Μιλήσαμε με τον Σταύρο Θεοδωράκη για την Κάνναβη, το Ξύλο και τα Εξάρχεια

«Να μιλάμε στον ενικό;», ρωτάω τον Σταύρο Θεοδωράκη, την ώρα που τον συναντώ στο γραφείο του στην οδό Σεβαστουπόλεως, πέντε λεπτά από τη συμβολή Κηφισίας και Αλεξάνδρας. «Ό,τι νιώθετε καλύτερα, παιδιά», απαντάει. Εκτός από εμάς, στον χώρο βρίσκονται άλλοι τρεις δημοσιογράφοι γύρω στα 30. Σε λίγο θα τον βάλουμε κάτω για να τον ταράξουμε στις ερωτήσεις, σε ένα Facebook Live που διοργανώνει ο ίδιος και το Ποτάμι, ενόψει της υποψηφιότητάς του για τον νέο πολιτικό φορέα της Κεντροαριστεράς.

Ο Σταύρος Θεοδωράκης είναι χαλαρός. Φοράει μία άνετη μπλούζα και στα χέρια του έχει τα γνωστά βραχιόλια του. Πού και πού πετάει καμιά αθυροστομία και αυτό κάνει το κλίμα πιο φιλικό. Μας μιλά για την καθημερινότητά του στη Βουλή, για το ότι έχει συνηθίσει να μιλάει σε βουλευτές, αδιάφορους για όσα λέει. Οι περισσότεροι είναι στο κινητό τους, δείχνουν τα φρεσκοβαμμένα νύχια τους, κουβεντιάζουν μεταξύ τους και χασμουριούνται. «Δεν είναι εύκολο να μιλήσεις καλά απέναντι σε ανθρώπους που δεν σε προσέχουν», λέει ο ίδιος. Ο Σταύρος Θεοδωράκης λέει ότι γράφει μόνος του τους λόγους του, μία συνήθεια που ίσως του έμεινε από τα χρόνια της δημοσιογραφίας.

Αφού ανταλλάξουμε μερικές κουβέντες και πούμε τον πόνο μας για τον Παναθηναϊκό, παίρνουμε τις θέσεις μας για τη συζήτηση. Την ώρα που φτιάχνω το μικρόφωνο, έρχεται και μου στρώνει τον γιακά του πουκαμίσου. Η συμπεριφορά του δεν εκπέμπει την απόσταση ενός κλασικού πολιτικού αρχηγού που δεν αγγίζει και δεν αγγίζεται. Το αν αυτό θα εκτιμηθεί από τους ψηφοφόρους της Κεντροαριστεράς, θα το κρίνει η κάλπη. Μέχρι αυτή να βγάλει αποτέλεσμα, εμείς είχαμε τον χρόνο να του θέσουμε μερικά ερωτήματα. Εδώ, οι απαντήσεις του:

«Καταρχάς είμαι αντίθετος στις ουσίες. Τελευταία φορά κάπνισα κάνναβη πριν από πολλά χρόνια, σε αυτό που λέμε μία παρέα που σηκώνει ένα τσιγάρο. Γενικά δεν πίνω ναρκωτικά και αλκοόλ. Πίνω κρασί και πολύ σπάνια κανένα ποτό. Πιστεύω ότι τα ναρκωτικά δεν είναι απαραίτητα στη ζωή μας και έχω μία απέχθεια προς τα σκληρά ναρκωτικά. Έχω δει ανθρώπους να καταστρέφονται και να αυτοκτονούν από αυτά. Σε ό,τι αφορά όμως το χασίς, νομίζω ότι πρέπει να υπάρξει μία διαφορετική νομοθεσία και προσέγγιση. Πηγαίνουμε προς το αμερικανικό μοντέλο της νομιμοποίησης. Δεν θα πρέπει να φοβόμαστε την αποποινικοποίηση και είμαι υπέρ της υπό όρους νομιμοποίησης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν το θεωρώ αβλαβές. Ούτε πιστεύω ότι πρέπει να πωλείται ελεύθερα στα περίπτερα. Η κάνναβη ίσως δημιουργεί μία παραμύθα που τελικά δεν είναι αυτό που θες να ζήσεις. Όμως θεωρώ ότι η απαγόρευση κάνει κακό, γιατί το κάνει πιο ελκυστικό».

«Δεν πιστεύω στη θεωρία των δύο άκρων. Έχω φίλους αντιεξουσιαστές και δεν έχω φίλους χρυσαυγίτες. Όμως όταν μιλάμε για σπασίματα και ξύλο, δεν ξεχωρίζω κανένα. Δεν με ενδιαφέρει ποιος θα σπάσει το κεφάλι μίας κοπέλας στη Σταδίου. Είτε το σπάσει χρυσαυγίτης, είτε οποιοσδήποτε άλλος, θα πρέπει να συλλαμβάνεται. Κανείς δεν μπορεί να χρησιμοποιεί μία ιδεολογία για να ασκεί βία και να κάνει βαρβαρότητες, να καταστρέφει το αυτοκίνητο που ο άλλος έχει πάρει με δάνειο. Η λέξη αντιεξουσιαστής είναι πολύ λερωμένη τόσο από τα ΜΜΕ, όσο και από αυτούς που κάνουν βίαιες πράξεις και τις αποδίδουν στο αντιεξουσιαστικό ταμπεραμέντο τους. Το να γίνεται μία διαδήλωση και να υπάρχει μία σύγκρουση με την αστυνομία, είναι μέσα στο πρόγραμμα. Δεν ξέρεις ποιος φταίει εκείνη τη στιγμή, ίσως φταίνε τα τζαρτζαρίσματα. Όμως το να πηγαίνεις να σπας έναν εμπορικό δρόμο και να νομίζεις ότι καταργείς τον καπιταλισμό, είναι μία τρύπα στο νερό και ίσως έχεις καταστρέψει τη ζωή απλών ανθρώπων - δεν είναι τόσο οι πολυεθνικές στους εμπορικούς δρόμους. Αυτές τις πράξεις δεν τις ανέχομαι».

«Δεν ξέρω τι σημαίνει να "τελειώσουν τα Εξάρχεια". Να εξαφανιστούν από τον χάρτη; Τα Εξάρχεια με έχουν πληγώσει. Έχω ζήσει εκεί, το γραφείο μου ήταν για χρόνια στην Πατησίων 1 και πολλά ξενύχτια μας τα κάναμε στα Εξάρχεια. Το κλίμα δεν ήταν πάντα φιλικό, μαλώναμε. Όμως υπήρχε συνύπαρξη. Ήταν ένα μέρος, όπου ένα στα δύο μαγαζιά ήταν βιβλιοπωλεία. Ο κόσμος πήγαινε, διάβαζε, συζητούσε, έπινε τον καφέ του, πήγαινε στα μπαρ. Έλεγε και μία μαλακία παραπάνω. Σίγουρα γίνονταν πράγματα, όμως δεν γίνονταν αυτά που γίνονται σήμερα. Στα Εξάρχεια έχουν μαζευτεί πολλοί προστάτες. Δεν ανέχομαι περιοχές στη λογική του γκέτο και του face control - "εσύ μου φαίνεσαι φλώρος, δεν θα μπεις, εσύ φαίνεσαι μάγκας, θα μπεις". Πρότεινα στον Καμίνη να υπάρξει μία λύση με πρωτοβουλία του Δήμου, να καλέσει τα κόμματα και τους αντιπρόσωπους της περιοχής για να συζητήσουμε τι πρέπει να γίνει με τα Εξάρχεια. Δεν πιστεύω ότι η Αστυνομία πρέπει να έχει την πρωτοβουλία. Η πρωτοβουλία πρέπει να είναι του Δήμου. Νομίζω ότι πρέπει να αφήσουμε όσα λουλούδια θέλουν να ανθίσουν στα Εξάρχεια. Όμως δεν πρέπει να επιτρέψουμε κάποιος να κυκλοφορεί στα Εξάρχεια με ένα ψαλίδι, κόβοντας όσα λουλούδια δεν γουστάρει».

«Είμαι υπέρ της καθιέρωσης του γάμου μεταξύ ανθρώπων του ίδιου φίλου. Δεν θα ρωτήσουμε τον Πάνο Καμμένο ποιον θα παντρευτούμε, ο οποίος παρομοίασε των γάμο ομοφυλοφίλων με κτηνοβασία. Ακόμη, η σεξουαλικότητα πρέπει να ενταχθεί στα σχολεία, όμως δεν πρέπει να βιάσουμε τα παιδιά, ούτε να τα ωθήσουμε στο να κάνουν το ένα ή το άλλο. Η απελευθέρωση δεν σημαίνει οδηγώ κάποιον προς μία κατεύθυνση. Στηρίζουμε τα δικαιώματα της LGBTQ+ κοινότητας. Έχουμε μιλήσει με εκπροσώπους της κοινότητας και έχουμε ασκήσει κριτική απέναντι στο νομοσχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ για την ταυτότητα φύλου, που έχει δύο βασικά λάθη: αναγνωρίζει σε κάποιον το δικαίωμα να κάνει μία δήλωση για να αλλάξει το φύλο του, όμως αυτομάτως δεν του δίνει το δικαίωμα να είναι μέλος μίας οικογένειας. Αν δηλαδή ένας άνδρας θέλει να δηλώσει διαφορετικό φύλο, θα πρέπει να χωρίσει. Είναι τρελό. Ακόμη, πιστεύουμε ότι με τη σύμφωνη γνώμη των γονέων, οι έφηβοι μπορούν να επιλέγουν το φύλο τους από την την εφηβεία και όχι από τα 17, που προτείνει το νομοσχέδιο».

[VICE Video] Ανήλικοι Πρόσφυγες Πέφτουν Θύματα Σεξουαλικής Εκμετάλλευσης στο Κέντρο της Αθήνας

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

«Δεν είμαι προετοιμασμένος για μία εφ' όλης της ύλης επίθεση προς τον φίλο μου Γιώργο Καμίνη. Είχαμε υποστηρίξει τη δημαρχία του. Όμως δεν είμαι ευχαριστημένος από την Αθήνα που βλέπω, από τα σκουπίδια, την έλλειψη ποδηλατόδρομων, την κυκλοφορία. Εντυπωσιάστηκα από την Καλαμάτα, όπου ένας δήμαρχος μεγάλος σε ηλικία και δεξιός, με τους όρους τους παλιούς, έχει μεταμορφώσει την πόλη. Δρόμοι για ποδήλατα, υπογειοποίηση των κάδων, πουθενά σκουπίδια. Αυτό δείχνει ότι άνθρωποι σε μικρότερο περιβάλλον έχουν κάνει πράγματα που δεν έχουν γίνει στην Αθήνα. Αν το πεις στον Καμίνη, θα σου πει ότι οι μικρές πόλεις μανιτζέβελες από τις μεγαλουπόλεις».

«Έχω παίξει ξύλο στις αλάνες της Αγίας Βαρβάρας, όπου μεγάλωσα. Τώρα δεν παίζω ξύλο, γιατί φοβάμαι ότι ο άλλος θα βγάλει πιστόλι. Αυτή είναι η διαφορά με το σήμερα. Κάποτε μαλώναμε για την μπάλα ή "γιατί κοίταξες την κοπέλα μου πιο περίεργα;". Αυτά υπήρχαν, αλλά σε επίπεδο "θα σου δώσω μία, θα μου δώσεις μία, αλλά την επόμενη ημέρα δεν θα με περιμένεις στη γωνία με ένα μαχαίρι ή ένα μπουκάλι". Στη σημερινή κοινωνία κρίσης, όπου οι άνθρωποι είναι αλαφιασμένοι, αυτή η φιλονικία δεν μπορεί να υπάρχει».

«Πιστεύω ότι θα κερδίσω. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι είμαι στις δύο ή τρεις πρώτες θέσεις, χωρίς να υπολογίζονται οι ψηφοφόροι του Ποταμιού. Όταν μπει κι ο κόσμος του Ποταμιού, θα είμαστε μπροστά. Επίσης, νομίζω ότι αυτά που λέω, ακουμπούν περισσότερους ανθρώπους από αυτά που λένε οι υπόλοιποι. Όμως, επειδή στη ζωή δεν υπογράφεις ποτέ συμβόλαιο με τη νίκη και έχω φάει κι εγώ τα μούτρα μου, νομίζω ότι αυτός που χάνει δεν μπορεί να είναι σαν τον Ιζνογκούντ, να θέλει σώνει και καλά να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη. Ακόμη κι όταν πιστεύεις ότι τα λες όλα καλά, κάτι δεν κάνεις σωστά αν ο κόσμος δεν σε καταλαβαίνει. Εμένα η ήττα, μου δείχνει τον δρόμο της εξόδου. Στη ζωή μετά την πολιτική, θα ήθελα να κάνω πράγματα με τα χέρια μου, έχω φάει πολλές από τις πνευματικές μου δυνάμεις. Μπορεί να πάω να δουλέψω σε ξυλουργείο».

Περισσότερα από το VICE

Ο Έλληνας που Είπε Πρώτα «Γκάλης» και Μετά «Μπαμπάς» μάς Εξηγεί τι Σημαίνει Hoopfellas

Τα Επεισόδια σε Ελληνικό Αγώνα 5x5 Είναι η Απόδειξη πως Έχουμε τον Αθλητισμό που μας Αξίζει

Ούτε Μία, Ούτε Δύο, Αλλά 16 Φορές που Πασίγνωστοι Μουσικοί Ξέφυγαν επί Σκηνής