FYI.

This story is over 5 years old.

Διασκέδαση

Η Superhero Overdose Θα Μας Σκοτώσει

Μόνο τη διετία 2013-2014 έχουν παιχτεί ή αναμένεται να προβληθούν στους κινηματογράφους 23 ταινίες.

Image via

Εντάξει, λατρεύουμε οτιδήποτε ξεπηδά από τις σελίδες των comic books και των  graphic novels. Προσοχή. Τα comic books. Και λιγότερο τα «κόμιξ». Ως εκ τούτου  μας αρέσουν και οι ταινίες που βασίζονται σε χάρτινους super heroes. Όμως, από το να σε εξιτάρει κάτι, έως το να βλέπεις μια από τις αγαπημένες σου συνήθειες να μετατρέπεται σε ένα βαρετό κερδοσκοπικό συνήθειο, υπάρχει μια απόσταση.

Μόνο τη διετία 2013-2014 έχουν παιχτεί ή αναμένεται να προβληθούν στους κινηματογράφους ούτε μία, ούτε δύο, ούτε τρεις, αλλά 23 ταινίες*! Σχεδόν μία κάθε μήνα, αν κάνουμε τη διαίρεση.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ο κόσμος τις βλέπει· τις ξέρει· έχει μια επαφή μαζί τους –έστω και μακρινή- και πληρώνει. Ένα δισ. διακόσια εκατομμύρια δολάρια μάζεψε το Iron Man 3 το 2013. Και δεν το έκανε μόνο από τους φαν του Tony Stark. Αλίμονο…

Τι γίνεται όμως με την ποιότητα; Την ιστορία, το χαρακτήρα και το background κάθε super hero που αποκτά σάρκα, οστά και ειδικά εφέ εκατομμυρίων δολαρίων; Η πρόσφατη ιστορία έχει να επιδείξει αξιοπρόσεχτα αποτελέσματα αλλά και θεάματα που ακόμη και το Χρυσό Βατόμουρο μοιάζει υπερβολικά τιμητική διάκριση.

Η τριλογία του Batman (Batman Begins, The Dark Knight, The Dark Knight Rises) του Κρίστοφερ Νόλαν, έφερε μαζί με τον εκπληκτικό Κιθ Λέτζερ στο ρόλο του ψυχοπαθούς Joker, μια συνέχεια που σπάνια βλέπει ο θεατής. Από την πτώση, στη νέμεση και τελικά σε ένα καθαρτήριο μέσα από το μίσος της κοινωνίας για τη δομική της αποσάθρωση με τα λαϊκά δικαστήρια του Μπέιν στην Gotham City να τυγχάνουν παρόμοιας ανταπόκρισης με τα λονδρέζικα πλήθη μασκοφόρων «V».

Στα ίδια πλαίσια δοκίμασε να κινηθεί παλιότερα η ιστορία των X-Men. Δύο στρωτές κι εύπεπτες πρώτες ταινίες στην αρχή, οι οποίες στην πορεία  διαλύθηκαν σαν τη σκόνη του Charles Xavier από τα νεύρα της Jean Grey σε ένα ιπτάμενο σπίτι που τα σπασμένα σιφώνια πάσχιζαν να απαλλαγούν από ένα ακόμη επικό κινηματογραφικό «σφάλμα». Ένα λάθος, το οποίο μετατράπηκε σε απογοήτευση μιας κινηματογραφικής εμμονής που ακούει στο όνομα Χιου Τζάκμαν και μπαίνει αισίως στον 14o χρόνο της. Μια μακρά πορεία που μπορεί να έφερε στα ταμεία των κινηματογράφων 2,3 δισ. δολάρια, όμως η γεύση που άφησε είναι επιεικώς πικρή.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η κίνηση-ματ στο χώρο των κινηματογραφικών υπερηρώων έγινε με τους Avengers. Ποτέ ξανά στο παρελθόν η αγαπημένη κίνηση των παντρεμένων ιστοριών μεταξύ διαφορετικών χαρακτήρων στο χαρτί, δεν βρήκε διέξοδο στη μεγάλη οθόνη. Το πείραμα πέτυχε και εισπρακτικά, ξεπερνώντας το 1,5 δισ. δολάρια και η «γλύκα» άγγιξε την DC, η οποία έχει ήδη κάνει γνωστό ότι ο επόμενος Superman δεν θα είναι μόνος. Μαζί του θα έχει και τον Batman, παρά το γεγονός ότι θα τον υποδυθεί ο Μπεν Άφλεκ, μια είδηση που έφερε κομματάκι απογοήτευση στο πρώτο της άκουσμα. Ποιος ξεχνά, άλλωστε, τον δύστυχο Daredevil, που αν δεν υπήρχε ο Μάικλ Κλαρκ Ντάνκαν [Kingpin] και ο θεότρελος Κόλιν Φάρελ [Bullseye], θα είχε περάσει στην κινηματογραφική λήθη με το που έπεφταν οι τίτλοι τέλους. Ήρθε βέβαια ύστερα και η Electra, η οποία με τα σχεδόν 30 εκατ. δολάρια παγκόσμιες εισπράξεις έδειξε ότι πάντα υπάρχει και χειρότερο.

Από τον «σωρό» των απρόσεχτων ταινιών, αστερίσκο αποτελεί η δεύτερη έκδοση του Punisher (Punisher War Zone). Σε όποιον αρέσει ο αντι-ήρωας με τα  αμέτρητα όπλα, ήταν ακριβώς αυτό που προβλήθηκε στο sequel. Με τη μόνη διαφορά πως όταν αντί για αληθοφανές αίμα βάζεις νερωμένη κέτσαπ, τότε τα χάλια είναι πιο μαύρα κι από το μπλουζάκι με την νεκροκεφαλή.

Οι «δύο μεγάλοι» των comic books στις ΗΠΑ, Marvel και DC, είδαν τα τελευταία χρόνια ζεστό κινηματογραφικό ρευστό και εισροή νέων πελατών στα «κομικάδικα» κάθε γωνιάς του πλανήτη. Από τον Blade του 1998 και το δραματικά αλησμόνητο (ναι, δεν θα μπορέσω να το ξεχάσω ποτέ) Green Lantern, έως τους Avengers και τον Thor, η Marvel έχει «χτυπήσει» παγκοσμίως περισσότερα από 13 δισεκατομμύρια δολάρια σε 31 ταινίες, με τον Iron Man να γίνεται ο πλέον «ακριβοπληρωμένος» superhero και τον Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ να πιάνει κορυφή στο κινηματογραφικό χρηματιστήριο.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Image via

Από την πλευρά της, η DC, που με την Χάλι Μπέρι ως Catwoman κάνει τον Green Lantern να μοιάζει ταινία βγαλμένη από τα καλύτερα της πολωνικής σχολής κινηματογράφου, «τρέχει» πίσω από το μεγάλο της αντίπαλο με 47% συνολικά λιγότερα κέρδη και την τριλογία του «Μαύρου Ιππότη» να κερδίζει την πρωτιά με 1,1 δισ. δολάρια εισπράξεις.

Ας επιτραπεί όμως σε αυτό το σημείο να βροντοφωνάξουμε εμείς οι οπαδοί των comic books ότι Joker σαν αυτόν που είδαν τα μάτια μας το φθινόπωρο του 2008 δύσκολα θα ξαναδούμε σε οποιαδήποτε ταινία superheroes. Παρότι καλό είναι ποτέ να μη λες ποτέ, ο οσκαρικός Λέτζερ αποτελεί κάτι σαν τον «Ιησού Χριστό των super villains», με το Dark Knight να βρίσκεται στο «έτος μηδέν» του κινηματογραφικού χρόνου των «υπερ-κακών».

Μετά από τη μικρή αυτή βόλτα στα πορτοφόλια των μεγαλο-παραγωγών, το συμπέρασμα είναι πως ό,τι λάμπει δεν είναι αναγκαστικά χρυσός. Οι αμερικανικοί εκδοτικοί κολοσσοί θα συνεχίσουν να βάζουν τρικλοποδιά στον εαυτό τους, όσο κι αν ο κόσμος εξακολουθεί να μην το βλέπει. Διότι, αν κρίνουμε από το απροσδόκητα –εισπρακτικά- επιτυχημένο Iron Man 3, η απάντηση παραμένει η ίδια: όσο η προσοχή πέφτει στην ποσότητα κι όχι στην ποιότητα, η απογοήτευση θα πολλαπλασιάζεται και οι πραγματικά καλές κινηματογραφικές μεταφορές θα χάνονται σε έναν ωκεανό μετριότητας.

Τι άλλο να σκεφτείς, όταν βλέπεις τον άνθρωπο «φτιάχνω με παλιοσίδερα μια πολεμική μηχανή που καθαρίζει ένα στρατό Ταλιμπάν/Μουτζαχεντίν/Φανατικών μέσα σε μια σπηλιά με μια μπαταρία αυτοκινήτου στο στήθος», να έχει ψυχολογικά προβλήματα επειδή η τριλογία πρέπει να τελειώσει! Περιμέναμε καιρό να δούμε μια τόσο πανάκριβη αποτυχία. Ίσως, από την εποχή που ο Peter Parker της πρώτης τριλογίας των Spider-Man έβγαζε ιστό από τον καρπό του και παρίστανε το σπαστικό με γλυμμένο μαλλί κι ανοιχτό πουκαμισάκι για να φανεί λίγο στέρνο. Κι όλα αυτά μπροστά στα μάτια του Σταν Λι! Ευτυχώς, που τα πράγματα σοβάρεψαν λίγο, κι ο Amazing Spiderman κράτησε τα προσχήματα.

Μπορεί όλοι μας να γνωρίζουμε ότι ως εκδότης comic book πουλάς μια έτοιμη ιστορία με στρωμένο σενάριο σε ένα εκπαιδευμένο κοινό, με πλάτη τα δισεκατομμύρια της Disney ή της Warner Bros. Το ζήτημα όμως είναι πώς θα το κάνεις σωστά, και –κυρίως- με ποια συχνότητα. Γιατί ναι μεν το σινεμά είναι μια πολύ ευχάριστη συνήθεια, αλλά στο τέλος μπορεί να την πατήσεις σαν την αφεντιά μου: Να μην ακούσεις κανένα και τίποτα, να πεις «όχι άλλος Superman, δεν αντέχω πια», να δεις στο DVD τα 143 λεπτά «I told you so» περιγραφής του λάθους σου, κι ύστερα να θυμηθείς ότι έδωσες επτά ευρώ για να πας στην πρεμιέρα του Wolverine…

*2013: Two Guns, Iron Man 3, Kick-Ass 2, Red 2, Rest In Peace Department, Man of Steel, Thor: The Dark World, The Wolverine

2014: Godzilla, The Amazing Spider-Man 2, Captain America: Winter Soldier, X-Men Days of Future, RoboCop, 300: Rise of an Empire, I Frankenstein, Transformers: Age of Extinction, Guardians of the Galaxy, Birdman, Teenage Mutant Ninja Turtles, Sin City: A dame to kill for, The Lego Movie (με Batman, Wonder Woman, Superman, Green Lantern και Michaelangelo), Big Hero 6.