Το Πρώτο Άλμα για Ένα Ρομπότ που θα Μπορεί να Κάνει Parkour

To άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Motherboard

Η κινητική δεξιότητα ενός ρομπότ είναι περίπου ίδια με την δική μου όταν περιμένω να φάω κάτι στις 4 το πρωί μετά από μια θάλασσα ποτά. Το να περπατάς δηλαδή βγαίνει, το να τρέχεις είναι κάπως πιο δύσκολο, ενώ το να πηδάς, άστα να πάνε στο διάολο.

Όμως το SALTO (όνομα και πράγμα), ένα μικρό ρομπότ κατασκευασμένο από τα χέρια του υποψήφιου για PhD Duncan Haldane, στο πανεπιστήμιο Berkeley της Καλιφόρνια, θέλει να το αλλάξει αυτό. Ο SALTO δεν μπορεί να τρέξει ή να δει, αλλά μπορεί να πηδήξει γρηγορότερα και πιο ψηλά από κάθε άλλο ρομπότ στο παρελθόν – ψηλότερα ακόμη και από έναν άνθρωπο. Σύμφωνα με τον Haldane, το SALTO είναι το πρώτο βήμα προς την δημιουργία ενός ρομπότ που μπορεί να πηδάει μέσα σε άνισα αστικά περιβάλλοντα, όπως ακριβώς ένα άτομο που κάνει parkour.

Το SALTO μπορεί να πηδήξει σχεδόν δύο μέτρα ανά δευτερόλεπτο και – κάτι ακόμη πιο εντυπωσιακό- μπορεί να εκτοξευτεί από έναν τοίχο, κάνοντας ένα δεύτερο, ψηλότερο άλμα. Αυτές οι συμπεριφορές ίσως ταιριάζουν περισσότερο σε χαρακτήρες από videogame, αλλά η εντυπωσιακή ικανότητα του SALTO αντλεί έμπνευση από την φύση και συγκεκριμένα από τους ημιπίθηκους που συναντάμε στα τροπικά δάση – όσοι συχνάζουν εκεί τέλος πάντων. Οι ημιπίθηκοι χρησιμοποιούν μια στάση με λυγισμένα τα δυνατά τους πόδια για να αποθηκεύσουν ενέργεια: Μετά, ξεκινούν μια σειρά από άλματα, με τα οποία καλύπτουν μεγάλες αποστάσεις.

«Οι ημιπίθηκοι αποτελούν απόδειξη της ιδέας μας, ότι υπάρχει δηλαδή ένα σύστημα που μπορεί να κάνει τέτοιου είδους άλματα στο σύμπαν», λέει ο Haldane. «Αυτό μας έδωσε την αυτοπεποίθηση να συνεχίσουμε και να δημιουργήσουμε ένα ρομπότ που μπορεί να κάνει κάτι που δεν μπορούν τα άλλα ρομπότ».

Το μυστικό της ικανότητας του SALTO, είναι η δόμηση αυτής της ιδέας μέσα στον σχεδιασμό ενός φαινομενικά απλού ποδιού. Αντί να χρησιμοποιεί μια δυνατή μηχανή, το ρομπότ αποθηκεύει ενέργεια σε ένα ελατήριο στην αρχή του πρώτου του άλματος και μετά την απελευθερώνει κατά την διάρκεια του δεύτερου άλματος. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που χρησιμοποιούνται ζώα ως μοντέλα για την κατασκευή ρομπότ. Το MIT για παράδειγμα εμπνεύστηκε από το τσιτάχ για να δημιουργήσει ένα ρομπότ που μπορεί να τρέξει.

Μάλιστα, επειδή είναι μια τεχνική που στηρίζεται στον έξυπνο σχεδιασμό και όχι σε κάποια εξαιρετικά προχωρημένη τεχνολογία, ο Haldane τονίζει πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε μεγαλύτερα ρομπότ.

«Όσο μεγαλύτερο είναι το ρομπότ, τόσο πιο ακριβό θα είναι, αποτελεί μια από τις μεγάλες αλήθειες της ρομποτικής», λέει ο Haldane. «Αλλά η ιδέα που εμπνευστήκαμε από τη βιολογία μπορείς να εφαρμοστεί σε κάθε μέγεθος. Οι αλτικές επιδόσεις μπορούν να διατηρηθούν και σε ένα μεγαλύτερο σύστημα».

Ο τελικός σκοπός του Haldane δεν είναι να γίνει το SALTO ένα ρομπότ που μπορεί να βάλει τα γυαλιά στους καλύτερους αθλητές του parkour, αλλά να μπορεί να βοηθάει ανθρώπους. Ένα ρομπότ που μπορεί να καλύψει ανώμαλα εδάφη με ένα άλμα, μπορεί να φανεί ιδιαίτερα χρήσιμο σε περιπτώσεις διάσωσης ας πούμε.

Αλλά εντάξει, ας είμαστε σοβαροί, ένα ρομπότ που μπορεί να κάνει parkour είναι πολύ γαμάτο.

Περισσότερα από το VICE

Η ΟΝΝΕΔ Πήγε Επίσκεψη σε μια Κλούβα των ΜΑΤ για να Τελειώσει τα Εξάρχεια από τον Πρώτο Μήνα

Μιλήσαμε με τον Έλληνα Πυγμάχο που Θαυμάζει Μέχρι και ο «Rocky»

«Πώς να Ξοδέψεις Κατά Λάθος Χίλια Eυρώ σε Σούσι» - Υπογραφή, Ένας Ηλίθιος