Deze mensen kweken stiekem paddo's in het wild

Onderschat paddo's niet: deze buitengewoon hallucinogene schimmels duiken bijna overal ter wereld op en verspreiden zich door de bodem via een mysterieus myceliumnetwerk dat het hele schimmelrijk met elkaar verbindt. 

Wat er bovengronds gebeurt is een ander verhaal. Paddenstoelensporen en -broed verspreiden zich dankzij natuurlijke processen zoals de wind, dieren en tegenwoordig ook guerrillatuiniers die discreet proberen om zoveel mogelijk oogsten te zaaien.

Ze gaan erop uit in Colorado, Oregon, Californië, Washington en elders om kilo's houtsnippers met paddenstoelensporen te dumpen en miljoenen sporen af te schieten met waterpistolen. Noem het maar industriële psychedelische filantropie. 

“De laatste jaren heb ik een aanzienlijke afname gezien in de populatie paddo's in ons gebied,” zegt Jeff Patterson, een glasblazer uit Bremerton, Washington. “En dus is de enige manier om dit te bestrijden het planten van meer. Ze hebben medicinale krachten tegen verslaving en depressie. Ik at er op een nacht zoveel als ik kon en werd wakker en heb sindsdien geen sigaret meer gerookt.”

Het geloof in de paddenstoel wordt weerspiegeld in zijn werk. "Hier is een experiment in high tech psilocybe patch-making technologie," zegt hij in een Instagramvideo geplaatst op zijn feed, die meer dan 50.000 volgers heeft, terwijl hij een luxe spuitpistool vult met sporenwater. “Ik heb zoiets van, hallo, ik ga gewoon rondlopen en overal wat sporen afschieten.... Ah, ik hoop dat dit werkt – ik heb teveel plezier.”

Er is natuurlijk een grote kans dat de overgrote meerderheid van de sporen die op deze cowboy-manier verspreid worden geen paddo's voortbrengen. Maar Patterson - die de “Johnny Appleseed” van de paddo's wordt genoemd, naar de pionierende kweker die duizenden appelbomen plantte - gokt erop dat hij in één middag miljoenen, zo niet miljarden sporen zal verspreiden. 

Hij focust zich, net als andere guerrilla mycologen, op percentages. Zelfs als maar één procent wortel schiet, zijn dat heel wat paddenstoelen. "Ik groeide op met wildplukken, en het was geweldig," zegt hij. "En ik zou graag willen dat de toekomstige generaties dat ook kunnen ervaren."

Patterson doet niet geheimzinnig over zijn activiteiten, ook al beraadt de wetgever in Washington zich nog over een wetsvoorstel om psilocybine te legaliseren. “Enkelen van ons zijn aangehouden door de politie of andere mensen die nieuwsgierig zijn waarom we in de houtsnippers graven,” zegt hij. "Telkens als we aangesproken worden, vertellen we gewoon dingen over paddenstoelen waar de meeste mensen van in slaap vallen en dan laten ze je met rust. Agenten zeggen vaak dat je misschien op verboden terrein bent, of je nu wil gaan."

Nu psychedelica steeds populairder worden, gelooft Patterson dat het verspreiden van sporen het roekeloos plukken door nieuwelingen in het wild zal tegengaan. Hij is niet de enige - een groeiend legioen amateur mycologen neemt het heft in eigen handen om ervoor te zorgen dat er geen ernstige uitputting van de paddenstoelenvoorraad plaatsvindt, zoals nu al het geval is met de cactus peyote.

“Ik voel een verwantschap met de schimmel zelf: ik handel onder de leiding van de schimmel,” zegt Steve, een gepensioneerde chemicus en pionier van de sporenverspreidingsbeweging. (Hij wilde zijn echte naam niet gebruiken.) Hij en zijn kameraden voeren hun activiteiten uit omdat ze bang zijn voor een vercommercialisering van de markt voor paddo's door grote bedrijven.

Er wordt ook gevreesd voor schaarste in delen van de VS. Voorheen overvloedige gebieden zijn volledig geplunderd – ook met harken en spades – door amateurs die niet duurzaam oogsten. “We houden er niet van om naar buiten te gaan en vertrapte habitats aan te treffen,” zegt Steve, maar in plaats van met hun woede te blijven zitten, doen hij en zijn ploeg “er iets aan”.

De reden waarom mensen “dit mycelium verspreiden is omdat we allemaal de grote bedrijven in onze nek voelen hijgen en dat bevalt ons niet,” voegt hij eraan toe. Steve beweert dat hij in zijn eentje honderden paddenstoelenpatches in de VS heeft aangelegd: “Dit is een manier waarop ik de ervaring meer beschikbaar kan maken. Maar er zijn veel mensen die grotere en uitgebreidere dingen doen.”

Een recente korte documentaire, Azurescens: Through the Blue Lens, sprak met een belangrijke organisator van een grote gemeenschap van guerrilla-spuiters in het noordwesten van de Stille Oceaan. “We komen samen met zoveel mogelijk broed als we kunnen en brengen het naar plaatsen waarvan we denken dat het broed er goed zal gedijen,” zegt hij, met een masker over zijn gezicht uit angst voor arrestatie. 

Ze planten de sporen, markeren de locatie en komen binnen een jaar of twee terug om het te controleren. Hij beweert dat zijn groep een onbekende plek onlangs “heeft geïnoculeerd met iets meer dan 50 liter sporen”.

Psilocybine is een Schedule I-substantie volgens de Controlled Substances Act, maar hervormingen in Oregon en Colorado ten gunste van paddo's hebben bepaalde activisten in beweging gebracht. Velen opereren nu met meer vertrouwen dan ooit. 

Het heeft wel even geduurd voordat het zover was. Al vanaf de jaren vijftig, toen het besef langzaam indaalde dat paddo’s in de VS overvloedig groeien, zijn paddenstoelenplukkers bezig met het verspreiden van sporen via allerlei low-tech methodes. 

Maar het huidige tijdperk begon in 2008 toen amateurmycoloog Peter McCoy, via een actiegroep die bekend staat als het Spore Liberation Front, Radical Mycology publiceerde: een gids met “een oproep om allerlei soorten paddenstoelen te sporuleren”, van smakelijke cantharellen tot hun trippy neven. Duizenden kregen het blad in handen, volgens de auteur. 

McCoy vertelt VICE dat hij geen idee heeft of er ooit iemand is gearresteerd voor het verspreiden van paddo's, maar “zelfs vandaag de dag zijn sommige mensen nog steeds terughoudend om dingen toe te geven”.

Maar hij niet: “Het zijn zeer agressieve soorten, zeer gemakkelijk om buiten te kweken,” zegt hij over azurescens en cyanescens, twee bijzonder krachtige hallucinogene soorten die afkomstig zijn uit zijn thuisstaat Oregon. (Noot voor alle would-be tuiniers: het verspreiden van uitheemse soorten is een slecht idee.) “Ik kende mensen die dat deden rond mijn studentenstad Olympia, Washington, en ze groeiden uitbundig. Op een middag in de herfst zag ik dat de hele achtertuin van een vriend bedekt was met tientallen kilo's psilocybe cyanescens.”

McCoy zegt dat de populariteit van zijn zine “gewoon doorgroeide” na publicatie. Een conferentie met de naam Radical Mycology Convergence volgde in 2011, voordat een boek met meer diepgaande uitleg 10.000 exemplaren verkocht. De conventie beleefde haar zesde editie in Oregon in oktober 2022.

“We gaan een heel nieuw tijdperk van relaties tussen mens en schimmel in,” legt McCoy uit. “Wat we vandaag weten over schimmelecologie – hoe ze interageren met de omgeving, gekoppeld aan ons vermogen om ze met gemak te kweken – is in de geschiedenis nooit beschikbaar geweest voor mensen. Het was 100 jaar geleden voor het grootste deel een mysterie hoe je paddenstoelen kon kweken. Het is een van de laatste grenzen van de natuur.”

Het zijn niet alleen de magische soorten paddenstoelen waar mensen baat bij hebben. Veel liefhebbers van mycologie verspreiden, net als McCoy, allerlei soorten. “Laat iedereen paddenstoelen eten,” zegt Nick Phillips, na het leiden van een recent guerrilla-evenement van de Psychedelic Society in Londen, waar de sporen van niet-psychoactieve paddenstoelen in een park werden uitgedeeld. “Ze versterken het immuunsysteem van mensen.”

Hij gelooft dat een grotere wilde productie van niet-hallucinogene soorten zwammen zoals shiitake en de pruikzwam zou leiden tot lagere prijzen in de winkels en dat een grotere publieke consumptie de volksgezondheid aanzienlijk zou verbeteren. Wetenschappers hebben ontdekt dat het eten van een hele reeks paddenstoelensoorten bescherming kan bieden tegen kanker, Alzheimer en hartziekten vanwege hun hoge gehalte aan antioxidanten. “Dit zou iets van nationaal belang moeten zijn,” zegt Phillips.

De vaardigheden om sporen te verspreiden zijn onmiskenbaar overdraagbaar. Sommigen verlieten de workshop met de belofte dat ze de kennis gaan gebruiken om groenvoorzieningen te bestuiven met het magische ras. “Mijn missie is om andere mensen in staat te stellen gemakkelijk toegang te krijgen tot paddo's,” zegt een deelnemer. “Het is echt belangrijk dat mensen zich kunnen verbinden, weer in contact komen met de natuur, en dan beginnen met verandering.”

Terug in Washington bereidt Patterson zich voor op een nieuw uitstapje met sporen van een van zijn favoriete soorten. “Het is zo'n virulente soort, het eet elke houtsnipper die je je kunt voorstellen,” zegt hij. “Hij groeit in zes maanden uit van één hand broed tot een lap van tien meter. Gemeenschappen zetten zich massaal in om ervoor te zorgen dat er paddenstoelen zijn voor toekomstige generaties.”

Dit stuk verscheen oorspronkelijk op VICE UK.