Τον Μεσαίωνα οι Μάγισσες Κατηγορούνταν ότι Έκλεβαν Πέη τα Oποία Κρατούσαν ως Κατοικίδια

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Broadly.

Από αμνημονεύτων χρόνων, οι άντρες είχαν μια παράλογη φοβία ότι το πέος τους δέχεται απειλές. Πολύ πριν από το άγχος του ευνουχισμού, υπήρχε κάτι πολύ πιο σκοτεινό: ο μύθος των μαγισσών που έκλεβαν φαλλούς και κρατούσαν τα σπαρταριστά τεμαχισμένα μέλη ως κατοικίδια.

Η πιο γνωστή περιγραφή αυτής της πρακτικής συναντάται στο Malleus Maleficarum, ένα εγχειρίδιο κυνηγιού μαγισσών του 15ου αιώνα, γραμμένο από τον Heinrich Kramer. Οι ιστορικοί γενικά το θεωρούν γελοίο και μισογυνικό κείμενο, το οποίο, παρ' όλα αυτά, οδήγησε σε αμέτρητες άγριες δολοφονίες γυναικών που κατηγορήθηκαν για μαγεία. Στο The Salem Witch Trials Reader, η Frances Hill το περιγράφει ως «ένα από τα τρομακτικότερα και πιο ειδεχθή βιβλία που έχουν γραφτεί ποτέ». Το Malleus ξεχειλίζει από εμφανές άγχος γύρω από τη γυναικεία σεξουαλική επιθυμία – όπως σημειώνει η λαογράφος Moira Smith στην έκθεσή της Penis Theft in the Malleus Maleficarum (Κλοπή Πέους στο Malleus Maleficarum): «Πολλά από τα εγκλήματα (maleficia) αποδίδονται στη σεξουαλικότητα των μαγισσών: συνουσία με διαβόλους, πρόκληση εκτρώσεων, στειρότητας και θνησιγένειας νεογνών και παρεμπόδιση σεξουαλικών επαφών μεταξύ αντρόγυνων».

Τον Μεσαίωνα, οι μάγισσες θεωρούνταν ότι είχαν διάφορες μαγικές πεοκαταστροφικές ικανότητες, η πιο καταχθόνια εκ των οποίων ήταν η ικανότητα να εξαφανίζουν εντελώς το σεξουαλικό όργανο. Σύμφωνα με τη Smith, το Malleus Maleficarum εξετάζει λεπτομερώς τρεις συγκεκριμένες περιπτώσεις κατά τις οποίες μάγισσες φημολογούνταν ότι είχαν στερήσει πέη από άντρες διά μαγείας. Οι πρώτες δύο αφορούν απλώς άντρες των οποίων τα γεννητικά όργανα κρύφτηκαν λόγω κάποιας οφθαλμαπάτης – οι μάγισσες «μπορούν να πάρουν το αντρικό μόριο», γράφει ο Heinrich Kramer, «χωρίς να το κλέψουν κυριολεκτικά από το ανθρώπινο σώμα, αλλά αποκρύπτοντάς το περίτεχνα».

Η τρίτη περίπτωση αναφέρει το διαβόητο φαινόμενο κατά το οποίο οι μάγισσες κρατούσαν τα τεμαχισμένα πέη ως κατοικίδια και τα τάιζαν βρόμη και θρεπτικά δημητριακά:

«Τι να πούμε για αυτές τις μάγισσες που με κάποιον τρόπο παίρνουν πολυάριθμα μόρια –20 ή 30– και τα κλείνουν όλα μαζί σε φωλιές πουλιών ή σε κάποιο κουτί, όπου αυτά κινούνται σαν ζωντανά όργανα, τρώγοντας βρόμη και άλλες ζωοτροφές; Αυτό είναι κάτι που έχουν δει πολλοί και αποτελεί κοινό θέμα συζήτησης. Λέγεται ότι όλα είναι μια οφθαλμαπάτη του διαβόλου, καθώς οι αισθήσεις αυτών που βλέπουν [τα πέη] εξαπατώνται με τον τρόπο που είπαμε».

Ο Kramer συνεχίζει περιγράφοντας την περιπέτεια ενός άντρα που επιχείρησε να αποκαταστήσει το εξαφανισμένο μέλος του. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του, ο δύσμοιρος ευνούχος «προσέγγισε μια μάγισσα», η οποία του υπέδειξε να «σκαρφαλώσει σε ένα συγκεκριμένο δέντρο, όπου υπήρχε μια φωλιά γεμάτη μόρια, και του επέτρεψε να πάρει όποιο ήθελε» (δυστυχώς, η επιλογή του απορρίφθηκε, καθώς το ιδιαίτερα μεγάλο πέος που επέλεξε ανήκε σε έναν «ιερέα της ενορίας».

Η χλωρίδα που έφερε όρχεις, ήταν κάτι το συνηθισμένο τον Μεσαίωνα. Σε άρθρο του 2010 που δημοσιεύτηκε στο Journal of Sexual Medicine, ο ιστορικός Johan J. Mattelaer δηλώνει: «Από το τέλος του 13ου μέχρι τις αρχές του 16ου αιώνα, τα δέντρα με φαλλούς ήταν ένα εκπληκτικό φαινόμενο». Τα δέντρα με πέη άνθιζαν σε όλη την Ευρώπη, σύμφωνα με την έρευνά του. Ένα γαλλικό χειρόγραφο του 14ου αιώνα συμπεριλαμβάνει δύο εικόνες με καλόγριες που συλλέγουν πέη από δέντρα και τα καταχωνιάζουν στα ράσα τους. Ένα ξυλόγλυπτο από τις αρχές του 15ου αιώνα, το οποίο διατηρείται σήμερα σε μουσείο της Γερμανίας, απεικονίζει μια γυναίκα που μαδάει πέη ανέμελα, ενώ ο εραστής της παρατηρεί ένα δέντρο με αιδοία. Ένα διακοσμητικό έμβλημα, τέλος, το οποίο βρέθηκε στην Ολλανδία, «δείχνει ένα ζευγάρι να κάνει έρωτα κάτω από ένα δέντρο με φαλλούς, τη στιγμή που πιθανώς το παρακολουθεί κάποιος ηδονοβλεψίας».

Το 2000, αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό δέντρο με πέη. Επρόκειτο για μια τοιχογραφία του 13ου αιώνα η οποία εντοπίστηκε στην Τοσκάνη. Απεικονίζει ένα δέντρο καλυμμένο με αρσενικά γεννητικά όργανα («Είναι πράγματι ένα δέντρο με φαλλούς» σημειώνει χαρωπά ο Mattelaer), όλα εκ των οποίων ήταν «δυσανάλογα μεγάλα και εμφανώς σε στύση». Δίπλα στις ρίζες του ευγενούς φυτού στέκονται οκτώ γυναίκες, από τις οποίες οι δύο δείχνουν να τσακώνονται για ένα πέος και μία από αυτές προσπαθεί να ρίξει ένα από το δέντρο με μια βέργα. Δίπλα τους βρίσκεται άλλη μια γυναίκα που φαίνεται να είναι αμέτοχη – αλλά, με μια πιο προσεκτική ματιά, όπως σημειώνει ο Mattelaer, «ένας από τους καρπούς μοιάζει να προεξέχει από τα οπίσθιά της». Ο George Ferzoco, διευθυντής του Κέντρου Μελετών της Τοσκάνης, υποστήριξε ότι η τοιχογραφία αποτελεί «την πρώτη καλλιτεχνική απεικόνιση γυναικών που συμπεριφέρονται σαν μάγισσες», παραθέτοντας έναν αρχαίο μύθο της Τοσκάνης που μιλά για μάγισσες οι οποίες αιχμαλώτιζαν πέη σε φωλιές.

Στο Malleus Maleficarum, ο Kramer γράφει: «Όλη η μαγεία προέρχεται από τον σαρκικό πόθο, ο οποίος είναι ακόρεστος στις γυναίκες». Στην πιο αγνή του μορφή, το δέντρο με πέη –και η σύνδεσή του με αδηφάγες, λάγνες μάγισσες– εγείρει ένα επιτακτικό ερώτημα: εάν οι ψωλές φύτρωναν σε δέντρα, θα χρειαζόταν κανείς τους άντρες;

Περισσότερα από το VICE H Περίεργη Ιστορία του Άντρα που Πέθανε Μετά από Σεξ με Άλογο

Παρακολουθήσαμε την Ετοιμασία μιας Νεκρής Πριν την Κηδεία της

Κανείς δεν Παίζει «Pokémon Go» πια