Μια Βόλτα με τον Ν.Ο.Ε. στα Νότια Προάστια

Ο N.O.E. είναι ένας καλλιτέχνης τον οποίο παρακολουθώ εδώ και χρόνια. Είμαστε από την ίδια γειτονιά και, χωρίς να τον γνωρίζω, πάντα ήμουν υπερήφανος που η περιοχή μου έβγαλε έναν τόσο καλό MC. Έχει κάτι που, στα μάτια μου, τον κάνει να ξεχωρίζει από τους περισσότερους Έλληνες rappers. Δεν μπορώ να το προσδιορίσω ακριβώς, όμως πιστεύω πως οφείλεται στο γεγονός ότι καταφέρνει να ισορροπήσει, με μεγάλη μαεστρία, τη μαγεία των 90's με τον σύγχρονο ήχο. Ακούγεται φρέσκος και συγχρόνως κλασικός.

Με αφορμή τον νέο του δίσκο, που έχει τον τίτλο «Πλημοίρα», του ζήτησα να αφήσει για λίγο το στούντιό του και να πάμε μια βόλτα στα Νοτιοανατολικά προάστια για να αράξουμε σε κάποια από τα μέρη που γουστάρει ο ίδιος. Μιλώντας μαζί του, συνειδητοποίησα πως πρόκειται για έναν άνθρωπο που παίρνει πολύ σοβαρά αυτό που κάνει και φαίνεται αποφασισμένος και ικανός να φτάσει όσο πιο ψηλά μπορεί.

VICE: Ο νέος σου δίσκος με τίτλο «Πλημοίρα» μόλις κυκλοφόρησε. Θα ήθελα να μου πεις μερικά πράγματα για αυτόν.
Ν.Ο.Ε.: Η ιδέα μού είχε έρθει από το 2010, όταν είχα κυκλοφορήσει το LP «εnNOEiται». Στην ουσία είναι μια καταξίωση για εμένα, γιατί από το 2010 μέχρι σήμερα, έχω βγάλει γύρω στα οκτώ με εννιά mixtapes και EP's και το έπαθλο για τη σκληρή δουλειά που έκανα ήταν να βγάλω έναν σοβαρό δίσκο μετά από χιλιάδες ρίμες που έχω γράψει όλα αυτά τα χρόνια, βρίσκοντας τον εαυτό μου μέσα στο booth. Ήθελα απλά να αποδείξω ότι δεν βγάζω μόνο δύο δεκαεξάρια, δεν μιλάω μόνο για χόρτα, δεν μιλάω μόνο για τη πάρτη μου - μιλάω και γράφω για πολλά θέματα που απασχολούν και εμένα αλλά και τον κόσμο γύρω μου. Προσπαθώ, κατά κάποιοn τρόπο, να είμαι και η φωνή των ανθρώπων που εκπροσωπώ, που με ακούνε και με γουστάρουν. Η «Πλημοίρα» είναι επίσης μια πλημμύρα δακρύων, ας πούμε, των δικών μου ανθρώπων, επειδή είχα μια ζωή μακριά από τον τρόπο που θέλανε να μεγαλώσω. Μετά από όλη αυτή τη στενοχώρια που τους έχω δώσει όλα αυτά τα χρόνια, ήθελα να τους δώσω πίσω μια χαρά.

Γιατί επέλεξες να γράψεις ανορθόγραφα τη λέξη «Πλημοίρα»;
Η ορθογραφία είναι αλλαγμένη, επειδή έτσι ήθελα να δείξω πως όλο αυτό είναι η μοίρα μου, ο σκοπός μου από όταν ήμουν μικρός να κάνω αυτό που μου αρέσει και μάλιστα χωρίς να υποκύψω στο να κάνω άλλα πράγματα όπως πολλοί άνθρωποι γύρω μας. Είναι όλη η αγάπη που έχω για τη rap μουσική και είναι 16 κομμάτια που διάλεξα ανάμεσα από πολλά που έγραψα και αποτελούν ένα σύνολο το οποίο είναι βαθιά μέσα στη καρδιά μου και με εκπροσωπεί σαν άνθρωπο. Αυτό δεν σημαίνει πως θα βγάζω μόνο τέτοια κομμάτια.

Είναι προϊόν ωρίμανσης δηλαδή ο δίσκος;
Ξεκάθαρα. Είναι ένα δείγμα πως έχω μεγαλώσει και έχω πάρει πολλά πράγματα από αυτό. Κλειστήκαμε μέσα σε ένα στούντιο και ακόμα και ο Θανάσιμος, που έκανε το μεγαλύτερο μέρος της μίξης, μου είπε «ευχαριστώ για αυτή την εμπειρία, πήρα πολλά πράγματα από αυτό το πρότζεκτ».

Ποιες είναι οι μουσικές σου επιρροές;
Αν και ακούω rap από όλο τον κόσμο, δηλαδή όχι μόνο ελληνικό και αμερικάνικο, η μαγική τριάδα για εμένα είναι: Eminem, Sean Price και R.A. the Rugged Man (και Tech N9ne μαζί στην τρίτη θέση). Όλοι είναι σκληρά εργαζόμενοι και πολύ ταλαντούχοι άνθρωποι που ξεχωρίζουν. Επίσης, όλη η ελληνική «παλιά σχολή» με έχει επηρεάσει. Γενικότερα, θα ακούσω και rock αλλά και reggae.

Μου είπες πριν για τον τρόπο που μεγάλωσες. Ποιος είναι αυτός;
Να ζεις όπως θες εσύ, να μην έχεις ανάγκη κανέναν και να προσφέρεις στον εαυτό σου πράγματα που θέλεις χωρίς να ρωτάς τον άλλον για να τα πάρεις. Η ζωή «του δρόμου» - αν και είναι κλισέ ο όρος. Εμείς, οι Outkast Exellence, ήμασταν μια μεγάλη παρέα, που αράζαμε για πολλά χρόνια σε ένα spot, στο οποίο δεν χρειαζόταν να έχουμε τηλέφωνα και λεφτά. Όλη τη νύχτα εκεί, μέχρι να βγει ο ήλιος. Αλητείες και κακές πράξεις ώστε να πάρουμε αυτό που θέλουμε. Μόνο και μόνο επειδή δεν είχαμε τίποτα, για να κάνουμε κάτι να περάσουμε την ώρα μας μέχρι να ξημερώσει και να πάμε σπίτια μας. Αυτός ο τρόπος ζωής, όμως, είναι ένας τρόπος ανάλωσης του εαυτού σου. Θες απλά να περνάς καλά στο τώρα, δίχως να σε νοιάζει το χθες και το αύριο. Βλέποντας ξανά όμως το ντοκιμαντέρ «Scratch», το 2012, αποφάσισα πως πρέπει να δουλέψω σοβαρά πάνω σε αυτό που αγαπώ. Ήθελα να κλειστώ σε ένα υπόγειο, να εξελίξω τη τέχνη μου, να αφήσω πίσω αυτόν τον τρόπο ζωής και να τον βάλω στα τραγούδια μου ώστε να δείξω τι ζούσα όλα αυτά τα χρόνια.

Τα είπες όλα;
Όχι. Έχω πολλά να πω ακόμη. Όπως λέω και στο κομμάτι «Θεός», «Τώρα αρχίζουν όλα, δεν με σταματάει τίποτα, είμαι ευτυχισμένος».

Έχεις γνωρίσει rapers που δεν λένε αλήθειες;
Στο rap, αν είσαι ψεύτικος, αργά ή γρήγορα θα το βρεις μπροστά σου. Έχω γνωρίσει πάρα πολλούς rappers που λένε ψέματα, που δεν υποστηρίζουν τον λόγο τους και αυτά που ζουν, στο χαρτί και στο booth. Σιγά-σιγά, όμως, είτε θα τους κάνω πέρα, είτε θα ρεζιλευτούν από μόνοι τους και θα χαθούν από τη σκηνή. Προσπαθώ όμως να μη συναναστρέφομαι με άλλους MC's. Όχι, επειδή το θεωρώ κακό, αλλά επειδή θέλω να δουλέψω σοβαρά. Δεν θα ήθελα να επηρεαστώ υποσυνείδητα, είτε θετικά είτε αρνητικά, από κάποιον άλλον καλλιτέχνη που θα μου αρέσει η δουλειά του.

Σου έχουν κάνει ποτέ diss;
Όχι, δεν έχω φάει από όσο ξέρω ούτε έχω ρίξει άμεσα. Δεν το κάνω ονομαστικά, όχι για κάποιο λόγο, απλώς κάποιοι πρέπει να καταλάβουν από μόνοι τους τι κάνουν λάθος. Θεωρώ πως, αν και ανεβάζουν τη δημοτικότητα τα diss, είναι πιο καλό να αποδείξεις με τον τρόπο σου πως είσαι καλύτερος μέσα από τη μουσική σου, παρά να αρχίζεις να κράζεις. Αν γίνει κάποιο diss σε εμένα, θα το λύσουμε στο δρόμο face to face. Αν τώρα γίνει diss από κάποιον rapper που αξίζει πραγματικά τον κόπο, τότε ίσως θα πρέπει να απαντήσω.

Είναι αληθινά τα diss στην Ελλάδα;
Είναι αληθινά, πολλές φορές όμως η μία πλευρά αποφεύγει στα ίσα την άλλη για να μη ρεζιλευτεί. Μέσα στη hip hop σκηνή όμως, γνωρίζουμε ποιοι είναι οι αδύναμοι κρίκοι και ποιοι όχι.

Στα τραγούδια σου κάνεις πολύ συχνά αναφορές για το «χόρτο». Μπορείς να μου πεις γιατί η χρήση κάνναβης και «χόρτου» είναι τόσο στενά συνδεδεμένες με το rap;
Οι rappers, επειδή περνούσαν πολλά πράγματα στη ζωή τους, κάπνιζαν χόρτο για να ηρεμήσουν και να βάλουν σε σειρά τις σκέψεις στο μυαλό τους. Έχει όμως σχέση και με τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς, επειδή το hip hop ήταν μουσική του δρόμου και της αλητείας. Όσοι προκαλούσαν τους άλλους να πιουν χόρτο, ήταν άνθρωποι που ήταν στη τσίτα, μέσα στις φασαρίες και αυτό τους ηρεμούσε επειδή είναι ειρηνικό. Ενώ το αλκοόλ, για παράδειγμα, μπορεί να σε φέρει σε κατάσταση να σκοτώσεις. Κανείς δεν έχει πει ποτέ «θα πιω χόρτο απόψε, θα τα κάνω όλα πουτάνα και θα πάω να σκοτώσω κόσμο».

Συμμετείχες και στο remix του Colombiano του Υποχθόνιου. Θες να μου πεις δυο λόγια για αυτή τη συνεργασία;
Ήταν κάπως απρόσμενη, δεν περίμενα να μου το προτείνει ο Υποχθόνιος. Με σκέφτηκε όμως, με «άκουσε» πάνω στο κομμάτι και πιστεύω πως είχε τόσο μεγάλη απήχηση επειδή είναι κάτι το διαφορετικό. Ο Υποχθόνιος βρήκε έναν ωραίο ρυθμό και έπιασε το vibe του κόσμου που γουστάρει να διασκεδάζει. Είναι ένα κομμάτι που στα αυτιά του μέσου ακροατή είναι αρκετά προσιτό και μπορείς να διασκεδάσεις ακούγοντάς το. Όσον αφορά τη συνεργασία, πιστεύω πως ό,τι και να μου ζήταγε ο Υποχθόνιος θα γούσταρα να το κάνω. Αρχικά δεν ήξερα αν θα ταιριάξω με τους άλλους τρεις MC's, αλλά τελικά βγήκε καλά και απλώς, επειδή δεν τα πάω καλά με την κόκα, αποφάσισα να χώσω για το χόρτο και βγήκε γαμώ. Έχει γίνει hit, μπράβο στον 'Υπο.

Τελευταία γίνεται χαμός με το swag. Ποια η γνώμη σου για αυτό;
Κοίτα, στην Αμερική το swag είναι άλλο πράγμα από αυτό που εννοούμε εδώ. Το έχει αναφέρει για παράδειγμα και ο Jay-Z. Είναι κάτι σαν style, το φρέσκο, το να διαφέρεις. Στην Ελλάδα, το έχουν φέρει λίγο στο πιο ποζέρικο και αντιγράφουν κάτι πολύ συγκεκριμένο. Δηλαδή, αν το δει κάποιος που δεν γνωρίζει από hip hop κουλτούρα και δει μετά εμένα στον δρόμο, ίσως πει «αυτός είναι swag» επειδή φοράω καπέλο new era. Καμία σχέση. Εγώ υποστηρίζω τις λέξεις style και ικανότητα. Γενικά, είμαι υπέρ της ελευθερίας και του να κάνει ο καθένας ότι γουστάρει, έτσι όπως έχει δημιουργηθεί όμως στο μυαλό του Έλληνα η λέξη αυτή, εγώ δεν έχω καμία σχέση.

Πολλοί Έλληνες rappers έχουν και πρωινή δουλειά. Εσύ κάνεις κάτι παράληλα;
Κοίτα, εγώ άρχισα να δουλεύω από πρώτη γυμνασίου, επειδή, όπως λέω και στο «8ΝΟΕ15», «13 όλη μέρα δουλειά βενζινάδικο φτά-λε για χόρτο και cans, 13 είπα φτάνει δεν θέλω καμία βοήθεια από τη Mom και τον Pops». Έχω κάνει όλες τις δουλειές που μπορείς να φανταστείς, απλά τώρα που βγήκε η «Πλημοίρα», προσπαθώ να βγάλω λίγα φράγκα από τη μουσική, από αυτό που αγαπώ δηλαδή, χωρίς φόβο και χωρίς τύψεις. Χωρίς να είναι τα λεφτά αυτοσκοπός. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους μου τους fans που με υποστηρίζουν αγοράζοντας μπλούζες και CD's. Έχω ανοίξει ένα στούντιο, μπαίνουν οι φίλοι μου, ηχογραφούν και είμαι μια χαρά. Ποτέ δεν ήμουν άνθρωπος που ήθελε πολλά - είμαι χαρούμενος με τα απλά, καθημερινά πράγματα. Γουστάρω να έχω επτά αλλαξιές για την εβδομάδα, ένα πιάτο φαγητό και το στούντιο να ηχογραφώ. Αυτά είναι αρκετά για εμένα και είμαι χαρούμενος που μπορώ, μετά από 15 χρόνια, να τα φέρνω βόλτα από τη μουσική και να είμαι εγώ το αφεντικό του εαυτού μου.

Πάντως, ξεκίνησες με ένα πλεονέκτημα τη καριέρα σου. Λόγω του ύψους σου, τους έβλεπες όλους κυριολεκτικά από ψηλά.
Παίζει να είμαι ο πιο ψηλός rapper στην Ελλάδα, αλλά παίζει να είμαι και o rapper που είναι πιο ψηλά - όπως λέω «σας κοζάρω από ψηλά». Ήμουν ψηλός πάντα, αλλά γενικά δεν ήμουν ο ψηλός ο «άχαρος». Ήμουν καλός στο μπάσκετ, στα αθλήματα, ειδικά με τη σανίδα που οι ψηλοί δεν έχουν γενικά ισορροπία. Είναι ένα πλεονέκτημα, γιατί -χωρίς να το θέλω- είμαι διαφορετικός από όλους τους άλλους MC's και με τον τρόπο ζωής και επειδή θέλω να λέω πάντα την αλήθεια. Είναι καλό bro, γιατί σε όποια συναυλία πήγαινα να δω έβλεπα καλά, ενώ η κοπέλα μου και κάποιοι φίλοι όχι και τόσο.

Ποια είναι η καλύτερη και ποια η χειρότερη στιγμή της πορείας σου;
Η καλύτερη στιγμή ήταν σε live που έπαιξα headliner στο Σύνταγμα, στην παγκόσμια ημέρα κάνναβης και είχα δέκα χιλιάδες κόσμο μπροστά μου, που πιστεύει τα ίδια με εμένα. Ήταν η πιο περήφανη στιγμή της ζωής μου και μια ακόμα ήταν όταν ηχογράφησα το πρώτο μου κομμάτι μέσα από το mixtape «Τhe High Cassette», επειδή ήταν η πρώτη φορά στο καινούργιο μου στούντιο μαζί με τον Θανάσιμο DreamCameTrueStudio. Η χειρότερη ήταν πριν από πολλά χρόνια που είχα κλείσει ένα live στη Γλυφάδα και, επειδή δεν είχα κάνει καλό promo, δεν ήρθε πολύς κόσμος. Είχα στενοχωρηθεί πολύ, αλλά με τη στήριξη των φίλων μου το ξεπέρασα και συνέχισα.

Περισσότερα από το VICE

Τι Θα σου Συμβεί αν σε Τσακώσουν με Ένα Γραμμάριο Κάνναβης ή Κόκας στην Ελλάδα;

Φωτογραφίζοντας την Περιοχή της Αμερικής που Είναι Ακατάλληλη για να Ζεις

Πώς να Ταξιδέψεις σε Κάθε Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Χωρίς να Ξοδέψεις Δεκάρα;