Οι 30 Προτάσεις που Είπα Όταν Έγινα 30

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US

Αυτό που μαθαίνεις στα 20 σου είναι να μη χάνεις χρόνο με ανθρώπους που δεν συμπαθείς. Σπανίως βλέπω οποιονδήποτε πια. Νομίζω ότι θα έπρεπε να περνάω περισσότερο χρόνο με ανθρώπους της ηλικίας μου. Νομίζω ότι βλέπω πάρα πολλά κινούμενα σχέδια. Είναι περίεργο πόσο πολλούς νεκρούς ανθρώπους γνωρίζω.

Τα μπαρ με DJ έχουν όλα πολύ θόρυβο. Τα ήσυχα μέρη είναι γεμάτα γιάπηδες. Τα ωραία μπαρ είναι όλα γεμάτα με παιδιά. Θυμάσαι τότε που ήσουν σε αυτή την ηλικία και έπινες σαν να προσπαθούσες να κερδίσεις διαγωνισμό, και έκανες κόντρες με τους συγκάτοικούς σου για να δείτε ποιος είχε το μεγαλύτερο ποσοστό συγκέντρωσης αλκοόλ στο αίμα κοιτάζοντας ένα διάγραμμα, και λέγοντας κάτι σε στιλ «νιώθω ζαβλάκωμα και μασάω τα λόγια μου», και «θα έπρεπε να ήμασταν νεκροί»;

Εάν πιω πάνω από δύο απόψε θα ξυπνήσω με hangover. Πρέπει να ξυπνήσω νωρίς ή θα κολλήσω στην κίνηση. Πρέπει να ξυπνήσω νωρίς για μια σύσκεψη. Πρέπει να ξυπνήσω νωρίς γιατί φεύγουμε το Σαββατοκύριακο.

Μερικές φορές εύχομαι να μπορούσα να πιω περισσότερο.

Μου αρέσει η δουλειά μου. Πίστευα ότι θα μου άρεσε η δουλειά μου περισσότερο απ' ό,τι μου αρέσει. Πίστευα ότι όταν θα ξυπνούσα κάθε πρωί θα ήμουν σε μια τέλεια, καθαρή, οργανωμένη όαση του δικού μου γούστου, αλλά το διαμέρισμά μου φαίνεται ακόμα ότι ανήκει σε νεαρό άτομο. Πίστευα ότι θα αναπολούσα λιγότερο απ' ό,τι το κάνω. Πίστευα ότι θα ένιωθα περισσότερο σαν ενήλικας. Πίστευα ότι τουλάχιστον θα κατέληγα να γίνω καλύτερο άτομο.

Κατά κάποιο τρόπο μου λείπει το indie rock. Θυμάσαι όταν κατέβαζες ένα νέο άλμπουμ και το άκουγες εκείνες τις πρώτες τρεις ή τέσσερις φορές που χρειάζονταν για να κολλήσεις μ' αυτό και έβαζες τα ακουστικά σου και περπατούσες στην πόλη με αυτήν τη μουσική στα αυτιά σου, που έμπαινε το ρεφρέν σε ένα από αυτά τα τραγούδια και ήταν σαν ναρκωτικό και ένιωθες ότι σου ανήκει ο κόσμος; Εύχομαι να άκουγα περισσότερη καινούργια μουσική.

Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι θα εξακολουθούσα να ζω εδώ. Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι η σχέση μου θα τελείωνε. Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι θα παρακολουθούσα έναν τύπο να περπατά στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας με την τεσσάρων ετών κορούλα του, απαντώντας στις ερωτήσεις της για τους πλανήτες και τη Μεγάλη Έκρηξη και στην πραγματικότητα θα κινούμουν προς διαφορετική κατεύθυνση ώστε να μπορώ να τους ακολουθήσω για ένα λεπτό και να ακούσω και την ίδια ώρα μέσα στο κεφάλι μου να γίνεται χαμός από σκέψεις τύπου «έλα τώρα, αυτός ο τύπος μόλις κέρδισε το παιδικό λαχείο και πήρε ένα έξυπνο παιδί» από τη μία και από την άλλη «όχι, στην πραγματικότητα όλα τα παιδιά εντυπωσιάζονται με το σύμπαν και το να είμαι γονιός είναι εκεί όπου πραγματικά πηγαίνει η ζωή μου». Εάν είχα τα χρήματα, ίσως να είχα αποκτήσει παιδί έως τώρα. Ουσιαστικά το να είμαι ενήλικας σημαίνει να έχω αρκετά χρήματα για να κάνω πράγματα για ενήλικες.

Είμαι ΟΚ που γίνομαι 40. Νομίζω.

Περισσότερα από το VICE

Κάπως Έτσι Είναι 'Οταν Έχεις Καρκίνο στα 20 σου

Αυτές οι Φωτογραφίες της NASA μάς Κάνουν να Αγαπήσουμε την Ελλάδα Ακόμα Περισσότερο

Κόσμος μάς Δείχνει τα Χειρότερα Δώρα που Έχει Πάρει από Πρώην