Μεγάλωσα στην Ίδια Γειτονιά με τον πιο Υψηλόβαθμο Αυστραλό Μαχητή του ISIS

Το 2015, ο Neil Prakash συνελήφθη και τέθηκε υπό κράτηση στην Τουρκία. Ο Neil είναι ο πιο υψηλόβαθμος Αυστραλός τρομοκράτης του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) που πιάστηκε ζωντανός. Πιάστηκε, όταν αποφάσισε να επεκτείνει την τρομοκρατική του ατζέντα από το προπύργιο του ISIS στη Ράκκα στην Τουρκία, όπου φέρεται να ήταν επικεφαλής ενός πυρήνα μηχανικών που κατασκεύαζαν drones για τρομοκρατικά χτυπήματα.

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η κυβέρνηση της Αυστραλίας προσπαθεί να εκδοθεί ο Neil από την Τουρκία, για να έλθει αντιμέτωπος με κατηγορίες τρομοκρατίας στην Αυστραλία, ωστόσο η δίκη του αναβάλλεται διαρκώς, εξαιτίας μιας άλλης έρευνας σχετικά με την τρομοκρατία στην Τουρκία.

Αν και δεν ήταν στην Αυστραλία, ο Neil, «ο μαχητής του πληκτρολογίου», έκανε αισθητή την παρουσία του μεταδίδοντας το ριζοσπαστικό δόγμα του στα social media, παρακινώντας νεαρούς μουσουλμάνους σε όλη τη χώρα να ενωθούν μαζί του στον αγώνα του, «Δεν μπορώ τα κωδικοποιημένα μηνύματα πια!», έγραψε στο Twitter του ως @AbuK_313, «Στείλτε μου παρακαλώ DM, αν θέλετε να σκοτώσετε kuffar (άπιστους)…».

O Neil και εγώ έχουμε έναν κοινό στοιχείο που μας δένει: μεγαλώσαμε στην ίδια γειτονιά, κοντά στο Σπρινγκβέιλ, στη νοτιονατολική Μελβούρνη. Το Σπρινγκβέιλ είναι μια περιοχή μεταναστών με το χαμηλότερο μέσο εισόδημα, περιορισμένη ευχέρεια στα αγγλικά και τα μεγαλύτερα ποσοστά ανθρώπων που παρατάνε το σχολείο, στην περιοχή. Οι παρέες των φίλων μας συναντιούνταν στους δρόμους και κουρευόμασταν και οι δύο στου Tommy, στο εμπορικό του Σπρινγκβέιλ, πηγαίναμε στα ίδια τζαμιά, τρώγαμε στις ίδιες καντίνες με κεμπάπ και παρακολουθούσαμε κάποια από τα ίδια κηρύγματα. Αλλά κάπου στην πορεία, οι ζωές μας, όπως τόσων πολλών νέων μεταναστών από την περιοχή μας, ξεκίνησαν να καταρρέουν.

Αλλά ο Neil δεν ήταν πάντα μουσουλμάνος, τον μεγάλωσαν ως βουδιστή και αποκήρυξε την αρχική του πίστη μετά από ένα ταξίδι στην Καμπότζη, όπου βίωσε την ειδωλολατρία και την εμπορευματοποίηση του Βούδα. Η μητέρα του Neil ήταν μια γυναίκα από την Καμπότζη που έπασχε από σχιζοφρένεια και ο πατέρας του -ένας Ινδός από τα Φίτζι- τους είχε παρατήσει, όταν ο Neil ήταν ακόμη βρέφος. Ο Neil συχνά τον έβλεπε στους δρόμους του Σπρινγκβέιλ, αλλά αρνιόταν να τον συγχωρήσει. Σύμφωνα με τους φίλους του, η θλιβερή ειρωνεία της σχέσης πατέρα-γιου ήταν ότι ο Neil τελικά ασπάστηκε τη θρησκεία του πατέρα του και ποτέ δεν έδωσε μια ξεκάθαρη απάντηση επειδή ήθελε να γίνει μουσουλμάνος.

Οι νεαροί μουσουλμάνοι από τα νοτιοανατολικά προάστια σύχναζαν στο ισλαμικό κέντρο Al-Furgan, αν ήθελαν να μείνουν μακριά από την ανεξέλεγκτη χρήση χρήση μεθαμφεταμίνης και την κουλτούρα των συμμοριών που λυμαίνονταν την ευρύτερη περιοχή του Ντάντενογκ. Το Ισλάμ έδινε σε αυτούς τους δίχως σκοπό νέους που είχαν παρατήσει το σχολείο μια αίσθηση ένταξης που οι γονείς τους ενέκριναν. Οι περισσότεροι φίλοι του Neil ήδη πήγαιναν στο ισλαμικό κέντρο, έτσι αφού ασπάστηκε το Ισλάμ, ξεκίνησε να πηγαίνει τακτικά σε κηρύγματα μαζί τους.

Μετά την 11η Σεπτεμβρίου, οι μουσουλμάνοι σε όλον τον κόσμο περιθωριοποιήθηκαν και τους φέρονταν με καχυποψία, ακόμη και αν είχαν μεγαλώσει στη Δύση. Κάποιοι αγνοούμε τα αισθήματα περιθωριοποίησης, καθώς δεν τραβάμε την προσοχή δουλεύοντας σε ένα γραφειάκι εννέα με πέντε, κάποιοι αφήνουν να τους καταπιεί όλο αυτό και στρέφονται στα ναρκωτικά ως διαφυγή, ενώ άλλοι ασπάζονται τη βία ως μια δική τους μορφή επανάστασης. Εγώ μπήκα σε ένα αυτοκαταστροφικό μονοπάτι και έγινα μέλος μιας παράνομης λέσχης μηχανών. Ο Neil προτίμησε τον τρόμο και έγινε ηγέτης στο πιο βίαιο κομμάτι του ριζοσπαστικού Ισλάμ, του ISIS.

Πέρσι το καλοκαίρι, ταξίδεψα στο Πόρτσι με τη μηχανή μου, για να επισκεφτώ ένα παλιό μέλος της λέσχης και πέτυχα τον Naveed*, έναν Αφγανό μετανάστη και πρώην γνωστό του Neil από το αμφιλεγόμενο ισλαμικό κέντρο Al-Furqan, ο οποίος τώρα δουλεύει ως ταμίας σε τράπεζα. Ξεκινήσαμε να μιλάμε για τον ξάδερφό του, που ήταν στα όρια της ριζοσπαστικοποίησης. Δείχνοντας τα ραφτά που είχα στο δερμάτινο γιλέκο, μου είπε: «Είστε ζόρικοι, αλλά αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά στα αδέρφια στο εξωτερικό. Εκεί τίθενται ζητήματα ζωής και θανάτου. Εσύ γιατί μάχεσαι; Εκείνοι μάχονται για το haqq (ισλαμική έννοια της αλήθειας)».

Όταν ο Numan Haider, προσωπικός φίλος του Neil σκοτώθηκε από την Αστυνομία, αφού φέρεται να τους επιτέθηκε με μαχαίρι, ο Neil ανέβασε αμέσως ένα προπαγανδιστικό video, όπου επαινούσε τις προσπάθειες του Numan και παρακινούσε τους «αδελφούς» στην Αυστραλία να αντιδράσουν. «Πότε θα εξεγερθείτε και θα τους επιτεθείτε που σας επιτέθηκαν; Όταν η κυβέρνηση πήρε το διαβατήριο του Numan Haidar, δεν τον σταμάτησε, δείτε τι έκανε, αδελφοί μου, έτρεξε προς τον παράδεισο».

Δεν είμαι ο μόνος που ακόμη σκέφτομαι τη σχέση μου με τον Neil: «Τον ήξερα προτού γίνει θρησκόληπτος, από τα Ίντερνετ καφέ στο Σπρινγκβέιλ. Τον θυμάμαι τότε που προσπαθούσε να γίνει ράπερ», αφηγείται ένας από τους συμμαθητές του Neil και πρώην γνωστός από το Al-Furqan. «Ήταν πολύ ταπεινός αδελφός, κανείς δεν ξέρει από πού προήλθε αυτή η βία, ήταν σοβαρός ως προς τα πιστεύω του και η αδικία προς τους μουσουλμάνους τον εξόργιζε - όλοι μιλάμε για το πώς να κάνουμε τη διαφορά, αλλά για εκείνον αυτός ήταν ο μόνος τρόπος που μπορούσε να προστατεύσει τον λαό του. Πούλησε τα πάντα και εξαφανίστηκε. Έπειτα, τον είδαμε στις ειδήσεις».

Αυτή η νεανική επιθυμία για καταστροφή συχνά περιγράφεται ως παραπλανημένο μίσος, αλλά για πολλούς νέους μετανάστες η γοητεία της ριζοσπαστικής βίας μοιάζει με μια ευκαιρία να δώσουν νόημα στη ζωή τους ή να κερδίσουν μια αίσθηση πολιτισμικής ένταξης. Προτού ξεκινήσει να πηγαίνει στο Al-Furqan, ο Neil ήταν μέλος της συμμορίας Young Gen Springy Boys, με τα μέλη της οποίας ηχογραφούσε gangster rap με το ψευδώνυμο Kree Dafa στο δωμάτιο του κολλητού του. Δεν ήταν ο μόνος ράπερ που έγινε μαχητής του ISIS, ο ράπερ Deso Dog από το Βερολίνο είχε μια σημαντική καριέρα πριν ενταχθεί στο χαλιφάτο.

Στο σταυροδρόμι αυτής της αφήγησης υπάρχει το ισλαμικό κέντρο Al-Furqan. Κάπου στην ιεραρχία του, προωθούσαν μια ατζέντα μίσους που επικεντρωνόταν στον εκτοπισμό των μεταναστών και στην παραμορφωμένη πολιτισμική αφομοίωση. Ο Al-Afghani* ήταν τακτικός εκεί, συναντηθήκαμε στο Ντάντεντογκ και φάγαμε λιβανέζικη πίτσα, ενώ εξηγούσε τους προβληματισμούς του: «Δείχναμε ο ένας στον άλλον βίντεο όπου άπιστοι έσφαζαν αδελφούς και αδελφές στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ. Βίντεο από τις ταραχές στην Κρονούλα. Η Αστυνομία παρενοχλούσε τους γονείς μας, όλοι μας κοίταζαν περίεργα, επειδή είχαμε μούσια. Τι λες ότι θα συνέβαινε; Άνθρωποι είμαστε και εμείς, έχουμε αδυναμίες».

Σήμερα, οι νεαροί μουσουλμάνοι δεν πιστεύουν τη ρητορική του Neil ή άλλη τζιχαντιστική ρητορική. Μετά τον θάνατο του Numan Haidar, τη σύλληψη του Sevdet Bessim και τους αμέτρητους θανάτους Αυστραλών «τζιχαντιστών» στη Συρία, οι νέοι μουσουλμάνοι στη Μελβούρνη δέχονται σιγά-σιγά την περιθωριοποιημένη θέση τους με λιγότερη πικρία. «Ήμασταν τυχεροί, επειδή δεν μας ξεγέλασαν να γίνουμε μαχητές. Λυπάμαι για τον Neil τώρα, ξέρω ότι θέλει να γυρίσει πίσω, αλλά θα υποφέρει για τα σφάλματά του», είπε η πηγή μου από το Al-Furqan. «Υπάρχουν αδέλφια εδώ, στην Αυστραλία, που τα παρέσυρε και όλοι πιστεύουμε ότι πρέπει να πληρώσει γι’ αυτό».

VICE Video: Συναντήσαμε Έναν Πρόσφυγα που Αποφάσισε να Επιστρέψει στη Συρία για να Πολεμήσει Κατά του ISIS

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Πριν από έναν μήνα, ο πατέρας μου, μου έδειξε τους γονείς του Numan Haider, ψώνιζαν λαχανικά στη αγορά του Ντάντενογκ. Έχουν περάσει πάνω από τρία χρόνια από τον θάνατο του Numan και το βάρος ενός χαμένου γιου δεν έχει μειωθεί. Τους έχει τσακίσει. Οι Αφγανοί που τους συναντούσαν τους χαιρετούσαν με υπερβολική θέρμη. Ο πατέρας μου με κοίταξε και είπε, «Τι σοκ πρέπει να είναι… φέρνεις τα παιδιά σου εδώ, ώστε να δουλέψουν σε ένα γραφείο και πεθαίνουν, όπως φοβόσουν ότι θα συμβεί στο Αφγανιστάν».

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Australia.

Περισσότερα από το VICE

Οι Στιγμές που Mοιράστηκαν Δυο Άνδρες στο Ίδιο Κελί με Έναν Μαχητή του ISIS

Η Cult Εποχή που Ζητάδες και Ανήλικοι Μηχανόβιοι Έστηναν Κόντρες στους Δρόμους της Αθήνας

«Είμαστε Χοντρές* Χωρίς Ενοχές» - Ο Ελληνικός Χοντρακτιβισμός