Μια βραδιά στο πιο Διάσημο Techno-Sex Club του Βερολίνου

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο THUMP.

Στο Βερολίνο, την πιο ξέφρενη, πάρτι-πόλη της Ευρώπης, το techno και το σεξ πάνε μαζί. Ο John Lucas του THUMP, μπήκε στα έγκατα του Kit Kat Club -το πασίγνωστο στέκι του Βερολίνου όπου ο παραπάνω συνδυασμός έχει πρωταγωνιστικό ρόλο- για να δει τι γίνεται.

«Γουστάρεις κουαρτέτο;».

Η Jess με κοιτάει λες και θέλει να με φάει. Καθόμαστε στην πισίνα εξωτερικού χώρου που αποτελεί κομμάτι του πασίγνωστου Kit Kat Club του Βερολίνου και στην παρέα μας είναι και η Tia, η γκόμενα της Jess καθώς και η φίλη τους η Sylwia, η οποία τους έχει επισκεφτεί για το Σαββατοκύριακο από την Βαρσοβία. Η Jess έχει ζήσει στο LA και εμφανώς εντυπωσιασμένη από την «καυτή» Βρετανική μου προφορά, θέλει να περάσει το πράγμα σε επόμενο επίπεδο, όπως άλλωστε συμβαίνει συχνά στο Kit Kat Club. H Tia όμως, δεν φαίνεται να έχει τις ίδιες ορέξεις και κάπως έτσι το προτεινόμενο κουαρτέτο δεν λαμβάνει σάρκα και οστά. Αν όμως είχε γίνει και «έπαιζε» στην μέση της πίστας, κανείς δεν θα είχε ενοχληθεί. Στην Μεγάλη Βρετανία, ένα φιλί και ένα κωλόχερο είναι συνηθισμένα θεάματα μέσα στα κλαμπ, αλλά στην πρωτεύουσα της Γερμανίας, οι «πτωχοί πλην σέξι» Βερολινέζοι, γιορτάζουν την αγάπη τους για την house και την techno με σαφώς πιο σεξουαλικές πράξεις.

Το Kit Kat Club άνοιξε το 1994, γεννημένο στα μυαλά του Simon Thaur -ένας Αυστριακός δημιουργός πορνογραφικών ταινιών- και της συντρόφου του Kirsten Kruger, όταν το Berghain δεν έπαιζε καν ως ιδέα και ο Sven Marquardt φορούσε ακόμα κοντά παντελονάκια.

O Dave είναι ένας Βρετανός που ζει στο Βερολίνο από τα τέλη της δεκαετίας του '90. Στέκεται στο πίσω μπαρ, φορώντας απλά ένα ζευγάρι Doc Martins και ένα μικροσκοπικό PVC εσώρουχο και τινάζει τα σγουρά ξανθά μαλλιά του από το πρόσωπό του, εκθειάζοντας το σεξ σε κοινή θέα, πάντα υπό τους ήχους της house.

«Έρχομαι εδώ κάθε εβδομάδα», μου λέει, σκουπίζοντας τον ιδρώτα που έχει σχηματιστεί στο κούτελό του. «Οι γκόμενες είναι από όλα τα μέρη του κόσμου και ψάχνονται τρελά. Δεν υπάρχει σχεδόν εβδομάδα που περνάει που δεν αδειάζω τα παπάρια μου στο dark room».

Το Kit Kat Club, το οποίο βρίσκεται απέναντι από το Tresor στο Brückenstraße στο Mitte, είναι ένας μεγάλος χώρος, ο οποίος χωρίζεται σε διάφορα μικρότερα δωμάτια. Υπάρχει η πίστα χορού, ένας δεύτερος μικρότερος χώρος με μια κούνια bondage, καθώς και ένα κρυμμένο μπαρ στον κάτω όροφο, στο οποίο φτάνει κανείς αφού περάσει μια σειρά από σκοτεινούς διαδρόμους.

Υπάρχει επίσης και ένας προθάλαμος όπου εξουθενωμένοι θαμώνες αράζουν, καπνίζοντας και μιλώντας. Ο χώρος αυτός συνδέεται με την πισίνα, εκεί όπου ολόγυμνοι άντρες και ολόγυμνες γυναίκες ψηλαφίζουν τα γεννητικά τους όργανα υπό τους ήχους trance.

To ντεκόρ είναι κάπως χίπικο και θυμίζει τα rave clubs του '90, καθώς παντού υπάρχουν νέον γκράφιτι και acid-trip τυπογραφίες. Ο κόσμος που βρίσκει κανείς εδώ είναι πιο πολυσυλλεκτικός από οποιοδήποτε άλλο κλαμπ της Ευρώπης στο οποίο έχω βρεθεί. Καταρχήν, η ηλικία δεν παίζει κανέναν ρόλο εδώ, μιας και άτομα όλων των ηλικιών επιδίδονται σε «παιχνίδια» στην πίστα. Διακρίνω ένα ζευγάρι στα 60-κάτι του να χορεύει υπό τους ήχους του Yeke Yeke (Hardfloor mix) του Mori Kante. Εκείνος είναι τελείως γυμνός, εκείνη προσπαθεί με τρόπο να βγάλει το φόρεμά της. Δίπλα τους υπάρχουν σαφώς πιο νεαροί κλάμπερ. Λόγω της καλοκαιρινής εποχής, οι περισσότεροι άντρες φοράνε εσώρουχα από PVC, ενώ οι γυναίκες φορούν είτε λευκά εσώρουχα, είτε δεν φορούν τίποτα από πάνω, με τα γυμνά τους στήθη να είναι στολισμένα με ογκώδη piercings. Τα τατουάζ υπάρχουν παντού βέβαια.

Όπως όλα τα πάρτι τα οποία έχουν σεξ στο μενού, τα πράγματα ξεκινούν με αργό τέμπο, μέχρι τουλάχιστον ο κόσμος να γνωριστεί καλύτερα και από εκεί και πέρα αρχίζουν να επιταχύνονται. Υπάρχει ένας μικρός χώρος αποδυτηρίων, όπου ο κόσμος μπορεί να αλλάζει από την «καθημερινή» του αμφίεση, αλλά ακόμα και εδώ η ατμόσφαιρα είναι σεξουαλικά φορτισμένη με βλέμματα να πέφτουν πάνω σε σώματα και με ματιές να ανταλλάσσονται επίμονα ανάμεσα στους Βερολινέζους.

Όταν πλέον μπαίνουν μέσα στον χώρο, οι θαμώνες μαζεύονται στο μπαρ, όπου αρχίζουν να πίνουν και να μιλάνε μεταξύ τους.

«Έχει πολύ πράμα απόψε», παρατηρεί ο Dave, σπρώχνοντας την καρέκλα του με ένα κάπως τρεμάμενο χέρι. «Δεν χρειάζεται να είσαι μέλος για να μπεις, αλλά εγώ έχω ΣΙΓΟΥΡΑ ένα μέλος μου που θέλω να χώσω κάπου, αν με εννοείς».

Τον εννοώ. Και μιας και το Βερολίνο είναι ο πιο σημαντικός clubbing προορισμός της Ευρώπης μετά την Ibiza, ποια η γνώμη του για την μουσική που παίζει εκεί;

«Μουσική; Όλα αυτά τα μπουμ-μπου και αυτές οι μαλακίες; Βασικά, μόλις κάνω καμιά γραμμή, ούτε που καταλαβαίνω τι βαράει».

Προχωράω πιο μέσα και βάζω πορεία για το μπαρ που βρίσκεται στον κάτω όροφο. Μέσα στο σκοτάδι συναντάω τον Manfred. Είναι ένας από τους πλέον γνωστούς θαμώνες του κλαμπ, ο οποίος περνάει 6 με 8 ώρες παίζοντας το πουλί του στις σκάλες, καθώς ο κόσμος περνάει από δίπλα του. Τον ρωτάω γιατί περνάει τόσην ώρα αυνανιζόμενος.

«Βλέπεις κορμιά, πολλά κορμιά εδώ», μου λέει χωρίς ανάσα, δίχως να κόβει τον ρυθμό του. «Τα βλέπεις, όλα αυτά τα κορμιά;».

Ε ναι. Αλλά είσαι σε ένα σεξ κλαμπ. Γιατί δεν μιλάς σε κάποιο άτομο; Μπορεί να σταθείς τυχερός.

Ο Manfred κουνάει το κεφάλι του και κάνει νόημα προς το φουσκωμένο πουλί του και το χέρι του, το οποίο δουλεύει υπερωρίες.

«Δεν έχω χρόνο», μου λέει.

Ίσως με τα γούστα που έχει, ο Manfred να πέρναγε πιο καλά σε ένα άλλο πάρτι το οποίο γίνεται στην άλλη άκρη της πόλης, το οποίο ονομάζεται «Saturday Night Fuck» και γίνεται στο Insomnia, στο Alt Templehof. Σε αυτό το πάρτι, προβάλλονται αλλόκοτες τσόντες κινουμένων σχεδίων: μια γυναίκα παίρνει ένα τεράστιο εξωγήινο πουλί στο στόμα της. Δύο εξωγήινες γυναίκες πηδιούνται με ένα περίεργο ανθρωποειδές πλάσμα, μέχρι που εκείνο ανατινάσσεται, με το σπέρμα του να γίνεται ηφαιστειακή φωτιά. Όλα αυτά φαίνεται να αγνοούνται από τους θαμώνες που μαζεύονται γύρω από το τεράστιο διπλό κρεβάτι που βρίσκεται στο κέντρο της πίστας, μιας και καταπιάνονται περισσότερο με το να γλύφουν και να ρουφάνε ο ένας τον άλλον, πάρα με τις ταινίες που προβάλλονται.

Από το Berghain μέχρι το Kit Kat Club, ακόμα και σε μερικές σκοτεινές γωνίες του Tresor, οι σεξουαλικά ενθουσιασμένοι κλάμπερ του Βερολίνου, την βρίσκουν συνδυάζοντας την techno με το σεξ. Εντωμεταξύ, στο Kit Kat, συναντάω την Sandra, μια drag queen με ροζ μαλλιά από το Αμβούργο, η οποία μόλις έχει πηδηχτεί με τον Freida, τον μη-μονογαμικό γκόμενό της και μια άλλη draw queen. Τους ρωτάω γιατί συμβαίνει όλο αυτό.

«Πάει κάπως έτσι», μου εξηγεί η Sandra. «Στο Βερολίνο, λέμε ότι η techno είναι καλή και το πήδημα είναι καλό, οπότε γιατί να μην τα συνδυάσουμε;».

Πραγματικά, γιατί όχι; Καθώς αρχίζει και ξημερώνει και το φως της ημέρας διώχνει τις σκιές από τις πιο σκοτεινές γωνιές της πισίνας, παρατηρώ ανάμεσα στους κουρασμένους κλάμπερ ένα gay ζευγάρι, με τα δερμάτινα παντελόνια τους κατεβασμένα, να πηδιούνται ρομαντικά υπό τους ήχους εκκωφαντικής techno. Υπάρχει κάτι ιδιαίτερα συναισθηματικό σε αυτήν την σκηνή και στο να συνειδητοποιείς πως στο Βερολίνο, υπάρχει ακόμα μια σταθερή πίστη στο σεξ που λαμβάνει χώρα μέσα στα κλαμπ. Το λες και καλό.

Όλα τα ονόματα -με εξαίρεση αυτά του Simon και του Sven- έχουν αλλάξει.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.