Πώς Είναι να Εργάζεσαι σε Site για Μαμάδες Λίγο Μετά τα 20 σου;

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE UK.

Όπως κάθε νέος άνθρωπος με την ανάγκη να έχει κάποιο σκοπό στη ζωή του και την προτίμηση να αγοράζει φαγητό και να παραμένει ζωντανός, μετά την αποφοίτησή μου χρειαζόμουν δουλειά. Έτσι, όταν ήμουν 22 ετών παραιτήθηκα από την προσωρινή δουλειά μου σε έναν σικ κινηματογράφο για να εργαστώ σε μια από τις κορυφαίες ιστοσελίδες για ανατροφή παιδιών. Αν και σίγουρα είχα προσπαθήσει να αποστασιοποιηθώ από οποιαδήποτε σχέση με παιδιά από τότε που ήμουν 17 ετών, η θέση της δόκιμης συντάκτριας στο Mumsnet δεν ήταν μια ευκαιρία που επρόκειτο να αρνηθώ. Πραγματικά, πόσους τρομακτικά ρεαλιστικούς εφιάλτες για το ότι μπορείς να μείνεις έγκυος μπορείς να έχεις το βράδυ;

Στην αρχή, όταν ξεκίνησα, οι φίλοι μου ήταν περίεργοι για το πώς ένα άτεκνο σχεδόν παιδί, όπως ήμουν εγώ, κατάφερε να βρει δουλειά σε μια ιστοσελίδα για γονείς. Πώς κάποιος χωρίς καμία εμπειρία μπορούσε πιθανώς να γράψει και να επεξεργαστεί άρθρα για ανατροφή παιδιών; Το θέμα είναι πως το Mumsnet είναι γεμάτο με ανθρώπους σαν κι εμένα. Οι υψηλότερες θέσεις μπορεί πράγματι να είναι στελεχωμένες από πραγματικούς γονείς, αλλά τα χαμηλότερα κλιμάκια αποτελούνται από νεαρές, μορφωμένες γυναίκες. Αυτό είναι η σημαντική άγνωστη λεπτομέρεια για το Mumsnet: πολλές φορές, το άτομο που επεξεργάζεται το μπλογκ ενός γονιού για τον αυτισμό του παιδιού του ή γράφει μια ανάρτηση με θέμα «Οι δέκα καλύτεροι τρόποι για να κάνετε το μωρό σας να κοιμηθεί» δεν είναι μια έμπειρη μητέρα με πέντε παιδιά που έχουν υψηλές επιδόσεις, αλλά μια 22χρονη με διαμέρισμα γεμάτο μούχλα και ένα σκατένιο ποδήλατο.

Είναι επίσης αρκετά ωραίο μέρος για να εργάζεσαι. Οι συνάδελφοί μου ήταν αρκετά κουλ. Κάποιοι από αυτούς άκουγαν ακόμα και Drake. Παίζαμε ποδόσφαιρο τις Τετάρτες. Έκανα καθαριότητα τις Πέμπτες. Μερικές φορές έπαιρνα δωρεάν σάντουιτς. Συνάντησα τουλάχιστον πέντε αληθινά μωρά. Δεν επηρέασε καν τόσο δραματικά την προσωπική μου ζωή, παρόλο που στο σύνολό τους οι επιλέξιμοι άντρες σε μια ιστοσελίδα για γονείς –όπως μπορείτε πιθανώς να φανταστείτε– είναι λίγοι. Σίγουρα, πάντως, απέκτησα εκ νέου σεβασμό για τα αντισυλληπτικά.

Η εργασία μου είχε να κάνει με το διάβασμα και την επεξεργασία πολλών γονικών μπλογκ. Από αυτήν, έμαθα το εξής: κάθε γονιός πιστεύει ότι η γονική εμπειρία του είναι μοναδική και ενδιαφέρουσα, αλλά στην πραγματικότητα είναι ίδια με όλων των υπολοίπων. Επίσης, πολλά πράγματα μπορούν να πάνε λάθος με το θέμα της ανατροφής των παιδιών. Κατ' αρχάς, ίσως σε πρώτη φάση να μην καταφέρετε να μείνετε έγκυος. Έστω κι αν καταφέρετε να συλλάβετε και να γεννήσετε ένα υγιές μωρό, τότε θα έχετε να αντιμετωπίσετε τις μνημειώδεις πιέσεις που μπορεί να προκαλέσει η ύπαρξη ενός παιδιού σε τομείς όπως (αλλά όχι μόνο): η σχέση σας, η καριέρα σας, οι φιλίες σας, τα πάθη σας, η οικονομική σταθερότητά σας, το πολιτιστικό σας κεφάλαιο, η ψυχική και σωματική ευεξία σας και η σωματική αυτονομία σας.

Κάποτε χρειάστηκε να φροντίσω ένα μωρό στο πλαίσιο της δουλειάς μου. Μπορεί θεωρητικά να είμαι μάστερ στην ανατροφή των παιδιών, αλλά το εν λόγω προσόν είναι σκατά βοήθεια όταν βρίσκομαι αντιμέτωπη με την πραγματικότητα. Διοργανώναμε μια εκδήλωση και μια από τις ομιλήτριες έφερε μαζί το 4 μηνών μωρό της. Όταν η πραγματική νταντά τα παράτησε, έπεσε σε μένα ο κλήρος να κάτσω μαζί του σε ένα δωμάτιο για πέντε ώρες. Κατάφερα να μη μου πέσει και να μην το χάσω. Δεν έκλαψε, που είμαι σχεδόν βέβαιη ότι σημαίνει πως δεν με μίσησε.

Το διάστημα που έμεινα στο Mumsnet δεν με έκανε να αντιπαθώ τα παιδιά, αλλά μου έμαθε ποιες είναι οι πιέσεις που ασκούνται στις γυναίκες εάν και όταν αποφασίσουμε να αποκτήσουμε παιδιά.

Παρά τα τεράστια άλματα που έγιναν για τα δικαιώματα των γυναικών, παραμένει η προσδοκία οι γυναίκες να κάνουν τις περισσότερες δουλειές στο σπίτι και να δουλεύουν στο συναισθηματικό κομμάτι. Αυτό με έκανε να καταλάβω το βάρος των προσδοκιών που σε βαραίνουν και σε περιορίζουν αμέσως μόλις γίνεις μητέρα. Ήθελα να σπάσω το πληκτρολόγιό μου κάθε φορά που διάβαζα ανάρτηση για το πόσο τυχερή νόμιζε πως ήταν η συντάκτρια γιατί είχε σύντροφο που βοηθούσε στο καθάρισμα, το μαγείρεμα, το πλύσιμο και την ανατροφή των παιδιών. Ήταν τόσο πολλές οι γυναίκες που ένιωθαν υποχρεωμένες να έχουν την ευθύνη όλων αυτών των δουλειών στο σπίτι, κάτι που περίμεναν από αυτές και οι σύζυγοί τους. Η ανατροφή παιδιών, όπως συνειδητοποίησα, είναι μια μη αμειβόμενη εργασία και όχι χόμπι.

Το να έχεις παιδιά είναι πραγματικά τρομακτικό – φρίκαρα απλά και μόνο σκεπτόμενη γι' αυτό στο ωράριο εργασίας μου 9 με 6. Ωστόσο, μπορώ να πω ότι είμαι ειδική στη φροντίδα μωρών για δύο έως πέντε ώρες και αξιοπρεπής στο ποδόσφαιρο πέντε επί πέντε. Το Mumsnet ήταν μια εμπειρία για μένα, ενώ έμαθα ότι ενώ μπορεί να φαίνεται αρκετά εύκολο να προσποιείσαι ότι γνωρίζεις τι κάνει ένα θήλαστρο όταν κρύβεσαι πίσω από την οθόνη ενός υπολογιστή, όταν πρόκειται για τη μητρότητα στην πραγματική ζωή χρειάζονται πολύ περισσότερα.

Περισσότερα από το VICE Δάσκαλοι Χρησιμοποιούν το Instagram για να Κάνουν Σεξ με τους Μαθητές τους

Μπορούν Άντρες και Γυναίκες να Είναι Μόνο Φίλοι;

Πώς Είναι να Μεταφέρεις Κρατούμενους κατ' Επάγγελμα;