«Όλες οι Πουτάνες Πρέπει να Πεθάνουν» - Ο Έλληνας Serial Killer των 90s

Τον Οκτώβριο του 1992, περαστικοί ανακαλύπτουν σε ερημική περιοχή του Καρέα το πτώμα μιας γυναίκας, άγρια κακοποιημένο και τεμαχισμένο. Η αστυνομική έρευνα είναι υποτυπώδης και δεν αποδίδει σημαντικά ευρήματα. Δεν υπάρχει κάποια καταγγελία για εξαφάνιση γυναίκας και ο φάκελος μπαίνει στην άκρη. Ακριβώς τρία χρόνια αργότερα, το φθινόπωρο του 1995, στις πιάτσες των ιερόδουλων στην Αθήνα αρχίζει να επικρατεί ο φόβος. Σε διάστημα δύο μηνών, συνολικά οκτώ γυναίκες δέχονται επίθεση από έναν άνδρα, που εμφανίζεται ως πελάτης. Οδηγεί ένα λευκό φορτηγάκι και όταν τις απομονώνει, προσπαθεί να τις στραγγαλίσει και τις ληστεύει.

Η Αστυνομία γνωρίζει για τις επιθέσεις, ωστόσο, όπως και στην υπόθεση του κατά συρροή δολοφόνου στην Κύπρο, δεν κάνει τίποτα. Η δικαιολογία που θα διατυπωθεί αργότερα είναι ότι δεν υπήρχαν επίσημες καταθέσεις. Δεν είναι ακριβές. Τουλάχιστον μία από τις γυναίκες που είχαν δεχτεί επίθεση, είχε περιγράψει λεπτομέρειες. «Μου έλεγε ότι "όλες οι πουτάνες πρέπει να πεθάνουν". Του απάντησα πως ήμουν αναγκασμένη να το κάνω γιατί είχα ανάγκη τα χρήματα κι εκείνος είπε, "Καλά, φύγε". Έτσι σώθηκα».

Οι Αρχές αναγκάζονται να κινητοποιηθούν στις 29 Οκτωβρίου του 1995, όταν εντοπίζεται τυχαία κοντά στα διόδια της Τραγάνας, στην εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας, το πτώμα της 29χρονης Ελένης Παναγιωτοπούλου. Ο δράστης τής έχει κόψει τις θηλές και την έχει ακρωτηριάσει. Το φρικτό έγκλημα ερεθίζει τα ΜΜΕ. Η ιδιωτική τηλεόραση κάνει ακόμη τα πρώτα της βήματα και η υπόθεση παρουσιάζεται σχεδόν αποκλειστικά στην κίτρινη εκδοχή της. Δύο μήνες αργότερα, τα Χριστούγεννα του 1995, σε ένα στενάκι στον Βοτανικό εντοπίζεται νεκρή η 26χρονη Αθηνά Λαζάρου. Η πίεση των Μέσων είναι πολύ μεγάλη κι επίσης οι περισσότερες από τις γυναίκες που είχαν δεχτεί επιθέσεις, δίνουν συμπληρωματικές καταθέσεις. Περιγράφουν ότι ο δράστης προσπάθησε να τις στραγγαλίσει, είτε με τα χέρια είτε με ένα σχοινί που είχε στο φορτηγάκι.

VICE Video: Ένα Αστείο Κορίτσι

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Αστυνομικοί υποδύονται τους πελάτες, κάνουν παρακολουθήσεις και στις 22 Ιανουαρίου του 1996 συλλαμβάνουν τον 22χρονο Αντώνη Δαγκλή. Εργαζόταν ως οδηγός σε εργοστάσιο στου Ρέντη και έμενε με τη μητέρα του στον Πειραιά. Οδηγούσε ένα λευκό φορτηγάκι Volkswagen με χαρακτηριστικό κόκκινο σχέδιο, μέσα στο οποίο υπήρχε ένα στρώμα από αφρολέξ. Τα θύματα τον αναγνωρίζουν. Η Σήμανση βρίσκει ένα κουτί με εργαλεία κι έναν ξύλινο σταυρό, που διαπιστώνεται ότι ανήκε στη νεκρή Παναγιωτοπούλου. Ο Δαγκλής ομολογεί τα εγκλήματα. Λέει ότι σκότωσε ακόμη μια γυναίκα, εκείνη που είχε βρεθεί στον Καρέα το φθινόπωρο του 1992. «Πρέπει να την έλεγαν Καίτη και μάλλον ήταν ξένη», καταθέτει προανακριτικά. Είχε κλέψει ένα αυτοκίνητο και την είχε συναντήσει στην οδό Σέκερη στο Κολωνάκι. Η γυναίκα δεν ταυτοποιήθηκε ποτέ.

Ο Δαγκλής είχε γεννηθεί το 1974 στον Πειραιά. Έχασε τον πατέρα του στα 12 – «μας άφησε μόνο χρέη, δεν είχαμε πού να μείνουμε με τη μάνα μου», περιέγραψε. Στα 16 του είχε συλληφθεί για αποπλάνηση ανήλικης και είχε μείνει έξι μήνες στο αναμορφωτήριο, όμως τελικά αθωώθηκε. Η μητέρα του εργαζόταν περιστασιακά ως νοσοκόμα και καθαρίστρια και επίσης σε μπαρ. Ένας γείτονας τον είχε πάει σε ένα από αυτά. «Έλα να δεις πού δουλεύει η μάνα σου», του είπε.

Στην ανάκριση ο Δαγκλής υποστήριξε ότι η πηγή της βιαιότητάς του ήταν η τραυματική σχέση με τη μητέρα του. «Δεν θυμάμαι τις σκηνές του στραγγαλισμού, ήμουν θολωμένος. Στη συνέχεια, ηρεμούσα και συνέχιζα τη μέρα μου κανονικά. Όταν άκουγα στην τηλεόραση για τα πτώματα, το άκουγα σαν είδηση που δεν με αφορούσε», κατέθεσε. «Πολλά φορές στο πρόσωπο της γυναίκας που στραγγάλιζα έβλεπα τη μάνα μου, μου θύμιζαν εκείνη».

Η δίκη του κατά συρροή δολοφόνου των ελληνικών 90s, έγινε τον Γενάρη του 1997. Οι δικηγόροι του Δαγκλή προσπάθησαν να πείσουν την έδρα πως ήταν ψυχοπαθής, όμως οι ψυχίατροι δεν το επιβεβαίωσαν. «Μου περιέγραψε τις τρεις ανθρωποκτονίες, απαντούσε ευθέως και ήταν συνεργάσιμος. Δεν τον είδα ιδιαίτερα συντετριμμένο. Πρόκειται για σεξουαλική διαστροφή και από νομικής άποψης αυτό δεν υπάγεται στις διαταραχές των πνευματικών λειτουργιών. Δεν έχει το ακαταλόγιστο», κατέθεσε ψυχίατρος.

Στην αγόρευσή του ο εισαγγελέας, ανέφερε: «Ο Δαγκλής είναι ο δράστης. Είναι, όμως, υγιής; Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι δεν είναι ψυχοπαθής. Δεν του αρμόζει κανένα ελαφρυντικό». Πριν την αγόρευση του συνηγόρου υπεράσπισης, ο κατηγορούμενος ζήτησε να αναιρέσει την απολογία του, αποδεχόμενος μόνο μία από τις δολοφονίες. «Βρισκόμουν υπό την επήρεια ναρκωτικών, έμαθα τι είχα ομολογήσει από τα δελτία ειδήσεων στην τηλεόραση», είπε.

Το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών τον καταδίκασε σε 13 φορές ισόβια κάθειρξη κι επιπλέον 52 χρόνια και εννέα μήνες, χωρίς κανένα ελαφρυντικό. Ήταν η μεγαλύτερη ποινή που επιβλήθηκε στα ελληνικά δικαστήρια, μετά την κατάργηση της θανατικής ποινής. «Δεν με κρίνατε δίκαια», ήταν τα τελευταία λόγια του Δαγκλή σε δικαστές και ενόρκους. Λίγο πριν επιστρέψει στη φυλακή, ρωτήθηκε από δημοσιογράφους αν καταλαβαίνει τι σημαίνει 13 φορές ισόβια και απάντησε, «Ναι, μία φορά ισόβια». Επτά μήνες αργότερα, στις 2 Αυγούστου βρέθηκε απαγχονισμένος στο κελί του, στο Ψυχιατρείο του Κορυδαλλού. Δίπλα του βρέθηκε επίσης απαγχονισμένος ο συγκρατούμενός του στο ίδιο κελί.

Περισσότερα από το VICE

Η Ζωή μου Εκτός Κορυδαλλού με το Βραχιολάκι

«Οι Μόνοι μου Άνθρωποι Είναι Εδώ, Μακεδόνες» - Ένας Θεσσαλονικιός από το Ιράν

Η Αναστασία Τσουκαλά Έγραψε Βιβλίο για την Ένοπλη Πάλη