Το θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο i-D.Μελετούσα για το master μου στην Ουαλία και ένιωθα να μην έχω έμπνευση, όταν άρχισα να παρατηρώ στην πόλη όλες αυτές τις νεαρές γυναίκες με τα μωρά, λέει η Ιταλίδα φωτογράφος Marta Giaccone. «Στην αρχή, σκέφτηκα ότι ήταν babysitter ή μεγαλύτερες αδερφές. Μετά κατάλαβα ότι ήταν οι μητέρες». Έτσι έθεσε έναν στόχο· κάθε μέρα θα μιλούσε με τρία κορίτσια που θα έβλεπε να σπρώχνουν καροτσάκια στο δρόμο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η Marta μόλις είχε μαθητεύσει με την αείμνηστη και θρυλική φωτογράφο/ντοκιμαντερίστα Mary Ellen Mark, στη Νέα Υόρκη - εργαζόταν στο στούντιό της και αρχειοθετούσε τις εκτυπώσεις της. Στη συνέχεια, πίσω στην Ιταλία, αποφάσισε ότι χρειαζόταν πτυχίο φωτογραφίας. «Ήμουν εντελώς αυτοδίδακτη μέχρι τότε», είπε από το Μιλάνο όταν μιλήσαμε στο τηλέφωνο. «Παρόλο που ο μπαμπάς μου είναι στην πραγματικότητα, επίσης, φωτογράφος».
Στα μάτια της, το Newport έμοιαζε με τη γενέτειρά της το Μιλάνο· ήταν γκρίζο και όχι με τρόπο που μπορούσε να συνηθίσει. Όμως, δεν γίνονται μαθήματα φωτογραφίας σε πανεπιστημιακό επίπεδο στην Ιταλία και, όταν κατέληξε στο τελικό project της, γοητεύτηκε με τις διαφορετικές ζωές που της αποκάλυψε η Νότια Ουαλία. «Νομίζω ότι πολλά από τα κορίτσια που προσέγγισα σκέφτηκαν ότι ήμουν τρελή», λέει γελώντας. «Κάποια από αυτά, έλεγαν "ναι" και μετά σταματούσαν να απαντούν στα μηνύματά μου. Αλλά, 25-30 ακολούθησαν το project. Είμαι τόσο ευγνώμων που το έκαναν αυτό. Με άφησαν να μπω στα σπίτια τους και περάσαμε ώρες μιλώντας».Η σειρά ντοκιμαντέρ «Be Still, My Heart», που δημιούργησε, απαθανατίζει τις γυναίκες τις οποίες συνάντησε στο σπίτι τους με τα παιδιά τους, κάποια από τα οποία γεννήθηκαν όταν οι μητέρες τους ήταν μόλις 16 ετών και ακόμα μαθήτριες. «Πολλές από αυτές» είπαν ότι «είμαστε γονείς όπως όλοι οι άλλοι γονείς», θυμάται η Marta. Αλλά, οι φωτογραφίες που τράβηξε στις εφηβικές κρεβατοκάμαρές τους -ακατάστατες με ρούχα και αφίσες μουσικών συγκροτημάτων στους τοίχους- αφηγούνται μια πιο περίπλοκη ιστορία για την ενηλικίωση, σε μια χώρα με το τέταρτο υψηλότερο ποσοστό εφηβικών κυήσεων στην Ευρώπη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
i-D: Γιατί πιστεύεις ότι τα κορίτσια ήθελαν να πάρουν μέρος στο πρότζεκτ;
Marta Giaccone: Ορισμένές κοπέλες από αυτές ήταν σαν να περίμεναν να μιλήσουν σε κάποιον. Στην αρχή, ήταν ντροπαλές. Αλλά όταν πήγα από εκεί, ήμασταν εγώ, εκείνες και το μωρό· μερικές φορές και ο φίλος τους. Ήταν πολύ προσωπικές στιγμές. Πιστεύω ότι ανοίχτηκαν σε μένα επειδή είδαν πως πραγματικά ενδιαφερόμουν για αυτές και διότι κανείς άλλος δεν τις είχε ρωτήσει ποτέ τις ιστορίες τους.Το ποσοστό των εφηβικών κυήσεων είναι πολύ υψηλό στη Βρετανία, αλλά ακόμα υπάρχει μεγάλη προκατάληψη. Έτσι, τα κορίτσια είχαν πάντα αμυντική στάση. Αλλά, είναι πολύ περήφανες. Όλες μου είπαν, φυσικά, ότι δεν σχεδίαζαν να κάνουν παιδιά αλλά συνέβη και πως ποτέ δεν θα επέστρεφαν στην παλιά τους ζωή, ούτε θα άλλαζαν τίποτα. Η απόκτηση του μωρού άλλαξε τη ζωή τους προς το καλύτερο. Πολλές από αυτές είπαν ότι τα παιδιά τους ήταν δώρο Θεού, ότι τους έδινε πραγματικά δύναμη.Από την πλευρά μου, ενδιαφερόμουν πραγματικά για το θέμα, διότι στην Ιταλία οι άνθρωποι κάνουν παιδιά πολύ αργότερα. Οι γονείς μου με έκαναν όταν ήταν πολύ-πολύ μεγαλύτεροι. Πρόκειται πραγματικά για έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο από τον δικό μου. Αλλά δεν έχω καμία προκατάληψη. Εξάλλου, γιατί να έχω; Ήταν ενδιαφέρον να μάθω για τις ζωές άλλων κοριτσιών που ήταν τόσο διαφορετικές από τη δική μου.Τα κορίτσια πήγαιναν ακόμα σχολείο;
Κάποια από αυτά εργάζονται, κάποια έχουν αγόρια τα οποία εργάζονται, άλλες παίρνουν κρατικά επιδόματα. Ορισμένες εργάζονται και πηγαίνουν σχολείο, πράγμα που είναι εκπληκτικό.
Marta Giaccone: Ορισμένές κοπέλες από αυτές ήταν σαν να περίμεναν να μιλήσουν σε κάποιον. Στην αρχή, ήταν ντροπαλές. Αλλά όταν πήγα από εκεί, ήμασταν εγώ, εκείνες και το μωρό· μερικές φορές και ο φίλος τους. Ήταν πολύ προσωπικές στιγμές. Πιστεύω ότι ανοίχτηκαν σε μένα επειδή είδαν πως πραγματικά ενδιαφερόμουν για αυτές και διότι κανείς άλλος δεν τις είχε ρωτήσει ποτέ τις ιστορίες τους.Το ποσοστό των εφηβικών κυήσεων είναι πολύ υψηλό στη Βρετανία, αλλά ακόμα υπάρχει μεγάλη προκατάληψη. Έτσι, τα κορίτσια είχαν πάντα αμυντική στάση. Αλλά, είναι πολύ περήφανες. Όλες μου είπαν, φυσικά, ότι δεν σχεδίαζαν να κάνουν παιδιά αλλά συνέβη και πως ποτέ δεν θα επέστρεφαν στην παλιά τους ζωή, ούτε θα άλλαζαν τίποτα. Η απόκτηση του μωρού άλλαξε τη ζωή τους προς το καλύτερο. Πολλές από αυτές είπαν ότι τα παιδιά τους ήταν δώρο Θεού, ότι τους έδινε πραγματικά δύναμη.Από την πλευρά μου, ενδιαφερόμουν πραγματικά για το θέμα, διότι στην Ιταλία οι άνθρωποι κάνουν παιδιά πολύ αργότερα. Οι γονείς μου με έκαναν όταν ήταν πολύ-πολύ μεγαλύτεροι. Πρόκειται πραγματικά για έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο από τον δικό μου. Αλλά δεν έχω καμία προκατάληψη. Εξάλλου, γιατί να έχω; Ήταν ενδιαφέρον να μάθω για τις ζωές άλλων κοριτσιών που ήταν τόσο διαφορετικές από τη δική μου.Τα κορίτσια πήγαιναν ακόμα σχολείο;
Κάποια από αυτά εργάζονται, κάποια έχουν αγόρια τα οποία εργάζονται, άλλες παίρνουν κρατικά επιδόματα. Ορισμένες εργάζονται και πηγαίνουν σχολείο, πράγμα που είναι εκπληκτικό.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τι είδους στήριξη παίρνουν από τους φίλους και την οικογένειά τους;
Μερικές από αυτές ζουν στο πατρικό τους και οι γονείς τους τις βοηθούν στη φροντίδα των παιδιών. Σχεδόν όλες σταμάτησαν να βγαίνουν έξω και να πηγαίνουν σε πάρτι. Πολλές μου είπαν ότι «οι προτεραιότητές μου έχουν αλλάξει τώρα. Δεν βγαίνω, που σημαίνει ότι έχασα όλους τους φίλους μου, αλλά δεν πειράζει. Δεν αισθάνομαι την ηλικία μου πλέον, νιώθω μεγαλύτερη». Στα 16 ή τα 18, πολλές ένιωθαν να μην έχουν προορισμό και πως η απόκτηση του παιδιού τους έδωσε μια δομή, παρόλο που αρχικά πραγματικά τρόμαξαν. Αλλά, σήμερα είναι πραγματικά περήφανες και δυνατές. Ορισμένες βίωσαν την κακοποίηση και έζησαν με τη βία στα ίδια τους τα σπίτια. Η μητέρα ενός από τα κορίτσια, κυριολεκτικά, της έκλεψε το παιδί της. Αντιδικούσαν στο δικαστήριο για την κηδεμονία. Ήταν τρελό.
Μερικές από αυτές ζουν στο πατρικό τους και οι γονείς τους τις βοηθούν στη φροντίδα των παιδιών. Σχεδόν όλες σταμάτησαν να βγαίνουν έξω και να πηγαίνουν σε πάρτι. Πολλές μου είπαν ότι «οι προτεραιότητές μου έχουν αλλάξει τώρα. Δεν βγαίνω, που σημαίνει ότι έχασα όλους τους φίλους μου, αλλά δεν πειράζει. Δεν αισθάνομαι την ηλικία μου πλέον, νιώθω μεγαλύτερη». Στα 16 ή τα 18, πολλές ένιωθαν να μην έχουν προορισμό και πως η απόκτηση του παιδιού τους έδωσε μια δομή, παρόλο που αρχικά πραγματικά τρόμαξαν. Αλλά, σήμερα είναι πραγματικά περήφανες και δυνατές. Ορισμένες βίωσαν την κακοποίηση και έζησαν με τη βία στα ίδια τους τα σπίτια. Η μητέρα ενός από τα κορίτσια, κυριολεκτικά, της έκλεψε το παιδί της. Αντιδικούσαν στο δικαστήριο για την κηδεμονία. Ήταν τρελό.
Γιατί πιστεύεις ότι υπάρχει τόσο υψηλό ποσοστό εφηβικής εγκυμοσύνης;
Όλα τα παιδιά που συνάντησα στον δρόμο, εδώ στην Ουαλία, δεν ήξεραν τι θα κάνουν στη ζωή τους. Μόλις είχαν τελειώσει το σχολείο. Έβγαιναν, έτρωγαν και έπιναν. Ρώτησα ένα από τα κορίτσια και τον φίλο της για αυτό. Μου είπαν ότι «κάνουμε ό,τι είναι να κάνουμε, διασκεδάζουμε και σκεφτόμαστε τις συνέπειες μετά».Το ενδιαφέρον είναι πως τα περισσότερα κορίτσια περίμεναν μέχρι το παιδί τους να γίνει ενός έτους -τότε μπορούσαν να το αφήσουν στους γονείς τους για να το προσέχουν για λίγες ώρες- για να πάνε στο κολέγιο. Σπουδάζουν στον τομέα υγειονομικής περίθαλψης και κοινωνικής εργασίας. Μου άρεσε πολύ, επίσης, ότι αφού έμειναν έγκυες ήθελαν να φροντίσουν κι άλλα παιδιά. Άλλαξε εντελώς όλη η θεώρησή τους για τη ζωή. Συνάντησα μια 17χρονη που ήθελε να ιδρύσει έναν παιδικό σταθμό. Μερικά από τα κορίτσια δεν είχαν κανέναν ποτέ στο παρελθόν, πολλά από αυτά πέρασαν πολλά από τις οικογένειές τους και τα πρώην αγόρια τους αλλά τώρα νιώθουν ασφαλείς. Έχουν κάποιον που τις χρειάζεται και τις κάνει πιο δυνατές.
Όλα τα παιδιά που συνάντησα στον δρόμο, εδώ στην Ουαλία, δεν ήξεραν τι θα κάνουν στη ζωή τους. Μόλις είχαν τελειώσει το σχολείο. Έβγαιναν, έτρωγαν και έπιναν. Ρώτησα ένα από τα κορίτσια και τον φίλο της για αυτό. Μου είπαν ότι «κάνουμε ό,τι είναι να κάνουμε, διασκεδάζουμε και σκεφτόμαστε τις συνέπειες μετά».Το ενδιαφέρον είναι πως τα περισσότερα κορίτσια περίμεναν μέχρι το παιδί τους να γίνει ενός έτους -τότε μπορούσαν να το αφήσουν στους γονείς τους για να το προσέχουν για λίγες ώρες- για να πάνε στο κολέγιο. Σπουδάζουν στον τομέα υγειονομικής περίθαλψης και κοινωνικής εργασίας. Μου άρεσε πολύ, επίσης, ότι αφού έμειναν έγκυες ήθελαν να φροντίσουν κι άλλα παιδιά. Άλλαξε εντελώς όλη η θεώρησή τους για τη ζωή. Συνάντησα μια 17χρονη που ήθελε να ιδρύσει έναν παιδικό σταθμό. Μερικά από τα κορίτσια δεν είχαν κανέναν ποτέ στο παρελθόν, πολλά από αυτά πέρασαν πολλά από τις οικογένειές τους και τα πρώην αγόρια τους αλλά τώρα νιώθουν ασφαλείς. Έχουν κάποιον που τις χρειάζεται και τις κάνει πιο δυνατές.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Υπάρχουν κορίτσια που προέρχονταν από οικογένειες με έφηβους γονείς;
Ναι, σίγουρα. Οι περισσότεροι από τους γονείς τους είχαν το πρώτο τους παιδί όταν ήταν έφηβοι. Πολλές από τις γιαγιάδες και τις προγιαγιάδες είναι ακόμα νέες.
Ναι, σίγουρα. Οι περισσότεροι από τους γονείς τους είχαν το πρώτο τους παιδί όταν ήταν έφηβοι. Πολλές από τις γιαγιάδες και τις προγιαγιάδες είναι ακόμα νέες.
Πώς ένιωσαν τα κορίτσια για τις φωτογραφίες τους;
Οι περισσότερες θεώρησαν ότι φαίνονταν πραγματικά σοβαρές, διότι η μόνη οδηγία που τους έδωσα ήταν να μη χαμογελούν. Μου άρεσε που οι φωτογραφίες έμοιαζαν με εκείνες της Παναγίας και του Θείου Βρέφους και η Παναγία ποτέ δεν χαμογελάει. Είναι περήφανη και άγρια. Μερικές με ευχαρίστησαν για τις φωτογραφίες αλλά στην πραγματικότητα δεν τις ένοιαζε - βγάζουν selfies κάθε μέρα έτσι κι αλλιώς. Έχουν ήδη τόσες πολλές φωτογραφίες τους.
Οι περισσότερες θεώρησαν ότι φαίνονταν πραγματικά σοβαρές, διότι η μόνη οδηγία που τους έδωσα ήταν να μη χαμογελούν. Μου άρεσε που οι φωτογραφίες έμοιαζαν με εκείνες της Παναγίας και του Θείου Βρέφους και η Παναγία ποτέ δεν χαμογελάει. Είναι περήφανη και άγρια. Μερικές με ευχαρίστησαν για τις φωτογραφίες αλλά στην πραγματικότητα δεν τις ένοιαζε - βγάζουν selfies κάθε μέρα έτσι κι αλλιώς. Έχουν ήδη τόσες πολλές φωτογραφίες τους.
Η σειρά «Be Still, My Heart» θα εκτεθεί στο Made in Wales, στο Cardiff Made από τις 11 έως τις 13 Σεπτεμβρίου.martagiaccone.comΑκολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.