«Be the Miracle»: Ένα Εναλλακτικό Ολοήμερο Σχολείο

Το «Be the Miracle» λειτουργεί λίγο πολύ σαν ολοήμερο σχολείο. Τα παιδιά που προσφεύγουν στις εγκαταστάσεις του κέντρου στην οδό Μιχαήλ Βόδα, προέρχονται από οικογένειες με σοβαρά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Πολλά από αυτά έχουν βιώσει ενδοοικογενειακή βία, αρκετά δεν ξέρουν ακόμα να διαβάζουν ή να γράφουν, ενώ κάποια άλλα δεν έχουν ούτε μια υποτυπώδη σίτιση.

Όλα ξεκίνησαν πριν από δυο χρόνια περίπου όταν ο Κώστας, η Αργυρώ και ο πατέρας Χονγκ, αποφάσισαν να δημιουργήσουν το κέντρο αυτό που έχει στόχο τόσο την εκπαίδευση των παιδιών, όσο και την ομαλή επανένταξη τους στην κοινωνία. Μέσα από τις δραστηριότητες που κάνουν, τα παιδιά μαθαίνουν να συνεργάζονται ανεξάρτητα από την θρησκεία, την καταγωγή και την κουλτούρα που μπορεί να έχουν.

Στην αρχή, όπως μου εξηγούν ο Κώστας και η Αργυρώ, τα πράγματα ήταν αρκετά δύσκολα καθώς οι πόροι που είχαν στη διάθεσή τους ήταν ελάχιστοι. Ωστόσο, η καθολική εκκλησία της πολωνικής κοινότητας παραχώρησε το ευρύχωρο υπόγειό της για την στέγαση του οργανισμού. Οι πατέρες, μαζί με τον Κώστα και την Αργυρώ, δούλεψαν σκληρά για πολύ καιρό στην προσπάθειά τους να ανακαινίσουν και να διαμορφώσουν τον χώρο έτσι ώστε να μπορεί να γίνει βιώσιμος και κατάλληλος για να δεχτεί μικρά παιδιά.

Αποφάσισα να πάω η ίδια να δω από πρώτο χέρι τη δουλειά που γίνεται. Αφορμή στάθηκε η θεατρική παράσταση «Κατάληψη» στην οποία πρωταγωνιστές ήταν τα παιδιά από το κέντρο. Η «Κατάληψη», μου λέει ο Κώστας, είναι ένα έργο βιωματικό. Η πλοκή και οι διάλογοι είναι εμπνευσμένοι από την καθημερινότητα των ίδιων των παιδιών και οι ρόλοι ήταν κατανεμημένοι ανάλογα με τον χαρακτήρα του κάθε παιδιού.

Απόγευμα Κυριακής λοιπόν και το ταξί με αφήνει έξω από την καθολική εκκλησία κοντά στον σταθμό Λαρίσης.

Φτάνοντας, το σκηνικό που αντικρίζω είναι τουλάχιστον «σουρεάλ». Απέναντι από την εκκλησία, ο αντιαιρετικός και αντιτεκτονικός σύλλογος έχει υψώσει στο μίζερο μπαλκόνι σημαία με σύνθημα «Ορθοδοξία ή Θάνατος» και στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας, ένα μεγάλο πανό γράφει με κεφαλαία γράμματα «ΚΑΤΑΛΗΨΗ».

Ακολουθώντας τον δρόμο που κατέληγε στην αίθουσα εκδηλώσεων, τα ηχεία έπαιζαν δυνατά το «another brick in the wall». Όση ώρα περιμέναμε να ξεκινήσει το έργο, τα παιδιά πηγαινοέρχονταν ανυπόμονα στον χώρο ή κρυφοκοιτούσαν πίσω από τις μεγάλες πράσινες κουρτίνες που έκρυβαν την σκηνή. Ύστερα από τον προλογισμό της παράστασης από το σκηνοθέτη και σεναριογράφο Κώστα, οι επίδοξοι stars, με ένα επαγγελματισμό που πραγματικά με άφησε άφωνη, ολοκλήρωσαν την παράσταση και αποθεώθηκαν από τα χειροκροτήματα.

Όταν τελείωσε η παράσταση, κάθησα με τον Κώστα στην αυλή για να μου μιλήσει για το «Be the Miracle».

VICE:  Πώς προέκυψε το όνομα «be the miracle»;

Kώστας Παντελίδης: Θέλω να καταλάβει ο κόσμος πως τα θαύματα δεν γίνονται με μαγικό ραβδάκι. Απαιτούν αγώνα και καθημερινή προσπάθεια. Εμείς οι ίδιοι κάνοντας πράγματα με επιμονή και υπομονή, μπορούμε να καταφέρουμε να κάνουμε κάποιο θαύμα. Πρόκειται περί προτροπής στον κόσμο να γίνει και ο ίδιος μέτοχος σε όλο αυτό.

Έχεις δει διαφορά στα παιδιά; 

Οι διαφορές που βλέπω στα παιδιά είναι πολύ έντονες. Όλο αυτό που κάνουμε εδώ στο κέντρο φαίνεται πως λειτουργεί. Παιδιά που είχαν έρθει με πολύ σοβαρά προβλήματα, τώρα είναι εμφανώς πιο ήρεμα και τους ενδιαφέρει να ασχοληθούν με πράγματα που στο παρελθόν δεν είχαν καν σκεφτεί όπως την μουσική, τον χορό ή το θέατρο.

Έχετε κάποια οικονομική υποστήριξη;

Oικονομικά, οι πατέρες και η πολωνική κοινότητα έχουν βοηθήσει πάρα πολύ δίνοντάς μας τον χώρο και πολλά έπιπλα. Ωστόσο, η διατήρηση του κέντρου, όπως τα τρέχοντα έξοδα για το ρεύμα και τα τρόφιμα, είναι αποκλειστικά δική μας ευθύνη. Τα περισσότερα τα πληρώνουμε εμείς και από εκεί και πέρα έχουμε και κάποιες δωρεές. Ωστόσο δεν μας ενδιαφέρει απλά να μας δώσουν κάποια χρήματα. Θέλουμε -και το τονίζω αυτό- να έρθουν να δουν την δουλειά μας. Να έρθουν να δουν αυτά τα παιδιά που δίνουν καθημερινά τον δικό τους αγώνα.

Τι ανάγκες έχετε;

Αρχικά, έχουμε ανάγκη από τρόφιμα. Δυστυχώς τα οικονομικά μας δεν φτάνουν για να καλύψουν τις ανάγκες και των 110 παιδιών που αυτή τη στιγμή δεχόμαστε στο κέντρο. Σκέψου ότι υπάρχουν κάποιες ειδικές περιπτώσεις παιδιών -περίπου 30 παιδιά- που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να τραφούν στο σπίτι τους και έτσι τρώνε εδώ.

Επίσης έχουμε ανάγκη από εθελοντές. Είτε εξειδικευμένους, όπως μαθηματικούς ή φυσικούς είτε και ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με την εκπαίδευση. Απλώς οι άνθρωποι που έρχονται να βοηθήσουν πρέπει να ενδιαφέρονται πραγματικά να ασχοληθούν και να είναι σε θέση να το κάνουν. Τα παιδιά που έχουμε εδώ, έχουν μεγαλώσει ή μεγαλώνουν σε ασταθές περιβάλλον και αποζητούν την σταθερότητα που βρίσκουν στο κέντρο. Όταν γίνονται αιφνίδιες αλλαγές τότε δημιουργούνται πολλές εκρήξεις. Ακόμα και οι δικές μας κινήσεις γίνονται βήμα-βήμα γιατί οι απότομες αλλαγές μπορεί να τα κλονίσουν.

Το κέντρο «Βe the Μiracle» βρίσκεται στην Αθήνα, Μιχαήλ Βόδα 28 και Σμύρνης γωνία.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.