Η φωτογραφία αποτελεί προϊόν photoshop. Πηγή πρωτότυπης φωτογραφίας: Wikimedia Commons/ Stillwaterising
Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικα στο VICE UK.Αν είσαι σαν εμένα, θα δοκίμασες να κάνεις μαθήματα αυτοάμυνας όταν ήσουν παιδί, αλλά το να ρίχνεις γροθιές στον αέρα και να βγάζεις κραυγές για μια ώρα μέρα παρά μέρα σου φαινόταν ψιλομάταιο, έτσι ποτέ δεν πήρες κίτρινη ζώνη. Άλλα παιδιά πήραν ζώνες διαφόρων χρωμάτων –ίσως ακόμη και την πολυπόθητη μαύρη- και μπράβο τους. Έμαθαν κάτι πολύτιμο για τη ζωή και σίγουρα αν τους επιτεθεί ποτέ κανένας μανιακός δολοφόνος, θα κάνουν καμιά κίνηση αλά Jackie Chan. Ο μανιακός θα μετανιώνει τη μέρα που τα 'βαλε μαζί τους, αλλά εμένα απλώς θα με δολοφονήσει. Ψιλομαλακία.Έτσι βλέπει το να παλεύεις με ανθρώπους που είναι αποφασισμένοι να σου κάνουν κακό ο δάσκαλος ρεαλιστικής αυτοάμυνας, Tim Larkin. Διαφημίζει το στυλ εκπαίδευσής του ως «εκπαίδευση επικεντρωμένη στον στόχο» -και οι εν λόγω «στόχοι» είναι τα σημεία που είναι εύκολο να υποστούν συντριπτικό τραυματισμό. Το νέο βιβλίο του Larkin, When Violence Is the Answer: Learning How to Do What It Takes When Your Life Is at Stake, είναι μια ανάλυση αυτής της στρατηγικής. Δεν θα σου διδάξει ισορροπία ή αναπνοές ούτε πώς να γυμναστείς – το βιβλίο αυτό είναι ένα εγχειρίδιο ωμής, αποτροπιαστικής βίας.Αν δεχτείς επίθεση και πρέπει να χρησιμοποιήσεις πραγματική βία, ο Larkin συστήνει «οποιοδήποτε τραυματισμό που εξουδετερώνει την ικανότητά του να λειτουργήσει». Το σκεπτικό αυτό συνοψίζεται στο παρακάτω ενθαρρυντικό κείμενο:Έτσι αφού διάβασα το βιβλίο μίλησα με τον Larkin ώστε να μου μάθει λίγα παραπάνω για το πώς μπορώ, αν δεν έχω άλλη επιλογή, να κάνω λίγα κόλπα τύπου Game of Thrones.Η συζήτηση συμπυκνώθηκε και τροποποιήθηκε για λόγους σαφήνειας.
VICE Video: Ο Εισπράκτορας Χρεών
VICE: Ας μιλήσουμε γενικά, πώς μπορείς να τραυματίσεις άσχημα κάποιον.
Tim Larkin: Δεν είναι περίπλοκο. Αρκεί να ξέρεις βασική ανατομία. Φυσική και φυσιολογία, που συγκλίνουν με άσχημο τρόπο. Ένα σκληρό σημείο του κορμιού σου έρχεται σε επαφή με ένα μαλακό σημείο του άλλου που δεν είναι φτιαγμένο για να δέχεται τέτοια ισχύ. Είναι απλό.Χρησιμοποίησες κάποια μεθοδολογία για να τελειοποιήσεις αυτές τις αρχές;
Κάναμε έρευνα στα στοιχεία αθλητικών τραυματισμών. Κάθε τραυματισμός στα σπορ είναι αποτέλεσμα της σύγκρουσης ανθρώπου με άνθρωπο ή ανθρώπου με τη γη. Αυτές είναι δυνάμεις που εγώ κι εσύ μπορούμε να αναπαράγουμε. Και με βάση αυτά τα δεδομένα, οι ίδιες 70 και κάτι περιοχές εμφανίζονται διαρκώς ως τραυματισμένες.Μπορείς να μου δώσεις ένα παράδειγμα τραυματισμού που λειτουργεί όταν οι μαθητές σου δέχονται επίθεση και πρέπει να χρησιμοποιήσουν βία;
Όχι. Δεν ξέρεις πώς θα είναι αλλά πρέπει να καταλαβαίνεις τις αρχές. Έρχεσαι και μου λες, «Έι, Tim, θέλω να μάθω πολλαπλασιασμό γι' αυτό πες μου την εξίσωση που εμφανίζεται πιο συχνά». Και σου λέω, «εντάξει, είναι 42 x 45» και εσύ το απομνημονεύεις και νιώθεις πολύ καλά. Και όταν γίνεται η μαλακία είναι 27 x 32 και δεν το 'χεις ξαναδεί στη ζωή σου. Ξέρω πολλούς ανθρώπους που έχουν καταφέρει χτύπημα στο πλάι του σβέρκου. Ο λόγος που πετυχαίνει τόσο συχνά είναι επειδή εκεί υπάρχει μια φλέβα, μια αρτηρία και δυο νεύρα, έτσι όταν χτυπάς εκεί θα προξενήσεις αγγειοπνευμονογαστρική αντίδραση –σαν διακόπτης ντίμερ- ή διάσειση. Αν δεν με ένοιαζε, θα μπορούσα να πω: «χτύπα στο πλάι του σβέρκου». Αλλά τότε θα ήμουν ανειλικρινής.Τι απαντάς όταν κάποιος σου λέει ότι ενθαρρύνεις τη «βρώμικη πάλη»;
Δεν είμαι ενάντια στον όρο. Το πρόβλημα είναι πως αν χρησιμοποιήσω τέτοιους όρους, χάνω κοινό. Λένε, «εγώ δεν είμαι εγκληματίας, δεν είμαι κακός άνθρωπος. Δεν το βλέπω έτσι». Όταν εγώ μιλάω για βία, τη βλέπω ως εργαλείο. Το πώς τη χρησιμοποιείς θα καθορίσει αν είναι δικαιολογημένη χρήση ή εγκληματική. Εκπαιδεύω τους μαθητές μου να τη χρησιμοποιούν όταν υπάρχει λόγος.Δεν ανησυχείς ότι μπορεί να γίνει κακή χρήση στο «εργαλείο» που δίνεις στα χέρια τους;
Η θλιβερή αλήθεια που δεν συνειδητοποιούν όλοι είναι ότι οι καλύτεροι στη χρήση βίας, όσοι χρησιμοποιούν τα γυμνά τους χέρια ή αυτοσχέδια εργαλεία, έχουν μηδενική εκπαίδευση σε combat sports ή πολεμικές τέχνες. Όλοι βρίσκονται στο σύστημα φυλακών και αντιμετωπίζουν τη βία χρηστικά. Δεν τους παίρνει να την αντιμετωπίσουν ως φαντασία. Τους ενδιαφέρει αναγκαστικά το αποτέλεσμα. Τι λειτουργεί. Όταν το προσεγγίζεις έτσι, το βλέπεις περισσότερο σαν μια μηχανική δουλειά.Όσοι κάνουν μαθήματα αυτοάμυνας νομίζω ότι πολύ συχνά θέλουν να τους κάνεις Bruce Lee και σίγουρα δεν πρόκειται να το κάνεις αυτό. Είναι πρόβλημα κάτι τέτοιο στο μάθημα;
Τους δείχνω το ανθρώπινο σώμα, πεσμένο στο έδαφος και πώς να το ποδοπατήσουν και κάνουν ένα σωρό παράξενες απόπειρες. Τους σταματάω και λέω: «δείξε μου πώς θα πατούσες ένα κουτάκι κόκα-κόλα για να πεταχτεί παντού αναψυκτικό». Και συχνά το εκτελούν τέλεια μηχανικά επειδή όταν σκέφτονται ότι πρόκειται για πολεμικές τέχνες, κάνουν ένα σωρό περίεργα. Όταν το σκέφτονται ως κάτι μηχανικό, φτάνουν με φυσικό τρόπο στον πυρήνα και ξέρουν από φυσικού τους πώς να χρησιμοποιήσουν το βάρος τους. Είναι μια φυσική κίνηση.Πολλά αποσπάσματα από το βιβλίο σου εκτός συμφραζομένων ακούγονται βγαλμένα από εγχειρίδιο ψυχοπαθή. Θέλω να πω, κατά μία έννοια λες στους αναγνώστες να βγάλουν τα μάτια κάποιου.
Άκου. Ας πάρουμε αυτά τα τρία σενάρια: Ένα, «κάποιος μπαίνει στο μπαρ και με σπρώχνει και μου λέει πως κάθομαι στη θέση του, έτσι απλώνω το χέρι και τον αρπάζω απ' τα μαλλιά και του βγάζω το μάτι». Δύο, «σταματάω στο Whole Foods. Περιμένω για πάρκινγκ δυο λεπτά. Έρχεται κάποιος με μερσεντές και μου πιάνει τη θέση. Βγαίνω από το αυτοκίνητο, τον βγάζω απ' το δικό του, τον ρίχνω πάνω στο καπό και του βγάζω το μάτι, κύριε πρόεδρε».Ναι, δεν με ψήνεις, πολύ κακές δικαιολογίες.
Ναι, οπότε, πάμε στο νούμερο τρία: «Έχει μπει στο γραφείο μου και έχει ήδη σκοτώσει δύο. Ετοιμάζεται να ξαναγεμίσει. Τότε του ρίχνω μια κλοτσιά και τον ρίχνω κάτω. Κι ύστερα το πρώτο που είδα ήταν το μάτι του και του το έβγαλα, έτσι τον σταμάτησα». Κανείς δεν γελάει με αυτό.Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα. Υπάρχουν κανόνες για το πότε πρέπει και πότε δεν πρέπει να κάνεις αυτά τα πράγματα;
Όταν δεν έχεις επιλογή. Αυτό είναι το πρώτο. Δεύτερον: στο συγκεκριμένο σενάριο, αν είχες όπλο, θα ένιωθες δικαιολογημένος να το αδειάσεις πάνω του. Για τέτοια περίπτωση μιλάμε. Αμέσως, τα υπόλοιπα –όπως η περίπτωση στο μπαρ- απορρίπτονται επειδή δεν περνάνε ένα όριο. Στην άλλη φάση όμως, αν δεν αναλάβεις δράση, στην ουσία θα συμμετάσχεις στη δολοφονία σου. Όταν είσαι αντιμέτωπος με σοβαρές σωματικές βλάβες και έχεις επιλογή το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να τραυματίσεις το ανθρώπινο σώμα, επειδή μόνο έτσι μπορείς να νικήσεις κάποιον πιο μεγαλόσωμο, πιο γρήγορο, πιο δυνατό.Μου φαίνεται ότι αυτά τα πράγματα δεν θα έπρεπε να τα ξέρουν παιδιά. Έρχονται και παιδιά στο μάθημά σου;
Έχω έναν 22χρονο και έναν 6χρονο γιο. Και έχω δυο δίδυμες τετράχρονες κόρες. Ο 22χρονος σε όλο το γυμνάσιο δεν είχε έρθει σε επαφή με την εκπαίδευσή μου –αν και ήξερε ότι υπήρχε- μέχρι που έγινε δεκαεφτά μισό και έκανε το πρώτο του μάθημα. Τα αγόρια δυσκολεύονται στα γυμνασιακά χρόνια μ' αυτές τις πληροφορίες. Δεν είναι αρκετά ώριμα σύμφωνα την εμπειρία μου για να καταλάβουν ότι μπορεί σαν βλάψεις ανεπανόρθωτα τους άλλους κατέχοντας αυτή τη γνώση. Μπορεί να δοκιμάσεις. Οι κόρες μου; Θα τα μάθουν από τα έντεκα.Το When Violence Is The Answer: Learning How to Do What It Takes When Your Life Is at Stake κυκλοφορεί τον Σεπτέμβρη. Είναι διαθέσιμο για προπαραγγελία εδώ.Περισσότερα από το VICEΟδηγήσαμε στους Δρόμους της Γλυφάδας με τον Άνθρωπο που Έφτιαξε τον KITT από τον «Ιππότη της Ασφάλτου»H Φτώχεια Μπορεί να Αλλάξει τον Εγκέφαλο με Πολύ Άσχημο ΤρόποΗ Εύα Κουμαριανού δεν Φοβάται Τίποτα πια
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αν σου φαίνεται λίγο, χμ, κακό όλο αυτό, τότε συγχαρητήρια: είσαι λογικός άνθρωπος. Ευτυχώς, το When Violence is the Answer έχει μια φιλοσοφική πλευρά. Ο Larkin λατρεύει τα combat sports όπως όλοι, αλλά όπως ξεκαθαρίζει, δεν μιλάμε για να προετοιμάζεσαι για αντιπάλους σε έντιμους αγώνες. Ο Larkin στο βιβλίο ισχυρίζεται ότι οι καθημερινοί άνθρωποι μερικές φορές δέχονται επίθεση από κακούς ανθρώπους και σε αυτές τις περιστάσεις θα ήταν νομικά δικαιολογημένο να πυροβολήσουν ένα τέτοιο κάθαρμα. Τα όπλα είναι ικανά να προκαλέσουν τραυματισμούς που μπορεί να αλλάξουν τη ζωή ή να αποβούν μοιραίοι και αν καταλάβεις μερικές βασικές αρχές, το σώμα σου –και οποιοδήποτε σώμα- μπορεί να προκαλέσει τέτοιους τραυματισμούς.Είναι πιο δυνατός από σένα; Όχι αν του συνθλίψεις το λαρύγγι. Είναι πιο γρήγορος από σένα; Όχι αν του διαλύσεις το γόνατο. Είναι πολύ πιο επικίνδυνος από σένα με τις προπονήσεις, την εμπειρία, το όπλο και την ακατάβλητη θέληση; Όχι αν έχει σπασμένο σβέρκο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
VICE Video: Ο Εισπράκτορας Χρεών
VICE: Ας μιλήσουμε γενικά, πώς μπορείς να τραυματίσεις άσχημα κάποιον.
Tim Larkin: Δεν είναι περίπλοκο. Αρκεί να ξέρεις βασική ανατομία. Φυσική και φυσιολογία, που συγκλίνουν με άσχημο τρόπο. Ένα σκληρό σημείο του κορμιού σου έρχεται σε επαφή με ένα μαλακό σημείο του άλλου που δεν είναι φτιαγμένο για να δέχεται τέτοια ισχύ. Είναι απλό.Χρησιμοποίησες κάποια μεθοδολογία για να τελειοποιήσεις αυτές τις αρχές;
Κάναμε έρευνα στα στοιχεία αθλητικών τραυματισμών. Κάθε τραυματισμός στα σπορ είναι αποτέλεσμα της σύγκρουσης ανθρώπου με άνθρωπο ή ανθρώπου με τη γη. Αυτές είναι δυνάμεις που εγώ κι εσύ μπορούμε να αναπαράγουμε. Και με βάση αυτά τα δεδομένα, οι ίδιες 70 και κάτι περιοχές εμφανίζονται διαρκώς ως τραυματισμένες.Μπορείς να μου δώσεις ένα παράδειγμα τραυματισμού που λειτουργεί όταν οι μαθητές σου δέχονται επίθεση και πρέπει να χρησιμοποιήσουν βία;
Όχι. Δεν ξέρεις πώς θα είναι αλλά πρέπει να καταλαβαίνεις τις αρχές. Έρχεσαι και μου λες, «Έι, Tim, θέλω να μάθω πολλαπλασιασμό γι' αυτό πες μου την εξίσωση που εμφανίζεται πιο συχνά». Και σου λέω, «εντάξει, είναι 42 x 45» και εσύ το απομνημονεύεις και νιώθεις πολύ καλά. Και όταν γίνεται η μαλακία είναι 27 x 32 και δεν το 'χεις ξαναδεί στη ζωή σου. Ξέρω πολλούς ανθρώπους που έχουν καταφέρει χτύπημα στο πλάι του σβέρκου. Ο λόγος που πετυχαίνει τόσο συχνά είναι επειδή εκεί υπάρχει μια φλέβα, μια αρτηρία και δυο νεύρα, έτσι όταν χτυπάς εκεί θα προξενήσεις αγγειοπνευμονογαστρική αντίδραση –σαν διακόπτης ντίμερ- ή διάσειση. Αν δεν με ένοιαζε, θα μπορούσα να πω: «χτύπα στο πλάι του σβέρκου». Αλλά τότε θα ήμουν ανειλικρινής.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Δεν είμαι ενάντια στον όρο. Το πρόβλημα είναι πως αν χρησιμοποιήσω τέτοιους όρους, χάνω κοινό. Λένε, «εγώ δεν είμαι εγκληματίας, δεν είμαι κακός άνθρωπος. Δεν το βλέπω έτσι». Όταν εγώ μιλάω για βία, τη βλέπω ως εργαλείο. Το πώς τη χρησιμοποιείς θα καθορίσει αν είναι δικαιολογημένη χρήση ή εγκληματική. Εκπαιδεύω τους μαθητές μου να τη χρησιμοποιούν όταν υπάρχει λόγος.Δεν ανησυχείς ότι μπορεί να γίνει κακή χρήση στο «εργαλείο» που δίνεις στα χέρια τους;
Η θλιβερή αλήθεια που δεν συνειδητοποιούν όλοι είναι ότι οι καλύτεροι στη χρήση βίας, όσοι χρησιμοποιούν τα γυμνά τους χέρια ή αυτοσχέδια εργαλεία, έχουν μηδενική εκπαίδευση σε combat sports ή πολεμικές τέχνες. Όλοι βρίσκονται στο σύστημα φυλακών και αντιμετωπίζουν τη βία χρηστικά. Δεν τους παίρνει να την αντιμετωπίσουν ως φαντασία. Τους ενδιαφέρει αναγκαστικά το αποτέλεσμα. Τι λειτουργεί. Όταν το προσεγγίζεις έτσι, το βλέπεις περισσότερο σαν μια μηχανική δουλειά.Όσοι κάνουν μαθήματα αυτοάμυνας νομίζω ότι πολύ συχνά θέλουν να τους κάνεις Bruce Lee και σίγουρα δεν πρόκειται να το κάνεις αυτό. Είναι πρόβλημα κάτι τέτοιο στο μάθημα;
Τους δείχνω το ανθρώπινο σώμα, πεσμένο στο έδαφος και πώς να το ποδοπατήσουν και κάνουν ένα σωρό παράξενες απόπειρες. Τους σταματάω και λέω: «δείξε μου πώς θα πατούσες ένα κουτάκι κόκα-κόλα για να πεταχτεί παντού αναψυκτικό». Και συχνά το εκτελούν τέλεια μηχανικά επειδή όταν σκέφτονται ότι πρόκειται για πολεμικές τέχνες, κάνουν ένα σωρό περίεργα. Όταν το σκέφτονται ως κάτι μηχανικό, φτάνουν με φυσικό τρόπο στον πυρήνα και ξέρουν από φυσικού τους πώς να χρησιμοποιήσουν το βάρος τους. Είναι μια φυσική κίνηση.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Άκου. Ας πάρουμε αυτά τα τρία σενάρια: Ένα, «κάποιος μπαίνει στο μπαρ και με σπρώχνει και μου λέει πως κάθομαι στη θέση του, έτσι απλώνω το χέρι και τον αρπάζω απ' τα μαλλιά και του βγάζω το μάτι». Δύο, «σταματάω στο Whole Foods. Περιμένω για πάρκινγκ δυο λεπτά. Έρχεται κάποιος με μερσεντές και μου πιάνει τη θέση. Βγαίνω από το αυτοκίνητο, τον βγάζω απ' το δικό του, τον ρίχνω πάνω στο καπό και του βγάζω το μάτι, κύριε πρόεδρε».Ναι, δεν με ψήνεις, πολύ κακές δικαιολογίες.
Ναι, οπότε, πάμε στο νούμερο τρία: «Έχει μπει στο γραφείο μου και έχει ήδη σκοτώσει δύο. Ετοιμάζεται να ξαναγεμίσει. Τότε του ρίχνω μια κλοτσιά και τον ρίχνω κάτω. Κι ύστερα το πρώτο που είδα ήταν το μάτι του και του το έβγαλα, έτσι τον σταμάτησα». Κανείς δεν γελάει με αυτό.Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα. Υπάρχουν κανόνες για το πότε πρέπει και πότε δεν πρέπει να κάνεις αυτά τα πράγματα;
Όταν δεν έχεις επιλογή. Αυτό είναι το πρώτο. Δεύτερον: στο συγκεκριμένο σενάριο, αν είχες όπλο, θα ένιωθες δικαιολογημένος να το αδειάσεις πάνω του. Για τέτοια περίπτωση μιλάμε. Αμέσως, τα υπόλοιπα –όπως η περίπτωση στο μπαρ- απορρίπτονται επειδή δεν περνάνε ένα όριο. Στην άλλη φάση όμως, αν δεν αναλάβεις δράση, στην ουσία θα συμμετάσχεις στη δολοφονία σου. Όταν είσαι αντιμέτωπος με σοβαρές σωματικές βλάβες και έχεις επιλογή το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να τραυματίσεις το ανθρώπινο σώμα, επειδή μόνο έτσι μπορείς να νικήσεις κάποιον πιο μεγαλόσωμο, πιο γρήγορο, πιο δυνατό.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έχω έναν 22χρονο και έναν 6χρονο γιο. Και έχω δυο δίδυμες τετράχρονες κόρες. Ο 22χρονος σε όλο το γυμνάσιο δεν είχε έρθει σε επαφή με την εκπαίδευσή μου –αν και ήξερε ότι υπήρχε- μέχρι που έγινε δεκαεφτά μισό και έκανε το πρώτο του μάθημα. Τα αγόρια δυσκολεύονται στα γυμνασιακά χρόνια μ' αυτές τις πληροφορίες. Δεν είναι αρκετά ώριμα σύμφωνα την εμπειρία μου για να καταλάβουν ότι μπορεί σαν βλάψεις ανεπανόρθωτα τους άλλους κατέχοντας αυτή τη γνώση. Μπορεί να δοκιμάσεις. Οι κόρες μου; Θα τα μάθουν από τα έντεκα.Το When Violence Is The Answer: Learning How to Do What It Takes When Your Life Is at Stake κυκλοφορεί τον Σεπτέμβρη. Είναι διαθέσιμο για προπαραγγελία εδώ.Περισσότερα από το VICEΟδηγήσαμε στους Δρόμους της Γλυφάδας με τον Άνθρωπο που Έφτιαξε τον KITT από τον «Ιππότη της Ασφάλτου»H Φτώχεια Μπορεί να Αλλάξει τον Εγκέφαλο με Πολύ Άσχημο ΤρόποΗ Εύα Κουμαριανού δεν Φοβάται Τίποτα πια