Κάποιοι Βανδαλίζουν τις Καβάντζες των Αστέγων στην Αθήνα: Η Ιστορία του Γιώργου από τη Βουλιαγμένη

FYI.

This story is over 5 years old.

Ρεπορτάζ

Κάποιοι Βανδαλίζουν τις Καβάντζες των Αστέγων στην Αθήνα: Η Ιστορία του Γιώργου από τη Βουλιαγμένη

Ο κ. Γιώργος βρήκε τα πάντα σπασμένα και πεταμένα.

Ο Γιώργος Κουρούπης ήταν επιχειρηματίας στον χώρο των εκδόσεων. Σπούδασε στο Λονδίνο, στο Royal Academy of Art, και ασχολήθηκε με την αεροφωτογραφία. Μάλιστα, στην κατοχή του είχε ένα μικρό μονοκινητήριο αεροπλάνο, για να φωτογραφίζει πλοία. Δούλευε ως ελεύθερος επαγγελματίας και είχε υπογράψει γνωστούς ταξιδιωτικούς οδηγούς. Ήταν ένα από τα θύματα της κρίσης και βρέθηκε στον δρόμο. Tότε, επέλεξε να ζήσει στη Βουλιαγμένη με θέα τη θάλασσα. Η ιστορία του Γιώργου έγινε ευρέως γνωστή από το ντοκιμαντέρ του VICE για τη ζωή των άστεγων.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Όταν μου περιέγραφε στο τηλέφωνο ότι κάποιοι είχαν πάει στην καβάτζα του και έσπασαν και πέταξαν τα πράγματα που είχε μέσα, δεν γινόταν να χωρέσει ο νους μου ποιος άνθρωπος θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο - να τα βάλει με έναν άστεγο, καταστρέφοντας τη μικρή «περιουσία» του, που μετριέται σε προσωπικά και βασικά χρηστικά αντικείμενα. Γιατί να σπάσει κανείς τα ποτήρια, τα πιάτα, ακόμη και τα κοντάρια από τις σκούπες και να πετάξει καρέκλες και αντικείμενα σε κάτι τεράστιους λάκκους, που θες γάντζο για να τα πιάσεις; Η απορία δεν μου λύθηκε ούτε όταν επισκέφτηκα τον κ. Γιώργο στον Λαιμό της Βουλιαγμένης, όπου ζει τα τελευταία χρόνια.

Με τον καλοκαιρινό μεσημεριανό ήλιο να καίει, περνάμε τον Αστέρα Βουλιαγμένης και φτάνουμε στο σημείο που βρίσκεται ο κύριος Γιώργος, με θέα το απέραντο γαλάζιο. Μερικές πέτρες από τον τοίχου του κτιρίου έχουν πέσει, η σιδεριά έχει παραβιαστεί και ίσα-ίσα έχει προλάβει να «ψαρέψει» κάποια πράγματα που οι άγνωστοι έχουν πετάξει μέσα στους λάκκους του εγκαταλελειμμένου βιολογικού καθαρισμού όπου ζει.

«Έσπασαν πολλά πράγματα, σαν κάποιοι να ήθελαν να κάνουν κακό», μου λέει, ενώ δείχνει ότι αυτό που τον είχε απασχολήσει περισσότερο ήταν να επιστρέψουν οι αγαπημένες του γάτες. Πράγμα που συνέβη, εκτός από τη μία που βρήκε νεκρή μέσα στους λάκκους, από άγνωστη αιτία.


Έτσι Ζουν οι Άστεγοι της Αθήνας

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Όταν η ιστορία του έγινε γνωστή, ο δήμος του πρόσφερε ένα κατάλυμα σε μια πολυκατοικία και όπως λέει, πλέον ζει ανάμεσα εκεί και στη Βουλιαγμένη.

«Η καταστροφή έγινε το βράδυ της Παρασκευής 6 Ιουλίου. Εδώ μένω, αλλά έτυχε να λείπω. Δεν ξέρω τι θα έκανα αν ήμουν εδώ. Μου έχει δώσει ο Δήμος Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης ένα ας το πούμε κατάλυμα, σε κάτι διαμερίσματα που έχει σε μια πολυκατοικία που του είχαν κάνει δωρεά. Εκεί, φτιάχνουν γκαρσονιέρες και υπάρχει συνωστισμός. Είμαστε δέκα άτομα σε έναν όροφο. Εκεί έχω ένα ψυγείο, μπορώ και φορτίζω τις μπαταρίες, βλέπω τηλεόραση, μπορώ και κάνω αυτά που έχω ανάγκη και μου λείπουν εδώ. Έτσι, λοιπόν οι διανυκτερεύσεις μου είναι μοιρασμένες», εξηγεί.

Όταν επέστρεψε, η εικόνα ήταν για εκείνον σοκαριστική. «Δεν τους έφτανε να καταστρέψουν τα πράγματα, έπρεπε να τα ρίξουν και στον λάκκο, για να κάνουν ολοκληρωτική την καταστροφή. Θα διασκεδάζουν και θα γελάνε με το τι έκαναν στον άστεγο, μέσα στο σπίτι τους, με τις πιτζάμες τους και με το χαρτζιλίκι των γονιών τους».

Ο ίδιος αποκλείει το να τον λήστεψε κάποιος, επειδή δεν λείπουν αντικείμενα ή να ήταν κάποια πράξη εκδίκησης. Πιστεύει περισσότερο ότι ήταν κάποιοι που «εκτονώνονταν»: «Τα σαββατοκύριακα εδώ έχει πολλή φασαρία. Ξυπνάω στις τρεις το πρωί από αυτοκίνητα που έρχονται εδώ και έχουν κάτι μεγάφωνα λες και είμαι σε σκυλάδικο. Παλαιότερα, μου είχαν καταστρέψει και το αυτοκίνητο που είχα ως άστεγος. Δεν ξέρω ποιος μπορεί να το έκανε και η Αστυνομία δεν μπορεί να έρθει σε μέρος που δεν υπάρχει διεύθυνση. Εδώ είναι κατάλυμα αστέγου - και η Αστυνομία το ξέρει και ο δήμος το ξέρει και όλοι το ξέρουν».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Τον ρωτάω αν του έσπασαν κάτι συναισθηματικής αξίας. «Δυστυχώς, ναι. Είναι και ορισμένα που με προβληματίζουν, όπως τα κοντάρια της σκούπας: Γιατί ήρθε ο άλλος και πήρε τα κοντάρια της σκούπας και τα έσπασε; Τι απωθημένο έχει από το σπίτι του; Γιατί να μου δημιουργήσει εμένα τέτοιο πρόβλημα, που αυτό το κοντάρι εγώ με ζητιανιά το έχω αποκτήσει; Με την έννοια ότι έρχεται κάποιος άνθρωπος και μου λέει «Τι θες να σου φέρω;» και του λέω μια σκούπα, για να καθαρίζω. Αυτά τα πράγματα με στενοχωρούν, επειδή τα έφεραν κάποιοι άνθρωποι, για να έχω εγώ τη δυνατότητα να καθαρίζω και ήρθε ο άλλος να μου το χαλάσει. Εκεί πηγάζει η στενοχώρια και η αδιέξοδη απογοήτευση. Γιατί να κάνεις δύσκολη τη ζωή σε έναν άνθρωπο που έρχονται οι άλλοι και του δίνουν ελεημοσύνη; Δεν είναι η αξία της καρέκλας, αλλά ότι κάποιος μπήκε στη διαδικασία να τη μεταφέρει μέχρι εδώ, επειδή εγώ δεν έχω τρόπο -και ενώ με τόσο κόπο έχουν έρθει κάποια έπιπλα εδώ, έρχονται κάποιοι και στα πετάνε στον λάκκο», λέει. Προτού φύγουμε, μας δείχνει τη φωτογραφία της μητέρας του ανάμεσα στα σπασμένα πράγματα. «Ε, αν κάτι με λυπεί, λοιπόν, είναι αυτό», λέει δικαιολογημένα.