Oι Βασίλισσες Ομορφιάς του Διαγωνισμού Μiss Gay Lady Βενεζουέλας

To θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Mexico.

Το Μαρακαΐμπο είναι λιμάνι που βρίσκεται βορειοδυτικά της Βενεζουέλας, 447 μίλια από το Καράκας, όπου η θερμοκρασία δεν είναι ποτέ κάτω των 38 βαθμών, μέρα-νύχτα, όλο τον χρόνο. Εκεί ζουν οι πιο στοργικές γυναίκες όλης της Βενεζουέλας. Και οι ομοφυλόφιλοι.

Η Carolina «Conejita» Ramírez είναι η διοργανώτρια του διαγωνισμού Miss Gay Lady Venezuela στην «Αγαπημένη Γη του Ήλιου». Λίγες μέρες πριν από την εκδήλωση, της τηλεφώνησα για να εκφράσω το ενδιαφέρον μου για την εκδήλωση. Χωρίς να το σκεφτεί δεύτερη φορά, με ρώτησε εάν ήθελα να είμαι στην κριτική επιτροπή. Φυσικά, δέχθηκα.

Όλη μου τη ζωή, η TV είναι γεμάτη σαπουνόπερες και την περίεργη επιρροή του διαγωνισμού ομορφιάς Μις Βενεζουέλα, «το μεγάλο γεγονός για τις γυναίκες της Βενεζουέλας», όπως χαρακτηρίζεται από τους διοργανωτές του.

Υπάρχει μια βαθιά λατρεία στους διαγωνισμούς ομορφιάς στη Βενεζουέλα, από την επιλογή της πιο όμορφης στην τάξη, σε κάθε σχολείο και την επιλογή της βασίλισσας των πάρτι στη γειτονιά, την πόλη ή το χωριό μέχρι τη «madrina» (τη γυναίκα που ηγείται της τελετής έναρξης) σε αθλητικές εκδηλώσεις ή το καρναβάλι. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει και αρκετοί διαγωνισμοί σε εθνικό επίπεδο όπου, γκέι άνδρες ντυμένοι γυναίκες, εκπροσωπούν τις πολιτείες της χώρας και διαγωνίζονται για βραβεία ή απλά για τη χαρά της επιτυχίας.

Στη Βενεζουέλα, το πιο σημαντικό πράγμα είναι να ξεχωρίζεις εμφανισιακά. Μερικές φορές, ανεξαρτήτως του κόστους. Αλλά αυτό δεν αφορά μόνο τις γυναίκες. Το ίδιο συμβαίνει και με τους γκέι άνδρες που παίρνουν μέρος σε αυτούς τους διαγωνισμούς. Βλέπουν τις φαντασιώσεις τους να αντικατοπτρίζονται στις Μις και τις «mamis» -μια λέξη που χρησιμοποιείται για τις γυναίκες οι οποίες δεν φοβούνται να φορούν τα πιο στενά τζιν και το πιο βαθύ ντεκολτέ- της Βενεζουέλας.

Η Carolina, γνωστή ως «Conejita Ramirez» («Ramirez Bunny») με συναντά το απόγευμα σε ένα παλιό κλαμπ στο κέντρο της πόλης, όπου θα γίνει ο διαγωνισμός αργότερα εκείνο το βράδυ.

«Ήρθες νωρίς, γλύκα. Είμαι χαρούμενη που είσαι εδώ». Η Carolina είναι τρανσέξουαλ, έχει χειρουργηθεί «από τους γοφούς και πάνω» όπως είπε, δείχνοντας τα τέλεια στήθη της και προσθέτοντας, «λοιπόν, υποθέτω ότι δεν θα έπρεπε να αποκαλύψω όλα τα μυστικά μου, αλλά θεωρώ τον εαυτό μου γυναίκα».

Το κλαμπ είναι γεμάτο άνδρες που θα βάλουν μέικαπ και θα χτενίσουν τα μαλλιά τους όπως οι γυναίκες. Μίλησα σε έναν από αυτούς, ένα αγόρι με σκουρόχρωμο δέρμα, πιθανώς πολύ μικρό για να επιλεχθεί ως υποψήφιος να εκπροσωπήσει την πολιτεία Amazonas. «Θα δεις, απόψε δεν θα με αναγνωρίζεις. Θα αποδείξω πόσο θηλυκός μπορώ να γίνω», είπε. «Αλλά, θέλεις να είσαι γυναίκα στην πραγματική σου ζωή;», ρώτησα. «Όχι σέξι, είμαι στα αλήθεια αδερφή, αλλά δεν θέλω να είμαι γυναίκα», είπε.

Για να συμμετέχεις στο Miss Gay Lady Venezuela, χρειάζεται μόνο να πληρώσεις τα έξοδα συμμετοχής και να έχεις επιθυμία να κερδίσεις. Όλοι οι διαγωνιζόμενοι ζουν στην πολιτεία της Zulia της οποίας το Μαρακαΐμπο είναι η πρωτεύουσα. Οι περιοχές τις οποίες εκπροσωπούν δεν είναι παρά μια κορδέλα περασμένη στο στήθος τους.

Η εκδήλωση έχει προγραμματιστεί να αρχίσει στις 10 μ.μ., αλλά η ώρα είναι ενδεικτική. Η ασυνέπεια είναι χαρακτηριστικό τέτοιου είδους διαγωνισμών. Ενώ περιμένουν να ανέβουν στη σκηνή, οι υποψήφιοι με αφήνουν να μπω στα καμαρίνια τους. Είναι άνετοι να κυκλοφορούν γυμνοί μπροστά μου. Όλοι με κοιτάνε από την κορυφή έως τα νύχια και προσπαθώ να μη νιώθω ότι δέχομαι εκφοβισμό. Βλέπω ένα κορίτσι που βοηθάει μερικά από τα αγόρια να φορέσουν μια διάφανη μονωτική ταινία σε όλους το σώμα. Τυλίγονται για να κάνουν τις κοιλιές τους επίπεδες, σαν εκείνες των 15χρονων κοριτσιών. Κάνουν το ίδιο στα γεννητικά τους όργανα, που τα κρύβουν μέσα στους γλουτούς τους, προσθέτοντας περισσότερη μονωτική ταινία. Κανένας δεν θα μπορούσε να μαντέψει ότι εκεί υπήρχε ένα πέος. Παραδέχομαι ότι είναι η τέλεια χειρουργική επέμβαση. Το κορίτσι με κοιτάει και με ένα νόημα του χεριού την καλώ να έρθει κοντά μου. Σε αυτό το σημείο αμφιβάλλω για το φύλο της και τη ρωτάω εάν είναι κορίτσι ή αγόρι. Γελώντας και με σαγηνευτικό ύφος απαντάει, «γεννήθηκα αγόρι αλλά είμαι γυναίκα». Βλέποντας την έκπληξη στο πρόσωπό μου προσθέτει «δεν έχω χειρουργηθεί. Έχω πέος αλλά δεν το χρησιμοποιώ καθόλου» και έπειτα φεύγει λικνίζοντας τα τέλεια οπίσθιά της μπροστά στα μούτρα μου.

Μέχρι τα μεσάνυχτα, όλοι είναι ντυμένοι και βαμμένοι σαν τέλειες γυναίκες. Ανεβαίνουν στη μικροσκοπική σκηνή φορώντας γόβες στιλέτο που στερεώνονται στους αστραγάλους τους με περισσότερη μονωτική ταινία και εκτελούν μια χορογραφία.

Ο ύμνος της Μις Βενεζουέλα αρχίζει και όλοι σιγοτραγουδούν. Λέει «μια νύχτα, όμορφη όπως αυτή εδώ, οποιαδήποτε από εμάς θα μπορούσε να κερδίσει, να στεφτεί Μις Βενεζουέλα μια όμορφη νύχτα σαν κι αυτή».

Η πασαρέλα διαρκεί όλη νύχτα. Πρώτα, ο διαγωνισμός με μαγιό (ο πιο ενδιαφέρων λόγω των πτυχώσεων του δέρματος), έπειτα ο διαγωνισμός με το βραδινό ρούχο και τελευταίος αλλά όχι λιγότερο σημαντικός το κομμάτι όπου καθεμία μιλάει για να εκφράσει τις σκέψεις και τις επιθυμίες της. Μία από τις συμμετέχουσες, που εμφανίζεται με το όνομα Genesis και εκπροσωπεί την πολιτεία Vargas, ανεβαίνει στη σκηνή με ένα στενό φανταχτερό μπλε φόρεμα, σκοντάφτει στα παρασκήνια και ενώ ετοιμάζεται να κάνει δραματική πτώση, κατά τύχη και λόγω φυσικής, αφού το σώμα κινήθηκε με διάφορους τραγελαφικούς τρόπους, ξανακέρδισε την ισορροπία της και εμφανίζεται επισήμως ενώπιον του κόσμου. Παίρνει το μικρόφωνο με μανία και λέει ότι «δεν εύχομαι να είμαι γυναίκα. Η γυναίκα είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή, ξεκινώντας από τις μητέρες μας, που μας γέννησαν. Τότε, γιατί ο κόσμος νομίζει ότι ευχόμαστε να είμασταν γυναίκες; Ντύνομαι έτσι για να τις τιμήσω, να τις λατρέψω, να τους πω ότι είναι οι καλύτερες στον κόσμο. Οι γυναίκες κόβουν κώλους». Το πλήθος, κυρίως γκέι και συγγενείς, πανηγυρίζει.

Όπως σε κάθε διαγωνισμό, μόνο μία μπορεί να πάρει την κορώνα και τις επευφημίες. Όλες μοιάζουν με όμορφα κορίτσια με καλή φυσική κατάσταση, που έγιναν κάποια άλλη και έζησαν το όνειρό τους. Στο τέλος φεύγουν, προσπαθώντας απεγνωσμένα να βγάλουν περούκες και κόλλες από το σώμα τους.

Πριν από την αναχώρηση, πέφτω πάνω στο κορίτσια από το καμαρίνι. Με παρακολουθεί όλη τη νύχτα από τα παρασκήνια. Πηγαίνω κοντά και της λέω ότι είναι όμορφη λέγοντάς της αντίο κατά κάποιο τρόπο και πως για μια στιγμή πραγματικά πίστεψα ότι ήταν γυναίκα. Όλοι χορεύουν στη μικρή πίστα χορού αλλά η εκδήλωση έχει ήδη τελειώσει. Είναι σχεδόν 3 π.μ. Τη φιλάω για αντίο. Ενοχλημένη μου λέει «λοιπόν, γλύκα, σε παρακολουθώ όλη τη νύχτα και εσύ δεν μου δίνεις σημασία. Κοίτα αγόρι, κόψε τις μαλακίες και πάμε να χορέψουμε. Εντάξει;».

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.