Ένας Οδηγός Επιβίωσης Όταν Βγαίνεις με Άτομα από τη Δουλειά

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.

Το να βρίσκεσαι κοινωνικά με κόσμο από τη δουλειά, είναι λίγο χάλι. Μιλάμε για μια ομάδα ανθρώπων που η σχέση σας ξεκίνησε όταν υπογράψατε όλοι την ίδια συμφωνία, η οποία λέει πως θα πληρώνεστε από τον ίδιο εργοδότη. Τις περισσότερες φορές, εκεί τελειώνουν και τα όποια κοινά στοιχεία μπορεί να μοιράζεστε. Συνήθως, είναι πιο εύκολο να τα βρεις με έναν οδηγό ταξί ή ακόμα και με ένα τούνελ, παρά με το άτομο που κάθεται δίπλα σου στη δουλειά.

Με τους συναδέλφους, υπάρχει μια περίπλοκη τέχνη με την οποία δείχνεις ότι ενδιαφέρεσαι βαθιά για αυτά που λένε, ενώ συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Δεν μπορείς να τους ξεπετάς με τα «ναι, ναι» και τα «έλα, αλήθεια;» που σκας στους ταξιτζήδες, επειδή αργά ή γρήγορα θα φανείς μαλάκας - και ναι, το να σε πουν «ο μαλάκας του γραφείου» δεν θα σε βάλει σε μπελάδες με τα αφεντικά, αλλά κάνει την εργασιακή καθημερινότητα ανυπόφορη.

Φανταστείτε λοιπόν ότι είναι μια κλασσική μέρα στη δουλειά, κάποια μέρα από τις πρώτες της εβδομάδας, και σκέφτεστε με τρόμο το ταξίδι της επιστροφής στο σπίτι, κολλημένοι στην κίνηση για μια ώρα+. Έχεις φάει μια ώρα χαζεύοντας βίντεο και κάνοντας πως εργάζεσαι, περιμένοντας να περάσει η ώρα, ώστε να μπορέσεις να δραπετεύσεις προς την κανονική ζωή σου. Τι κάνεις, λοιπόν, όταν παίρνεις είδηση πως όλοι γύρω σου ετοιμάζονται να βγουν για ποτά μετά τη δουλειά και πως θα πρέπει να πας και εσύ μαζί τους;

Υπάρχουν δύο τρόποι να χειριστείς μια τέτοια κατάσταση, αλλά ο κάθε τρόπος απαιτεί συγκεκριμένα στοιχεία προσωπικότητας για να δουλέψει. Πρέπει, είτε να έχεις συγκλονιστικό ταλέντο ως φιδέμπορας, είτε να είσαι άνετος με τις επιλογές της ζωής σου και σίγουρος για τον εαυτό σου. Πρέπει να πεις μια πολύ πειστική ιστορία διότι δεν μπορείς να πας μαζί τους ή να τους πείσεις ότι η ιδέα να πάτε για ποτάκια μετά τη δουλειά είναι απαίσια. Να πώς να πείτε ψέματα: Μένουμε στις κλασσικές συνταγές. Υπάρχει σοβαρός λόγος που τα κινηματογραφικά στούντιο μένουν στις ίδιες ιστορίες και φτιάχνουν συνεχώς remakes - οι παλιές ιστορίες πιάνουν. Βέβαια, όπως και σε κάθε καλό remake, πρέπει να βάλετε λίγη δημιουργικότητα στη φάση σας, για να κρατήσετε την ιστορία σας ενδιαφέρουσα. Το να βάλετε την οικογένεια στο κόλπο, πάντα βοηθάει. Αλλά μην ξεχνάτε πως, αν -ας πούμε- «χάσετε» τέσσερις συγγενείς σε έναν χρόνο, μπορεί να σας δουν ως καταραμένο στη δουλειά.

Δείτε: Ο Πρώην Μυστικός Αστυνομικός που Ξεσκέπασε Υποθέσεις Αστυνομικής Διαφθοράς

Είναι καλύτερο να μείνετε με κλασσικά πράγματα, όπως «η μητέρα μου ζήτησε να με συναντήσει, δεν μπορώ να την κρεμάσω πάλι». Γιατί δεν μπορείτε να την κρεμάσετε; Δεν έχει σημασία. Κανείς δεν θα σας ρωτήσει. Να πώς μπορείτε να μην πείτε ψέματα: Ωραία, ίσως τα ψέματα σας φορτώνουν με ενοχές. Συνεπώς, ακολουθήστε τον δρόμο της ειλικρίνειας και εξηγείστε πως είχατε ήδη κανονίσει κάτι και πως αυτό το κάτι, είτε αυτό ήταν μια έξοδος με τους αληθινούς σας φίλους είτε ήταν μια βραδιά μοναξιάς παρέα με το Netflix, είναι σαφώς καλύτερο από οτιδήποτε θέλουν να κάνουν οι συνάδελφοί σας. Για παράδειγμα, μπορείτε να πείτε ότι θέλετε να κάνετε μαραθώνιο Game of Thrones, προτού ξεκινήσει η νέα σεζόν. Πείτε τους ότι ξεχνάτε διαρκώς τα ονόματα των φρικτά δολοφονημένων χαρακτήρων και πως έχετε ακόμα πέντε σεζόν μπροστά σας. Θα καταλάβουν ότι είστε ένα σημαντικό άτομο, με σημαντικά σχέδια.

Ωραία, δεν έπιασε καμία δικαιολογία και τώρα είστε σε ένα εστιατόριο με τους «φίλους» από τη δουλειά. Σε έναν τέλειο κόσμο, τα ποτά και τα φαγητά θα τα κάλυπτε η εταιρεία. Αλλά τι να γίνει που δεν δουλεύουμε στα πετρέλαια και στα φυσικά αέρια και δεν κάνουμε παρέα με βαθύπλουτους πλοιοκτήτες; Πρέπει να μοιράσουμε τον λογαριασμό. Προετοιμαστείτε για κάποιες άβολες συζητήσεις. Εδώ, συνήθως, έχουμε δύο επιλογές. Είτε μπαίνουμε σε ό,τι συμφωνούν να πάρουν οι περισσότεροι και άρα βάζουμε το μερίδιο που μας αναλογεί, είτε παίρνουμε κάτι διαφορετικό για πάρτη μας και πληρώνουμε μόνο αυτό. Το να βάζουμε το μερίδιό μας, μας δίνει πόντους ως άτομο που παίζει για τη φανέλα, αλλά το να διαλέγουμε ένα δικό μας πιάτο, μας βοηθά να διατηρήσουμε την αξιοπρέπεια που χαρακτηρίζει μια αυτόνομη προσωπικότητα. Διαλέξτε όποια επιλογή σάς ταιριάζει. Εκτός κι αν όντως γουστάρετε εκείνα τα μεζεκλίκια που θέλουν και οι υπόλοιποι. Σε αυτήν την περίπτωση, σκάστε και φάτε.

Το μεγάλο ερώτημα έχει ως εξής: το αφεντικό παραμένει αφεντικό έξω από τη δουλειά; Και ναι και όχι. Προφανώς, κάποια στιγμή, το αφεντικό θα θέλει να περάσει λίγο χρόνο «με τη νεολαία» μετά τη δουλειά. Προφανώς, επίσης, θα θελήσει να δείξει ότι «το έχει» ακόμη, προσπαθώντας να εξηγήσει πως γνωρίζει όλα τα τελευταία φίλτρα του Instagram, αλλά και τα τραγούδια του Kendrick του Lamar.

Να θυμάστε, λοιπόν, πως εκείνες τις στιγμές, το αφεντικό δεν είναι το αφεντικό. Το πρωί, όμως, όταν έχει τελειώσει η «διασκέδαση», ίσως να σας βάλει χέρι, αν έχετε φερθεί ολίγον μαλακισμένα. Το μάθημα που παίρνει κανείς εδώ; Περάστε καλά, αλλά με μέτρο.

Πόσο καιρό είσαι συνάδελφος με εκείνον τον τυπά από το IT; Τέσσερα χρόνια; Εντάξει, δεν τρέχει, δεν είναι παράλογο να μη θυμάσαι το όνομα της γυναίκας του. Η σχέση σας έχει ως εξής: δεν μιλάτε, μέχρι να πάθει κάτι ο υπολογιστής σου. Μετά εκείνος έρχεται, το φτιάχνει και εσύ λες, «Ευχαριστώ πολύ φίλε μου. Θα σου το χρωστάω». Προφανώς και δεν το εννοείς και προφανώς εκείνος δεν θα σε πετύχει κάπου έξω θέλοντας να εξαργυρώσει όλα εκείνα που του χρωστάς. Απλώς, θέλει να πείτε καμιά μαλακία.

Εδώ, όμως, είναι και το πρόβλημα. Δεν ξέρεις κάτι ουσιαστικό για αυτό το άτομο, πέρα από την υποψία που έχεις πως μάλλον γουστάρει τους υπολογιστές. Το να του μιλήσεις για τη δουλειά, ίσως είναι η πιο ασφαλής επιλογή, αλλά και αυτό θα κρεμάσει γρήγορα: Μόλις περάσατε τις προηγούμενες επτά με οκτώ ώρες σκεπτόμενοι μόνο τη δουλειά - καιρός να ξεφύγετε από αυτό. Να λοιπόν μερικά θέματα: χόμπι, φιλοσοφία, θρησκεία και ότι τα άτομα στις πωλήσεις και στο marketing βγάζουν παραπάνω από εσάς. Κάποιο από αυτά θα την κάνει τη δουλειά. Εκτός και αν δουλεύετε στις πωλήσεις ή στο marketing. Σε αυτήν την περίπτωση, δεν ακουμπάμε το τελευταίο θέμα.

Όλος ο κόσμος ξέρει πως οι πραγματικά σημαντικές συζητήσεις για τη δουλειά, γίνονται εκτός γραφείου. Με τα σημερινά open plan γραφεία, δεν υπάρχει κάποιος ασφαλής χώρος για να κουτσομπολέψεις εντός γραφείου. Για αυτό, ακριβώς, αποκτούν βαρύνουσα σημασία οι κοινωνικές συναντήσεις, μετά το οκτάωρο.

Είτε με αλκοόλ είτε χωρίς, μια σοβαρή συνάντηση μετά τη δουλειά θα μετατραπεί σε τρελό πανηγύρι θαψίματος, μέχρι το τέλος της βραδιάς. Απλώς, αφεθείτε σε αυτό.

Το πραγματικό τεστ, βέβαια, σχετικά με το αν μια βραδιά μετά τη δουλειά ήταν καλή ή όχι, έχει να κάνει με το πόσο νέο κουτσομπολιό δημιούργησε. Έγινε κάποιος ρόμπα; Φασώθηκε κανείς; Την έκανε κανείς χωρίς να πληρώσει το μερίδιό του; Αν την επόμενη μέρα πέφτει πολλή κουβέντα για τα χθεσινοβραδινά, τότε όλα πήγαν όπως πρέπει. Χαλαρώστε λοιπόν και κοιτάξτε να περάσετε καλά. Κάντε βασικά ό,τι καλύτερο μπορείτε.

Περισσότερα από το VICE

Γιατί να Υπάρχουν Άστεγοι Όταν Έχουμε Τόσα Άδεια Σπίτια;

Η Μάχη Αυτή δεν Είναι «Ελλάδα vs Αλβανία» Αλλά «Μάρκου vs Μπιτάκος»

Ένα Μικρό Μάθημα Ιστορίας Αποδεικνύει ότι τα Fidget Spinner Είναι το Pokemon Go του 2017