Γιατί Αυτή Είναι η πιο Αμφιλεγόμενη Σεζόν του «Game of Thrones»

Το άρθρο εμφανίστηκε αρχικά στο VICE US.

Προσοχή: Δεν περιέχει spoilers του 10ου επεισοδίου

Την Κυριακή ολοκληρώθηκε η 5η σεζόν του Game of Thrones και η σειρά, αν και παραμένει ιδιαίτερα δημοφιλής, κατάφερε να γίνει πιο αμφιλεγόμενη από ποτέ. Οι θεαματικότητες έπεσαν, στα μισά περίπου της σεζόν, ίσως ως μια αντίδραση για τον βιασμό της Sansa Stark. Αλλά, ξαναπήραν τα πάνω τους όταν οι φίλοι της σειράς συντονίστηκαν για το Hardhome, το 8ο δηλαδή επεισόδιο, το οποίο τελειώνει με τον John Snow και τους Wildlings να τρέχουν και τον Night King να σηκώνει τα χέρια του ψηλά και να ανασταίνει τους νεκρούς.

Αν μη τι άλλο, αυτό το «άντε πηδήξου» του Night King, προς τον πολεμιστή που έτρεχε να σωθεί, θα έπρεπε να μας υπενθυμίζει ότι οι τιποτένιες συγκρούσεις των θνητών δεν αξίζουν μία. Αν η σειρά δεν μας δώσει την Daenerys καβάλα στον δράκο να πολεμάει τους νεκροζωντανούς, τότε το Game of Thrones θα καταλήξει να είναι κάτι σαν το Walking Dead, απλά γυρισμένο στην Κροατία και την Ισλανδία. Αυτήν την στιγμή, με τα πράγματα ως έχουν στο Westeros και στο Essos, εγώ στοιχηματίζω στα ζόμπι.

Και τώρα που τελείωσε η σειρά, ας κοιτάξουμε λίγο τα βασικά σεναριακά σημεία της χρονιάς, τις επιτυχίες και τις αποτυχίες των τελευταίων 10 επεισοδίων και τις ελπίδες που έχουμε για το τι μας περιμένει από εδώ και στο εξής.

Στα βιβλία, το κάθε κεφάλαιο παρουσιάζεται από μια συγκεκριμένη οπτική ενός χαρακτήρα και, με αυτήν τη λογική, βρίσκω πιο χρήσιμο να κρίνω κάθε σεζόν με βάση ποιον χαρακτήρα περάσαμε τον περισσότερο χρόνο μας. Στην 5η σεζόν, οι κεντρικοί χαρακτήρες είναι 4 άντρες και 4 γυναίκες: Η Sansa, η Arya, η Daenerys και η Cersei είδαν τις ιστορίες τους να εξελίσσονται με πολύπλοκους και σημαντικούς τρόπους, αλλά το ίδιο ισχύει και για τους άνδρες. Το ταξίδι του Tyrion, το κωμικό σόου του Jamie στο Dorne, το πώς την «άκουσε» ο Stannis και βέβαια ο Jon Snow, ο οποίος δεν ξέρει τίποτα.

Αν θέλουμε όμως να πάρουμε τα πράγματα όπως τους πρέπει, τότε πρέπει να ξεκινήσουμε με τη Sansa. Δεν έχω ξεπεράσει τα νεύρα, που μου δημιούργησε ο τρόπος που χειρίστηκαν την ιστορία της οι σεναριογράφοι της σειράς. Στο τέλος της 4ης σεζόν, μεταμορφώθηκε από ένα αβοήθητο θύμα και μια διαρκώς παθητική φιγούρα, που ήταν μια άβουλη κούκλα στα χέρια δυνατών ανδρών, σε μια αυτόνομη και δυνατή παρουσία. Έβαψε τα μαλλιά της, έραψε φτερά κορακιού στο φόρεμά της και φάνηκε έτοιμη να διεκδικήσει την θέση της στο παιχνίδι. Αλλά αντί να δούμε την εξέλιξη αυτής της πορείας, είδαμε τον Littlefinger (ένας χαρακτήρας που πραγματικά σπαταλήθηκε αυτήν την σεζόν), για κάποιον ανεξήγητο λόγο, να την στέλνει στους Boltons. Σαν κίνηση δεν βγάζει κανέναν νόημα, από πλευράς Littlefinger, απλώς λειτουργεί «ξερά», ως σεναριακό βοήθημα. Οι δημιουργοί της σειράς, David Benioff και D.B Weiss, ήθελαν να ρίξουν τη Sansa στα νύχια του Ramsay Bolton και το έκαναν ετσιθελικά, αγνοώντας κάθε έννοια σεναριακής συνέχειας.

Στο μεταξύ, ο Ramsay είναι ξεκάθαρα ένας σαδιστικός ψυχοπαθής, αλλά ο χαρακτήρας του παραμένει απόλυτα στατικός και χωρίς κανένα ενδιαφέρον, πράγμα που κάνει το γεγονός ότι βιάζει την Sansa απόλυτα άστοχο -πέρα από εξοργιστικό- μιας και δεν βοηθάει την εξέλιξη της ιστορίας κάποιου χαρακτήρα. Το μόνο που καταφέρνει, είναι να κάνει τη Sansa θύμα, για μια ακόμη φορά. Επιπλέον, για λόγους που προφανώς γνωρίζουν μόνο οι δημιουργοί της σειράς, βλέπουμε την οδύνη του Theon, ο οποίος αναγκάζεται να δει τον βιασμό, λες και η εξέλιξη του συγκεκριμένου χαρακτήρα ήταν η ουσία αυτής της πράξης. Η Sansa τελικά μπορεί να πάρει την εκδίκησή της, μπορεί να σωθεί από την Brienne, μπορεί να πηδήξει από κάποιο παράθυρο, ή μπορεί απλά να την αφήσουν με την μοίρα της να κρέμεται σε κάποιο σεναριακό κενό. Μόνο ένα είναι σίγουρο. Η εν λόγω ιστορία ενίσχυσε μια δυτική κουλτούρα βιασμού που υπάρχει εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Η ιστορία της Shireen ήταν και αυτή δύσκολο θέαμα για τους φίλους της σειράς, αλλά εδώ η δυσκολία βρισκόταν στην κακή σεναριογραφία. Στο 4ο επεισόδιο, ο Stannis και η κόρη του μιλάνε εκτενώς για την αρρώστια της, για το πόσο σκληρά έχει δουλέψει εκείνος για να την θεραπεύσει και το πόσο πολύ την αγαπάει. Η σκηνή λειτούργησε. Μας έπεισε πως o Stannis έχει έναν συναισθηματικό πλούτο, που μέχρι τώρα δεν γνωρίζαμε. Αλλά μετά έρχεται το επεισόδιο 9, στο οποίο πρέπει ξαφνικά να πειστούμε ότι ο Stannis έκαψε την κόρη του ζωντανή, ως θυσία στον Lord of Light, αντί να υποστεί και να αντέξει μια κακή κατάσταση, που βρήκε τον στρατό του να πεθαίνει της πείνας μέσα στο κρύο και τις ελπίδες του να κατακτήσει το Winterfell να χάνονται.

Ο Stannis είναι γνωστός ως ένας χαρακτήρας που αντέχει στα δύσκολα. Είναι θρυλικά πεισματάρης, όπως άλλωστε είδαμε και στην περίφημη πολιορκία του Storm's End. Για έναν ολόκληρο χρόνο, ο Stannis και οι άντρες του έτρωγαν γάτες, ποντίκια και κόλλα. Ξαφνικά λοιπόν, σε μια παρομοίως δύσκολη κατάσταση, βλέπουμε τον Stannis να τα παρατάει πολύ εύκολα και να καίει ζωντανή την πολυαγαπημένη του κόρη. Δεν γίνεται να πειστείς. Προσωπικά, πείστηκα περισσότερο από τους δράκους και τα ζόμπι. Στο μεταξύ, ο στρατός του Stannis παραμένει πεινασμένος και αποκλεισμένος στα χιόνια, οπότε θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν ο Lord of Light θα τον βοηθήσει να φθάσει στο Winterfell, ή αν θα τον καταστρέψουν οι Boltons. Σε αυτό το σημείο πλέον, εγώ δεν θα έλεγα όχι στο να αφανιστούν εκατέρωθεν, αλλά οι φίλοι της σειράς σπανίως είναι τόσο τυχεροί.

Όλα τα υπόλοιπα ήταν καλύτερα αυτήν την σεζόν. Όταν ξεκίνησε, είχα ενθουσιαστεί με την προσθήκη του Dorne και του Braavos, ως τοποθεσίες. Η εξέλιξη της Arya στο Braavos, έγινε ουσιαστικά σε κατάσταση απομόνωσης από τα υπόλοιπα γεγονότα στον κόσμο της σειράς, τουλάχιστον μέχρι που εμφανίστηκε ο Ser Meryn Trant, ένας από τους ελάχιστους εναπομείναντες στην λίστα των στόχων της. Η ίδια έχει κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να αποτινάξει από πάνω της κάθε έννοια ταυτότητας, ώστε να υπηρετήσει τον Many Faced God, φθάνοντας μέχρι το σημείο να χαρίσει τον θάνατο σε ένα βαριά άρρωστο παιδί. Πλέον της δόθηκε και η πρώτη αποστολή στην οποία πρέπει να σκοτώσει κάποιον. Ο θάνατος του Meryn όμως αποτελεί προτεραιότητα και είναι πολύ πιθανόν να χρησιμοποιήσει την προτίμησή του στο να βιάζει παιδιά ως έναν τρόπο για να τον φέρει εκεί που θέλει (σοβαρά τώρα, δεν μπορεί να υπάρξει μια σεναριακή ιστορία η οποία δεν περιλαμβάνει βιασμό ή κάποιον πιθανό βιασμό;). Νομίζω ότι τελικά θα τον σκοτώσει, αλλά μήπως αυτό οδηγήσει στον εξοστρακισμό της από τους Faceless Men;

Το Dorne μας έχει προσφέρει και λίγο -αναγκαίο- γέλιο. Ο Tyrion σοβαρεύει εσχάτως, ο Bronn έχει γίνει ένας φάρος ατάκας, ασεβέστατων τραγουδιών και εξαιρετικής σπαθομαχίας, ενώ ο κακόμοιρος ο Jamie έχει μεταμορφωθεί, από τρομακτικός Kingslayer, σε ένα sidekick του Bronn. Εν τω μεταξύ οι -κάτι σαν σειρήνες- Sand Snakes, κατάφεραν με κάποιον τρόπο να μην νικήσουν τον Bronn και τον Jamie, αν και είχαν στα χέρια τους ένα συντριπτικό πλεονέκτημα. Αλλά, μην ανησυχείτε. Μέχρι στιγμής, παρά την επίθεση που δέχτηκαν από μια περίπολο Dorn-ικών στρατιωτών, παρά το δηλητήριο, τη φυλακή, έναν χαζό καυγά στα Water Gardens και το γεγονός πως αψηφούν τον κυβερνήτη του Dorne, κανένας από τους βασικούς χαρακτήρες, της εν λόγω περιοχής, δεν έχει τραυματιστεί σοβαρά ή σκοτωθεί. Valar morghulis σου λέει μετά.

Και μετά βέβαια υπάρχουν και οι δύο βασίλισσες, η Cersei και η Daenerys, οι οποίες έχουν προσφέρει απλόχερα μαθήματα σχετικά με το πώς να κυβερνά κανείς. Από τη μεριά της Cersei, έχουμε έναν χαρακτήρα που συνεχίζει και στηρίζεται στο ένα καλό χαρτί που έχει στα χέρια της. Έχει χάσει τον πατέρα, αλλά και τον αδερφό της, στον οποίο στηριζόταν για στρατιωτική βοήθεια και βλέπει πως υπάρχουν πολλοί άνδρες έτοιμοι να «μπουκάρουν» και να τα πάρουν όλα. Επιλέγει λοιπόν να τους μπλοκάρει, να τους αποπροσανατολίσει ή να τους εξαγοράσει και στην συνέχεια δίνει χώρο και δύναμη στους Faith Militant και τον High Sparrow, τον οποίον ενσαρκώνει ιδανικά ο Jonathan Pryce, δίνοντάς μας έναν από τους καλύτερους χρακτήρες που έχουμε δει μέχρι τώρα στη σειρά. Η συζήτησή του με την Diana Rigg, ως Queen of Thorns, είναι σίγουρα η αγαπημένη μου σκηνή όλης της σεζόν και μέσα στις 5 καλύτερες όλης της σειράς. Δυστυχώς για την Cersei, ο High Sparrow ούτε μπορεί να κερδηθεί, αλλά ούτε και να αγοραστεί. Ως μια από τις πιο ηθικά σαθρές φιγούρες στο Westeros, βρίσκει γρήγορα τον μπελά της από τον σύμμαχό της, που τη φυλακίζει μόλις ενημερώνεται για τα εγκλήματά της.

Η ιστορία της Daenerys είναι πολύ πιο ελπιδοφόρα, αν και ξεκινάει με λάθη. Αρχικά, είναι πολύ επιεικής και ο κόσμος δεν το εκτιμά, μιας και διψά για εκδίκηση. Στη συνέχεια τιμωρεί σκληρά έναν απελευθερωμένο σκλάβο, κάτι που ο κόσμος δεν εκτιμά, μιας και θεωρεί ότι γίνεται πιο σκληρή σε αυτούς σε σχέση με τους πρώην αφέντες τους. Αποδεικνύεται τελικά πως το να κυβερνάς μια κατακτημένη πόλη, όπου η κοινωνική τάξη έχει ανατραπεί, είναι δύσκολο εγχείρημα. Επιπλέον, με το να κλειδώσει δύο από τους δράκους της στα υπόγεια και με τον Drogon να ξεφεύγει, φαίνεται να χάνει αυτό που την έκανε πραγματικά μοναδική. Η ιστορία της όμως εξακολουθεί να κινείται προς μια θετική κατεύθυνση, παρά την αιματοχυσία.

Ο Tyrion και ο Jorah καταφθάνουν. Η σκηνή στα ερείπια της Valyria και η μάχη τους με τους Stone Men, που ακολουθεί, ίσως να είναι και η καλύτερη σεκάνς της σεζόν. Μετά από ένα αργό ταξίδι ανάμεσα στα ερείπια, ο δύο άνδρες, όπου πρέπει να αντιμετωπίσουν έναν αριθμό εχθρών χωρίς να νιώσουν το άγγιγμα της πανούκλας. Ο Jorah αποτυγχάνει, αλλά ο Tyrion καταφέρνει να επιζήσει και να βρει την Daenerys με την οποία συζητά για τη δύναμη και την εξουσία, δείχνοντάς μας τα σημάδια μιας βασίλισσας που πραγματικά αξίζει κανείς να ακολουθήσει. Άσε που τώρα καβαλάει και δράκο.

Ένα μόνο θεματάκι. Θυμάστε τότε που οι Unsullied ήταν οι καλύτεροι πολεμιστές του κόσμου; Θα πίστευε κανείς πως, οι καλύτεροι πολεμιστές του κόσμου, θα μπορούσαν να καταλάβουν ότι τα ακόντια δεν είναι και ό,τι καλύτερο για τη μάχη σώμα με σώμα και πως θα μπορούσαν να τα βάλουν με ένα μάτσο ανταρτοτύπους με μάσκες. Σε κάθε περίπτωση, το πόσο ικανή είναι η Khaleesi δεν έχει να κάνει με τις ικανότητες των στρατιωτών της, αλλά από την ικανότητά της να διατάζει τους δράκους της να καίνε ζωντανούς τους αντιπάλους της.

Και, κάπως έτσι, φθάνουμε στον βορρά. Ο Jon Snow παραμένει ηρωικός, πράγμα που σημαίνει ότι αντιστέκεται στα καλέσματα του σεξ και της εξουσίας, παραμένει πιστός στις αρχές τους, αναλαμβάνει επικίνδυνες αποστολές, κατατροπώνει τα τσιράκια του Μεγάλου Κακού και είναι διατεθειμένος να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να βρει συμμάχους. Στα θετικά, ότι επέστρεψε ο λύκος του o Ghost. Στα αρνητικά, ότι η εύθραυστη ανακωχή μεταξύ Wildings και Night Watchmen δεν θα κρατήσει. Κι αν δεις το 10ο επεισόδιο θα ανακαλύψεις και άλλα αρνητικά.

Και αν πέσει το Wall, αν ο στρατός του Stannis καταστραφεί από τους Boltons, αν το Kings Landing μετατραπεί σε μια ακραία θεοκρατία, αν η Daenerys χάσει όλους τους υποστηρικτές της, τότε τι θα σταματήσει τον χειμώνα και τους νεκροζωντανούς από το να κατακτήσουν όλον τον κόσμο;

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.