Ας το παραδεχθούμε, ο κόσμος σήμερα είναι ένα τρομακτικό μέρος γεμάτο βία, άγχος και αβεβαιότητα. Το Ίντερνετ, ως καθρέφτης της κοινωνίας, δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Λίγο η υπερπληροφόρηση των social media, λίγο το γεγονός πως, πλέον, ο καθένας μπορεί να ανεβάσει στο διαδίκτυο οποιαδήποτε πληροφορία θελήσει, έχουν μετατρέψει το σερφάρισμα, σε μια ψυχοφθόρα διαδικασία για εμάς, τους απλούς, καθημερινούς τύπους.

Προσωπικά, έχω βρει ένα νέο χόμπι που με βοηθά στο να αγαπήσω (και να μάθω) από την αρχή το Διαδίκτυο. Αυτό είναι το να ανακαλύπτω παλιά, εγκαταλειμμένα websites και να τα εξερευνώ. Δεν μιλάω για σελίδες που δεν έχουν ανανεωθεί για δύο χρόνια, αλλά για περιπτώσεις που μετράνε πάνω από μια δεκαετία αδράνειας και που για κάποιο λόγο, υπάρχουν ακόμη και πλέουν, στο ατελείωτο σύμπαν του κυβερνοχώρου σαν παλιοί διαστημικοί σταθμοί. Σκέψου το σαν ένα νέο είδος εξευρεύνησης «στοιχειωμένων» σπιτιών. Άλλωστε αν το σκεφτείς τα sites μοιάζουν με σπίτια - είναι ένας χώρος που κάποιος αφιέρωσε χρόνο για να φτιάξει, έπειτα τον γέμισε με αναμνήσεις και τελικά, τον εγκατέλειψε για πάντα.

Ιδού λοιπόν μια λίστα με τα πιο ενδιαφέροντα website που έχω ξεθάψει.

Θα μπορούσαμε να πούμε πως το Cyber Beach, ήταν ένας προάγγελος των Social Media. Φυσικά, αν λέγαμε κάτι τέτοιο, θα έπρεπε να προσθέσουμε πως χρησιμοποιούμε και μια κάποια δόση υπερβολής. Το Cyber Beach δημιουργήθηκε το 1996 και είχε, μεταξύ άλλων, chat, ηλεκτρονικές καρτ ποστάλ και κάποια bulletin boards που, ουσιαστικά, ήταν κάτι σαν πρώιμα blogs. Όπως μπορείτε να δείτε μπαίνοντας στο site, ο διαχειριστής του έχει φροντίσει να το ανανεώσει γράφοντας ένα μικρό κειμενάκι στο οποίο μας δίνει κάποιες πληροφορίες, χρησιμοποιώντας και λίγο χιούμορ, σχετικά με την εποχή που μεσουρανούσε η σελίδα.

Λοιπόν, σε αυτό το site όπως μας ενημερώνει στην αρχική σελίδα ο ιδρυτής του, David Levine, όταν η ανθρωπότητα πατήσει ξανά στο φεγγάρι, το Lunar Institute of Technology, θα απαιτήσει την ανατολική του πλευρά, ώστε να χτιστεί η αντίστοιχη σχολή. Μέχρι στιγμής πάντως, δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Το συγκεκριμένο site δημιουργήθηκε το 1994 και η τελευταία φορά που έγινε κάποιο update σε αυτό, ήταν το 1996. Από τα συμφραζόμενα και ένα ψάξιμο που έκανα, ανακάλυψα πως πρόκειται για ένα, ανεπίσημο, online πανεπιστήμιο το οποίο κάποτε απαριθμούσε αρκετά μέλη και είχε διάφορα τμήματα όπως για παράδειγμα, η κατασκευή διαστημικών σκαφών και η εξερεύνηση για την ύπαρξη εξωγήινης ζωής.

Δεν ξέρω πως έχει επιβιώσει αυτό το site όμως, πρόκειται για ένα, retro, μνημείο της pop κουλτούρας της δεκαετίας του '90. Υποθέτω πως η Warner Bros, ίσως να υπολόγιζε στη δημιουργία μιας δεύτερης ταινίας Space Jam και για αυτό τον λόγο δεν «έριξε» ποτέ το site. Τα πιο πολλά sections της σελίδας λειτουργούν κανονικά και έτσι, μπορείς να κατεβάσεις, κακής ποιότητας, βιντεάκια με συνεντεύξεις συντελεστών, τρέιλερ και behind the scenes υλικό, να διαβάσεις κάποια μπασκετικά tips από τον Michael Jordan και άλλα πολλά και όμορφα. Αξίζει μια επίσκεψη, ειδικά αν ανήκεις στα παιδιά των '90's.

Μάλλον η Warner Bros έχει απολύσει τον τύπο που "ρίχνει' τα site των παλιών ταινιών. Το συγκεκριμένο, πρέπει να ήταν πολύ "ψαγμένο' για την εποχή του. Είναι κάπως περίεργο στη χρήση, αλλά σε μεταφέρει μέσα στη ταινία και έχει τη πλάκα του. Γενικά, είναι αστείο που συμπεριλαμβάνεται σε αυτή τη λίστα μιας και όλη η ταινία αποτελεί, πλέον, μια ματιά στην ρομαντική εποχή του internet η οποία έχει φύγει ανεπιστρεπτί.

Ότι θέλεις να μάθεις για τους βατράχους είναι εδώ. Από πληροφορίες με το τι μπορείς να κάνεις για να τους σώσεις, μέχρι και ξεχωριστό section με τέχνη εμπνευσμένη από τους αμφίβιους φίλους μας. Όλα αυτά και ακόμη περισσότερα, όπως για παράδειγμα screensavers με βατράχια, μπορείς να βρεις στο, βραβευμένο, σπιτικό site που έφτιαξε το 1995 η Dorota. Το τελευταίο update έγινε το 2006, ελπίζω η Dorota και οι οικόσιτοι βάτραχοι της να είναι καλά.

Ήταν ενεργό κάπου μεταξύ 1996 και 1999. Μάλιστα, το συγκεκριμένο site, θεωρήθηκε τόσο καλό που μέρος των πληροφοριών του χρησιμοποιήθηκε στο Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας (λογικά της Ουάσιγκτον) σε σχετικά εκθέματα. Αρκετά ενδιαφέρον για όσους έχουν χρόνο και όρεξη να διαβάσουν μερικά πράγματα σχετικά με τα γιγαντιαία καλαμάρια.

Στην Αμερική, είναι αρκετά γνωστή η σκηνή της "χριστιανικής' μουσικής. Μην πάει το μυαλό σας στον Σαντιγκάι και τους εκκλησιαστικούς ύμνους. Το συγκεκριμένο μουσικό κίνημα, που υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια, αποτελείται από καλλιτέχνες όλων των ειδών της μουσικής που απλώς έχουν μια συγκεκριμένη, Χριστιανικών αρχών, ιδεολογία. Αν ψάξεις στη λίστα του εν λόγω site, θα βρεις καλλιτέχνες όπως οι MXPX, οι Creed και οι U2 (δεν ξέρω γιατί). Δεν γνωρίζω περισσότερες λεπτομέρειες για αυτό το site, το αναφέρω απλώς επειδή το background του με τα αστέρια είναι γαμάτο.

Τα Spork είναι ένας συνδυασμός κουταλιού με πιρούνι και το όνομα του στα Αγγλικά είναι ένας συνδυασμός των δύο αυτών λέξεων (Spoon και Fork). Στα Ελληνικά, θα το λέγαμε Πιράλι, πιρούλι ή κουρούνι. Δεν ξέρω, όλα ακούγονται το ίδιο χάλια. Κάποια στιγμή μέσα στο 1995 λοιπόν, κάποιος, αποφάσισε να φτιάξει ένα website αφιερωμένο σε αυτό το προϊόν. Σήμερα, είκοσι χρόνια μετά, η σελίδα στέκει αγέρωχη στο internet και μπορείτε πολύ εύκολα να την επισκεφτείτε και να τσεκάρετε ένα κάρο άχρηστες πληροφορίες σχετικά με τα sporks.

Υπάρχει ένα μέρος στο Ίντερνετ όπου μπορείς να πας για να σκεφτείς τη ζωή σου, να κλάψεις, να πεις μυστικά, να αδειάσεις τις σκέψεις σου και γενικά, να κάνεις ότι γουστάρεις. Λέγεται Something, υπάρχει από το 1995 και έκτοτε δεν έχει αλλάξει. Μπες για να τα «βρεις» με τον εαυτό σου.

Δημιουργήθηκε το 1997 και ουσιαστικά, είναι ένα είδος εικονικής πραγματικότητας. Μέσα από κάποιες φωτογραφίες και GIF's, κάνεις διάφορες επιλογές για το πως θα περάσεις την ημέρα σου. Σήμερα κάτι τέτοιο, ίσως, να μπορεί να το φτιάξει ο καθένας μας. Όμως, αν σκεφτείς πως αυτό το site λειτουργούσε στα '90's, δεν μπορείς να μην παραδεχθείς πως πρόκειται για μια «ψαγμενιά» της εποχής.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.