Συγκρίναμε το Βιβλίο του Παλαιοκώστα με τη Δικογραφία της Απαγωγής Μυλωνά

Ο Βασίλης Παλαιοκώστας οργάνωσε την απαγωγή του βιομήχανου Γιώργου Μυλωνά στη Θεσσαλονίκη, τον Ιούνιο του 2008. Ο ίδιος και η ομάδα του πήραν λύτρα 10,8 εκατ. ευρώ, τα περισσότερα έως τότε σε απαγωγή στην Ελλάδα. Ο Παλαιοκώστας συνελήφθη δύο μήνες αργότερα, όμως δεν έμεινε για πολύ καιρό στη φυλακή. Απέδρασε για δεύτερη φορά με ελικόπτερο από τον Κορυδαλλό τον Φεβρουάριο της επόμενης χρονιάς κι έκτοτε καταζητείται. Στο βιβλίο που υπογράφει ο ίδιος, με τίτλο «Μια φυσιολογική ζωή» (Εκδόσεις των Συναδέλφων), αφιερώνει 34 σελίδες στην υπόθεση Μυλωνά. Το VICE παρουσιάζει αδημοσίευτα στοιχεία της δικογραφίας, δηλαδή της αφήγησης από την πλευρά των διωκτικών Αρχών και επιχειρεί μια σύγκριση με την αφήγηση του Παλαιοκώστα στο βιβλίο. Σε αρκετά σημεία οι δύο εκδοχές των γεγονότων δεν ταιριάζουν. Επιπλέον, δεν είναι ξεκάθαρο, με τη χρονική απόσταση των γεγονότων και τα σημερινά δεδομένα, ποια από τις δύο εκδοχές είναι περισσότερο ελκυστική έναντι της άλλης.

Αρχικά, μια διαφορά είναι ότι Παλαιοκώστας γράφει ότι βασικοί συνεργάτες του στην απαγωγή ήταν «δυο σπουδαία παιδιά, πραγματικά διαμάντια, ο Παύλος και ο Πάνος, που δεν είχαν προσαχθεί πότε και απουσίαζαν απ’ τα κιτάπια των διωκτικών Αρχών». Τα ονόματα δεν παραπέμπουν σε κανένα από τα πρόσωπα που κατηγορήθηκαν. Αντίθετα, για δύο άτομα που δικάστηκαν ως βασικοί συνεργοί του και αναφέρονται στο βιβλίο με τα μικρά τους ονόματα, ο Παλαιοκώστας υποστηρίζει ότι δεν είχαν καμία εμπλοκή και ότι απλώς «βοηθούσαν εμένα προσωπικά σε θέματα διαβίωσης».

Το βράδυ της 9ης Ιουνίου 2008, ο Παλαιοκώστας και οι υπόλοιποι περίμεναν τον επιχειρηματία στην είσοδο του σπιτιού του, στο Πανόραμα. Ο διάλογος αποδίδεται στο βιβλίο ως εξής:

Ο Παλαιοκώστας επιβεβαιώνει ότι δεν μπορούσε να βάλει μπροστά τη Μερσεντές κι έτσι ζήτησε από τον Μυλωνά να οδηγήσει. Άλλαξαν αυτοκίνητο στον δρόμο για τη Θέρμη και κάλυψαν τα μάτια του. Σε αυτό το σημείο, η δικογραφία είναι περισσότερο αναλυτική. Γράφει ότι του φόρεσαν βαμμένα γυαλιά κολύμβησης για να μη βλέπει κι επίσης του ζήτησαν να αφήσει το ρολόι, το κινητό τηλέφωνο και το πορτοφόλι του. Πριν φύγουν, ο Παλαιοκώστας άφησε στον λεβιέ ταχυτήτων της Μερσεντές τον φάκελο με τις απαιτήσεις του. Από το παραπεμπτικό βούλευμα 1078/2009 του Συμβουλίου Εφετών μαθαίνουμε ότι ο φάκελος περιείχε μια επιστολή γραμμένη σε υπολογιστή, με την οποία οι απαγωγείς ζητούσαν 30 εκατ. ευρώ - εκ των οποίων τα 10 εκατ. σε χαρτονομίσματα των 500 ευρώ, 10 εκατ. σε 200ευρα και 10 εκατ. σε 100ευρα.

Σε αυτό το χρονικό σημείο, ο Παλαιοκώστας περιγράφει μια άγνωστη ιστορία. Στον δρόμο για το σπίτι-κρησφύγετο είχαν συντονίσει τον ασύρματο στη συχνότητα της αστυνομίας. «Τι δεν ακούσαμε εκείνο το βράδυ! Το πλέον παλαβό ήταν ότι ένα πλήρωμα ΟΠΚΕ εντόπισε τη Μερσεντές να κινείται σε κάποιο δρόμο κοντά στο Πανόραμα. Το κέντρο της αστυνομίας αλυχτώντας, διέταξε όλες τις μονάδες που είχαν κατακλύσει την περιοχή να συγκλίνουν στον στόχο. Εγκλώβισαν τη "Μερσεντές του Μυλωνά", μα είχαν κάνει μερικά νούμερα της πινακίδας λάθος. Ευτυχώς δεν ήμασταν εμείς, να γίνει μακελειό», γράφει στο βιβλίο. «Όταν τους το ανέφερα αυτό μετά τη σύλληψή μου, οι αξιωματικοί μού δικαιολογήθηκαν πως εκείνη την ώρα δεν είχαν ιδέα ποιος ήταν ο Μυλωνάς! Επικίνδυνη άγνοια».

VICE Video: Σκύλοι που Αλλάζουν Ζωές

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Ο όμηρος μεταφέρθηκε σε ένα υπόστεγο, κλεισμένο με μουσαμάδες, στο προαύλιο της μονοκατοικίας στη Σουρωτή. Ο Μυλωνάς είχε καταθέσει ότι τα πρώτα 24ωρα υπήρχε ένα ηχείο, που έπαιζε κλασική μουσική στο Τρίτο Πρόγραμμα. «Παρακάλεσα τον ένοπλο που βρισκόταν έξω από την πόρτα να αλλάξουν σταθμό. Θα τρελαινόμουν με την κλασική μουσική», κατέθεσε ο επιχειρηματίας. Πράγματι, η μουσική άλλαξε, ενώ τις επόμενες μέρες οι απαγωγείς του έφεραν εφημερίδες. Στη δικογραφία αναφέρονται ορισμένοι διάλογοι που είχε ο Μυλωνάς με τον Παλαιοκώστα τις μέρες της ομηρίας. Ο επιχειρηματίας διάβασε ότι ζητούσαν 30 εκατ. ευρώ λύτρα και είπε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να συγκεντρωθεί τόσο μεγάλο ποσό [σσ: τελικά καταβλήθηκαν 10,8 εκατ. ευρώ].

«Το πολύ να μαζευτούν τρία εκατομμύρια από φίλους και συγγενείς», είπε ο Μυλωνάς. «Τι; Σηκώσαμε όλη την Ελλάδα στο πόδι για τρία εκατομμύρια;», απάντησε ο Παλαιοκώστας.

Σε μια άλλη συζήτηση, όπως αναφέρεται στο βούλευμα, ο δεύτερος είπε: «Είμαστε επαγγελματίες και αν εσύ είσαι ο Μυλωνάς στο αλουμίνιο, εμείς είμαστε οι Βαρδινογιάννηδες στις απαγωγές και να ξέρεις, αφού δεν σε πειράξαμε εμείς, δεν θα σε πειράξει κανείς […] Μη νομίζεις ότι είμαστε καλά παιδιά επειδή σου μιλάμε ευγενικά, όλοι είμαστε τομάρια του κερατά και κάποια στιγμή θα μας πιάσουν. Η ζωή μας είναι στην παρανομία».

Ο Παλαιοκώστας γράφει στο βιβλίο για την πρώτη αποτυχημένη προσπάθεια παραλαβής των λύτρων. Οι απαγωγείς είχαν ζητήσει από τη σύζυγο Μυλωνά να τοποθετήσει έναν πορτοκαλί φάρο στην οροφή του αυτοκινήτου, στο οποίο είχε φορτώσει τους έξι σάκους με τα χρήματα, και να ξεκινήσει από τα διόδια των Μαλγάρων, στις 10 το βράδυ ακριβώς, οδηγώντας προς την Αθήνα μέχρι να δεχθεί τηλεφώνημα. Όμως, ο φάρος έπεσε από το αυτοκίνητο και όταν τοποθετήθηκε ξανά, δεν λειτούργησε. «Το καρτέρι μας ήταν σε στρατηγικό σημείο. Μπορούσαμε να έχουμε οπτική επαφή σε τουλάχιστον δύο συνεχόμενα χιλιόμετρα εθνικής οδού από την πλευρά που θα ερχόταν το τζιπ, καλή θέση μάχης αν χρειαζόταν να γίνει συμπλοκή, εύκολη και γρήγορη δίοδο διαφυγής […] όμως πέρασε χωρίς να το αντιληφθούμε», διαβάζουμε στο βιβλίο για το πώς έζησε το σχέδιο η άλλη πλευρά. Η εμπιστοσύνη του Παλαιοκώστα στο πρόσωπο της Νέλλης Μυλωνά κλωνίστηκε. Οι απαγωγείς έκαναν σύσκεψη και όταν κατάλαβαν ότι το σχέδιο δεν λειτούργησε λόγω ενός απροόπτου, ηρέμησαν.

Η παράδοση των λύτρων έγινε τελικά δύο μέρες αργότερα, σε πάρκινγκ της εθνικής οδού, μεταξύ Κορινού και Μακρύγιαλου Κατερίνης. Η σύζυγος του Μυλωνά μαζί με τον οδηγό «πέταξαν τους έξι σάκκους πίσω από τις μπάρες μέσα στα χόρτα, όπου βρίσκονταν κρυμμένοι οι δράστες», όπως αναφέρει η δικογραφία. Ο Παλαιοκώστας προσπερνά έντεχνα αυτό το σημείο. Αντίθετα, αναφέρει ένα απρόοπτο, που συνέβη λίγα λεπτά νωρίτερα. Δύο άτομα περίμεναν τα χρήματα, οπλισμένοι και φορώντας αστυνομικές στολές. «Εκείνη τη στιγμή, εντελώς συμπτωματικά, θα διέσχιζε με το αυτοκίνητό του τον παράδρομο ένας αληθινός μπάτσος, που μόλις είχε τελειώσει τη βάρδια του στο αστυνομικό τμήμα της Κατερίνης. Διέκρινε τους "συναδέλφους" και ελάττωσε ταχύτητα να τους μιλήσει. Εκείνοι του κάναν νόημα να πάρει δρόμο». Ο ίδιος πήγε στο σπίτι και τηλεφώνησε στην υπηρεσία του, ρωτώντας αν στην περιοχή βρισκόταν σε εξέλιξη μυστική επιχείρηση. «Επέστρεψε θυμωμένος για να συλλάβει τους βλάσφημους για παραποίηση αρχής. Ευτυχώς γι’ αυτόν και για τον Μυλωνά, είχαν φύγει».

Η αστυνομία έφθασε στο κατόπι του Παλαιοκώστα εξαιτίας συγκεκριμένων λαθών των συνεργατών του. Ένας από τους βασικούς δράστες, όταν επέστρεψε στο χωριό του στην Κρήτη με το μερίδιο των λύτρων, αγόρασε ένα Μερσεντές τζιπ και έκανε επίδειξη των χρημάτων. Επίσης, ένα από τα καρτοκινητά που χρησιμοποιήθηκαν στις διαπραγματεύσεις με την οικογένεια είχε ενεργοποιηθεί με αναπάντητη κλήση σε πιτσαρία κοντά στο σπίτι του Μυλωνά. Στον ίδιο αριθμό, που υπήρχε σε διαφημιστική πινακίδα της πιτσαρίας σε άλλο σημείο της Θεσσαλονίκης, είχε ενεργοποιηθεί συμπτωματικά τέσσερις μήνες νωρίτερα κι ένα δεύτερο καρτοκινητό, με το οποίο ο Παλαιοκώστας κρατούσε επαφή με κρατούμενο φυλακής. Όταν έγινε η άρση απορρήτου για την απαγωγή, η αστυνομία διαπίστωσε τη σύνδεση των καρτοκινητών. «Φάουλ, αλλά κατανοητό, μη προβλέψιμο. Σοβαρή παράλειψη, όταν είχα γίνει ενοχλητικός να τους επισημαίνω, σε κάθε ευκαιρία, προσοχή στα κινητά», γράφει ο Παλαιοκώστας. Ο ίδιος έδωσε ένα από τα κινητά σε κάποιον από τους δύο νεαρούς, που τον επισκέπτονταν στο σπίτι της Σουρωτής. «Αν δεν γνωρίζεις ότι πάσχεις και από τι, δεν παίρνεις τα ενδεδειγμένα μέτρα να προστατευτείς. Ήταν θέμα χρόνου πότε θα ξεσπούσε το κακό», γράφει.

Ο Παλαιοκώστας παραβλέπει κάτι εξίσου σημαντικό, που αποκαλύφθηκε στη δίκη. Η αστυνομία έφθασε πιο γρήγορα στο κρησφύγετο εξαιτίας ενός προσημειωμένου 200ευρου από τα λύτρα, με το οποίο η αδερφή ενός από τους κατηγορούμενους είχε αγοράσει καλλυντικά αξίας λίγων ευρώ στη Θεσσαλονίκη. Η υπάλληλος κράτησε τον αριθμό του χαρτονομίσματος, όπως ήταν η εντολή της αστυνομίας εκείνη την περίοδο, κι έτσι το «κακό» ήρθε νωρίτερα.

Ο νούμερο ένα καταζητούμενος συνελήφθη στις 20 Αυγούστου. Η γνωστή ως σήμερα εκδοχή της αστυνομίας είναι ότι οι ειδικές δυνάμεις έκαναν έφοδο στο σπίτι της Σουρωτής, πιάνοντας τον Παλαιοκώστα να βλέπει πολεμική ταινία στο μπαλκόνι. Ο ίδιος περιγράφει τη σκηνή της σύλληψης λίγο διαφορετικά. Λέει ότι άκουσε θόρυβο από σκαπτικό μηχάνημα, που ήταν όμως πετρελαιοκίνητο Cherokee της ΕΚΑΜ. «Το τοπίο στον περίβολο του σπιτιού είχε αλλάξει δραματικά. Καμιά δεκαριά τζιπάκια της ΕΚΑΜ είχαν ανοίξει σαν βεντάλια και από μέσα ξεπετάγονταν πάνοπλοι κουκουλοφόροι μαυροντυμένοι ΕΚΑΜίτες. Ήταν καλοκαίρι και έκανε ζέστη. Φορούσα βερμούδα και παντόφλες στα πόδια. Ολόκληρος ο οπλισμός ήταν στον δεύτερο όροφο του σπιτιού. Κάθε αντίδραση θα ήταν χαμένη υπόθεση με αυτά τα δεδομένα», γράφει ο Παλαιοκώστας. «Κατέβηκα και στάθηκα στο πλατύσκαλο», αναφέρει πιο κάτω. «Όλα τα όπλα ήταν στραμμένα πάνω μου. Έμοιαζα με εξωγήινο, με τόσες κοκκινίλες στο κορμί μου».

Περισσότερα από το VICE

Τι Πιστεύουν τα Ρωσικά Μίντια για το Chernobyl του HBO

Γιατί Είναι Σημαντική Αυτή η Φάση στη Δίκη της Χρυσής Αυγής

Local Natives: «Τα Δύο Καλύτερα Πράγματα στην Καλιφόρνια Είναι ο Καιρός και οι Μπύρες»