H Ζωή μου ως Διακινητής Ecstasy στα Κλαμπ των 90s

Το άρθρο εμφανίστηκε αρχικά στο VICE UK.

Ο ecstasy dealer τείνει να γίνει είδος προς εξαφάνιση. Ο μέσος καταναλωτής χαπιών, αγοράζει πλέον τα απαραίτητα από φίλους και από γνωστούς και όχι από κάποιον περίεργο τύπο σε ένα κλαμπ που έχει ακόμα πιο περίεργο βλέμμα. Το χαμηλό κόστος του ecstasy σημαίνει επίσης πως τα οργανωμένα εγκληματικά δίκτυα πλέον «σπρώχνουν» τα προιόντα τους σε ντίλερ που πουλάνε στον δρόμο ή από σπίτι σε σπίτι. Ο χώρος των κλαμπ έχει πλέον υπερβολικά πολλούς κινδύνους και ρίσκα για να αξίζει τον κόπο.

Στα τέλη της δεκαετίας του '80 και στις αρχές του '90, το σκηνικό ήταν πολύ διαφορετικό. Πέρα από το να πουλάνε σε κλαμπ της περιοχής τους, ομάδες από μεγάλες πόλεις ταξίδευαν σε κλαμπ μικρότερων πόλεων για να εκμεταλλευτούν την άνοδο της rave κουλτούρας. Ο MC Carl Thomas AKA MC Flux, ήταν μέλος ενός δικτύου από το Croydon που «πλημμύρισε» το Brighton με Ε.

Η ομάδα του ήταν ένα αλλόκοτο μείγμα από μαύρους και ατόμων με ακραίες δεξιές απόψεις, που οδήγησε την αστυνομία να χαρακτηρίσει την Inta Natty – την drum 'n' bass κολεκτίβα τους – ως μια οργανωμένη εγκληματική ομάδα φιλικά προσκείμενη στην νέο-ναζιστική Combat 18. Επικοινώνησα με τον Carl για να μάθω περισσότερα για το κλαμπίστικο δίκτυο εμπορίας των ecstasy, την σκοτεινή πλευρά της «ανήλικης» τότε drum n bass σκηνής και πως ένας μαύρος κατέληξε να κάνει παρέα με νέο-ναζιστές.

VICE: Πώς ξεκίνησες να πουλάς ecstasy;
MC Flux: Ήταν ένας από τους μικρότερους, ένας λευκός πιτσιρικάς που το ξεκίνησε. Μερικοί που πήγαιναν στα rave βλέπανε πέντε μαύρους παρέα και σκέφτονταν «από αυτούς να πάρουμε χάπια». Αυτό σήμαινε ότι περιμέναμε να έρθουν σε μας και μετά τους στέλναμε στον λευκό. Μέσα σε λίγους μήνες, ο τύπος έβγαζε τρελό χρήμα.

Γιατί κατεβαίνατε μέχρι το Brighton και δεν μένατε στο Λονδίνο για να κάνετε την φάση σας;
Το 1989, η Θάτσερ κυνηγούσε την φάση του acid house και των υπαίθριων event, οπότε αρχίσαμε να πηγαίνουμε στο Brighton για να χορέψουμε και να φάμε κανένα χάπι. Ένας τύπος που ήξερα από την μπάλα εντόπισε την ευκαιρία κάποιοι από εμάς να πουλήσουμε εκεί κάτω, με τους υπόλοιπους από πίσω, σε περίπτωση που γινόταν κάποιο σκηνικό. Είδαμε επίσης ότι μπορούσαμε να βρούμε μεγάλες ποσότητες χαπιών από έναν φίλο, με τον τύπο που ήξερα από την μπάλα να βάζει το χρήμα. Το κάθε χάπι μας πήγαινε στις 6.5 λίρες και το πουλάγαμε 20.

Οι Inta Natty, η κολεκτίβα της οποίας ήσουν μέλος, χαρακτηρίστηκε από την αστυνομία ως ένα διεθνές συνδικάτο εγκλήματος το οποίο συνδέθηκε με υποθέσεις απαγωγής, μαύρου χρήματος καθώς και με την νέο-ναζιστική ομάδα των Combat 18. Τελικά τι ίσχυε;
Όλα αυτά προέκυψαν από έναν αστυνομικό της British Transport Police. Κάποιος του είπε πως τον κυνηγούσα για ένα χρέος, οπότε έφτιαξε μια ιστορία για έναν ποδοσφαιρικό χούλιγκαν, που ήταν έμπορος ναρκωτικών και τον είχε βάλει στο μάτι για να την βγάλει καθαρή. Εγώ ήμουν φυλακή τότε! Η BTP άρχισε να ερευνά όλους τους τύπους που είχα γύρω μου. Η ιστορία με τους Combat 18 προέκυψε από έναν τύπο που ήξερα από τα γήπεδα. Είχε ακραίες απόψεις, αλλά ήταν ειλικρινής, οπότε τον πήγαινα.

Όταν λες «ακραίες», εννοείς ρατσιστικές;
Σήμερα, ο κόσμος θα έλεγε ότι «ναι, είναι ρατσιστής», αλλά αν είσαι λευκός και εγώ είμαι μαύρος και θες να με δουλέψεις, θα πεις «άντε ρε μαλάκα μαύρε». Αυτό δεν σημαίνει ότι είσαι ρατσιστής. Αν έχεις ένα πόδι, θα με έλεγες «άντε ρε μαλάκα κουτσέ». Σήμερα πλέον θα έλεγαν πως αυτό είναι ρατσιστικό σχόλιο, αλλά εγώ δεν το βλέπω έτσι.

Τέλος πάντων, με γνώρισε σε έναν τύπο που ήταν ψηλά στη Combat 18. Ήμουν σε μια ομάδα μαύρων, έκανα παρέα με μια ομάδα λευκών, ήμουν σε μια ομάδα χούλιγκαν και ήξερα ακροδεξιούς, κάτι το οποίο η αστυνομία δεν μπορούσε να καταλάβει. Πίστευαν πως όλες οι ομάδες χούλιγκαν με τις οποίες συνδεόμουν ήταν μέρη ενός ευρύτερου δικτύου.

Κατέληξες στην φυλακή για εμπορία ναρκωτικών. Τι έγινε εκεί;
Ήταν το 1995, πολύ αργότερα. Με έπιασαν οι σεκιουριτάδες σε ένα rave. Δεν ήμουν στα καλά μου, γιατί είχα κατεβάσει πολύ κόκα και κρατούσα ένα σακουλάκι με χάπια μπροστά σε όλους. Στο δικαστήριο, είπαν ότι πουλούσα, αλλά αυτό δεν ήταν εντελώς αλήθεια. Κάποιος που ήξερα μου ζήτησε χάπια και του έδωσα.

Έχεις αλλάξει πλήρως πια και συμμετέχεις σε εργαστήρια που ενημερώνουν τους νέους για τα κακά των ναρκωτικών και τους εγκλήματος. Πώς και αυτή η δραστική αλλαγή;
Άρχισα να βλέπω ρεπορτάζ για τις επιπτώσεις του ecstasy. Επίσης, όταν κατέβηκαν οι τιμές, χάθηκε και η ποιότητα και το να παίρνεις χάπια έγινε ρώσικη ρουλέτα. Είμαι πλέον στο τέλος των 40 μου, οπότε το να επικροτώ ή το να καταδικάζω την χρήση ουσιών από τους νέους θα ήταν υποκριτικό, αλλά σίγουρα μπορώ να τους ενημερώσω για τους κινδύνους.

Όταν ήμουν στην φυλακή, γνώρισα τον αξιωματικό William Barret, ο οποίος με βοήθησε πολύ. Μου είπε «δεν είσαι σαν αυτούς τους τύπους που μπαινοβγαίνουν εδώ μέσα. Έχεις πολλά να δώσεις. Πρέπει να δουλέψεις πάνω στον εαυτό σου». Ακολούθησα την συμβουλή του, έκανα πολλά μαθήματα και αποφάσισα να αλλάξω.

Πλέον δουλεύω για το Lewisham Council και εργάζομαι και στις περιοχές του Liverpool, του Wirral και του Knowsley, προσπαθώντας να οδηγήσω τα παιδιά μακριά από το έγκλημα. Συνεργάζομαι επίσης και με το CELLS, έναν οργανισμό που οργανώνει εργαστήρια που ενημερώνουν τα νέα παιδιά για τους κινδύνους των συμμοριών. Τα παιδιά ακούνε άτομα τα όποια έχουν περάσει από αυτές τις καταστάσεις. Μου αρέσει που κάνω κάτι θετικό. Είμαι τυχερός που ζω ακόμα και που είμαι περικυκλωμένος από ανθρώπους που αγαπώ και που μου έχουν σταθεί. Ελπίζω πως μέσω αυτών που κάνω πια, να μπορέσω να ανταποδώσω κι εγώ λίγο καλό.

Σε ευχαριστώ που μου μίλησες MC Flux.

Περισσότερα από το VICE

Είναι Γαμάτο να Πίνεις Βότκα Πάνω σε μια Ταράτσα με Θέα το Τσερνόμπιλ

Αυτές Είναι οι πιο Ντροπιαστικές Φωτογαφίες σε Clubbing;

Tα πιο Σέξι Party Animals του Φετινού Coachella