Διέφυγε από τη Βόρεια Κορέα στα 20 της, όχι λόγω πείνας ή για να ακολουθήσει την οικογένειά της που είχε ήδη φύγει. Ρίσκαρε τη ζωή της και πέρασε τα σύνορα για τη Νότια Κορέα για να φοράει ό,τι ήθελε. Είναι ένα προνόμιο που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, αλλά για τη Yoon Mi-so ήταν ένα όνειρο.Η 31χρονη πλέον Yoon αγαπούσε το μακιγιάζ και τα ρούχα από μικρή. Μεγάλωσε στο Hyesan, στην επαρχία Yanggang, μια πόλη κοντά στα σύνορα της Βόρειας Κορέας με την Κίνα, όπου πολλοί πουλούσαν λαθραία προϊόντα. Πριν από δύο δεκαετίες η μητέρα της ζούσε φέρνοντας κρυφά ρούχα από την Κίνα και έγινε trendsetter. Αντί για τα κοντά μαλλιά με περμανάντ που ήταν συνήθη για τις γυναίκες στη Βόρεια Κορέα, είχε τα πυκνά κυματιστά που ήταν δημοφιλή στην Κίνα. Ίσως λόγω της επιρροής της μητέρας της να παθιάστηκε με την ομορφιά και τη μόδα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τώρα ζει στη Σεούλ και δουλεύει ως σύμβουλος ομορφιάς για γυναίκες όλων των ηλικιών. Είναι σαν στιλίστρια, που δίνει συμβουλές για ντύσιμο και μακιγιάζ στις πελάτισσές της. Είναι η δουλειά των ονείρων της, μια δουλειά που δεν θα κατάφερνε ποτέ να κάνει αν δεν είχε φύγει από τη Βόρεια Κορέα, όπου στις γυναίκες λένε πώς να ντύνονται και πρέπει να μοιάζουν με όλες τις άλλες. Είναι ακριβώς το αντίθετο από τη Νότια Κορέα, που τώρα είναι γνωστή παγκοσμίως για το street style της και την τεράστια βιομηχανία ομορφιάς.Τo VICE επισκέφτηκε το γραφείο της Yoon στο Γκίμπο, μια πόλη κοντά στη Σεούλ, για να της μιλήσει για ρούχα, ομορφιά και πώς αλλάζει ο ορισμός της ομορφιάς όταν περνάς τα σύνορα.
Η YOON MI-SO ΠΟΖΑΡΕΙ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΗΣ. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: HYEONG YUN
VICE: Γιατί έφυγες από τη Βόρεια Κορέα;
Yoon Mi-so: Το 2006 η λεγόμενη «αστυνομία μόδας» άρχισε να παίρνει αυστηρά μέτρα ενάντια σε ρούχα που θεωρούσαν ανάρμοστα. Μια μέρα περπατούσα στον δρόμο και ένας φρουρός με σταμάτησε επειδή φορούσα ένα κίτρινο μπουφάν με τη λέξη sports γραμμένη. Με έκανε να ξεχωρίζω. Τα μαλλιά μου είναι φυσικά σκούρα καστανά, αλλά με επέπληξαν και γι’ αυτό, νομίζοντας ότι ήταν βαμμένα. Μια φορά με κάλεσε μια κυβερνητική οργάνωση νέων επειδή φορούσα στενό παντελόνι. Άλλη μια φορά προσπάθησαν να με οδηγήσουν στο γραφείο της οργάνωσης νέων αλλά το έσκασα.Κάποια στιγμή συνάντησα μια γνωστή που εκτός από την κανονική της δουλειά βοηθούσε κόσμο να διαφύγει από τη Βόρεια Κορέα. Σκέφτηκα ότι έπρεπε να φύγω. Για μένα η δυσκολία που προκύπτει από την απουσία ελευθερίας έκφρασης ήταν πιο επώδυνη από τη δυσκολία να προσπαθήσω να τα βγάλω πέρα σε μια φτωχή χώρα.
Yoon Mi-so: Το 2006 η λεγόμενη «αστυνομία μόδας» άρχισε να παίρνει αυστηρά μέτρα ενάντια σε ρούχα που θεωρούσαν ανάρμοστα. Μια μέρα περπατούσα στον δρόμο και ένας φρουρός με σταμάτησε επειδή φορούσα ένα κίτρινο μπουφάν με τη λέξη sports γραμμένη. Με έκανε να ξεχωρίζω. Τα μαλλιά μου είναι φυσικά σκούρα καστανά, αλλά με επέπληξαν και γι’ αυτό, νομίζοντας ότι ήταν βαμμένα. Μια φορά με κάλεσε μια κυβερνητική οργάνωση νέων επειδή φορούσα στενό παντελόνι. Άλλη μια φορά προσπάθησαν να με οδηγήσουν στο γραφείο της οργάνωσης νέων αλλά το έσκασα.Κάποια στιγμή συνάντησα μια γνωστή που εκτός από την κανονική της δουλειά βοηθούσε κόσμο να διαφύγει από τη Βόρεια Κορέα. Σκέφτηκα ότι έπρεπε να φύγω. Για μένα η δυσκολία που προκύπτει από την απουσία ελευθερίας έκφρασης ήταν πιο επώδυνη από τη δυσκολία να προσπαθήσω να τα βγάλω πέρα σε μια φτωχή χώρα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αφότου πέθανε η μαμά μου ήθελα ακόμη πιο πολύ να φύγω. Οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν δύο ετών και η μαμά μου ξαναπαντρεύτηκε όταν ήμουν δέκα. Η μαμά μου συχνά τσακωνόταν με τον πατριό μου, διότι ήταν άπιστος και υλιστής. Η μητέρα μου πέθανε τρία χρόνια αφότου παντρεύτηκαν. Πιστεύω ότι ο πατριός μου είχε να κάνει με τον θάνατό της –για οικονομικούς λόγους– αλλά θεωρήθηκε αυτοκτονία. Ήμουν μόλις 13 ετών τότε, αλλά ήξερα ότι ήταν άδικο. Απογοητεύτηκα από τη χώρα μου κι αυτό με παρακίνησε να φύγω.Τι κάνει μια σύμβουλος ομορφιάς;
Στις μέρες μας η εικόνα κάποιου είναι πιο σημαντική. Όλοι νοιάζονται για την εμφάνισή τους και οι προσδοκίες από τους άλλους μπορεί να είναι πιο υψηλές. Ως σύμβουλος ομορφιάς συντονίζω το στιλ των πελατών μου και προτείνω χρώματα και μακιγιάζ που τους ταιριάζει. Βασικά η δουλειά μου είναι να διαχειρίζομαι την εμφάνιση κάποιου.Δεν θα φανταζόμουν ποτέ μια τέτοια δουλειά στη Βόρεια Κορέα. Τότε δεν μπορούσα καν να ντυθώ όπως ήθελα. Ήταν αίσχος. Ήδη με ενδιέφερε η μόδα και η ομορφιά αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα να μάθω να βάφομαι. Όταν μετακόμισα στη Νότια Κορέα αποφάσισα να σπουδάσω και ειδικεύτηκα στην κοσμετολογία το 2015. Ειδικεύτηκα σε φροντίδα δέρματος, μακιγιάζ, hairstyling και nail art. Ήταν ένας καινούργιος κόσμος. Ήταν τεράστια ανταμοιβή για μένα να βοηθάω ανθρώπους να βρουν το στιλ τους και να τους βλέπω να μεταμορφώνονται. Γι’ αυτό θέλω να συνεχίσω να το κάνω.
Στις μέρες μας η εικόνα κάποιου είναι πιο σημαντική. Όλοι νοιάζονται για την εμφάνισή τους και οι προσδοκίες από τους άλλους μπορεί να είναι πιο υψηλές. Ως σύμβουλος ομορφιάς συντονίζω το στιλ των πελατών μου και προτείνω χρώματα και μακιγιάζ που τους ταιριάζει. Βασικά η δουλειά μου είναι να διαχειρίζομαι την εμφάνιση κάποιου.Δεν θα φανταζόμουν ποτέ μια τέτοια δουλειά στη Βόρεια Κορέα. Τότε δεν μπορούσα καν να ντυθώ όπως ήθελα. Ήταν αίσχος. Ήδη με ενδιέφερε η μόδα και η ομορφιά αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα να μάθω να βάφομαι. Όταν μετακόμισα στη Νότια Κορέα αποφάσισα να σπουδάσω και ειδικεύτηκα στην κοσμετολογία το 2015. Ειδικεύτηκα σε φροντίδα δέρματος, μακιγιάζ, hairstyling και nail art. Ήταν ένας καινούργιος κόσμος. Ήταν τεράστια ανταμοιβή για μένα να βοηθάω ανθρώπους να βρουν το στιλ τους και να τους βλέπω να μεταμορφώνονται. Γι’ αυτό θέλω να συνεχίσω να το κάνω.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ήταν τεράστια ανταμοιβή για μένα να βοηθάω ανθρώπους να βρουν το στιλ τους και να τους βλέπω να μεταμορφώνονται.Είναι διαφορετικά τα πρότυπα ομορφιάς στη Νότια και τη Βόρεια Κορέα;
Αρκετά. Στη Νότια Κορέα αρέσουν οι γυναίκες με τριγωνικά πρόσωπα, αδύνατα σώματα και μεγάλα μάτια. Στη Βόρεια Κορέα προτιμούν γυναίκες με στρογγυλό πρόσωπο και όχι πολύ μεγάλα μάτια. Αν ήσουν πολύ αδύνατη σου λένε ότι φαίνεσαι πολύ αδύναμη, ότι δεν μπορείς να δουλέψεις ή ότι φαίνεσαι φτωχή. Αν ο άνδρας είναι αδύνατος, του λένε ότι υποσιτίζεται και ότι δεν φαίνεται αρκετά δυνατός για να κόψει δέντρα. Στη Βόρεια Κορέα, σε αντίθεση με τη Νότια Κορέα, προτιμούν άνδρες με σκούρο δέρμα, που θεωρείται ανδροπρεπές,Άρα στη Βόρεια Κορέα ο κόσμος δεν κάνει δίαιτα;
Όχι και στη Βόρεια Κορέα κάνουν δίαιτα. Κάποτε πήρα ένα καθαρτικό για να χάσω βάρος επειδή το έκαναν και οι αδελφές μου. Όλη μέρα είσαι στην τουαλέτα και μετά χάνεις βάρος. Επίσης, φοράμε εσώρουχα που διαμορφώνουν το σώμα.Τι ήταν το πιο εκνευριστικό πράγματα στη Βόρεια Κορέα;
Τα ρούχα. Θα έλεγα ότι το στιλ στη Βόρεια Κορέα είναι σαν αυτά που φοράει ένας γέρος καθηγητής στη Νότια Κορέα. Καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του σώματος, είναι στατικά, κλασικά και χωρίς χρώμα. Ήθελα κάτι παραπάνω.
Αρκετά. Στη Νότια Κορέα αρέσουν οι γυναίκες με τριγωνικά πρόσωπα, αδύνατα σώματα και μεγάλα μάτια. Στη Βόρεια Κορέα προτιμούν γυναίκες με στρογγυλό πρόσωπο και όχι πολύ μεγάλα μάτια. Αν ήσουν πολύ αδύνατη σου λένε ότι φαίνεσαι πολύ αδύναμη, ότι δεν μπορείς να δουλέψεις ή ότι φαίνεσαι φτωχή. Αν ο άνδρας είναι αδύνατος, του λένε ότι υποσιτίζεται και ότι δεν φαίνεται αρκετά δυνατός για να κόψει δέντρα. Στη Βόρεια Κορέα, σε αντίθεση με τη Νότια Κορέα, προτιμούν άνδρες με σκούρο δέρμα, που θεωρείται ανδροπρεπές,Άρα στη Βόρεια Κορέα ο κόσμος δεν κάνει δίαιτα;
Όχι και στη Βόρεια Κορέα κάνουν δίαιτα. Κάποτε πήρα ένα καθαρτικό για να χάσω βάρος επειδή το έκαναν και οι αδελφές μου. Όλη μέρα είσαι στην τουαλέτα και μετά χάνεις βάρος. Επίσης, φοράμε εσώρουχα που διαμορφώνουν το σώμα.Τι ήταν το πιο εκνευριστικό πράγματα στη Βόρεια Κορέα;
Τα ρούχα. Θα έλεγα ότι το στιλ στη Βόρεια Κορέα είναι σαν αυτά που φοράει ένας γέρος καθηγητής στη Νότια Κορέα. Καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του σώματος, είναι στατικά, κλασικά και χωρίς χρώμα. Ήθελα κάτι παραπάνω.
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΗΣ YOON MI-SO. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: HYEONG YUN
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΗΣ YOON MI-SO. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: HYEONG YUN
Ποιες ήταν οι τάσεις της μόδας όταν ήσουν στη Βόρεια Κορέα;
Διέφεραν από περιοχή σε περιοχή. Στη Βόρεια Κορέα χρειάζεσαι πάσο για να πας σε άλλες περιοχές. Στην πόλη μου, τη Heysan, η στρατιωτική σχολή που φορούσαν οι συνοριοφύλακες ήταν δημοφιλής. Όταν βγάλεις τις επωμίδες, γίνονται καθημερινά ρούχα. Αν και είναι πολύ στάνταρ οι στολές, από το υλικό καταλαβαίνεις αν κάποιος είναι ανώτερης τάξης. Το νάιλον ήταν το καλύτερο υλικό και δεύτερο το βαμβάκι.
Διέφεραν από περιοχή σε περιοχή. Στη Βόρεια Κορέα χρειάζεσαι πάσο για να πας σε άλλες περιοχές. Στην πόλη μου, τη Heysan, η στρατιωτική σχολή που φορούσαν οι συνοριοφύλακες ήταν δημοφιλής. Όταν βγάλεις τις επωμίδες, γίνονται καθημερινά ρούχα. Αν και είναι πολύ στάνταρ οι στολές, από το υλικό καταλαβαίνεις αν κάποιος είναι ανώτερης τάξης. Το νάιλον ήταν το καλύτερο υλικό και δεύτερο το βαμβάκι.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Άκουσα ότι η Ri Sol Ju, η γυναίκα του Kim Jong Un, είναι trendsetter στη Βόρεια Κορέα.
Όταν ήμουν στην Βόρεια Κορέα δεν ήξερα για εκείνη. Αλλά αν ήμουν εκεί σήμερα μάλλον θα μιμούμουν το στιλ της. Οι άνδρες φορούσαν κουστούμια Mao, όπως ο πρώην ηγέτης Kim Jong II. Στους μεγαλύτερους άνδρες άρεσε αυτό το στιλ. Το 2010, λίγο πριν φύγω από τη Βόρεια Κορέα, ήταν της μόδας τα μπουφάν “flight ”. Ήταν συνήθως πράσινα, μπλε ή κόκκινα. Ήταν πολύ ακριβά αλλά τόσο δημοφιλή που ο κόσμος τα αγόραζε με πίστωση. Ένα μπουφάν κόστιζε από 2,65 δολάρια μέχρι 3,5 τότε. Ένα κιλό ρύζι που κόστιζε λιγότερο από ένα δολάριο και ένα παντελόνι 1,6 – η τιμή ενός μπουφάν ήταν διπλάσια.Υπήρχε κάποιος δρόμος μόδας στη Βόρεια Κορέα, όπως ο Sinsa-dong στη Σεούλ;
Δεν υπήρχε τέτοιος δρόμος στη Hyesan, αλλά υπήρχε ένας δρόμος όπου μαζεύονταν νέοι άνθρωποι που ήξεραν πώς να ντύνονται. Ήταν μια μικρή αγορά με ρούχα δεύτερο χέρι. Εκεί έφερναν και πουλούσαν παράνομα ρούχα από τη Νότια Κορέα, την Κίνα και την Ιαπωνία.Αν τα ρούχα θεωρούνταν προβληματικά, δεν μπορούσαν να πουληθούν στην αγορά. Μπορούσες να μπλέξεις αν τα πούλαγες ανοιχτά – τέτοια ήταν παντελόνια καμπάνες, στενά ρούχα και ρούχα με αγγλικές λέξεις πάνω τους και συνήθως τα πουλούσαν κρυφά σε σπίτια. Όταν μάθαινες ότι σε ένα σπίτι πουλάνε αυτά τα ρούχα, πήγαινες με άλλους φίλους που ενδιαφέρονταν για τη μόδα. Αν ήθελες να φορέσεις αυτά που ψώνισες, έπρεπε να κρύβεσαι σε δρομάκια όπου δεν υπάρχουν φρουροί.
Όταν ήμουν στην Βόρεια Κορέα δεν ήξερα για εκείνη. Αλλά αν ήμουν εκεί σήμερα μάλλον θα μιμούμουν το στιλ της. Οι άνδρες φορούσαν κουστούμια Mao, όπως ο πρώην ηγέτης Kim Jong II. Στους μεγαλύτερους άνδρες άρεσε αυτό το στιλ. Το 2010, λίγο πριν φύγω από τη Βόρεια Κορέα, ήταν της μόδας τα μπουφάν “flight ”. Ήταν συνήθως πράσινα, μπλε ή κόκκινα. Ήταν πολύ ακριβά αλλά τόσο δημοφιλή που ο κόσμος τα αγόραζε με πίστωση. Ένα μπουφάν κόστιζε από 2,65 δολάρια μέχρι 3,5 τότε. Ένα κιλό ρύζι που κόστιζε λιγότερο από ένα δολάριο και ένα παντελόνι 1,6 – η τιμή ενός μπουφάν ήταν διπλάσια.Υπήρχε κάποιος δρόμος μόδας στη Βόρεια Κορέα, όπως ο Sinsa-dong στη Σεούλ;
Δεν υπήρχε τέτοιος δρόμος στη Hyesan, αλλά υπήρχε ένας δρόμος όπου μαζεύονταν νέοι άνθρωποι που ήξεραν πώς να ντύνονται. Ήταν μια μικρή αγορά με ρούχα δεύτερο χέρι. Εκεί έφερναν και πουλούσαν παράνομα ρούχα από τη Νότια Κορέα, την Κίνα και την Ιαπωνία.Αν τα ρούχα θεωρούνταν προβληματικά, δεν μπορούσαν να πουληθούν στην αγορά. Μπορούσες να μπλέξεις αν τα πούλαγες ανοιχτά – τέτοια ήταν παντελόνια καμπάνες, στενά ρούχα και ρούχα με αγγλικές λέξεις πάνω τους και συνήθως τα πουλούσαν κρυφά σε σπίτια. Όταν μάθαινες ότι σε ένα σπίτι πουλάνε αυτά τα ρούχα, πήγαινες με άλλους φίλους που ενδιαφέρονταν για τη μόδα. Αν ήθελες να φορέσεις αυτά που ψώνισες, έπρεπε να κρύβεσαι σε δρομάκια όπου δεν υπάρχουν φρουροί.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Γιατί υπήρχαν κανόνες για την εμφάνιση και υπήρχαν άλλοι περιορισμοί;
Λένε πώς όσοι ακολουθούν τις τάσεις είναι «βουτηγμένοι σε μπουρζουάδικες σκέψεις» και ρωτάνε «γιατί φοράς ρούχα που έχουν πάνω τους αμερικανικές λέξεις»; Κάθε Σάββατο, λένε στους μαθητές να σκεφτούν τι έκαναν λάθος την προηγούμενη εβδομάδα και να πουν ποιο ήταν το λάθος δημόσια – επίσης αναγκάζονται να κριτικάρουν τους συμμαθητές τους. Αυτό συμβαίνει και σε χώρους εργασίας. Είναι ένας από τους τρόπους που η κυβέρνηση κάνει πλύση εγκεφάλου στους πολίτες.Δεν μπορούσα να φορέσω χρωματιστά κραγιόν. Όχι επειδή ήταν νόμος, αλλά επειδή ήμουν πολύ ντροπαλή για να βάλω κατακόκκινα. Καμιά άλλη δεν φορούσε τέτοια κραγιόν. Είναι παράξενο να ξεχωρίζεις. Γενικά τα χρώματα στο μακιγιάζ θεωρούνταν παράξενα. Σε θεωρούσαν τρελό ή μπορεί να σου έλεγα γιατί έβαψες τόσο μπλε τα βλέφαρά σου; Σε χτύπησε κανείς;
Λένε πώς όσοι ακολουθούν τις τάσεις είναι «βουτηγμένοι σε μπουρζουάδικες σκέψεις» και ρωτάνε «γιατί φοράς ρούχα που έχουν πάνω τους αμερικανικές λέξεις»; Κάθε Σάββατο, λένε στους μαθητές να σκεφτούν τι έκαναν λάθος την προηγούμενη εβδομάδα και να πουν ποιο ήταν το λάθος δημόσια – επίσης αναγκάζονται να κριτικάρουν τους συμμαθητές τους. Αυτό συμβαίνει και σε χώρους εργασίας. Είναι ένας από τους τρόπους που η κυβέρνηση κάνει πλύση εγκεφάλου στους πολίτες.Δεν μπορούσα να φορέσω χρωματιστά κραγιόν. Όχι επειδή ήταν νόμος, αλλά επειδή ήμουν πολύ ντροπαλή για να βάλω κατακόκκινα. Καμιά άλλη δεν φορούσε τέτοια κραγιόν. Είναι παράξενο να ξεχωρίζεις. Γενικά τα χρώματα στο μακιγιάζ θεωρούνταν παράξενα. Σε θεωρούσαν τρελό ή μπορεί να σου έλεγα γιατί έβαψες τόσο μπλε τα βλέφαρά σου; Σε χτύπησε κανείς;
Η YOON MI-SO ΒΑΖΕΙ ΚΡΑΓΙΟΝ. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: HYEONG YUN
Πώς βαφόσουν στη Βόρεια Κορέα;
Οι γυναίκες φορούσαν eyeliner και μάσκαρα αλλά ήταν αδιανόητο και παράξενο να βάλεις χρώμα στο πρόσωπό σου. Στη Νότια Κορέα υπάρχουν ένα σωρό επιλογές, ζεστοί και ψυχροί τόνοι αλλά στη Βόρεια Κορέα το θέμα ήταν να έχεις λευκό δέρμα που θεωρούνταν όμορφο για τις γυναίκεςΉταν δημοφιλής η Bomhyanggi, που σημαίνει ανοιξιάτικο άρωμα, ένα brand της Sinuiju Cosmetics. Η μητέρα μου χρησιμοποιούσε κινέζικα καλλυντικά πιο συχνά απ’ ό,τι κορεάτικα. Επίσης χρησιμοποιούσε συχνά προϊόντα από τη Νότια Κορέα, που συνήθως πωλούνταν από μεμονωμένα άτομα και όχι σε δημόσιες αγορές. Τα βρίσκεις μόνο μέσα από επαφές και δεν μπορείς να το πεις σε κανέναν, για να μην το μάθουν οι Αρχές. Έκρυβα τα καλλυντικά μου από τη Νότια Κορέα όταν έρχονταν οι φίλες μου. Υπάρχουν σε κάποιες αγορές αλλά είναι κρυμμένα και τα πουλάνε κρυφά. Αχ, τι καταπίεση (σ.σ. γελάει).
Οι γυναίκες φορούσαν eyeliner και μάσκαρα αλλά ήταν αδιανόητο και παράξενο να βάλεις χρώμα στο πρόσωπό σου. Στη Νότια Κορέα υπάρχουν ένα σωρό επιλογές, ζεστοί και ψυχροί τόνοι αλλά στη Βόρεια Κορέα το θέμα ήταν να έχεις λευκό δέρμα που θεωρούνταν όμορφο για τις γυναίκεςΉταν δημοφιλής η Bomhyanggi, που σημαίνει ανοιξιάτικο άρωμα, ένα brand της Sinuiju Cosmetics. Η μητέρα μου χρησιμοποιούσε κινέζικα καλλυντικά πιο συχνά απ’ ό,τι κορεάτικα. Επίσης χρησιμοποιούσε συχνά προϊόντα από τη Νότια Κορέα, που συνήθως πωλούνταν από μεμονωμένα άτομα και όχι σε δημόσιες αγορές. Τα βρίσκεις μόνο μέσα από επαφές και δεν μπορείς να το πεις σε κανέναν, για να μην το μάθουν οι Αρχές. Έκρυβα τα καλλυντικά μου από τη Νότια Κορέα όταν έρχονταν οι φίλες μου. Υπάρχουν σε κάποιες αγορές αλλά είναι κρυμμένα και τα πουλάνε κρυφά. Αχ, τι καταπίεση (σ.σ. γελάει).
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πόσο ακριβές είναι το “Crash Landing on You”, η σειρά που απεικονίζει τη ζωή στη Βόρεια Κορέα;
Το φόντο ήταν πολύ αγροτικό. Δεν είναι τόσο παλιομοδίτικα τα πράγματα στη Βόρεια Κορέα. Αλλά ο τρόπος ζωής μοιάζει. Για παράδειγμα, ισχύει ότι οι οικογένειες με κάποιον στρατιωτικό έχουν προνόμια και ότι οι περισσότεροι ζηλεύουν τα πλούτη τους. Η γυναίκα ενός υψηλόβαθμου στρατιώτη έχει μεγάλη δύναμη στην πόλη.Αν διάλεγες ένα χρώμα να περιγράψεις τη Βόρεια Κορέα τι χρώμα θα ήταν;
Ο κόσμος συνήθως νομίζει ότι είναι κόκκινη, αλλά καμία σχέση. Το κόκκινο συμβολίζει το πάθος και την επιθυμία αλλά η Βόρεια Κορέα δεν επιτρέπει στους ανθρώπους να κάνουν αυτό που θέλουν. Νομίζω πως θα διάλεγα μαύρο. Υπήρχε ένα τούνελ όπου έμπαινα στην πόλη και από εκεί έβλεπες την Changbai County στην Jilin Province, Κίνα. Είναι μια γειτονιά όπου ζουν πολλοί Κορεάτες, έτσι συχνά ακούς κορεάτικα τραγούδια. Πήγαινα εκεί όταν στενοχωριόμουν ή μου έλειπε η μαμά μου και σκεφτόμουν πόσο πολύ ήθελα να φύγω. Ίσως γι’ αυτό η Βόρεια Κορέα είναι μάυρη, σαν το μαύρο αυτό το τούνελ.Το κόκκινο συμβολίζει το πάθος και την επιθυμία, αλλά η Βόρεια Κορέα δεν επιτρέπει στους ανθρώπους να κάνουν αυτό που θέλουν. Νομίζω πως θα διάλεγα μαύρο.Τι σχέδια έχεις για το μέλλον;
Μέχρι πέρσι ποτέ δεν έλεγα ότι ήμουν από τη Βόρεια Κορέα. Το έκρυβα σαν ένοχη. Όταν διάλεγα ρούχα πάντα ανησυχούσα πώς θα με έβλεπαν οι άλλοι, ανησυχούσα ότι θα έμοιαζα Βορειοκορεάτισσα. Αλλά μετά έμαθα ότι πολύς κόσμος, ακόμη και διεθνείς και νοτιοκορεάτικες οργανώσεις, ενδιαφέρονται για τις ιστορίες μας. Τότε κατάλαβα ότι το έκρυβα και εστίαζα σε μένα. Τώρα λέω με περηφάνια ότι είμαι από τη Βόρεια Κορέα και δείχνω ότι ζω μια ικανοποιητική ζωή. Θέλω να αποτελέσω έμπνευση για πρόσφυγες από τη Βόρεια Κορέα. Κάποια μέρα ελπίζω να τους βοηθήσω και ως σύμβουλος ομορφιάς.
Το φόντο ήταν πολύ αγροτικό. Δεν είναι τόσο παλιομοδίτικα τα πράγματα στη Βόρεια Κορέα. Αλλά ο τρόπος ζωής μοιάζει. Για παράδειγμα, ισχύει ότι οι οικογένειες με κάποιον στρατιωτικό έχουν προνόμια και ότι οι περισσότεροι ζηλεύουν τα πλούτη τους. Η γυναίκα ενός υψηλόβαθμου στρατιώτη έχει μεγάλη δύναμη στην πόλη.Αν διάλεγες ένα χρώμα να περιγράψεις τη Βόρεια Κορέα τι χρώμα θα ήταν;
Ο κόσμος συνήθως νομίζει ότι είναι κόκκινη, αλλά καμία σχέση. Το κόκκινο συμβολίζει το πάθος και την επιθυμία αλλά η Βόρεια Κορέα δεν επιτρέπει στους ανθρώπους να κάνουν αυτό που θέλουν. Νομίζω πως θα διάλεγα μαύρο. Υπήρχε ένα τούνελ όπου έμπαινα στην πόλη και από εκεί έβλεπες την Changbai County στην Jilin Province, Κίνα. Είναι μια γειτονιά όπου ζουν πολλοί Κορεάτες, έτσι συχνά ακούς κορεάτικα τραγούδια. Πήγαινα εκεί όταν στενοχωριόμουν ή μου έλειπε η μαμά μου και σκεφτόμουν πόσο πολύ ήθελα να φύγω. Ίσως γι’ αυτό η Βόρεια Κορέα είναι μάυρη, σαν το μαύρο αυτό το τούνελ.Το κόκκινο συμβολίζει το πάθος και την επιθυμία, αλλά η Βόρεια Κορέα δεν επιτρέπει στους ανθρώπους να κάνουν αυτό που θέλουν. Νομίζω πως θα διάλεγα μαύρο.Τι σχέδια έχεις για το μέλλον;
Μέχρι πέρσι ποτέ δεν έλεγα ότι ήμουν από τη Βόρεια Κορέα. Το έκρυβα σαν ένοχη. Όταν διάλεγα ρούχα πάντα ανησυχούσα πώς θα με έβλεπαν οι άλλοι, ανησυχούσα ότι θα έμοιαζα Βορειοκορεάτισσα. Αλλά μετά έμαθα ότι πολύς κόσμος, ακόμη και διεθνείς και νοτιοκορεάτικες οργανώσεις, ενδιαφέρονται για τις ιστορίες μας. Τότε κατάλαβα ότι το έκρυβα και εστίαζα σε μένα. Τώρα λέω με περηφάνια ότι είμαι από τη Βόρεια Κορέα και δείχνω ότι ζω μια ικανοποιητική ζωή. Θέλω να αποτελέσω έμπνευση για πρόσφυγες από τη Βόρεια Κορέα. Κάποια μέρα ελπίζω να τους βοηθήσω και ως σύμβουλος ομορφιάς.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η συνέντευξη έχει τροποποιηθεί για λόγους έκτασης και σαφήνειας. Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Korea.
Περισσότερα από το VICE«Η Θεωρία του Εσώρουχου Αποδείχθηκε Ελλιπής» - 30 Μαθήματα για την Κακοποίηση Από την Ελληνίδα Ψυχολόγο του ΧάρβαρντH Xρήση των Nαρκωτικών Άλλαξε τον Τελευταίο Χρόνο: Οι Σκέψεις Τριών ΝτίλερΠροσπάθησα να Βρω το πιο Παράξενο Πράγμα που Πουλιέται στο Ίντερνετ Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.