Αστυνομία Συναισθημάτων στα Social Media με Αφορμή τον Θάνατο του Bowie

Όπως έγινε γνωστό τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας, ο υπέρτατος David Bowie δεν βρίσκεται πια στη Γη. Αν και εδώ που τα λέμε, ο συγκεκριμένος, πάντα ήταν στο μεταίχμιο μεταξύ του πλανήτη μας και του διαστήματος και, απλά, χθες ολοκλήρωσε τη μετάβαση, αφήνοντας πίσω ένα υπέροχο κύκνειο άσμα. Όμως, δεν είναι αυτός ο λόγος που γράφω το συγκεκριμένο κείμενο. Ο θάνατος του τεράστιου αυτού αστέρα της pop αποτελεί μια αφορμή για να αναφερθώ στους επίσης τεράστιους «χωροφύλακες» συναισθημάτων των social media.

Όλοι έχουμε τουλάχιστον έναν τέτοιο τύπο στη λίστα των φίλων μας. Πρόκειται για ανθρώπους που, για κάποιο περίεργο λόγο, θεωρούν ότι ο εκάστοτε νεκρός τούς ανήκει και πως κανένας, πέραν των ίδιων, δεν έχει δικαίωμα θρήνου πάνω στον χαμό κάποιου αγαπητού καλλιτέχνη. Υποθέτω πως πρόκειται για τους ίδιους εξυπνάκηδες που ειρωνεύονται γενικά ο,τιδήποτε κάνει trend στα social media, φορώντας σαν γαλόνια την υποτιθέμενη ενασχόλησή τους με το θέμα, μήνες ή ακόμη και χρόνια πριν από εμάς, τους υπόλοιπους κοινούς θνητούς. Πολλές φορές μάλιστα, είναι τόσο μπροστά, που ισχυρίζονται πως είχαν προβλέψει γεγονότα και καταστάσεις που δεν είχαν καταφέρει να προβλέψουν ούτε επιστήμονες έπειτα από χρόνια μελέτης. Αυτοί οι τύποι, μου θυμίζουν κάτι hard-ροκάδες που μου έπρηζαν τα ούμπαλα στο σχολείο, προσπαθώντας να μου αποδείξουν την ανωτερότητα των Deep Purple από τα punk rock συγκροτήματα που άκουγα τότε. Η βασική τους ομοιότητα είναι πως θέλουν να πουν τη γνώμη τους χωρίς να τους την έχει ζητήσει κανείς. Ειλικρινά, δεν θυμάμαι ποτέ να ζήτησα από τον τύπο που πίστευε στις μεταφυσικές ιδιότητες του «Hotel California» των Eagles, να μου αναλύσει γιατί οι αγαπημένες μου μπάντες είναι μηδενικά και άχρηστοι μπροστά στο μεγαλείο του Ian Gillan και του Don Henley, τους οποίους παρεμπιπτόντως σέβομαι ούτως ή άλλως. Όπως επίσης, δεν ζήτησα και από τον κακιασμένο του newsfeed μου, να βγάλει το Bowie-όμετρο ώστε να δώσει άδεια θλίψης στον κάθε άνθρωπο που ένιωσε έστω ένα μικρό συναίσθημα με το άκουσμα της είδησης του θανάτου του.

Μπορώ να καταλάβω πως δεν γίνεται να έχουν όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο, τις ίδιες γνώσεις πάνω στη καριέρα και τη πορεία ενός καλλιτέχνη. Επίσης, ναι, δεν μπορούν να αγαπούν όλοι το ίδιο τον David Bowie, τον Lemmy, τον John Lennon ή οποιοδήποτε άλλον. Όμως, δεν νομίζω πως αυτό τους προσδίδει κάποια υποχρέωση να περάσουν από ξεσκαρτάρισμα τη στενοχώρια του καθενός με σκοπό να κρατήσουν «καθαρό» το πένθος. Ειλικρινά, χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω; Ειδικά όταν πρόκειται για φυσιογνωμίες που έχουν μπει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, στα σπίτια μας και αποτελούν αναπόσπαστα μέρη της παγκόσμιας pop κουλτούρας.

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως όταν μιλάμε για ανθρώπους που υπήρξαν σαν εικόνα στη καθημερινότητα μας, δεν έχει κανείς το δικαίωμα να επιβάλλει, με περίσσιο φανατισμό, «ποινές» παράνομης θλίψης στους μουσικά ή πνευματικά «αλλόθρησκους». Για να στο κάνω πιο λιανά, πρώην hard-ροκά και νυν Διαδικτυακέ δικαστή συνείδησης, ο καθένας μπορεί να στενοχωριέται με ό,τι γουστάρει και, μάντεψε, κανείς δεν ενδιαφέρεται για την άποψή σου πάνω σε αυτό. Ειλικρινά, προτιμώ να πάω να δω μια εξάωρη όπερα με θέμα τσολιάδες και βλαχοπούλες, παρά να διαβάσω μια πρότασή σου.

Αφήστε επιτέλους τον κόσμο να στενοχωρηθεί και να εκφράσει (με τον τρόπο του ο καθένας) αυτά που νιώθει, χωρίς να εκφοβίζεται από τον συνειδησιακό τσολιά του Ιnternet. Ναι, οι άνθρωποι που έχουν συναισθήματα, πολλές φορές, στενοχωριούνται από την απώλεια ενός σπουδαίου καλλιτέχνη ακόμα και αν δεν είχαν στενή επαφή με το έργο του. Ποιος ξέρει; Μπορεί, εν τέλει, αυτό το γεγονός να τους φέρει πιο κοντά με την τέχνη του. Όπως και να έχει, ο κόσμος δεν χρειάζεται ακόμη έναν εξυπνάκια. Ευχαριστούμε πολύ για το ενδιαφέρον, πάρε τη μιζέρια σου και άδειασέ μας το newsfeed.

Περισσότερα από το VICE

Οι «Κολλημένοι» με την Τεχνολογία δεν Μπορούν να Σταματήσουν να Χρησιμοποιούν το Tinder

Γνωρίστε την Έφηβη Φεμινίστρια της Οποίας η Τριχοφυΐα Έβαλε «Φωτιά» στο Τwitter

Γιατί Θεωρείται Ιεροτελεστία να σε Φωτογραφίσει η Maya Fuhr;