«Δεν μπορώ να πω ψέματα, είμαι περήφανος για το άρθρο που πραγματικά έγινε παγκόσμιο φαινόμενο σχεδόν σε μια νύχτα και άλλαξε για πάντα τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τους Ολυμπιονίκες, για καλό ή για κακό», λέει σε mail ο Alipour.«Ακούω ότι προπονητές και στελέχη ομάδων προσέχουν από πιο κοντά τους αθλητές τους. Μέχρι που επικαλούνται το άρθρο μου ή το διανέμουν σε ομαδικές συναντήσεις ως προειδοποίηση για να πανηγυρίζουν υπεύθυνα. Ένας Ολυμπιονίκης μού είπε ότι ακόμα και ο υποψήφιος συγκάτοικός του στο Χωριό επικαλέστηκε το άρθρο μου όταν του έριξε χυλόπιτα. Ουσιαστικά είμαι εκείνος ο τύπος στο μπαρ που μπαίνει στη μέση – αυτός που κάνει χαλάστρα στο παιχνίδι».Αλλά είναι πραγματικά δυνατόν ένα άρθρο που ομολογουμένως σε άφηνε με το στόμα ανοιχτό, να έσβησε τις κάψες μιας ολόκληρης γενιάς αθλητών; Αποφασίσαμε να μάθουμε εάν το άρθρο του Alipour πραγματικά κατέστρεψε το παιχνίδι για εκείνους που αγωνίζονται στο Ρίο.Η πραγματικότητα όπως είναι, μέσα από το Newsletter του VICE Greece
Παρά το γεγονός ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν βρίσκονταν και σε νηπιακή ηλικία –το Twitter υπήρχε ήδη έξι χρόνια και είχε 185 εκατομμύρια χρήστες–, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2012 ήταν οι πρώτοι στους οποίους έγινε κατανοητό το σύνολο των δυνατοτήτων τους. Χαρακτηρίστηκαν μάλιστα ως οι πρώτοι «Αγώνες των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης». Σύμφωνα με τις μετρήσεις του Twitter, πάνω από 150 εκατομμύρια άνθρωποι τουίταραν για τους Ολυμπιακούς στη διάρκεια των 16 ημερών των Αγώνων. Αλλά ορισμένοι αθλητές, αγνοώντας την πιθανή ζημιά που θα μπορούσε να προκαλέσει μια απερίσκεπτη σέλφι ή ένα κακόγουστο αστείο, έχουν πέσει στην παγίδα – όπως ο Ελβετός ποδοσφαιριστής (σ.σ. Michael Morganella) που πήγε σπίτι του ύστερα από μια ρατσιστική προσβολή κατά της ομάδας της Νότιας Κορέας ή η Ελληνίδα τριπλουνίστρια (σ.σ. Βούλα Παπαχρήστου) που αποκλείστηκε μετά τα ρατσιστικά tweets για τους Αφρικανούς μετανάστες. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ανέτρεψαν ή τουλάχιστον προκάλεσαν σοβαρή ζημιά στις καριέρες αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012. Όταν λάβει κανείς υπόψη το γεγονός ότι όλες οι ιστορίες ακολασίας στο άρθρο του Alipour συνέβησαν πριν από το 2012, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι οι σημερινοί αθλητές θα μπορούν να συμπεριφέρονται το ίδιο ελεύθερα.Oρισμένοι αθλητές, αγνοώντας την πιθανή ζημιά που θα μπορούσε να προκαλέσει μια απερίσκεπτη σέλφι ή ένα κακόγουστο αστείο, έχουν πέσει στην παγίδα – όπως ο Ελβετός ποδοσφαιριστής (σ.σ. Michael Morganella) που πήγε σπίτι του ύστερα από μια ρατσιστική προσβολή κατά της ομάδας της Νότιας Κορέας ή η Ελληνίδα τριπλουνίστρια (σ.σ. Βούλα Παπαχρήστου) που αποκλείστηκε μετά τα ρατσιστικά tweetsγια τους Αφρικανούς μετανάστες.
Ενημερωμένοι για τους κινδύνους, αξιωματούχοι των Ολυμπιακών Αγώνων έχουν στείλει τεράστιες ποσότητες προφυλακτικών – συνολικά 450.000. Ο αριθμός είναι μεγαλύτερος από τα προηγούμενα χρόνια, εν μέρει γιατί για πρώτη φοράδιατίθενται περίπου 100.000 γυναικεία προφυλακτικά. Η ομάδα της Αυστραλίας παίρνει και έξτρα προφυλάξεις με ειδικά αντι-ιικά προφυλακτικά σχεδιασμένα να μειώσουν τη μετάδοση του Ζίκα – προσφορά φαρμακευτικής εταιρείας της Μελβούρνης.«Οι Ολυμπιακές ομάδες πρέπει να είναι πλήρως ενημερωμένες για όλα όσα γνωρίζουμε για τον ιό και τους κινδύνους που σχετίζονται με αυτόν, προτού πάνε», λέει ο Duane J. Gubler, καθηγητής μολυσματικών ασθενειών του Πανεπιστημίου Duke. «Η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία. Δεν είμαι σίγουρος ότι μπορεί κανείς να είναι υπερβολικά προσεκτικός. Δεν σημαίνει πως πρέπει να σταματήσεις τις δραστηριότητές σου, απλώς σημαίνει πως πρέπει να γνωρίζεις τους κινδύνους και πώς να αποτρέψεις λοίμωξη [χρησιμοποιώντας προφυλακτικά] εάν υπάρχει».Ενημερωμένοι για τους κινδύνους, αξιωματούχοι των Ολυμπιακών Αγώνων έχουν στείλει τεράστιες ποσότητες προφυλακτικών – συνολικά 450.000. Ο αριθμός είναι μεγαλύτερος από τα προηγούμενα χρόνια, εν μέρει γιατί για πρώτη φορά διατίθενται περίπου 100.000 γυναικεία προφυλακτικά.