Κάποιες φορές, η μοίρα φέρνει στα χέρια σου κάποιους θησαυρούς, οι οποίοι σε οδηγούν σε ενέργειες και καταστάσεις που ούτε μπορείς να φανταστείς. Αυτό συνέβη πριν από περίπου έξι χρόνια και στον Ilan Manouach, ο οποίος θέτοντας σε λειτουργία ένα παλιό, μεταχειρισμένο Nokia που είχε μόλις αγοράσει στην Πλατεία Κάνιγγος, βρέθηκε μπροστά σε ένα -ας το πούμε- αβάν γκαρντ λογοτεχνικό έργο. Όχι, δεν ήταν σημειώσεις κάποιου συγγραφέα που είχε χάσει το κινητό του, αλλά 125 μηνύματα μίσους, τα οποία απευθύνονταν σε μια γυναίκα, στο ίδιο άτομο. Τη γνωστή σε underground λογοτεχνικούς κύκλους του κέντρου, Πέννυ Γαλατά. Ο πρώην ιδιοκτήτης της συσκευής, όντας απογοητευμένος από τον χωρισμό του με τη συγκεκριμένη γυναίκα, είχε περάσει έναν χρόνο γράφοντας οργισμένα sms, γεμάτα κατάρες, σεξιστικά σχόλια, βρισιές και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς. Το καστ της ιστορίας, πέραν του πρωταγωνιστή και της Πέννυς, συμπληρώνουν ο «κερατάς», δηλαδή το νέο της αμόρε και η φίλη της, Χρύσα Δρακοπούλου.
VICE: Ας το πιάσουμε από την αρχή, ποια είναι η ιστορία πίσω από το βιβλίο;
Ilan Manouach: Πριν από αρκετά χρόνια, γύρω στο 2006, είχα αγοράσει ένα κινητό τηλέφωνο από κάποιο κατάστημα στην Κάνιγγος - ξέρεις, από τα κλασικά, που πουλάνε τα κλεμμένα. Τότε δεν υπήρχε το factory reset, οπότε ο κλεπταποδόχος, προτού το πουλήσει, έσβηνε τις επαφές, τα εισερχόμενα και τα εξερχόμενα sms. Αυτό το Νokia, όμως, είχε ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: Όταν έγραφες ένα μήνυμα και πάταγες «έξοδος», αυτό αποθηκευόταν κατευθείαν στα πρόχειρα. Κανένας δεν σκέφτηκε να σβήσει και τα πρόχειρα, οπότε σε αυτό το τηλέφωνο βρήκα 125 μηνύματα που είχε γράψει αυτός ο τύπος σε εντελώς άκυρες στιγμές της εκάστοτε μέρας. Βέβαια, δεν τα είχε στείλει ποτέ στην Πέννυ, τη γυναίκα στην οποία απευθύνονταν. Αν τα είχε στείλει, δεν θα τα είχε διαβάσει κανείς εκτός από την ίδια, όμως τώρα τα έχουν διαβάσει όλοι, εκτός από αυτήν.
Στο βιβλίο, μπορείς να δεις την ώρα που έχει γραφτεί το εκάστοτε μήνυμα. Για παράδειγμα, μια μέρα είχαν γραφτεί πέντε μηνύματα, μέσα σε 20 λεπτά. Προφανώς, αυτά δεν τα έστειλε. Πιστεύω πως ήθελε απλώς να γράψει αυτό που τον «έτρωγε», έτσι, πάνω στην τσίτα του. Δεν νομίζω πως είχε ποτέ σκοπό να τα στείλει, απλώς τα έγραφε για να νιώσει αυτός καλύτερα. Τώρα, σε τι κατάσταση ήταν, δεν μπορώ να γνωρίζω. Οι ώρες και η συχνότητα με την οποία τα έγραφε, πάντως, ήταν εντελώς άκυρες.
Πόσον καιρό τα έγραφε;
Το πρώτο γράφτηκε στις 15 Σεπτεμβρίου του 2005 και το τελευταίο στις 17 Σεπτεμβρίου του 2006. Έναν χρόνο ακριβώς. Το περίεργο είναι πως τον έναν μήνα μπορεί να έγραφε 30 μηνύματα και τον επόμενο μόλις δύο. Δεν είχε συγκεκριμένη ροή. Αξίζει να αναφέρω, επίσης, ότι το βιβλίο άργησε αρκετά να βγει. Σκέψου ότι είχα ψηφιοποιήσει τα μηνύματα πολύ καιρό νωρίτερα.Ωραία, παίρνεις εσύ αυτό το κινητό και πέφτεις πάνω σε αυτά τα μηνύματα. Πώς σου ήρθε να τα κάνεις βιβλίο;
Α, καλά, ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα. Εντάξει, πάντα όταν ανοίγεις ένα συρτάρι ή περιεργάζεσαι ένα ξένο πληκτρολόγιο, έχεις την αίσθηση πως κάνεις κάτι παραβατικό. Υπάρχει, δηλαδή, μια ηδονή με το αμαρτωλό της φάσης.
[VICE Video] Η Ζωή μου με τα Τέρατα
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.
Πώς καταλήξατε στον τίτλο kakorizikh;
Το «κακορίζικη» είναι μια λέξη που δεν χρησιμοποιείται σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας και συζητώντας το με έναν φίλο, τον Τάσο Μπρεκουλάκη, μας έκανε εντύπωση. Είναι κατά κύριο λόγο κρητική λέξη, οπότε έδινε κάποιο στοιχείο για την καταγωγή του ανθρώπου που έγραφε τα μηνύματα.Τι τύπος πιστεύεις πως ήταν;
Κοίτα, η λογική λέει πως επρόκειτο για έναν απίστευτο stalker. Πικραμένος 100%, σεξίσταρος 1000% και το δυσάρεστο είναι πως μετά από λίγο σου σκάει κατά κάποιον τρόπο και μια συμπάθεια προς το πρόσωπό του. Δεν γράφει μόνο για την Πέννυ Γαλατά και τη Χρύσα Δρακοπούλου, αλλά ξεκινάει να μιλάει και για τον Θεό. Μέσω της καψούρας του για την Πέννυ, βγάζει και ένα υπαρξιακό άγχος.
Δεν φοβήθηκες να εκδώσεις ένα κείμενο που περιέχει τόσες σεξιστικές ατάκες;
Όχι, μέσου αυτού δείχνεις απλώς τι μπορεί να περνούν κάποιοι άνθρωποι γύρω σου και να μην το καταλαβαίνεις.Σου έχει πει ποτέ κανείς ότι γνωρίζει ποια είναι η Πέννυ Γαλατά;
Όχι και η αλήθεια είναι πως το όνομα Πέννυ Γαλατά είναι βολικά generic. Πέννυ θα μπορούσε να είναι μια Παναγιώτα ή μια Πηνελόπη. Εντωμεταξύ, όλα αυτά έγιναν προτού το Facebook γίνει αυτό που είναι τώρα. Η αλήθεια είναι πως δεν έχω κάτσει να το ψάξω σήμερα. Θα σου πω και κάτι άλλο - στο βιβλίο έχω κάνει μόνο μια λογοκρισία: Έχω το νούμερό της και το έχω αλλοιώσει με «Χ», για να μην την παίρνει ο κόσμος.Εσύ την έχεις πάρει;
Όχι.Γιατί;
Κοίτα, είναι άλλο πράγμα να εκδίδεις κάτι και άλλο να φέρνεις κάποιον αντιμέτωπο με μια ίσως οδυνηρή κατάσταση που έχει βιώσει. Πάντως, έχω σκεφτεί πολλές φορές να το κάνω, αν και μπορεί αυτό το νούμερο να μην ανήκει πλέον στην ίδια. Εντωμεταξύ, κάποια στιγμή που γίνονταν μπάχαλα, είχαν βγει στα Εξάρχεια και φώναζαν «Γαμημένη Πέννυ Γαλατά να ψοφήσεις» και κάτι τέτοια. Πάντως, το θεωρώ ως ένα κλασικό found poetry έργο, το οποίο καλύπτει έναν χρόνο από τη δουλειά ενός εν δυνάμει ποιητή.
Πώς αισθάνεσαι που έχεις δημιουργήσει έναν αστικό μύθο;
Δεν τον δημιούργησα, εγώ απλώς τον βρήκα.Και τώρα η ερώτηση για τα πολλά λεφτά: Είναι η Πέννυ Γαλατά αληθινό πρόσωπο ή αποκύημα της φαντασίας ενός τρελού;
Δεν πιστεύω πως ήταν τρελός. Ο τύπος ήταν μάλλον άτομο χαμηλής παιδείας και θρησκόληπτος. Υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες που με κάνουν να πιστεύω πως δεν έχει δημιουργήσει κάποια φανταστικά πρόσωπα.
Οι εκδόσεις Τοποβόρος δεν είναι σαν άλλες εκδοτικές εταιρείες, που εστιάζουν σε ένα συγκεκριμένο πεδίο. Μας αρέσει να εκδίδουμε πολλά διαφορετικά πράγματα, χωρίς να γινόμαστε ειδικοί σε κάτι, όπως μας αρέσει και να διαβάζουμε πολλά διαφορετικά πράγματα. Από εκεί και πέρα, κυκλοφορούμε περίπου τέσσερα βιβλία τον χρόνο και τα διανέμουμε σε κάποια συγκεκριμένα βιβλιοπωλεία στο κέντρο της Αθήνας και δεν πουλάμε μέσω διαδικτύου. Όχι από τοπικισμό, απλώς έχω πολλές δουλειές και έτσι δεν έχω τον απαραίτητο χρόνο, για να το τρέξω όλο αυτό.
Ναι και είναι πολύ εύκολο να σου πω ποιο. Είναι ένα συγκεκριμένο που το διαβάζεις και λες, δεν μπορεί, κάποια βίδα του έχει λασκάρει. Μέσα σε όλο το βρισίδι υπάρχει ένα μήνυμα που λέει: «Πού είσαι μωρό; Έχουμε καιρό να τα πούμε, μου έχεις λείψει, μαθαίνω νέα σου, πάρε με τηλέφωνο». Μέσα στα 125 μηνύματα, αυτό είναι που κάνει τη διαφορά. Προφανώς πήγαινε σε άλλον άνθρωπο και μου είχε κάνει εντύπωση που μέσα σε όλον αυτόν τον χαμό υπήρχε και κάτι τρυφερό.
Έχεις χρησιμοποιήσει ποτέ κάποια ατάκα από τα μηνύματα για προσωπική χρήση;
Όχι, δεν έχω πει ποτέ κανέναν γαμωπιλάβη (γέλια).Γιατί πιστεύεις ότι αξίζει να αγοράσει κάποιος το βιβλίο;
Όπως λέει και στο οπισθόφυλλο, «Τα μηνύματα αυτά, αξίζουν να αντιμετωπισθούν, ακόμη και μέσα στον ενδιάμεσο τόπο όπου ζούσαν, σαν ένα μνημείο του μη εκφερομένου, ένα χυδαιολογικό ορόσημο της ελληνικής καψούρας».Το «kakorizikh» επανακυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Τοποβόρος και μπορείτε να το βρείτε σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία των Εξαρχείων. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο Ilan, λοιπόν, αποφάσισε να κάνει κάτι με αυτά τα μηνύματα και έτσι το 2012 κυκλοφορεί -μέσω των εκδόσεων Τοποβόρος, που τρέχει μαζί με κάποια ακόμη άτομα- το kakorizikh. Ναι, ο τίτλος είναι γραμμένος στα greeklish, όπως και όλα τα sms που βρέθηκαν στο κινητό. Πρόκειται για ένα ωμό βιβλίο, με πρωταγωνιστές πραγματικούς ανθρώπους, για τους οποίους μέχρι και σήμερα δεν γνωρίζουμε τίποτα. Διαβάζοντάς το, ένιωσα να με διακατέχουν τα ίδια συναισθήματα που είχα, όταν παρακολούθησα για πρώτη φορά το Σπιρτόκουτο. Το βιβλίο είχε εξαντληθεί εδώ και αρκετά χρόνια, όμως εδώ και λίγες μέρες επέστρεψε -σε περιορισμένα αντίτυπα- στα ράφια των βιβλιοπωλείων. Αυτή η ευχάριστη πληροφορία στάθηκε ως αφορμή, για να επικοινωνήσω με τον Illan και να κάνω μια κουβέντα μαζί του γι’ αυτό το μικρό, χυδαίο αριστούργημα.
Ilan Manouach: Πριν από αρκετά χρόνια, γύρω στο 2006, είχα αγοράσει ένα κινητό τηλέφωνο από κάποιο κατάστημα στην Κάνιγγος - ξέρεις, από τα κλασικά, που πουλάνε τα κλεμμένα. Τότε δεν υπήρχε το factory reset, οπότε ο κλεπταποδόχος, προτού το πουλήσει, έσβηνε τις επαφές, τα εισερχόμενα και τα εξερχόμενα sms. Αυτό το Νokia, όμως, είχε ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: Όταν έγραφες ένα μήνυμα και πάταγες «έξοδος», αυτό αποθηκευόταν κατευθείαν στα πρόχειρα. Κανένας δεν σκέφτηκε να σβήσει και τα πρόχειρα, οπότε σε αυτό το τηλέφωνο βρήκα 125 μηνύματα που είχε γράψει αυτός ο τύπος σε εντελώς άκυρες στιγμές της εκάστοτε μέρας. Βέβαια, δεν τα είχε στείλει ποτέ στην Πέννυ, τη γυναίκα στην οποία απευθύνονταν. Αν τα είχε στείλει, δεν θα τα είχε διαβάσει κανείς εκτός από την ίδια, όμως τώρα τα έχουν διαβάσει όλοι, εκτός από αυτήν.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τι πιστεύεις πως ήταν αυτά τα μηνύματα; Πρόχειρα άλλων που τελικά εστάλησαν ή κάποιο είδος ψυχοθεραπείας;Δεν νομίζω πως είχε ποτέ σκοπό να τα στείλει, απλώς τα έγραφε για να νιώσει αυτός καλύτερα.
Στο βιβλίο, μπορείς να δεις την ώρα που έχει γραφτεί το εκάστοτε μήνυμα. Για παράδειγμα, μια μέρα είχαν γραφτεί πέντε μηνύματα, μέσα σε 20 λεπτά. Προφανώς, αυτά δεν τα έστειλε. Πιστεύω πως ήθελε απλώς να γράψει αυτό που τον «έτρωγε», έτσι, πάνω στην τσίτα του. Δεν νομίζω πως είχε ποτέ σκοπό να τα στείλει, απλώς τα έγραφε για να νιώσει αυτός καλύτερα. Τώρα, σε τι κατάσταση ήταν, δεν μπορώ να γνωρίζω. Οι ώρες και η συχνότητα με την οποία τα έγραφε, πάντως, ήταν εντελώς άκυρες.
Το πρώτο γράφτηκε στις 15 Σεπτεμβρίου του 2005 και το τελευταίο στις 17 Σεπτεμβρίου του 2006. Έναν χρόνο ακριβώς. Το περίεργο είναι πως τον έναν μήνα μπορεί να έγραφε 30 μηνύματα και τον επόμενο μόλις δύο. Δεν είχε συγκεκριμένη ροή. Αξίζει να αναφέρω, επίσης, ότι το βιβλίο άργησε αρκετά να βγει. Σκέψου ότι είχα ψηφιοποιήσει τα μηνύματα πολύ καιρό νωρίτερα.Ωραία, παίρνεις εσύ αυτό το κινητό και πέφτεις πάνω σε αυτά τα μηνύματα. Πώς σου ήρθε να τα κάνεις βιβλίο;
Α, καλά, ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα. Εντάξει, πάντα όταν ανοίγεις ένα συρτάρι ή περιεργάζεσαι ένα ξένο πληκτρολόγιο, έχεις την αίσθηση πως κάνεις κάτι παραβατικό. Υπάρχει, δηλαδή, μια ηδονή με το αμαρτωλό της φάσης.
[VICE Video] Η Ζωή μου με τα Τέρατα
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πώς καταλήξατε στον τίτλο kakorizikh;
Το «κακορίζικη» είναι μια λέξη που δεν χρησιμοποιείται σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας και συζητώντας το με έναν φίλο, τον Τάσο Μπρεκουλάκη, μας έκανε εντύπωση. Είναι κατά κύριο λόγο κρητική λέξη, οπότε έδινε κάποιο στοιχείο για την καταγωγή του ανθρώπου που έγραφε τα μηνύματα.Τι τύπος πιστεύεις πως ήταν;
Κοίτα, η λογική λέει πως επρόκειτο για έναν απίστευτο stalker. Πικραμένος 100%, σεξίσταρος 1000% και το δυσάρεστο είναι πως μετά από λίγο σου σκάει κατά κάποιον τρόπο και μια συμπάθεια προς το πρόσωπό του. Δεν γράφει μόνο για την Πέννυ Γαλατά και τη Χρύσα Δρακοπούλου, αλλά ξεκινάει να μιλάει και για τον Θεό. Μέσω της καψούρας του για την Πέννυ, βγάζει και ένα υπαρξιακό άγχος.
Όχι, μέσου αυτού δείχνεις απλώς τι μπορεί να περνούν κάποιοι άνθρωποι γύρω σου και να μην το καταλαβαίνεις.Σου έχει πει ποτέ κανείς ότι γνωρίζει ποια είναι η Πέννυ Γαλατά;
Όχι και η αλήθεια είναι πως το όνομα Πέννυ Γαλατά είναι βολικά generic. Πέννυ θα μπορούσε να είναι μια Παναγιώτα ή μια Πηνελόπη. Εντωμεταξύ, όλα αυτά έγιναν προτού το Facebook γίνει αυτό που είναι τώρα. Η αλήθεια είναι πως δεν έχω κάτσει να το ψάξω σήμερα. Θα σου πω και κάτι άλλο - στο βιβλίο έχω κάνει μόνο μια λογοκρισία: Έχω το νούμερό της και το έχω αλλοιώσει με «Χ», για να μην την παίρνει ο κόσμος.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όχι.Γιατί;
Κοίτα, είναι άλλο πράγμα να εκδίδεις κάτι και άλλο να φέρνεις κάποιον αντιμέτωπο με μια ίσως οδυνηρή κατάσταση που έχει βιώσει. Πάντως, έχω σκεφτεί πολλές φορές να το κάνω, αν και μπορεί αυτό το νούμερο να μην ανήκει πλέον στην ίδια. Εντωμεταξύ, κάποια στιγμή που γίνονταν μπάχαλα, είχαν βγει στα Εξάρχεια και φώναζαν «Γαμημένη Πέννυ Γαλατά να ψοφήσεις» και κάτι τέτοια. Πάντως, το θεωρώ ως ένα κλασικό found poetry έργο, το οποίο καλύπτει έναν χρόνο από τη δουλειά ενός εν δυνάμει ποιητή.
Δεν τον δημιούργησα, εγώ απλώς τον βρήκα.Και τώρα η ερώτηση για τα πολλά λεφτά: Είναι η Πέννυ Γαλατά αληθινό πρόσωπο ή αποκύημα της φαντασίας ενός τρελού;
Δεν πιστεύω πως ήταν τρελός. Ο τύπος ήταν μάλλον άτομο χαμηλής παιδείας και θρησκόληπτος. Υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες που με κάνουν να πιστεύω πως δεν έχει δημιουργήσει κάποια φανταστικά πρόσωπα.
Πες μου λίγα λόγια για τις εκδόσεις Τοποβόρος.
Οι εκδόσεις Τοποβόρος δεν είναι σαν άλλες εκδοτικές εταιρείες, που εστιάζουν σε ένα συγκεκριμένο πεδίο. Μας αρέσει να εκδίδουμε πολλά διαφορετικά πράγματα, χωρίς να γινόμαστε ειδικοί σε κάτι, όπως μας αρέσει και να διαβάζουμε πολλά διαφορετικά πράγματα. Από εκεί και πέρα, κυκλοφορούμε περίπου τέσσερα βιβλία τον χρόνο και τα διανέμουμε σε κάποια συγκεκριμένα βιβλιοπωλεία στο κέντρο της Αθήνας και δεν πουλάμε μέσω διαδικτύου. Όχι από τοπικισμό, απλώς έχω πολλές δουλειές και έτσι δεν έχω τον απαραίτητο χρόνο, για να το τρέξω όλο αυτό.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Υπάρχει κάποιο αγαπημένο σου μήνυμα από το βιβλίο;«Τα μηνύματα αυτά, αξίζουν να αντιμετωπισθούν, ακόμη και μέσα στον ενδιάμεσο τόπο όπου ζούσαν, σαν ένα μνημείο του μη εκφερομένου, ένα χυδαιολογικό ορόσημο της ελληνικής καψούρας»
Ναι και είναι πολύ εύκολο να σου πω ποιο. Είναι ένα συγκεκριμένο που το διαβάζεις και λες, δεν μπορεί, κάποια βίδα του έχει λασκάρει. Μέσα σε όλο το βρισίδι υπάρχει ένα μήνυμα που λέει: «Πού είσαι μωρό; Έχουμε καιρό να τα πούμε, μου έχεις λείψει, μαθαίνω νέα σου, πάρε με τηλέφωνο». Μέσα στα 125 μηνύματα, αυτό είναι που κάνει τη διαφορά. Προφανώς πήγαινε σε άλλον άνθρωπο και μου είχε κάνει εντύπωση που μέσα σε όλον αυτόν τον χαμό υπήρχε και κάτι τρυφερό.
Όχι, δεν έχω πει ποτέ κανέναν γαμωπιλάβη (γέλια).Γιατί πιστεύεις ότι αξίζει να αγοράσει κάποιος το βιβλίο;
Όπως λέει και στο οπισθόφυλλο, «Τα μηνύματα αυτά, αξίζουν να αντιμετωπισθούν, ακόμη και μέσα στον ενδιάμεσο τόπο όπου ζούσαν, σαν ένα μνημείο του μη εκφερομένου, ένα χυδαιολογικό ορόσημο της ελληνικής καψούρας».Το «kakorizikh» επανακυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Τοποβόρος και μπορείτε να το βρείτε σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία των Εξαρχείων. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Περισσότερα από το VICEΑκροδεξιά και Εξέδρα: Η Περίπτωση της ΑΕΚΗ Κρίστι Είναι η Βασίλισσα του Τελευταίου Τρανς Μπαρ στον ΒαρδάρηΤόσο Κοστίζει το Χόρτο στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και σε Άλλες 118 Πόλεις στον ΚόσμοΓια τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.