#SupportDragArtists: Η Τέχνη του Drag Μπορεί να Ανθίσει Ακόμα και σε Αυτές τις Συνθήκες

Σε μια περίοδο κατά την οποία οι drag performer έχουν μείνει χωρίς εργασία λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, το Greek Online Drag Fest, το πρώτο ελληνικό διαδικτυακό φεστιβάλ drag, έχει στόχο την υποστήριξη των drag performer με την προβολή της τέχνης τους σε ένα ευρύτερο κοινό. Στο μεγάλο κίνημα του #SupportArtWorkes έρχεται να προστεθεί κι αυτό των drag artist, για τους οποίους δεν υπάρχει καμία κρατική μέριμνα.

Το Φεστιβάλ περιλαμβάνει drag show από 27 performer που ζουν στην Ελλάδα και το εξωτερικό, και θα προβληθεί διαδικτυακά μέσω της πλατφόρμας Gumroad στις 30 Μαΐου. Το εισιτήριο θα είναι πέντε ευρώ και τα έσοδα θα διατεθούν εξ ολοκλήρου μεταξύ των καλλιτεχνών. Στη συνέχεια, το φεστιβάλ θα παραμείνει διαθέσιμο σαν video on demand.

Πώς έχουν βιώσει οι ίδιοι οι drag performer την κρίση που έφερε η πανδημία και ποια είναι τα αιτήματά του; Με αφορμή το 1o Ελληνικό Οnline Φεστιβάλ, drag μιλούν στο VICE για το κίνημα #SupportDragArtists.

Aphrodite HGW

«Όσα από εμάς δεν έχουν ένσημα καλλιτέχνη, δεν μπορούμε να ενταχθούμε στα καλλιτεχνικά σωματεία της χώρας».

Ο κορονοϊός με βρήκε στην περίοδο που ξεκινούσα το HGW std. (μία Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία για την υποστήριξη queer καλλιτεχνών και προβολή της queer τέχνης), επομένως ήταν ένα χτύπημα όχι μόνο επαγγελματικό αλλά και προσωπικό, βλέποντας τόσο κόπο και προσπάθεια να μπαίνει σε επ αόριστον αναμονή. Στα περισσότερα άτομα από εμάς όμως, το drag μάς έχει διδάξει να είμαστε δημιουργικά πλάσματα και έτσι να βρίσκουμε τρόπους να ξεπερνάμε τα εμπόδια και να υπερνικάμε δυσκολίες. Σαφώς μία λύση είναι η στροφή στις νέες τεχνολογίες και ο συνασπισμός μας σε πρωτοβουλίες όπως το #greekdragfest. Οι προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας να διαχειριστούμε είναι πολλές. Δυστυχώς, στις περισσότερες περιπτώσεις, τα drag performer αντιμετωπίζονται μεν ως «πολυτέλεια» για ένα μαγαζί αλλά ταυτόχρονα δεν αντιμετωπίζονται και ισάξια με τα υπόλοιπα εργαζόμενα άτομα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές να μην κολλούνται (όλα) τα ένσημα που μας αναλογούν και εξ εξαιτίας αυτού, όσα από εμάς δεν έχουν ένσημα καλλιτέχνη να μην μπορούμε να ενταχθούμε στα καλλιτεχνικά σωματεία της χώρας.

Ingrid Hideki

«Να ξεκινήσουμε να αντιμετωπίζουμε τους καλλιτέχνες κάθε φάσματος ως εργάτες, ίσους με όλους τους υπόλοιπους».

Το 2020 ξεκίνησε δυναμικά και πολλά υποσχόμενο, είχα στα σχέδια αρκετά νέα πρότζεκτ που όμως, με την τρέχουσα κατάσταση, παίρνουν μία κάποια παράταση. Παρόλα αυτά οφείλω να ομολογήσω ότι εκμεταλλεύτηκα τον λίγο περισσότερο ελεύθερο χρόνο μου εποικοδομητικά, δημιουργώντας content από το σπίτι μου, όπως πολλοί άλλοι καλλιτέχνες. Είμαστε τυχεροί μέσα στην ατυχία που σπέρνει ο ιός, όντας παιδιά του Διαδικτύου, που έχουμε ακόμα την δυνατότητα να μένουμε συνδεδεμένοι με τον έξω κόσμο από την άνεση και ασφάλεια του σπιτιού μας. Παρόλα αυτά, η τέχνη του drag τρέφεται, για μένα, από την αλληλεπίδραση του καλλιτέχνη με το κοινό. Το ενεργειακό πεδίο που δημιουργείται την ώρα που βρίσκομαι πάνω στην σκηνή με τον κόσμο από κάτω δεν μπορεί να αποδοθεί σωστά σε λέξεις. Αυτό δεν το έχεις φυσικά μέσα από μια οθόνη. Ανυπομονώ να μπορέσουμε να μεταφέρουμε ξανά τα show μας μέσα σε μαγαζιά, θέατρα, σκηνές, τον δρόμο. Εκεί εξάλλου ξεκίνησε η πολιτική υπόσταση της τέχνης του drag, κάτι που σε όλη αυτή την κατάσταση δεν πρέπει να ξεχνάμε. Το drag είναι κοινωνική σάτιρα, διακωμωδεί το κατεστημένο και την μισαλλοδοξία, εμπνέει και απελευθερώνει.

Όταν επιστρέψουμε στην ομαλότητα (αποφεύγω τον όρο κανονικότητα διότι, μεταξύ μας, τι το κανονικό είχαμε πριν;) επιθυμώ να ξεκινήσουμε να αντιμετωπίζουμε τους καλλιτέχνες κάθε φάσματος ως εργάτες, ίσους με όλους τους υπόλοιπους. Αυτό ξεκινάει από εμάς τους ίδιους, που ανέκαθεν πουλάμε την τέχνη μας σχεδόν δωρεάν, από τους μαγαζάτορες και οργανωτές εκδηλώσεων, που βλέπουν σε εμάς μία φθηνή και αποτελεσματική μορφή διασκέδασης, η οποία μπορεί να «αγοραστεί» με έκθεση και όχι με μισθό, και καταλήγει στον πιο σημαντικό φορέα ευθύνης, στο ίδιο το κράτος, που δεν δίνει αρκετά περιθώρια και χρηματοδοτήσεις στην κουλτούρα και στην τέχνη. Η περίοδος εγκλεισμού έδωσε σε πολλούς να καταλάβουν πόσο σημαντική είναι η τέχνη στην ζωή μας και στην ψυχολογία μας. Ελπίζω μετά από όλο αυτό να δω περισσότερο κόσμο έξω να απολαμβάνει τα τελούμενα και να στηρίζει τους τοπικούς καλλιτέχνες. Στην τελική, όσο σας έχουμε ανάγκη εμείς, άλλο τόσο, αν όχι περισσότερο, μας έχετε ανάγκη και εσείς

Gorgina

«Το drag στην Ελλάδα, ακόμα, αποτελεί μια underground τέχνη. Έχουμε δρόμο για την κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων».

Η περίοδος του εγκλεισμού ήταν αρκετά δύσκολη, τόσο σε πρακτικό όσο και ψυχολογικό επίπεδο. Δυστυχώς, η απότομη αλλαγή στην καθημερινότητα και συνάμα η αβεβαιότητα που επικράτησε αποτέλεσαν καταλυτικούς παράγοντες για την παραγωγικότητα και τη δημιουργικότητα πολλών από εμάς. Με το κλείσιμο των μαγαζιών και την καραντίνα, δεν υπήρχε η δυνατότητα εργασίας, κάτι το οποίο προβλέπεται να συνεχιστεί για μεγάλο διάστημα ακόμη. Ήρθαμε αντιμέτωποι με μια κατάσταση στην οποία δεν μπορείς παρά να νιώσεις αδρανής και παγιδευμένος. Και κάπως έτσι σαν όαση, καταφθάνει το πρώτο ελληνικό διαδικτυακό φεστιβάλ drag, το οποίο θα δώσει τη δυνατότητα προβολής της τέχνης του drag στο ευρύ κοινό, κάτι που ευελπιστούμε να συνεχιστεί για το κρίσιμο διάστημα που ακολουθεί, εφόσον η πρωτοβουλία αυτή δείχνει πως λειτουργεί μια χαρά και στο εξωτερικό. Καθότι το drag στην Ελλάδα, ακόμα, αποτελεί μια underground τέχνη, η οποία σταδιακά αποκτά μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα, έχουμε δρόμο για την κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων. Πιστεύω σε πρώτη φάση καλό θα ήταν να μεριμνήσουμε εμείς οι ίδιοι για τη δημιουργία ενός ενεργού σωματείου και στη συνέχεια να γίνουν όλες οι απαραίτητες ενέργειες, ώστε να εδραιωθεί το drag ως τέχνη και να αναγνωριστεί επίσημα τόσο από την καλλιτεχνική κοινότητα όσο και από το ίδιο το κράτος.

Marianah Grindr

«Το ότι ως performer προσπαθουμε να βρούμε εναλλακτικές δεν πρέπει να αποτελέσει άλλοθι για την απαξίωση της κυβέρνησης, απέναντι σε όλους τους καλλιτέχνες και τους ανθρωπους που δουλεύουν στο θέαμα».

Ο κορονοϊός και ο υποχρεωτικός εγκλεισμός στο σπίτι ήταν κάτι που με επηρέασε πολύ περισσότερο από ό,τι περίμενα. Στις αρχές τις καραντίνας πίστευα πως είναι μια καλή ευκαιρία να ξεκουραστώ, έχοντας και το προνόμιο να είμαι οικονομικά εξασφαλισμενη τουλάχιστον για το αρχικό διάστημα, μιας και έτσι κι αλλιώς είμαι άτομο που του αρέσει να περνάει χρόνο στο σπίτι. Παρ' όλα αυτά, το να βρίσκομαι 24 ώρες το 24ωρο στο σπίτι, χωρίς δουλειά, μαθήματα, show κλπ να γεμίζουν τη μέρα μου και να ξοδεύω την ενέργειά μου, με έφερε αντιμέτωπη με τις σκέψεις μου και την εαυτή μου και αυτό είχε μερικά πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Αν μπορούσα να το συνοψίσω σε μια πρόταση θα έλεγα ότι με ανάγκασε να αναδιατάξω τις προτεραιότητες μου και να αναθεωρήσω τα θέλω μου.

Ένα κομμάτι που σίγουρα επηρεάστηκε ήταν το drag. Ασχολούμαι με το drag τα τελευταία τρία χρόνια και από τότε που μπήκε στη ζωή μου αποτελεί τον κύριο τρόπο μέσα από τον οποίο εκτονώνομαι και εκφράζομαι. Έτσι, ενστικτωδώς, έψαξα να βρω την εκτόνωση που μου δίνει η σκηνή μέσω του Ίντερνετ και άρχισα να δημιουργώ μικρά drag project κυρίως για το προφίλ μου στο Instagram. Σίγουρα το να φτιάξεις ένα βίντεο για το Instagram δεν έχει την ίδια ενέργεια και το ίδιο impact με ένα live performance, παρ όλα αυτά κέρδισα πολλά νέα skills μέσα από αυτή τη διαδικασία, όπως το να μάθω να κάνω ένα βασικό μοντάζ στα βίντεό μου και το να φτιάχνω τα διάφορα props που μπορεί να χρειάζομαι, με πράγματα που έχω ήδη στο σπίτι αφού δεν μπορώ να βγω έξω να τα αγοράσω.

Στο ευρύτερο πλαίσιο όμως, πιστεύω πως η τέχνη του drag θα επηρεαστεί πάρα πολύ από αυτό το γεγονός, αφού πολλά μαγαζιά και χώροι που φιλοξενούσαν drag show δεν θα ανοίξουν σύντομα, αφήνοντας πολλές από εμάς άνεργες. Υπάρχει όμως και η θετική πλευρά, που είναι αυτό που ζούμε σήμερα, αφού αυτή η έλλειψη χώρων μάς ανάγκασε να δημιουργήσουμε τους δικούς μας μέσα στο διαδίκτυο και τώρα βρισκόμαστε στη θέση να μιλάμε για το πρώτο drag festival της χώρας, με 29 performer από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Σε όλο τον κόσμο, οι drag performer έχουν στραφεί στο Διαδίκτυο για να συνεχίσουν να παράγουν την τέχνη τους και αυτό δίνει την ευκαιρία και σε μεγαλύτερο κομμάτι κοινού, ανεξαρτήτως ηλικίας, περιοχής κλπ να απολαύσει αυτή την τέχνη. Παρόλα αυτά, το ότι ως performer προσπαθουμε να βρούμε εναλλακτικές δεν πρέπει να αποτελέσει άλλοθι για την απαξίωση της κυβέρνησης απέναντι σε όλους τους καλλιτέχνες και τους ανθρωπους που δουλεύουν στο θέαμα. Σε μια περίοδο που όλος ο κόσμος έχει στραφεί στις τέχνες για να βρει καταφύγιο και ένα γνώριμο συναίσθημα, είναι ντροπή οι καλλιτέχνες να αντιμετωπίζονται σαν χομπίστες και να μη λαμβάνουν τη στήριξη που τους αξιζει από την πολιτεία. Απαιτούμε, λοιπόν, η κυβέρνηση να αρχίσει να αντιμετωπίζει τους καλλιτέχνες με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζει όλους τους εργαζομένους και να παρέχει την ανάλογη οικονομική στήριξη και σε αυτούς, σε μια τόσο αβέβαιη και τρομακτική περίοδο.

Mary Sunshine

«Η τέχνη του drag μπορεί να ανθίσει ακόμα και σε αυτές τις συνθήκες».

Δεν είχα κάνει καλό οικονομικό κουμάντο και φυσικό ήταν η καραντίνα/covid 19, να τινάξει την μπάνκα στον αέρα. Είμαι musical performer. Αυτό είναι το επάγγελμά μου. Γνωρίζετε όμως τι συμβαίνει στον χώρο του θεάτρου. Μην τα επαναλάβω. Drag δεν κάνω χρόνια, αλλά το θαυμάζω χρόνια. Είναι η πιο παρεξηγημένη τέχνη. Η Mary Sunshine είναι η ηρωίδα ενός έργου που έγραψα και έγινε παράσταση. Όμως η περσόνα αυτή με συνόδευσε σε καινούργια φωτεινά και πολύχρωμα μονοπάτια. Το καλύτερό μου δηλαδή. Το drag είναι μια ανάσα για την τσεπούλα μου. Δεν είναι η κύρια ασχολία μου και δεν μπορεί να είναι, επειδή δεν έχει σταθερότητα. Μακάρι να είχε. Τα χρήματα ήταν καλά στις εμφανίσεις και με απόλυτο σεβασμό απέναντι στη Mary, που σε κανένα άλλο καλλιτεχνικό κλάδο δεν έχω συναντήσει. Όλοι-ες οι drag performer έχουν ανάγκη το κοινό για να επιβιώσουν. Είναι διασκεδαστές. Tο show μπορεί να διαρκεί πέντε λεπτά, αλλά ο χρόνος προετοιμασίας είναι σχεδόν δυο ώρες και τα προσωπικά έξοδα για μία εμφάνιση είναι σχεδόν όσο το μεροκάματο αυτής. Είμαι αισιόδοξος όμως και πιστεύω πως σε λίγο καιρό θα γυρίσει ο τροχός. Τα μαγαζιά θα μπορέσουν να εντάξουν πάλι το drag. Μέχρι τότε, όμως; Η τέχνη του drag μπορεί να ανθίσει ακόμα και σε αυτές τις συνθήκες. Πάρτε παράδειγμα τον Μανώλη Βαμβούνη. Φτιάχνει το πρώτο ελληνικό drag festival. Ποιος να το πίστευε; Είμαστε έξυπνα πλάσματα και δημιουργικά. Σίγουρα θα βρούμε τον τρόπο να ανθίσουμε πάλι, φτάνει να κρατάμε το «μπουμπούκι» ασφαλές. Το drag είναι τέχνη, όσο κι αν είναι δύσκολο να το χωνέψουν - και η τέχνη πολλές φορές θέλει θυσίες. Αλλά πόσες θυσίες σε παίρνει να κάνεις όταν ξέρεις ότι χρωστάς δύο ενοίκια;

• Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.

Περισσότερα από το VICE

O Κώστας Σαμαράς Δεν Πανικοβάλλεται Τόσο Εύκολα, με το Παρελθόν που Έχει

Γιατί η Κατεδάφιση του Εθνικού Θεάτρου Έχει Προκαλέσει Πολιτική Αναταραχή στην Αλβανία

Στα 14 Aνακάλυψα Ότι Ήμουν Πριγκίπισσα και Δεν Ήταν Όπως Φανταζόμουν