Μίλησες για Καψώνια στον Ελληνικό Στρατό; Πήγαινε Δυο Χρόνια Φυλακή

Ο Νίκος Αργυρίου, αποτέλεί τη φωνή πολλών φαντάρων εδώ και χρόνια. Είναι ιδρυτικό μέλος του Δικτύου Σπάρτακος και της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων. Πριν από περίπου ένα χρόνο το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών τον καταδίκασε για συκοφαντική δυσφήμιση σε δύο χρόνια φυλάκισης (με τριετή αναστολή). Ο λόγος που καταδικάστηκε προέκυψε όταν το Δίκτυο Σπάρτακος έφερε στη δημοσιότητα καταγγελίες για καψώνια σε Κέντρο Νεοσύλλεκτων το 2009. Σήμερα 21 Μαρτίου 2017, εκδικάζεται η έφεση της Eπιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων κατά της πρωτόδικης καταδικαστικής απόφασης.

Η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων δημιουργήθηκε το 1992 και λειτουργεί μέχρι σήμερα ενεργά. Έχοντας σαν στόχο την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των φαντάρων και την προάσπιση των συνθηκών που επικρατούν στην καθημερινότητα της ζωής των στρατευμένων, έχει φέρει στη δημοσιότητα αρκετές φορές ζητήματα ζωτικής σημασίας όπως για παράδειγμα τις ασκήσεις με πραγματικές βολές που έχουν στοιχίσει ζωές εντός των Ελληνικών Στρατοπέδων, το ζήτημα του εμπορίου ναρκωτικών στο στρατό, τα καψώνια, τα βύσματα και όλα όσα ταλαιπωρούν τις Ένοπλες Δυνάμεις.

«Η παρέμβαση μας αρκετά συχνά αντί να γίνει αντικείμενο προς αναζήτηση λύσεων, απαντάται με ένα χαρακτήρα συγκάλυψης των προβλημάτων και συχνά με επιθετικότητα εκ μέρους του κράτους. Όταν αποκαλύψαμε το τεράστιο πρόβλημα των ναρκωτικών στο στρατό, δεχτήκαμε δολοφονική επίθεση. Υπήρξε τρομοκρατική ενέργεια και ένα αυτοκίνητο μέλους της Επιτροπής παγιδεύτηκε με χειροβομβίδα. Τώρα που μιλήσαμε για τις συνθήκες σε ένα στρατόπεδο, αντιμετωπίζουμε τη μήνυση. Το Δίκτυο αφενός πιέζει στην κατεύθυνση της αναζήτησης λύσεων, αλλά το κράτος μας αντιμετωπίζει με βιαιότητα. Το δικαστήριο παίρνει μια απόφαση με το κριτήριο ότι καψώνια δεν γίνονται πια στον Ελληνικό στρατό, παρόλα αυτά εμείς αυτή τη στιγμή έχουμε μετρήσει 30 περιπτώσεις καταγγελιών. Τα καψώνια αυτά δεν περιορίζονται μόνο στα κέντρα εκπαίδευσης, υπάρχουν και στις ίδιες τις σχολές των αξιωματικών, όπως στη σχολή Ευέλπιδών. Το θέμα είναι ότι το καψώνι, δεν υπάρχει λόγω της κακής συμπεριφοράς κάποιων αξιωματικών. Το καψόνι υπάρχει γιατί αυτή είναι η εκπαίδευση και αυτή είναι η διαπαιδαγώγηση του Έλληνα αξιωματικού», σχολιάζει στο VICE ο Νίκος Αργυρίου.

Διαβάστε ακόμα:  «Ηρέμησε Αγόρι μου, Ούτε Εμείς σε Θέλουμε» - Η Ιστορία Ενός Ι5 Ψυχολογικού στον Ελληνικό Στρατό

Η δικαστική περιπέτεια, ξεκινά το 2009, όταν το Δίκτυο Σπάρτακος έλαβε μια καταγγελία από νεοσύλλεκτους φαντάρους που υπηρετούσαν στο κέντρο εκπαίδευσης Γρεβενών. Η καταγγελία του φαντάρου έκανε λόγο για καψώνια, σκληρή συμπεριφορά εκ μέρους των βαθμοφόρων αλλά και για κακές συνθήκες διαβίωσης, όπως και άλλες παρανομίες που γινόντουσαν στο συγκεκριμένο Κέντρο Εκπαίδευσης. Το Δίκτυο Σπάρτακος αφού διαστάυρωσε την πληροφορία, απλώς δημοσίευσε την καταγγελία των νεοσύλλεκτων, όπως κάνει επί σειρά ετών.

«Βγάλαμε καταγγελία τονίζοντας την ανάγκη παρέμβασης από το Γενικό Επιτελείο Στρατού. Υπήρχε πίεση από το κλίμα αυτοκτονιών που υπήρχε τότε, και το ΓΕΣ αναγκάστηκε να παρέμβει. Όμως παρά την παρέμβαση, η διοίκηση της Μονάδας αντιμετώπισε τα γεγονότα με ένα χαρακτήρα συγκάλυψης. Χαρακτηριστικά σας αναφέρω ότι ο ταξίαρχος του Κέντρου, είχε καλέσει τους φαντάρους να μπουν στο blog και να γράψουν πως αυτά δεν είναι αλήθεια, έτσι ώστε να συγκαλυφθούν τα πράγματα. Καταγγείλαμε πως φυσικά και συμβαίνουν καψώνια, και πως έχει παρέμβει το ΓΕΣ. Παρόλα αυτά αντί να πάρουν μέτρα, το μόνο που ένοιαζε τον διοικητή είναι πως θα συγκαλυφθεί η βαρβαρότητα που υπάρχει. Ακολούθως είχαμε μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση από τον Αντισυνταγματάρχη του ΚΕΝ. Όπως καταλαβαίνετε η δυσφήμιση δεν ήταν το ζητούμενο μας. Σκοπός μας ήταν να υπερασπιστούμε τους φαντάρους και τα δικαιώματα τους, πολύ περισσότερο όταν γνωρίζαμε από καταγγελίες ότι υπάρχουν γεγονότα που πρέπει να αντιμετωπιστούν από το ΓΕΣ και ότι γίνεται παρέμβαση από το ΓΕΣ», επισημαίνει ο Νίκος Αργυρίου.

Το χρονικό της υπόθεσης θέλει τη μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση να υποβάλλεται στην Εισαγγελία Γρεβενών από τον τότε αντισυνταγματάρχη της 34ης Μ/Κ Ταξιαρχίας, Δημήτρη Βούτση, ο οποίος ως διοικητής στο ΚΕΝ Γρεβενών αντιμετώπισε τις καταγγελίες των νεοσύλλεκτων στρατιωτών για τις άθλιες συνθήκες του στρατοπέδου. Η εισαγγελέας Γρεβενών κάλεσε τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος να παρέμβει, όμως η Δίωξη δεν κατάφερε να καταλήξει συγκεκριμένα στο ποιος είναι αυτός που έγραψε την καταγγελία στο blog του Δικτύου Σπάρτακος. Η κατηγορία που βαραίνει τον Αργυρίου, προέκυψε από το κινητό τηλέφωνο που χρησιμοποιεί το Δίκτυο (σ.σ. αναγράφεται το ίδιο κινητό εδώ και χρόνια στην ιστοσελίδα τους ώστε να μπορούν να επικοινωνούν όσοι θέλουν να προβούν σε καταγγελίες. Είναι χαρακτηριστικό ότι όσοι δημοσιογράφοι επιδιώκουμε να έρθουμε σε επαφή με το Δίκτυο, κάθε φορά επικοινωνούμε και με άλλο μέλος). Το κινητό ήταν στο όνομα του Νίκου Αργυρίου γιατί έπρεπε να δηλωθεί στο όνομα κάποιου, και το δικαστήριο δέχτηκε πως για να παρουσιάζεται ο Νίκος Αργυρίου σαν ιδιοκτήτης του τηλεφώνου, είναι και εκείνος που έγραψε την καταγγελία. Παράλληλα από τη διαδικασία που ακολουθήθηκε από τη Δίωξη, υπάρχουν σοβαρά ερωτήματα για τον τρόπο που παρακολουθήθηκε το τηλέφωνο, αφού δεν υπήρχε εισαγγελική εντολή για άρση απορρήτου.

Διαβάστε ακόμα:«Έχω Πάρει Πάρα Πολλά Χάπια» - Μια Συνέντευξη με τον Άνθρωπο που Πήρε Ι5 Κάνοντας Κακό στον Εαυτό του

Είναι οξύμωρο να καταδικάζεται κάποιος που δημοσίευσε καταγγελία φαντάρου για καψώνια (τα οποία είναι και παράνομα). Το ακόμη πιο οξύμωρο είναι πως στη δίκη, ο εισαγγελέας πρότεινε ποινή πέντε μηνών για τον Νίκο Αργυρίου (κάτι που είναι μέσα στο σύνηθες όριο των ποινών που επιβάλλονται για συκοφαντική δυσφήμιση). Παρόλα αυτά, η Πρόεδρος της Έδρας αύξησε την ποινή σε δυο έτη. Η Αντωνία Λεγάκη, συνήγορος υπεράσπισης του Νίκου Αργυρίου και του Δικτύου Σπάρτακος, σχολιάζοντας την απόφαση του Δικαστηρίου και την εξοντωτική παράλογη ποινή, τόνισε στο VICE πως «Δεν έχει υπάρξει ξανά τόσο μεγάλη ποινή για συκοφαντική δυσφήμιση. Τουλάχιστον εγώ δεν έχω δει ποτέ να καταδικάζουν κάποιον με τέτοιες ποινές γι' αυτό το αδίκημα. Σκεφτείτε ότι για παράδειγμα η ανθρωποκτονία εξ αμελείας, στα περισσότερα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα που έχουν νεκρούς, οι ποινές στις οποίες καταλήγουν τα δικαστήρια να καταδικάζουν τους κατηγορουμένους είναι 18 με 27 μήνες. Δηλαδή τα δυο χρόνια είναι ποινή για ανθρωποκτονία εξ αμελείας νέου ανθρώπου. Αν ο άνθρωπος είναι πιο μεγάλος πέφτει και πηγαίνει στους 18 μήνες. Εδώ έχουμε την ίδια ποινή για συκοφαντική δυσφήμιση».

 «Η ποινή ηταν πολιτικά παραδειγματική και είναι σαφές αυτό», επισημαίνει η κα Λεγάκη. «Για να στείλει ένα μήνυμα ότι οι στρατευμένοι φαντάροι πρώτα απ' όλα δεν υπάρχει περίπτωση να θεωρήσουν ότι έχουν το δικαίωμα να διεκδικούν δικαιώματα και να βγάζουν μέσα από το στρατόπεδο και να επικοινωνούν τις συνθήκες τις οποίες βιώνουν ακόμη και αν αυτές είναι απάνθρωπες, παράνομες, αντισυνταγματικές και καταχρηστικές. Και βέβαια για να τιμωρηθεί όποιος θεωρεί ότι μπορεί να συμβάλει στο να υπάρχει μια τέτοια δίοδος που να ενώνει τους στρατευμένους με την κοινωνία. Έχουμε έναν αριθμό ανθρώπων που αυτοκτονούν στα πρώτα χρόνια της ζωής τους μέσα στα στρατόπεδα επειδή κάποιοι άλλοι ανώτεροι τους, δρουν επάνω τους σαν να έχουν δικαίωμα πάνω στη ζωή και το θάνατο τους. Και η Πολιτεία έρχεται, είτε με την Εκτελεστική εξουσία και τον Στρατό που είναι τόσο ιεραρχικός και αδιαφανής και σηκώνει στεγανά απέναντι στην κοινωνία. Αλλά και με τον Δικαστικό μηχανισμό εδώ να επιβεβαιώσει ότι θα παραμείνουν τα στεγανά. Σαν να μην μας πειράζει αν αυτοκτονούν αυτοί οι άνθρωποι. Γιατί τα παιδιά στο Στρατό δεν αυτοκτονούν επειδή παθαίνουν ομαδική παράκρουση, ούτε επειδή όλα τα παράτησε η κοπέλα τους και όλα ερωτικές απογοητεύσεις ή ψυχολογικά προβλήματα. Υφίστανται βασανιστική διαδικασία και μια συμπεριφορά που τσακίζει την προσωπικότητα τους την ίδια, και από την άλλη μεριά αντιμετωπίζουν το τείχος που αποκλείει τη δικαίωση. Το τείχος της σιωπής, αυτό που τους λέει ότι εσύ που είσαι φαντάρος θα παραμείνεις ένα τίποτα, ένα πράγμα στο οποίο έχουμε απόλυτη εξουσία και δεν θα μπορείς ποτέ να κάνεις κάτι γι' αυτό. Γι' αυτό αυτοκτονούν οι φαντάροι. Γιατί τελικά είναι το μόνο που μπορούν να κάνουν».

Η κατάσταση σχετικά με τα καψώνια δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα. Ο Νίκος Αργυρίου, σε ό,τι αφορά τη σημερινή πραγματικότητα των στρατοπέδων, περιγράφει την κατάσταση εξίσου ζοφερή με το παρελθόν και μάλιστα ο Υπουργός Πάνος Καμμένος φαίνεται να μην ενοχλείται ιδιαίτερα. «Το καψώνι», τονίζει ο Νίκος Αργυρίου, «είναι συστατικό κομμάτι της εκπαίδευσης. Και μάλιστα ο Υπουργός Άμυνας, Πάνος Καμμένος, στη συνέντευξη που έδωσε στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης φέτος το Φθινόπωρο, σε σχετική ερώτηση που έγινε για τις συγκεκριμένες πρακτικές, δήλωσε πως «Εμείς κάνουμε ανεκτή την εφαρμογή των άτυπων και άγραφων νόμων της σχολής». Άτυπος νόμος της σχολής Ευελπίδων για παράδειγμα, είναι το καψώνι και η διάκριση ανάμεσα στους υποψηφίους. Αυτό διακατέχει όλο το στρατό και έχει νομιμοποιηθεί από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία. Μπορεί σήμερα η Κυβέρνηση να κάνει εκπομπές όπως η «Με Αρετή και Τόλμη» ή να προβάλει φοβερά τον στρατό και να ασκεί μια συγκεκριμένη προπαγάνδα, όμως σήμερα έχουμε μια αυτοκτονία το μήνα και ένα ατύχημα στα στρατόπεδα, συχνά θανατηφόρο το μήνα. Αυτό το στοιχείο φυσικά δεν υπάρχει πουθενά. Υπάρχει απόκρυψη, υπάρχει συγκάλυψη, υπάρχει πέπλο σιωπής. Όμως ο Ελληνικός Στρατός σήμερα, μετράει μια αυτοκτονία το μήνα», καταλήγει.

Περισσότερα από το VICE

Οι Γυναίκες που τα Έβαλαν με τη Χρυσή Αυγή

Φοιτήτριες που Πληρώνουν τα Πανεπιστημιακά Δίδακτρά τους Κάνοντας τις Ερωτικές Συνοδούς

Όσα μου Έμαθε το Surviror για τη Ζωή (και τον Καπιταλισμό)