Το Budget για τη Μετάβαση στην Online Σεξεργασία Δεν Είναι και Λίγο

Η Freak Jawn, μια 27χρονη σεξεργάτρια ενθουσιάστηκε όταν βρήκε δουλειά σε ένα strip club στο Φορτ Μάιερς, στη Φλόριντα, στις αρχές Μαρτίου. Είχε περάσει μήνες με κατάθλιψη, χρήση ουσιών, όντας άστεγη και μόλις άρχισε να στέκεται στα πόδια της. Έπειτα οι πόλεις της Φλόριντα άρχισαν να βγάζουν οδηγίες παραμονής στο σπίτι για τον περιορισμό της μετάδοσης του κορονοϊού. Το club έκλεισε στις 16 Μαρτίου και έχοντας δουλέψει μόλις μιάμιση βδομάδα, η Freak Jawn έμεινε άνεργη.

Όπως πολλές σεξεργάτριες που ζούσαν από τον χώρο του στριπτίζ, της συνοδείας και του domination πριν την πανδημία, η Freak Jawn έκανε μια OnlyFans σελίδα όπου πουλάει γυμνές φωτογραφίες και βίντεο σε συνδρομητές, αλλά η μετάβαση δεν ήταν εύκολη. Ζει τώρα με την οικογένειά της στη Μινεσότα και δυσκολεύεται να δημιουργήσει περιεχόμενο για το κοινό της με τη μαμά και τον έφηβο αδελφό της εκεί (αν και η μαμά της στηρίζει τη δουλειά της και δεν την πειράζει που τραβάει φωτογραφίες στο σπίτι, η Frea Jawn δεν το θεωρεί σωστό να μάθει ο αδελφός της για τη δουλειά). Τραβάει φωτογραφίες και βίντεο με ένα smartphone και χρησιμοποιεί τον υπολογιστή της μαμάς της για το edιting. «Τραβάω στο μπάνιο ή στο δωμάτιο της μαμάς μου όταν λείπει», λέει η Freak Jawn.

Ανησυχεί ότι επειδή δεν έχει τα κατάλληλα μέσα επηρεάζεται η ποιότητα του περιεχομένου της, αλλά δεν έχει πολλά λεφτά για έξτρα πράγματα όπως σκηνικά, φώτα ή καινούργιο κινητό. Αλλά νιώθει πίεση να τροφοδοτεί τους fans με καινούργιο περιεχόμενο. «Πήρα καινούργια εσώρουχα, περισσότερα καλλυντικά. Θα χρειαστώ καινούργια περούκα. Πήρα ένα καινούργιο toy. Ξοδεύω χαλαρά 40-70 δολάρια (30-60 ευρώ) κάθε φορά που αγοράζω κάτι». Τον περασμένο μήνα έβγαλε 300 δολάρια (250 ευρώ). «Στο club έβγαζα 300 τη μέρα».  Στο club μπορούσε να φοράει τα ίδια ρούχα και περούκες για διαφορετικούς πελάτες κάθε βράδυ αλλά στο Only Fans πρέπει να έχει συχνά ποικιλία για να κρατάει το ενδιαφέρον του κοινού.

Η μετάβαση onlie συχνά χρειάζεται κεφάλαιο που πολλές σεξεργάτριες δεν έχουν και η επένδυση σε ένα λάπτοπ ή κινητό μπορεί να ενέχει τεράστιο ρίσκο για άτομα που έχασαν πρόσφατα τη δουλειά τους. Η Amberly Rothfield από το Πίτσμπερκ είναι webcam μοντέλο και δημιουργός clip, προσφέρει προσωπικές συμβουλές σε σεξεργάτριες που θέλουν να κάνουν καριέρα online και να αυξήσουν τα κέρδη τους. «Για κάποιον καινούργιο είναι περισσότερο κοστοβόρο απ’ ό,τι φαντάζεται», λέει. «Οι περισσότερες έχουν φτηνά κινητά και παλιούς υπολογιστές».

Σύμφωνα με τη Rothfield, τα κινητά και οι κάμερες ξεκινάνε από 250 δολάρια (περίπου 200 ευρώ) και φτάνουν μέχρι 1.000 (σχεδόν 850 ευρώ), τα ειδικά φώτα για φωτογραφίσεις ομορφιάς από 10 ως 250 και τα φόντα γενικά γύρω στα 100 (85 ευρώ). Οι κάρτες μνήμης που είναι απαραίτητες για την αποθήκευση φωτογραφίων και βίντεο, από 20 ως 50 (16-42 ευρώ) συν πακέτο Ίντερνετ (κάποια ξεκινάνε από 70) και cloud, που συνολικά ξεπερνάει τα 100 δολάρια τον χρόνο, για αποστολή, αποθήκευση και ανάρτηση περιεχομένου. «Για toys και εσώρουχα θα έλεγα γύρω στα 250 δολάρια. Μέχρι ένα σημείο μπορείς να χρησιμοποιήσεις ό,τι έχεις, αλλά το OnlyFans θέλει ανανέωση, που σημαίνει πολλές αλλαγές ρούχων».

Για όσες έχουν χρήματα, η επένδυση αποδίδει. «Ξόδεψα περισσότερα λεφτά σε sex toys παρά ποτέ και σε φώτα. Έδωσα 300 για έναν στύλο», είπε η Emberleigh Hart, σεξεργάτρια από το Τορόντο. Πριν την πανδημία δούλευε ως συνοδός. Τώρα πουλάει περιεχόμενο στο OnlyFans και ξοδεύει τα διπλάσια. «Θα έλεγα ότι έχω ξοδέψει 500 δολάρια (περίπου 420 ευρώ). Κοστίζει αλλά αξίζει αν πετυχαίνεις καλή ποιότητα στο περιεχόμενό σου».

Η Selene Kitt είπε ότι η μετάβασή της στη δουλειά online δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολη. Όταν ο κορονοϊός την ανάγκασε να αναβάλει επ’ αόριστον τα ραντεβού της, είχε ήδη ένα backlog με πολύ ωραίες φωτογραφίες, το τελευταίο iPhone, ένα διαμέρισμα για να φωτογραφίζεται και μεγάλη συλλογή εσωρούχων. «Είχα πολλά πράγματα έτοιμα. Θα βγάλω τα διπλά, άνετα».

Η Danielle Blunt, dominatrix από τη Νέα Υόρκη, είπε ότι έκανε δουλειά online Και πριν την πανδημία. «Έχω χρόνια πάθηση και δούλευα αρκετά online για να μπορώ να ξεκουράζομαι. Πριν από δύο χρόνια, έμεινα στο κρεβάτι για τρεις μήνες και δεν μπορούσα να δουλέψω ως επαγγελματίας dominatrix. Όταν τα συμπτώματά μου καταλάγιασαν το πρώτο πουέκανα ήταν να ξοδέψω χρόνο, ενέργεια και χρήματα στη δημιουργία ενός dominatrix clip store και να σκεφτώ άλλους τρόπους να βγάλω χρήματα στα οποία θα μπορούσα να στηρίζομαι όταν θα είχα έξαρση».

Η εύκολη μετάβαση, όμως, είναι ένα προνόμιο που δεν το έχουν όλοι, λέει. Ούτε για εκείνη είναι τόσο αποδοτική ή απολαυστική όσο η κοντινή επαφή. «Ο κόπος που κάνεις δεν έχει την αντίστχοιχη ανταμοιβή που έχει η δουλειά από κοντά και σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι πάντα εκεί, πάντα προσβάσιμη. Έχω την τύχη να έχω μια σταθερή βάση οπαδών, αλλά και πάλι ο χρόνος μου στον υπολογιστή έχει τετραπλαστιαστεί και αυτό δεν φαίνεται στα έσοδά μου. Επίσης, μπορεί να είναι δύσκολο να βάζεις όρια στον χρόνο που δουλεύεις και δεν δουλεύεις, ιδίως για όσες αντιμετωπίζουν οικονομική αστάθεια. «Αν χρειάζεσαι χρήματα υπάρχει πίεση να είσαι συνέχεια διαθέσιμη, να δέχεσαι κάθε τηλεφώνημα, να απαντάς σε κάθε μήνα», είπε η Blunt.

Η Rothfield πιστεύει ότι οποιαδήποτε δημιουργός ενήλικου περιεχομένου μπορεί να πετύχει ανεξαρτήτως budget ή ποιότητας παραγωγής, αρκεί να εστιάζουν στο τι ακριβώς τις καθιστά μοναδικές – είτε τα εξωτερικά τους χαρακτηριστικά, το στιλ, το performance, η προσωπικότητά τους. Αλλά ο ανταγωνισμός είναι πια μεγάλος. «Πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να ξεχωρίσουμε», λέει.

Σύμφωνα με την Ashley Lake, διαχειρίστρια του LiarasList.org, που ασχολείται με τις διακρίσεις εναντίον τους, μεγάλο μέρος της πίεσης προέρχεται από τους θεατές. «Μπορούν να μάθουν πώς να ζητάνε πράγματα. Θες να κάνω καλύτερα βίντεο; Στείλε μου μια κάμερα», λέει η Lake. «Αλλιώς η πίεση πέφτει σε μας».

Η Lake προσφέρει δωρεάν συμβουλές σε σεξεργάτριες για τη μετάβαση στο Ίντερνετ και είπε ότι προσπαθεί να δημιουργήσει φτηνό εξοπλισμό για όσες δεν έχουν τα χρήματα να δημιουργήσουν ένα στούντιο στο σπίτι. «Με απασχολούν τα άτομα που δεν έχουν πρόσβαση. Αυτές πρέπει να προσέχουμε περισσότερο», είπε. Αυτή τη στιγμή, εξηγεί η Lake , οι περισσότερες σεξεργάτριες τα βγάζουν πέρα με ό,τι έχουν. «Η μέση σεξεργάτρια πρέπει να κάνει όση περισσότερη οικονομία μπορεί. Αν χρησιμοποιούν Ίντερνετ και έχουν Twitter τουλάχιστον θα έχουν κινητό με κάμερα ή κάτι που ήδη χρησιμοποιούν»

H Mercy West, σεξεργάτρια που επίσης περνάει στο Ίντερνετ, τα βγάζει πέρα με τα ρούχα και τον εξοπλισμό που έχει ήδη. «Μαζεύω χρόνια ρούχα για σεξεργασία, έτσι έχω την γκαρνταρόμπα αλλά και πάλι είναι σαν να ανεβαίνεις στο άλογο αφού σε πέταξε κάτω, δεν σημαίνει ότι μου φαίνεται εύκολο. Ίσως να μπορώ να βρω κάποιον καλύτερο τρόπο να νιώσω ότι έχω επαφή με τη σεξεργασία αυτή τη φορά και όχι να πάθω burnout όπως στο παρελθόν. Αλλά έχω την αίσθηση ότι θα είναι δύσκολα  εφόσον είναι η μόνη επιλογή που έχω για δουλειά στον κόσμο μετά την πανδημία», λέει.

Η αισθητική, η ποιότητα της παραγωγής και η τεχνολογία βοηθάνε αλλά δεν υπάρχει εγγύηση ότι οι σεξεργάτριες θα βγάλουν περισσότερα χρήματα online – και τα χρήματα μετράνε. Η Freak Jawn δεν μπορεί να πληρώσει το κινητό της επειδή χρειάζεται τα χρήματα για το OnlyFans – και για να κρατάει το ενδιαφέρον του κοινού της. «Ξοδεύουμε πολλά χρήματα για τη διασκέδασή τους. Εγώ μπήκα στο Ίντερνετ για να βγάλω λεφτά. Όχι για να ξοδέψω κι αυτά που έχω».

To άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.

Περισσότερα από το VICE

Ένα Sex Shop Έκανε Δώρο Sex Toys σε Νοσηλευτές και Γιατρούς της Ελλάδας

Tο Site Όπου Ακούς τι Έπαιζε στα Ελληνικά Ραδιόφωνα στις Αρχές της Δεκαετίας του '20

Οι Σεξεργάτριες στο Άμστερνταμ Επιλέγουν Συγκεκριμένες Στάσεις για να Είναι Ασφαλείς

Ακολουθήστε το VICE σε Twitter, Facebook και Instagram.