Φωτογραφία: Sarah Bahbah από το άρθρο του VICE «Σεξ, Αυνανισμός, Φαγητό και Ευτυχία»
«Νομίζω πως γενικά έχουμε εμμονή με τη μέτρηση, εν μέρει επειδή πιστεύουμε πως εάν καταφέρουμε να μετρήσουμε την ευτυχία, θα μπορέσουμε επίσης και να την αυξήσουμε. Επίσης είμαστε ανταγωνιστικά ζώα -θέλουμε να είμαστε πιο ευτυχισμένοι από άλλους ανθρώπους ή από άλλες χώρες- δε μας φτάνει να είμαστε αντικειμενικά πιο χαρούμενοι». Αυτό μου είχε απαντήσει ο Oliver Burkeman, συντάκτης στην εφημερίδα Guardian και συγγραφέας των βιβλίων «The Antidote: Happiness for People Who Can't Stand Positive Thinking» και «HELP! How to Become Slightly Happier and Get a Bit More Done», ο οποίος υποστηρίζει ότι ένας πολιτικός μπορεί να χρησιμοποιήσει τις στατιστικές για την ευτυχία για να μας αποσπάσει τη προσοχή από οικονομικές στατιστικές.Το θυμήθηκα όσο διάβαζα σήμερα άλλη μία έρευνα που μας θέλει στον πάτο του δείκτη ευτυχίας, με αφορμή την σχετική Παγκόσμια Ημέρα. Η ετήσια έκθεση, που μετρά την ευτυχία των λαών και την οποία διεξήγαγε το SDSN (Sustainable Development Solutions Network), το Δίκτυο Αειφόρου Ανάπτυξης, υποστηρίζει ότι οι Νορβηγοί είναι ο πιο ευτυχισμένος λαός τους κόσμου. Στη δεύτερη θέση ακολουθεί η Δανία, που μέχρι σήμερα κατείχε την πρωτιά και στην τρίτη η Ισλανδία.Μεταξύ των 155 εθνών, η Κύπρος βρίσκεται στην θέση 65, η Τουρκία στο νούμερο 69 ενώ η Ελλάδα, βρίσκεται στην 87η θέση, πίσω από το Αζερμπαϊτζάν. Δεν είναι και τόσο παράξενο βέβαια αν σκεφτεί κανείς ότι η επιλογή για την πιο ευτυχισμένη χώρα γίνεται με βάση κάποιους συγκεκριμένους δείκτες, όπως είναι η φροντίδα, η ελευθερία, η γενναιοδωρία, η υγεία, το εισόδημα και η καλή διακυβέρνηση.Μάλλον η συγκεκριμένη έρευνα δεν θα μας πει κάτι καινούριο. Η ίδια το 2013 είχε κατατάξει την Ελλάδα στην 70ή θέση. Φαίνεται ότι τα πάμε όλο και χειρότερα. Άλλωστε είμαστε η χώρα που έχει βρεθεί σε δημοσίευμα στο Business Insider, ως η τρίτη πιο δυστυχισμένη χώρα ανάμεσα σε άλλες 21.Όπως άλλωστε λέει ο Burkeman: «Είναι χρήσιμο για κυβερνήσεις και άλλες οργανώσεις να σκέφτονται την «επιτυχία» ενός κράτους σε πλαίσια που δεν περιορίζονται μόνο σε ότι έχει σχέση με την οικονομική ανάπτυξη. Υπάρχει και η άποψη ότι η ευημερία των ανθρώπων (και των ζώων, ανάλογα με την φιλοσοφία σου!) είναι το μόνο που πραγματικά μετράει – οπότε είναι καλό να συγκεντρωνόμαστε σε αυτό, με αυτή την έννοια. Τα προβλήματα συμπεριλαμβάνουν το γεγονός ότι ένας πολιτικός μπορεί να χρησιμοποιήσει τις στατιστικές για την ευτυχία για να μας αποσπάσει τη προσοχή από οικονομικές στατιστικές, και το ότι να επιχειρεί κανείς να αυξήσει την ευτυχία μιας χώρας μπορεί να είναι εν τέλει πολύ κακός τρόπος για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο. Φαντάζομαι ότι κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ότι δεν είναι δουλειά των πολιτικών εξ αρχής».Από την άλλη, ο Νίκος Καζαντζάκης έχει πει πως «Η ευτυχία είναι πράγμα απλό και λιτοδίαιτο - ένα ποτήρι κρασί, ένα κάστανο, ένα φτωχικό μαγκαλάκι, η βουή της θάλασσας. Τίποτα άλλο». Αν λοιπόν ορίσουμε έτσι την ευτυχία, τότε ίσως και οι έρευνες που μας θέλουν δυστυχισμένους να πέφτουν έξω.Περισσότερα από το VICEIn Photos: Η Αθήνα Βγήκε στους Δρόμους Ενάντια στον ΦασισμόΚάποιος Αποφάσισε να Βασανίσει Έναν Υπολογιστή Εγκαθιστώντας του Όλα τα Windows που ΚυκλοφορούνΗ Επέλαση του Κόκκινου Σκαθαριού Σκοτώνει τους Φοίνικες και τη Νεοπλουτίστικη Αισθητική στη Χαλκιδική
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η τρίτη πιο δυστυχισμένη χώρα ανάμεσα σε άλλες 21
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ