Δέκα Ερωτήσεις που Πάντα Ήθελες να Κάνεις σε Έναν Περιπτερά

Ο Παναγιώτης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1960 και ήρθε στην Ελλάδα σε ηλικία 21 ετών. Έκανε αρκετές δουλειές, αλλά αυτό που τον κέρδισε ήταν το περίπτερο. Δουλεύει τα τελευταία 23 χρόνια ως περιπτεράς, τα πρώτα 15 ως υπάλληλος και τα άλλα οκτώ ως ιδιοκτήτης. Το περίπτερό του βρίσκεται κοντά τον Εθνικό Κήπο και εκεί πραγματοποιήθηκε η συζήτησή μας, υπό τους ήχους της πόλης.

VICE: Ποιο είναι το πιο περίεργο πράγμα που σου έχουν ζητήσει να αγοράσουν ή σε έχουν ρωτήσει;
Παναγιώτης: Το πιο περίεργο πράγμα που μου έχουν ζητήσει είναι είδη για τα μαλλιά, φουρκέτες, λαστιχάκια, τέτοια πράγματα. Όσον αναφορά τις ερωτήσεις, έχει πλάκα όταν με ρωτάνε «Από πού μπορώ να πάρω το τραμ;» και αν «Πρέπει να περάσω απέναντι για να επιβιβαστώ;» - φυσικά το τραμ είναι στα 50 μέτρα. Ή «Πού βρίσκεται η Βασιλίσσης Σοφίας;» και αν «Χρειάζεται να συνεχίσω ευθεία για να βρεθώ…» στο τάδε μέρος. Απλές ερωτήσεις δηλαδή, στις οποίες πάντα απαντώ με χιούμορ.

Πες μου ένα περιστατικό που σου έχει συμβεί και ακόμη το θυμάσαι.
Τα γεγονότα του 2011, με τους «Αγανακτισμένους», όπου έβλεπες μια εικόνα «Πολυτεχνείου». Ήταν τότε κλειστές οι πόρτες του Εθνικού Κήπου και βρίσκονταν από τη μία οι αστυνομικοί και από την άλλη ο κόσμος που διαμαρτυρόταν. Ξαφνικά, γίνεται ένα «μπαμ» και πέφτει η πόρτα, τα κάγκελα, τα πάντα. Φωτιές, μολότοφ, χημικά, πέτρες να πέφτουν και εμείς να είμαστε ακάλυπτοι. Εκείνη τη μέρα δούλευα μαζί με τη σύζυγό μου, όμως εξαιτίας της έκρυθμης κατάστασης, ενώ ήμασταν μαζί στην αρχή, μετά χωρίσαμε για λίγο και ο κάθε ένας πήγε κάπου να προφυλαχτεί. Ένιωσα να χάνεται η γη κάτω από τα πόδια μου, αλλά ευτυχώς βρεθήκαμε ξανά μέσα στον πανικό.

Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που συναντάς όταν δουλεύεις και ποιος ο καλύτερος παράγοντας, για να πάει καλά ένα περίπτερο;
Η μεγαλύτερη δυσκολία στο περίπτερο είναι η τουαλέτα. Επίσης, αρνητικό είναι οι λιγοστές διακοπές που κάνουμε.

Για να πάει καλά ένα περίπτερο, πρέπει να κάνεις καλή διαχείριση, να διαχωρίζεις τα λεφτά σου από τους προμηθευτές, τα τσιγάρα, την κάβα, τις υποχρεώσεις, τα ενοίκια και όλα τα άλλα. Επίσης, να έχεις όσο το δυνατόν μεγαλύτερη γκάμα προϊόντων, ειδάλλως χάνεις πελάτες. Ακόμη, ένας σημαντικός παράγοντας είναι το χαμόγελο. Αν θέλουμε να πούμε ποια εποχή είναι καλύτερη για ένα περίπτερο, για εμάς, λόγω τοποθεσίας, είναι το καλοκαίρι, χάρη στον τουρισμό.

Τι κάνεις για να περάσει η ώρα;
Μιας και το περίπτερο είναι σε κεντρικό σημείο, δεν βαριέμαι, συνέχεια έχω να κάνω κάτι. Αν όμως είναι κλειστό το Σύνταγμα και δεν πατάει ψυχή, έχουμε εφημερίδες, ραδιόφωνο, tablet για να μπαίνω στο Ίντερνετ. Στη δουλειά μου πάνω, δεν βαριέμαι.

Κάτι που έχω απορία από μικρός. Τρως σοκολάτες;
Αυτό ίσως να συνέβαινε τα πρώτα χρόνια της εργασίας μου -να πάρω ένα αναψυκτικό, μια σοκολάτα-, αλλά αργότερα δεν το έχω λαχταρίσει, να σου πω την αλήθεια. Να πάρω ένα κομματάκι αραιά και πού, ναι. Αλλά όχι να φάω μια ολόκληρη σοκολάτα.

Πού κάνεις την ανάγκη σου;
Αν δουλεύω μαζί με τη γυναίκα μου, έχει καλώς. Πετάγομαι στο απέναντι ξενοδοχείο και πηγαίνω εκεί τουαλέτα. Αν δουλεύω μόνος μου, μέσα στο μπουκάλι. Τώρα, αν υπάρχει «μεγαλύτερη» ανάγκη, φαντασία έχουμε, κάτι θα βρούμε.

Έχουν επιχειρήσει να σε κλέψουν;
Επειδή όπως είπαμε το περίπτερο είναι σε κεντρικό σημείο και υπάρχει φύλαξη στα πέριξ, σπάνια θα επιχειρήσουν να μας ληστέψουν ή να μας κλέψουν. Φυσικά, υπάρχουν κρούσματα, αλλά αντιδρώ όσο το δυνατόν με πιο ωραίο τρόπο και τους επισημάνω ότι δεν είναι σωστό.

Είχες κάνει άλλες δουλειές παλιότερα και, αν ναι, πώς προσαρμόστηκες στο κλειστό χώρο του περιπτέρου;
Έχω ασχοληθεί με τα είδη υγιεινής, ήμουν σερβιτόρος και πωλητής σε ποτά - οι γνωριμίες από εκείνη τη δουλειά με έφεραν σε επαφή με το περίπτερο. Πρώτα ως υπάλληλος και μετά ως ιδιοκτήτης.

Όσον αναφορά τον χώρο, δεν έχω τέτοια προβλήματα, επειδή το περίπτερό μου έχει πολλά πράγματα, όποτε είμαι συνέχεια μέσα-έξω, ούτε είχα ποτέ θέματα κλειστοφοβίας. Περισσότερο σαν ψυχαγωγία το βλέπω πάρα σαν κάτι άλλο, κάθε μέρα έχω να ασχοληθώ και με κάτι διαφορετικό.

Έχεις φλερτάρει κάποια πελάτισσα;
Όχι. Θέλω στη δουλειά μου να είμαι όσο πιο επαγγελματίας μπορώ, οπότε δεν μπερδεύω το επαγγελματικό κομμάτι με το αισθηματικό. Ούτε και το ανάποδο, πελάτης προς εμένα, δεν δίνω το δικαίωμα. Σκέψου ότι είμαι καπνιστής, αλλά στη δουλειά μου δεν καπνίζω. Αν κάποιος πελάτης δεν καπνίζει, μπορεί να ενοχληθεί και να μην έρθει ξανά. Πρέπει να σέβεσαι τον πελάτη. Έχουν προκύψει όμως φιλίες που έχουν γεννηθεί από εδώ. Από πρόξενους μέχρι ανθρώπους που καταλάβαμε πως τα χνώτα μας ταιριάζουν.

Πώς είναι η ζωή σου εκτός περιπτέρου;
Η αλήθεια είναι πως τη δουλειά την κουβαλάω και στη ζωή μου. Αν είμαι εκτός εργασίας και υπάρχουν προσφορές σε supermarket, πρέπει να τρέξω και να επωφεληθώ. Πέρα από αυτό όμως, όπως είπα, συνολικά οι μέρες ξεκούρασης και διακοπών είναι ελάχιστες. Κάνω διακοπές 20 μέρες τον χρόνο, όλες τις άλλες μέρες είμαι στο περίπτερο. Τις λίγες ώρες που κάθομαι σπίτι, θα δω ποδόσφαιρο, μπάσκετ και γενικά, πάσης φύσεως αθλητικά.

Στο τέλος, ρώτησα τον Παναγιώτη αν θέλει να προσθέσει κάτι άλλο. Μου είπε πως για να είσαι επαγγελματίας, ό,τι δουλειά και αν κάνεις, πρέπει να είσαι ευδιάθετος και να σέβεσαι τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου. Προτού φύγω, είπε: «Η εμπειρία του πεζοδρομίου είναι το καλύτερο πανεπιστήμιο».

Περισσότερα από το VICE

Ένας Άνδρας Περιγράφει όσα Έζησε σαν Γυναίκα στο Ελληνικό Facebook

Αίμα, Δάκρυα και Ιδρώτας στο Γαλάτσι

Μιλήσαμε με Κάποιους Από τους Καλύτερους Κομιξάδες της Ελλάδας