Ένας Άνδρας μάς Μιλά για την Ημέρα που Δέχθηκε Σεξουαλική Παρενόχληση στη Ρόδο

Η σεξουαλική παρενόχληση αποτελεί ένα κοινωνικό φαινόμενο που δύσκολα αντιμετωπίζεται. Στις περισσότερες περιπτώσεις το θύμα δεν μπορεί να προστατευτεί πλήρως από τους νόμους, ενώ ορισμένες φορές είναι σχεδόν αδύνατο να αποδειχθούν οι καταγγελίες αν δεν υπάρχουν μάρτυρες.

Σε πολλούς μπορεί να ακουστεί αστεία αυτή η φράση, μόνο και μόνο επειδή τη γράφει ένας άνδρας, όμως θεωρώ ότι είναι τεράστιο λάθος να παραβλέπουμε το γεγονός πως ο κάθε άνθρωπος ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας και κοινωνικού status, μπορεί να πέσει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης. Ένα είναι σίγουρο: ο πόνος, η απογοήτευση και ο φόβος δεν κάνουν διακρίσεις. Στατιστικά, τις περισσότερες φορές ο δέκτης μιας τέτοιας επίθεσης είναι γυναίκα. Τι γίνεται όμως στις περιπτώσεις που το θύμα είναι αρσενικό; Τις περισσότερες φορές ο άνδρας φοβάται να μιλήσει ανοιχτά γι' αυτό που του συνέβη, ενώ, αν τελικά προβεί σε κάποια καταγγελία, συνήθως αυτή δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψιν από τις αρχές, ή αντιμετωπίζεται με δυσπιστία, ενίοτε και χλεύη. Αυτό οδηγεί τα περισσότερα θύματα στη σιωπηλή αποδοχή της κατάστασης.

Το Σάββατο που μας πέρασε ήταν η παγκόσμια ημέρα του άνδρα. Αν και θεωρώ γελοίες εκατοντάδες από τις παγκόσμιες ημέρες που γιορτάζουμε κάθε χρόνο, σκέφτηκα ότι θα είχε ενδιαφέρον να γράψω κάτι για τη συγκεκριμένη, κάτι που θα μπορούσε να δώσει κουράγιο σε κάποιους συνανθρώπους μου εκεί έξω. Καθώς κοιτούσα το άπειρο, προσπαθώντας να κατεβάσω μια καλή ιδέα, θυμήθηκα ένα περιστατικό που μου είχε περιγράψει πριν από αρκετά χρόνια ένας καλός μου φίλος. Ο Κώστας, είχε πέσει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης, γεγονός που του είχε «στοιχίσει» αρκετά σε ψυχολογικό επίπεδο. Βέβαια, τότε, όντας αρκετά νεότερος, δεν είχε καταλάβει τη σοβαρότητα όσων του είχαν συμβεί, με αποτέλεσμα να μην αντιδράσει όπως θα έπρεπε. Ήρθα λοιπόν σε επαφή μαζί του, με σκοπό να μιλήσουμε για αυτό το περιστατικό που, ευτυχώς, έχει καταφέρει να αφήσει πίσω του. Στην αρχή ήταν αρνητικός, αλλά αποφάσισε τελικά να μιλήσει ανώνυμα για ένα τόσο λεπτό ζήτημα, με σκοπό να δώσει θάρρος και σε άλλους ανθρώπους, ανεξαρτήτως φύλου, που έχουν δεχθεί παρόμοιες -και πιο σοβαρές ενδεχομένως- παρενοχλήσεις, να προχωρήσουν σε καταγγελίες.

Παρακάτω ακολουθούν όσα μου διηγήθηκε.

"Τον Ιούνιο του 2005, είχα πάει για διακοπές στη Ρόδο. Όσο ήμουν εκεί, ένας φίλος με ρώτησε αν ήθελα να περάσω όλο το καλοκαίρι στο νησί και να δουλέψω σε ένα bar/club που είχε ένας γνωστός του στη Λίνδο. Η δουλειά ήταν full time και μου εξήγησε πως μέσα στις αρμοδιότητές μου, ήταν να πηγαίνω κάθε πρωί στην παραλία και να γνωρίζω τους τουρίστες έχοντας ως απώτερο σκοπό να τους «ψήσω» να έρθουν το βράδυ στο μαγαζί. Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν αρκετά bars με τεράστιο ανταγωνισμό μεταξύ τους. Όλοι έχουν τις κλίκες τους -άρρωστη κατάσταση- και, μάλιστα, το αφεντικό μου, μου είχε απαγορέψει να πηγαίνω σε αρκετά από αυτά, επειδή δεν ανήκαν στη «συμμαχία» μας. Όλα αυτά, όπως καταλαβαίνεις, μου είχαν φανεί περίεργα, αλλά αποφάσισα να μη δώσω σημασία. Αξίζει επίσης να αναφέρω πως στη Λίνδο, πηγαίνουν κατά κύριο λόγο τουρίστριες -γκρουπάκια που συνήθως αποτελούνται από τέσσερις με πέντε κοπέλες- και γενικά, έπρεπε να είσαι γρήγορος για να μη στις προλάβουν οι «workers» των άλλων μαγαζιών. Τα αφεντικά ζητούσαν να τους κάνουμε τα «γλυκά μάτια» για να έρθουν το βράδυ στο δικό μας bar. Όλα για να ξοδέψουν τα λεφτά τους σε εμάς.

Ένα βράδυ, ενώ ήμουν σε ένα club της «συμμαχίας» κι έπινα το ποτό μου, ήρθαν κάποιες κοπέλες από ένα γκρουπ που είχα γνωρίσει το πρωί και αρχίσαμε να μιλάμε. Μία από αυτές ήταν εντελώς «κομμάτια» και χωρίς να υπάρξει καμία αφορμή, ήρθε και κόλλησε πάνω μου, κάνοντάς με να νιώσω πολύ άβολα. Αρχικά δεν είπα τίποτα, όμως στη συνέχεια η τύπισσα άρχισε να με χουφτώνει και να χώνει τα χέρια της παντού. Πραγματικά, εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκα σκατά, σαν άψυχο αντικείμενο. Της έκανα παρατήρηση απαιτώντας να σταματήσει αμέσως και να πάρει τα χέρια της από πάνω μου. Αυτή, όμως, συνέχισε. Αποφάσισα να την απομακρύνω σπρώχνοντάς τη απαλά, δεν ήθελα να την χτυπήσω, δεν ήθελα να με κατηγορήσει πως της επιτέθηκα κι έφυγα από το μαγαζί. Σε λίγη ώρα έπιανα δουλειά στο bar, αλλά δεν είχα καμία όρεξη να έρθω σε επαφή με άλλο κόσμο εκείνο το βράδυ. Ναι είμαι άνδρας, όμως αυτό δεν σημαίνει πως όταν μια γυναίκα απλώνει τα χέρια της πάνω στο σώμα μου χωρίς τη συγκατάθεσή μου, δεν επηρεάζομαι. Τελικά, πήγα για δουλειά, κι αυτό αποδείχθηκε μοιραίο για την «καριέρα» μου εκεί. Είχε περάσει περίπου μία ώρα από το συμβάν και ξαφνικά εμφανίζεται από το πουθενά μπροστά μου η κοπελιά με το αφεντικό μου, ο οποίος αρχίζει να με κράζει σε πολύ έντονο ύφος. «Άμα ξαναπείς σε κοπέλα να σταματήσει να σε χουφτώνει να τα μαζέψεις και να φύγεις την επόμενη μέρα». Σαν να μου έλεγε δηλαδή, ότι δεν έχω δικαίωμα πάνω στο ίδιο μου το σώμα. Η τύπισσα είχε πάει και του είχε κάνει παράπονα επειδή δεν την άφησα να με παρενοχλήσει κι αυτός, για λίγα ευρώ, ξεπούλησε την αξιοπρέπεια και την ψυχική υγεία του υπαλλήλου του.

Δεν έχω νιώσει πιο «σκουπίδι» στη ζωή μου. Ήθελα να ανοίξει η γη και να με καταπιεί, ειδικά όσο έβλεπα την ικανοποίηση στο πρόσωπο της τύπισσας την ώρα που με κατσάδιαζε το αφεντικό μου. Δεν ξέρω τι με ώθησε στο να «καταπιώ» τον εξευτελισμό που είχα υποστεί και να συνεχίσω τη δουλειά μου. Η ψυχολογία μου είχε πέσει τραγικά και δεν είχα διάθεση ούτε να μιλάω σε κόσμο, ούτε να πηγαίνω για μπάνιο και, φυσικά, με το που πατούσα το πόδι μου στο μαγαζί ένιωθα λες και είχα φάει ξύλο. Το παραμικρό σκούντημα ή κάποιο τυχαίο άγγιγμα αγνώστου με τάραζε και, όπως καταλαβαίνεις, όταν δουλεύεις σε ένα club, αυτές οι επαφές είναι δεκάδες μέσα σε ένα βράδυ. Πλέον, το νησί από «παράδεισος» είχε μετατραπεί σε «κόλαση». Το μόνο θετικό μέσα στην όλη φάση ήταν πως δεν πέτυχα ξανά αυτή την κοπέλα. Πραγματικά, αν την έβλεπα μπροστά μου την επόμενη μέρα, δεν ξέρω πώς θα είχα αντιδράσει.

Μια εβδομάδα μετά το περιστατικό, αποφάσισα πως δεν πήγαινε άλλο κι έφυγα. Από τότε δεν έχω ξαναπατήσει στη Ρόδο. Πλέον, μένω και εργάζομαι στο εξωτερικό, και γενικά έχω παρατηρήσει πως είναι σύνηθες φαινόμενο κοπέλες να χουφτώνουν αγόρια. Το κάνουν επειδή ξέρουν ότι θα τη σκαπουλάρουν λόγω αυτού που λέμε «double standards». Εντωμεταξύ, δεν μπορώ καν να φανταστώ τι προβλήματα θα είχα αν τελικά είχα αμυνθεί ρίχνοντας έστω και μια σφαλιάρα σε εκείνη την τύπισσα, όπως θα έκανε για παράδειγμα κάθε κοπέλα σε αντίστοιχη περίπτωση με αυτή που βρέθηκα εγώ. Από το να περάσω μια νύχτα στο κρατητήριο, μέχρι επίθεση από όλη της την παρέα. Έχουν περάσει 11 χρόνια από τότε, όμως θυμάμαι ακόμα το σκηνικό με αρκετές λεπτομέρειες. Βέβαια, μπορώ να πω ότι το έχω ξεπεράσει και, πλέον, αισθάνομαι περισσότερο θυμό για τον τρόπο που μου φέρθηκε ο πρώην εργοδότης μου, παρά για αυτή."

Περισσότερα από το VICE

Οι Eιδικοί Εξηγούν Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας Ξαπλώνει στις Καρέκλες

Είναι Τρελοί Αυτοί οι Youtubers: Οι TechItSerious Παίζουν Video Games με Ισχυρή Δόση Καφρίλας

Εκτίμησα τη Μονογαμία Πηγαίνοντας σε ένα Gangbang