Μέσα στο Καταθλιπτικό Σπίτι του Ατιμασμένου Δερματολόγου του Michael Jackson

Αφού επισκέφθηκα μια ντουζίνα από αυτούς (και ποτέ, μα ποτέ κάτω από ευνοϊκές συνθήκες), μπορώ να δηλώσω με βεβαιότητα ότι τα σπίτια των αμέτρητων κερδοσκόπων του Χόλιγουντ είναι όλα ίδια. Η ακόλουθη αναλογία, συνήθως χωρίς εξαιρέσεις, δείχνει τον τρόπο που τοποθετούν τα υπάρχοντα τους: 60% φωτογραφίες στις οποίες απεικονίζονται μαυρισμένοι από τον ήλιο να ποζάρουν με πρώην προσωπικότητες, που συνήθως χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1980 και του 1990, 10% πρώην μοντέρνα έπιπλα, συνήθως χρονολογούνται και αυτά από τη δεκαετία του 1980 και του 1990, 10% έργα πρώην σύγχρονης τέχνης, συνήθως δημιουργήματα από διαβολεμένους ψευτοκόλακες όπως ο Andy Warhol και ο David LaChapelle, επίσης της δεκαετίας του 1980 και του 1990, και 20%  από ό, τι μπορεί ευγενικά κανείς να περιγράψει ως «πλήρως και παντελώς γαμημένα σκουπίδια», τα οποία έχουν συνήθως αποκτηθεί στα τέλη του 1990 [αυτά μου αρέσει να τα αποκαλώ «μπαλαντέρ»].

Η πραμάτεια που επί του παρόντος πωλείται σε δημόσιους αναγκαστικούς πλειστηριασμούς λόγω χρεοκοπίας του Dr Arnold Klein, του πολύδυσφημησμένου πρώην δερματολόγου των αστέρων, δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα.

Σε πιο ευτυχισμένες εποχές, η Λιζ Τέιλορ, η Cher,  η Dolly Parton, η Lady Gaga όπως και ο Michael Jackson ήταν θαμώνες του ιατρείου του στο Beverly Hills. Όμως, μια ολόκληρη δεκαετία μηνύσεων, ανακρίσεων και ντροπιαστικών άρθρων του Τύπου, αμαύρωσαν  ανεπανόρθωτα την φήμη του ανθρώπου που κάποτε ονομαζόνταν ο «πατέρας του Botox». Πολλά αντικείμενα από την περιουσία του καλού- κακού γιατρού, τόσο κακόφημου ώστε να έχει δική του σελίδα "Saga" στον ιστότοπο του ΤΜΖ, πωλήθηκαν αναίσχυντα στην υπό κατάσχεση έπαυλή του στο Hancock Park, μέσα σε ένα Σάββατο.

Για να μπω στο σπίτι, το οποίο, προς το παρόν, είναι σφραγισμένο [στη λίστα αναφέρεται ως ένας σπάνιος αν και αμαυρωμένος θησαυρός], έπρεπε να υπογράψω μια αίτηση. Η εταιρεία που έκανε τις πωλήσεις φοβόταν μήπως πέσω  σε κάποιο κενό, κάποια κατασκευαστική τρύπα και αποφασίσω να πάρω νομικά μέτρα. Κατανοώ την επιθυμία τους να καλύψουν τον πισινό τους. Όσοι έχουν την ατυχία να εξακολουθούν να σχετίζονται με τον Klein, ήδη έχουν αρκετά προβλήματα.

Ως δερματολόγος, ο Klein παρείχε μια πολύ αναγκαία, έως και θεϊκή υπηρεσία στους διάσημους πελάτες του, οι οποίοι απαιτούσαν αισθητική τελειότητα προκειμένου να διατηρήσουν αμείωτο το star quality που διέθεταν. Η φίλη του, Elizabeth -η όγδοη φορά είναι η τυχερή- Taylor, σε ένα βιβλίο που κάποτε δώρισε στον Klein, έχει την αφοπλιστική αφιέρωση: «Αγαπημένε μου Άρνι. Σ’ αγαπώ περισσότερο απ’ όσο μπορώ να περιγράψω με λόγια. Νιώθω ότι έχεις σώσει την ξεθωριασμένη ζωή μου».

Η αγάπη και η εμμονή του Κλάιν με την διάσημη πελατεία του είναι ακόμα εμφανής από την παρουσία του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.  Η πλειοψηφία των tweets του είναι αφιερωμένη στο προφίλ του στο Quora -τη διαδικτυακή σελίδα ερωταπαντήσεων, η λειτουργία της οποίας ρυθμίζεται από την κοινωνία των χρηστών της. Στο Quora απαντά αυτοπροσώπως σε δεκάδες ερωτήσεις σχετικά με διασημότητες, όλα αυτά τα οποία υποστηρίζει πως γνωρίζει σε βάθος. Σε μια σειρά από γραμματικά λανθασμένες απαντήσεις σε ερωτήματα που δεν αφορούσαν τον ίδιο,  περιγράφει τον Κάρι Γκραντ ως «έναν αγαπητό φίλο» και δηλώνει πως ο Μάικλ Τζάκσον ήταν «η Μόνα Λίζα της performance art».

Στην επαγγελματική ιστοσελίδα του καυχιέται πως το όνομά του αναφέρεται σε ταινίες όπως η «Postcards from the Edge». Με δερμάτινο εξώφυλλο, το υπογεγραμμένο αντίγραφο ενός σεναρίου ταινίας, γραμμένου από την πελάτισσά του, Carrie Fisher, που έχει πάνω του μια ετικέτα με την εξωφρενικά γελοία τιμή των 350 δολαρίων, ήταν τοποθετημένο στις ευκαιρίες.

Τα προς πώληση αντικείμενά του, που σχετίζονται με την ταινία Star Wars [φιγούρες, φωτεινά σπαθιά, ομοιώματα των Jabba Hut και Slave Leia χωμένα σε πλαστικές θήκες], σε κάνουν να αναπολείς παλαιότερες, πιο επιτυχημένες εποχές. Μια εντελώς ιερόσυλη, κανονικών διαστάσεων φωτογραφία του David LaChappelle, που απεικονίζει τον Ιησού να κρατά κάτι που, απ’ ότι φαίνεται, είναι το πτώμα του Michael Jackson, και δεσπόζει στο κέντρο της επικής σκάλας του σπιτιού, πωλείται  για 6.500 δολάρια.

Οι πωλήσεις ακινήτων είναι πάντα μια θλιβερή υπόθεση. Ο Klein έχει ένα αίσθημα δυσφορίας, κυρίως επειδή είναι ακόμα ζωντανός και γίνεται μάρτυρας όλων αυτών. Το γκαράζ του είναι γεμάτο με αναπηρικά αμαξίδια, κουρελιασμένα μαξιλάρια, ζάντες Bentley, καταπληκτικά κεριά Ed Hardy, επιδεικτικά ρούχα του σκι και φιγούρες της Disney. Πλαστικές σακούλες γεμάτες με αλληλογραφία από ικανοποιημένους πελάτες, όπως ο Brett Butler του «Grace Under Fire» και η Barbara Streisand του «Meet the Fockers», μπορούν να αγοραστούν στη σωστή τιμή.

Ευχετήριες κάρτες από τον Λευκό Οίκο της εποχής των Κλίντον είναι επίσης διαθέσιμες. Ο Άρνι φαίνεται να έχει κάποιο θέμα με τη διακυβέρνηση, έχοντας στην κατοχή του μικρές κούκλες όπως του Κλίντον να παίζει σαξόφωνο, καρυοθραύστες με την φιγούρα της Χίλαρι και αρχαίες φωτογραφίες του με τους δύο πολιτικούς. Μια σουίτα έξω από την κύρια σκάλα, στην οποία μια χειρόγραφη πινακίδα έγραφε πως ήταν η «Κρεβατοκάμαρα του Μάικλ Τζάκσον», είναι γεμάτη με μέτρια έργα τέχνης και ένα τραπέζι Versace.

Ο Τζάκσον επέστρεψε στην φωλιά του γιατρού του το 2009, έχοντας ζήσει για αρκετά χρόνια στο εξωτερικό. Ο ευτυχής Klein άφησε τα πάντα για να του στρώσει το κόκκινο χαλί, παραμελώντας τους άλλους πελάτες του και εφοδιάζοντας τον σε σταθερή βάση με Demerol, μέχρι τον πρόωρο θάνατό του αργότερα εκείνο το έτος. Η Debbie Rowe, πρώην σύζυγος του Τζάκσον και μητέρα των παιδιών του, ήταν βοηθός του γιατρού Klein για δεκαετίες. Έχοντας συναντήσει τον Τζάκσον όταν αυτός είχε ήδη κάψει το όσχεό του μετά την προσπάθεια να γίνει λευκός υπό την φροντίδα του Klein το 1993, ήταν η γλυκιά, ανιδιοτελής ψυχή που τον βοήθησε στη διαδικασία αποκατάστασης του. Και κάπου εκεί, η αγάπη [ή κάτι σαν αυτό] άνθισε. Μετά το θάνατο του Τζάκσον, ο Klein προσπάθησε ανεπιτυχώς να αναμειχθεί στις ζωες των παιδιών της Rowe και του Τζάκσον. Ο ίδιος πολλές φορές ισχυρίστηκε δημοσίως πως ήταν ο δότης σπέρματος, αυτός που ουσιαστικά ευθύνεται για την ύπαρξή τους. Αυτό εξηγεί και το γιατί οι χειρουργικές μάσκες των παιδιών ήταν διαθέσιμες προς πώληση.

Η ηρωολατρία του Klein, ωστόσο, ήταν για το τίποτα. Στο τέλος, το μόνο που πήρε ήταν μια σκατένια φήμη, μια συλλογή γελοίων οικιακών ειδών Versace και ένα υπό κατάρρευση ακίνητο, γεμάτο με προειδοποιητικές πινακίδες. Εάν έχετε τα χρήματα και την επιθυμία, όλα αυτά μπορούν να γίνουν δικά σας. Αλλά για ποιον λόγο να τα θέλετε;