φορά) και να περιλαμβάνει, όχι μόνο χορό, αλλά και διατάσεις ή ενδυνάμωση», πληροφορούμαι από το μέλος των Lucky Dice.

Στον αγώνα, στο battle δηλαδή, διαγωνίζεται ένας εναντίον ενός ή και δύο εναντίον δύο και εκεί αυτοσχεδιάζεις, μιας και ο DJ παίζει όποιο τραγούδι θέλει κι εσύ πρέπει να ακολουθήσεις τον ρυθμό. Μάλιστα, υπάρχει και η έννοια της κόντρας με τον αντίπαλο που, αν έχεις κάποιο προηγούμενο ή προσωπικό μαζί του, «ανάβει τα αίματα». «Όλο και κάποια χειρονομία θα γίνει, αν και δεν συμφωνώ» σχολιάζει ο Αλέξανδρος Σούμας. «Όπως και να 'χει, είναι αγώνας και δύσκολα θα πας χαμογελαστός» συμπληρώνει η Μαργαρίτα, αν και οι δυο τους θεωρούν πως δεν υπάρχουν «πρέπει», «σωστό» και «λάθος» στο breaking. Αναμφίβολα, όμως, έχει σημασία να πάρεις την ψυχολογία του αντιπάλου σου εκείνη την ώρα.

Γενικά, πάντως, έχει ξεφύγει λίγο το επίπεδο και οι απαιτήσεις. «Πλέον, στα battles, οι DJs παίζουν κομμάτια σε πολύ γρήγορο ρυθμό και δεν σε αφήνουν να το ευχαριστηθείς. Για αυτό, έχει μεγαλύτερη σημασία πια, όχι απλά να κάνεις μια γνωστή κίνηση σωστά, αλλά να κατασκευάσεις μια δική σου κίνηση ώστε να διαφέρεις από τους άλλους», πράγμα που καταφέρνουν χώρες όπως η Ρωσία και η Ουκρανία, όπως μαθαίνω από τον b-boy Cut1, ο οποίος είναι υπέρ της πιο hip hop funk μουσικής στα κομμάτια που του αρέσει να χορεύει.

Σε ό,τι αφορά τους λαούς με τις μεγαλύτερες επιτυχίες στο b-boying, μιας και το αναφέραμε, εκτός από τους Ρώσους και τους Ουκρανούς, είναι οι Κορεάτες, οι Ιάπωνες και οι Γάλλοι. Ωστόσο, αυτοί έχουν τα skills αλλά οι Αμερικανοί το στυλ. «Αυτοί το φτιάξανε άλλωστε. Βλέπεις έναν Αμερικανό b-boy και είναι σαν φιγούρα», λέει ο Άλεξ. «Το 'χουν. Κάνουν το πιο απλό βήμα και λες "wow"» περιγράφει με ενθουσιασμό η Μαργαρίτα, η οποία το περασμένο καλοκαίρι βρέθηκε στη Νέα Υόρκη για λίγες ημέρες και κατάφερε να κάνει προπόνηση με ένα hip hop dance crew εκεί.

Έχοντας ανοίξει για τα καλά το θέμα των διαγωνισμών, οι δύο «πρέσβεις» του ελληνικού breaking στο εξωτερικό θυμούνται τις πιο χαρακτηριστικές ή περίεργες εμπειρίες τους από αγώνες. Για τη Μαργαρίτα, μια τέτοια εμπειρία ήταν όταν πήγε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα και βγήκε δεύτερη. Για τον Άλεξ, ήταν μια χαμένη πτήση για το "Battle of the Best", πριν έναν μήνα, αφού ένα μέλος του crew του δεν έβρισκε το εισιτήριό του ενώ βρίσκονταν στο αεροδρόμιο.

Στα άμεσα σχέδιά τους είναι, για τον Άλεξ, το «UK Championships» τον Απρίλιο και για τη Μαργαρίτα το «Battle of the Year», τον Μάιο. Από 'κει και πέρα, η Μαργαρίτα ετοιμάζεται ήδη για το στήσιμο της διοργάνωσης «Who's The One?», που φέτος θα γίνει στη Λευκάδα (9-10 Ιουλίου), και ο Άλεξ, αντίστοιχα, για το «Rock the Floor», με άγνωστη -μέχρι στιγμής- ημερομηνία.

*Eυχαριστούμε τη σχολή χορού Angel Dancesport Academy, στον Πειραιά, για την παραχώρηση της αίθουσάς τους.

Περισσότερα από το VICE

Γιατί Πρέπει να Eνδιαφέρει το Aσφαλιστικό Έναν 20άρη;

O Γυμνός Κόσμος των Νεο-Χίπηδων της Αμερικής

Τα Ερωτικά Σχέδια που θα σε Κάνουν να Κοκκινίσεις